Vandaag, na een beetje twijfeling, toch gaan koersen in Burcht.
De ziekte nog niet helemaal verdwenen maar toch genoeg onderdrukt om een stapje te wagen in de koers. Ik wist op voorhand dat ik het -luchtwegen en astmatisch gezien- niet gemakkelijk zou krijgen, maar ondanks de twijfels had ik er zin in.
... Tot als ik het parcours zag.
Even een vraagje aan mijn lezers, "Hoeveel bochten denkt u dat er in een 5.5km lang parcours kunnen liggen?" Ik weet het antwoord! En om precies te zijn, het zijn er ontzettend veel! Als ik mij niet vergis en mij niet misteld heb waren het er 17(!) + een rotonde!
Voor de mensen die niet thuis zijn in het wielrennen; dit is ontzettend zwaar koersen!
Van de 94 starters zijn er naar 't schijnt maar een goeie 50 aangekomen.
Het parcours was naar mijn mening buiten categorie en onverantwoord.
Om over de rest van de organisatie maar te zwijgen. Om een voorbeeld te geven: "Is het normaal dat er plots auto's op het parcours rijden, in tegengestelde richting? Een heel peloton doen uitwijken en vervolgens nog eens zorgen voor valpartijen? Het lijn verkeer absoluut geen hinder ondervond van de koers, en dus gewoon door reed hoewel wij direct zouden passeren?
Is het normaal dat het uren duurt om simpelweg een uitslag op te stellen?
Alle respect voor de vrijwillige koers rechters! Ik ben blij dat ze dit allemaal willen doen in hun vrij tijd maar vandaag was het toch een zootje ongeregeld hoor!
Verder in de koers werd er vooral gewrongen, getrokken, en gedraaid! Het was onmogelijk om vanachter uit naar voor te rijden zonder op de grond te gaan. Ik sprintte ergens achterin en probeerde tevergeefs nog wat naar voor te rijden. Totaal ontmoedigend is het, wanneer je je nog wel goed voelt, maar er geen plaats is om te sprinten! Achja, dat is koers. Volgende week (donderdag) beter.
Na lang wachten op de uitslag bleek dat ik na alles toch nog een 12e plaats bij de junioren uit de brand had gesleept. Na het ziek zijn en het parcours dat mij absoluut niet lag kan ik niet anders dan hier toch nog best tevreden mee te zijn.
Eveline