|
Terug in Vosselaar
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
En de auto al uitgeladen en t buikje rond na bezoek aan het plaatselijk frietkot. Dat begint na al die jaren al routine of traditie te worden. Het gaat echt goed samen, 800 kilometer autostrade en dan nog 5 kilometer voor de heen en weer voor een goei portie friet mét
De rit van vandaag liep op rolletjes, zeven uur en een half is geen rekord maar daar gigen we niet voor. Een rustige rit en veilig aankomen is de doelstelling. Soms zitten er wel eens een paar vervelende streberkes voor en achter ons, die zich dan eens willen doen opmerken. Meestal doen ze dat met grote autos van Duitse makelij. Die zijn dan afkomstig uit München, Stuttgart, en Ingolstadt. t Baasje zegt dan dat het gasten zonder kl..en zijn die dat compenseren door met hun Xenonlampen te knipperen en hun Duits blik langs rechts voorbij proberen te sturen (ijdele hoop bij onze baas en dan krijgen ze kramp in hun middenvingers, de sukkels).
Het was ondanks die sukkels op de baan toch fijn rijden. Het was niet echt druk, droge baan, niet overvolle périférique, en de GPS geeft op tijd de flitspalen aan. Zon vernieuwd abonnement is er op een vloek en een zucht terugbetaald. Het baasje had de schoonmoeder/skibox in Frankrijk gelaten en bovenop de bagage in de koffer een ligplaats gemaakt voor Heros en Hera. Die hebben daar met veel goesting gebruik van gemaakt en we hebben ze niet gehoord. Gezien heeft het baasje ze wel want ze lagen nu in t zicht van de binnenspiegel. Ze moesten dus niet veel uitspoken, wat ook niet gebeurd is, t baasje zag toch alles !
Belle.
|
Ik ben Jan
