Onderwegxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Wat we al enkele dagen vermoeden is uitgekomen. De activiteiten van de baasjes waren te doorzichtig voor een Drentsche Patrijshond.

Plots nog aankopen doen,  plastic zakjes van Zoomart,  enkele zakken Pedigree Pal,          -terwijl er nog voldoende op voorraad was-  gezeul met valiezen en stapelbakken, alles wees op een spoedig vertrek naar Frankrijk.

Deze morgen was het dan zo ver, nog een snelle wandeling voor een plas en een sigaar langs onze favoriete route en we mochten de achterbank van de auto op.

Voor ons Belle is dat niet de favoriete plaats, ze is nogal eens wagenziek, maar ikzelf doe niets liever.

Na enkele kilometer, nog voor Oelegem staan we in de file, miserie voor ons Belle, vertrekken, stoppen,vertrekken is niet goed voor haar maag. ’t Baasje let wat op en alles gaat goed. Vlak voor Gent, van ’t zelfde laken een broek, weer gaat alles goed met Belle.

Als we de wegenwerken gepasseerd zijn gaat de kilometerteller de hoogte in

Bij een sneeuwbuitje in Compiegne doet de baas zijn voet een beetje van het gaspedaal en bij de péage moeten we toch eens kijken welke juffrouw de baas nu heeft uitgekozen om zijn centen af te geven.

Zelfs de beruchte “periferique” in Parijs geeft geen moeilijkheden, eventjes later mogen wij de pootjes eens strekken en een plas doen terwijl de baas voltankt.

Nog een kleine vierhonderd kilometer en we vinden onze vakantiemanden terug en de grote tuin om ons nog eens goed uit te leven.

Zelfs de laatste tien kilometer over bochtige wegen kan ons Belle zich goed houden, de baas zegt dan ook dat Belle een uitstekende “snelweghond” is.

Als we arriveren begint de avond al te vallen, het is al flink koud door een straffe noordenwind. Dit belet ons echter niet het terrein aan een grondige inspectie te onderwerpen, geen poezen, geen egels, we besluiten dat alles “onder controle” is en gaan maar eens samen met de baasjes wat vroeger dan normaal onder de wol.

Bas