|
Dag moe,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Nog eens even een
update van één van onze pupjes, lees hier de laatste ontwikkelingen van
Kyra-Luna in Minderhout
Dag tante Hera, nonkel
Heros en natuurlijk ook Jan en Simonne,
Omdat mijn baasjes wat verlegen zitten om tijd, heb ik de laptop nog eens onder
mijn voorpoten gelegd.
Hier in Minderhout gaat alles zijn gewone gangetje. Het is een typisch
Belgische zomer als ik de baasjes mag geloven. Regen, nog meer regen en als ik
Frank en Sabinne op tv zie, lijkt het alsof wij steeds in 'hier en daar' wonen.
Zij zeggen altijd dat het 'hier en daar' wat gaat regenen. En omdat het hier
altijd wat regent, kan ik niet zo goed volgen dat wij in Minderhout wonen.
Na de verbouwingen zijn de baasjes weer aan het werk gegaan. Tijdens die
verbouwingen hebben wij gelogeerd bij vrienden van de baasjes. Die hebben een
tuin, die er altijd netjes bij ligt en niet Luminator-vriendelijk is. Alles is
mooi aangelegd, dus mocht ik ook nergens graven. Ook de vijver was geen
speelterrein voor mij. Dat had ik de eerste avond al door. De baasjes hadden
mij wel uitgelegd dat er een draadje rond de vijver was gespannen voor de
reigers weg te houden maar ik ben ook zo'n hondje met een eigen willetje (of
moet ik zeggen dat ik ook zo'n Drentje met initiatief ben). De eerste avond heb
ik echter kennis gemaakt met die draad. Ik heb toen zo'n optater gehad, dat ik
de vijver de volgende week dan maar goed ontweken heb.
Het leuke daar was dat de baasjes elke avond 3 keer met mij gingen wandelen. Ik
had ze nl wijs gemaakt dat ik geen p&p in de tuin wou doen. Die heb ik toch
goed beet genomen want toen de baasjes de laatste dag de tuin aan het harken
waren, hebben ze overal kakjes van mij gevonden xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" />
...
Het baasje zei dat het een goede test was voor september als we op verlof gaan,
want dan moet ik ook op een ander slapen. En slapen daar ben ik al heel goed
in.
Ik heb daar ook een zwembad gekregen en had er toch mijn eigen plekje gevonden.
Maar tussen de verbouwingen en nu heb ik jullie al terug gezien, samen met Kiki
en Kyra. Joeng, wat hebben we toen geravot. Ik ben heel blij dat bij ons moe de
tuin wel Luminator-proef is, want samen met mijn zussen hebben we toen een kuil
gegraven. Ik denk dat we bijna de kangoeroes konden zien. Baasje heeft
eindelijk ook de foto's op t internet gegooid zodat Gonda en Marianne ook de foto's
van hun oogappels konden zien.
Afgelopen maandag ben ik nog eens bij mijn vriendin Aline (de dierenarts)
geweest. Mijn baasjes zijn altijd zeer ongerust als ze merken dat er iets mis
is met mij. En zo hadden ze verleden week gezien dat ik wat lusteloos was. Ook
plaste ik volgens hen weer heel veel. Omdat Aline er dus ook ni gerust in was
(ik heb al eens een blaasontsteking gehad), wou ze me terug zien. Eerst moest
ik gewoon komen om een koekje te eten. Dat was leuk. Aline heeft toen wat
haartje achteraan weggedaan. Ze deed ook iets heel belangrijk nl de baasjes
gerust stellen. Ik moest ook weer snoepjes eten (mijn baasjes noemen dat
pilletjes). Omdat het na die week nog niet echt over was, moest ik maandag dus
terug. Ik zou in een licht roesje gedaan worden. Ik weet nog altijd ni wat ze
daarmee bedoelen maar ik voelde me een beetje draaierig. Aline heeft toen bloed
getrokken en urine rechtstreeks uit mijn blaas. Ik heb daar niks van gevoeld
... dat komt door dat roesje. Maar niks aan de hand hoor. Alles super in orde
en vanaf toen ben ik officieel puber. Ik heb naar t schijnt een puberziekte,
die overgaat als ik een grote meid wordt. Baasjes weer gerust en ik heb na het
bloedtrekken een mooie plakker om mijn poot gekregen. Ik ben heel flink geweest
en ben natuurlijk achteraf in de watten gelegd.
Ik heb ook een andere etensbak gekregen. Ik schrokte teveel mijn eten naar
binnen. In die bak staan dopjes zodat ik minder snel kan eten. Nu moet ik
minder boeren na het eten. Want dat hadden de baasjes ook verteld aan Aline en
die had dat gevoeld en gehoord op de echo. Ik had wat lucht in mijn maag en dat
kan gevaarlijk zijn. Maar door die bak gaat het al veel beter want mijn
brokjes, die lust ik super graag en dus wil ik niet weer moeten veranderen van
brokjes.
Ook het trainen gaat goed bij Jenny. Ik doe nu net als Kieter-wieter
jachttraining in een echt bos en soms ook in een echte vijver. Thuis doe ik het
al heel goed alleen op training moet ik soms nog wat veel snuffelen. Bij het
terugfluiten van de zitvoor, probeer ik het baasje altijd beet te nemen. Ik ren
dan gelijk een halve zot naar haar en net op het einde maak ik een
schijnbeweging en loop ik haar voorbij. Ik heb nu wel begrepen dat dit niet
echt de bedoeling is. Dus moeten we daar deze week op trainen van Jenny. De
dummy vind ik reuzeleuk. Dan loop ik altijd zo fier als een gieter als ik die
oppak. Ik geef hem alleen niet zo graag terug. Ik snap t baasje soms niet.
eerst moet ik het halen en dan moet ik het teruggeven. Begrijp dat maar eens
als jonge Drent. Op de training vraagt iedereen wat voor ras ik ben want
iedereen denkt dat ik een uit de kluiten gewassen Heidewachtel ben. Ik ben dan
toch trots als Jenny zegt dat ik een Drentje ben, want die wachtels zijn toch
wel mager zenne.
Zoals jullie lezen, heb ik het echt naar mijn zin en ben ik hier echt met mijn
gat in de boter gevallen. Ik weet wel niet goed wat dat betekent maar het zal
wel goed zijn zeker.
Ook Het autorijden gaat steeds beter. Ik krijg nu bij elke bocht een brokje en
dan heb ik geen tijd meer om na te denken dat ik me niet zo goed voel.
Voila, nu zijn jullie ook wat bij he. En als we nog eens mogen komen spelen,
dan zijn we er graag bij.
Ik ga nu maar stilletjes de computer terug afzetten want dan weten de baasjes
tenminste niet dat ik dit ook kan.
Pootje en likje
Luna
|
Ik ben Jan
