|
Vosselaar 20 10 2015
Zwemmen en de deurwaarder
Gisteren was de voorlopig laatste zwembeurt voor onze Lucy en zoals we van onze jongste gewend zijn deed ze het weer in een indrukwekkende vrije hondse stijl.
Mooi horizontaal liggend in het water, geen rimpel in het water voor haar kop en geen gespatte druppel die opvliegt. Met een snelheid die verbaasd want de begeleidster van het Horse Care Center en het baasje moeten niet treuzelen of ze steekt de begeleiders voorbij.
Door het kristalheldere water heb je ook een uitstekend zicht op haar slagen met haar voor- en achterpoten. Mooie lange krachtige slagen, een waar plezier om zien.
Maar we kregen bij thuiskomst nog een verrassing te horen… Het vrouwtje had een brief voor het baasje aangenomen van een heer die weinig mensen graag zien komen. Zeer zeker waar want gewoonlijk als die komen is er beslag gelegd op je hele hebben en houwen.
Een deurwaarder had een brief gebracht voor ons baasje die niets te maken had met het hiervoor aangehaalde maar ons baasje was er toch niet vrolijk van. Hij is namelijk opgeroepen om mee te oordelen over de bestemming in de volgende jaren van een mens die iets vreselijks heeft uitgespookt. ’t Baasje moet gaan zetelen in de jury van een assisenzaak .
Daar heeft hij zich nog nooit van zijn leven iets voor gevoeld, en nu het een concreet geval is verandert dat er helemaal niets aan. Hij kent wel ongeveer de procedure en hij heeft dus nog goede hoop dat hij door één van de advocaten gewraakt wordt bij het samenstellen van de jury. Om te oordelen over een medemens zijn er andere personen die daar beter de wettelijke regels van kennen en de ervaring hebben omdat ze beroeps zijn. In dit geval de rechters. ’t Baasje voelt niets voor de rol van Pontius Pilatus of van Salomon die dreigde van een kind in twee te laten hakken om de ware moeder te kennen.
Ieder zijn stiel zegt het baasje, en die van hem is gepensioneerde Drentsche Patrijshond liefhebber. En dat zit ver van het criminele milieu weg !...
Belle & co
|
Ik ben Jan
