Verschroeiende temperaturen, die allicht nog niet in de buurt komen van het maximum dat we deze zomer nog zullen bereiken. Na de lange koude winter, beginnen we de opwarming van de aarde dan toch te voelen. Voor wielrenners wordt er geen uitzondering gemaakt. De koersen gaan nog steeds door op het warmste uur van de dag. Net na de middag.
Net na de middag ging een groot peloton meisjes van start op het 4.7 km lange parcours van Snellegem. In de landelijkge gemeente ergens richting de kust reden we op smalle wegen, door de velden. Fantastische omstandigheden voor hooikoorts patiënten uiteraard!
Er werd vaart achter gezet, iedereen wou blijkbaar snel terug binnen zijn. Ik had het gevoel, dat het peloton niet echt vaak stil viel en dat de gebruikelijke uitvallen vandaag ontzettend talrijk waren. De koers werd vandaag eens niet beslecht door een verwachte massasprint. Drie meisjes raakten voorop en vechtte het onder elkaar uit.
Ik reed vandaag mijn eigen stille koers. Ik vond het ontzettend gevaarlijk op de smalle wegen. Er werd geduwd en getrokken, wat nogal normaal is, aangezien iedereen vooraan wil zitten. Maar mag dit echt ten koste gaan van je eigen veiligheid? Bende gekken!
Ondanks het gewriemel kon ik me heel de koers redelijk voorin handhaven. Tot de laatste 500 m natuurlijk. Ik werd de kant in geduwd en had alle moeite om nog te corrigeren.
Ik bleef wel op de weg, maar had onmiddellijk een hoop achterstand op de eerste meisjes.
De sprint zelf werd van heel ver ingezet, en naar voor schuiven in de laatste 500m bleek niet echt meer mogelijk. Iedereen kwam van overal en ik zat totaal ingesloten.
Op de een of andere manier werd ik toch nog 12de, niet schitterend, maar onder de gegeven weersomstandigheden hoef ik echt niet te klagen.
Aan de mensen die weer trouw op post waren, merci! ;) Eveline