Pieper
.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Neen het is niet één van zijn overgrootvaders, een zekere Pieper Fan de Lauwers Poel, het is gewoon een piepspeeltje. We hebben er alle drie eentje gekregen om geen ambras in t kot te krijgen maar enkele Heros benut het speeltje ten volle.
Van het eerste moment kende hij het systeem, hoe harder je op dat balletje of bootje of poppetje bijt hoe meer herrie hij kan maken en sindsdien loopt hij hier als een luidruchtige astmalijder door het huis.
Aanvankelijk met zijn bek, maar dan ging het grommen en blaffen niet zo goed, daarna met zijn twee poten kreeg hij het speeltje aan het piepen. Met een hupje springt hij met zijn twee voorpoten op dat balletje. Dat geeft dan zon hevige piep dat de baasjes bang zijn (of hopen) dat het fluitje uit de bal springt.
Even later is ook Belle aan het piepen gegaan met haar speeltje, nu is het al een sectie van een orkest voor twee fluitjes, wel twee piccolootjes maar ze zijn tweestemmig. Nu is stemmig wel een verkeerde woordkeuze als het over muzikaliteit gaat. Maar het was nog maar de eerste avond dat ze aan hun opleiding bezig zijn.
We zullen toch onze tante Ella, de zus van ons moe maar eens raadplegen, die gaat alvast meer muzikale ondervinding hebben opgedaan bij muzieklerares Ingrid en Johan. Daar zullen de fluitjes wel blok- of dwarsfluit heten denken wij zo
Hera
|