Eens iets anders…

De rit van Vosselaar naar La Magdeleine in de Franse Charente was vandaag iets anders dan de gewone gang van zaken.

Op de A1 tussen Lille en Parijs kregen we de melding op de borden dat er 25 km verder een file was. Als we dichter bij kwamen stond er op de borden ook dat het 43 minuten wachttijd zou zijn in de file.

Ons baasje heeft geen broertje dood aan stilstaan in de auto, maar een ganse familie. Maar geen nood, het moeten straffe gasten zijn die ons baasje in de luren legt op de baan. Zijn tijd bij de wegenwacht en de internationale repatriëring welke hij 25 jaar gedaan heeft hebben zo ietwat ervaring bij gebracht.

Zo verlieten we de snelweg via de afrit Albert om zo de richting Peronne / Compiègne in te slaan. We reden de streek Picardië in via het departement Somme. En wie de Somme zegt denkt onmiskenbaar aan de slag om de Somme waar tijdens “le grand geurre” 19141-1918 verwoed slag geleverd is. We passeerden verschillende soldatenkerkhoven alle per nationaliteit aangelegd. We hadden langs onze weg een Brits/indisch kerkhof, een Australisch kerkhof en ook in de verte zagen we nog andere kerkhoven. Dan zie je plots ook nog een standbeeld aan de rechterkant van de weg, opgedragen aan de franse Maarschalk Foch. Alles aan deze route ademt nog steeds de sfeer van de eerste weereld oorlog uit. Zeker nu dit jaar de 100° verjaardag van het uitbreken van WO I herdacht wordt.

We zijn dan nog door enkele aardige dorpjes gereden en ook in Peronne zelf waren we in het centrum van het stadje. In Roye zijn we terug de A1 op gegaan richting Parijs. Vandaag waren we gek genoeg blij dat er eenj file was op de snelweg want we hebben een mooie rit gehad door Picardië dat bekend staat als de groentetuin van Frankrijk.

Ook in Parijs deden ze moeilijk met lange wachttijden op de périférique met 25 minuten wachttijd tussen porte de Bagnolet en porte de Bercy. En ons baasje nam weer de andere richting via porte de la chapelle en de porte Saint Cloud om naar de A10 richting Bordeaux te rijden .

Op goed acht uur waren we in La Magdeleine waar we duchtig gescheiden werden, want wat we al enkele dagen zagen aankomen… nummer drie, onze Belle is ook loops sinds vandaag. Daar staat dan een bronstige Heros tegenover drie loopse teefjes.

Het hoofdbestuur hoeft er nu nog maar ééntje onder controle te houden, en dat is Heros …

Belle & co