Mijn naam is Eduard B(EdjeB) Ik ben geboren op 01-12-1939. Al 49 jaar ben ik getrouwd met Anny mijn kameraad en toeverlaat. We hebben 2 kinderen Edwin en Raymond en 5 kleinkinderen.
Mijn hobby's zijn Fietsen, computer en ik fotografeer alles in de natuur vooral jonge dieren en de prachtige natuur, die foto's bewerk ik dan ook zodat de foto's nog beter overkomen.
We wonen in Aalten in de Achterhoek omringt door heel mooi natuurschoon waar het heerlijk vertoeven is. Ook probeer ik U enige anekdotes - voorzien van een foto of plaatje - te vertellen. Ik heb al veel goede tips binnen gekregen om mij Blog mooier en beter voor elkaar te krijgen.
Hier zijn dan eindelijk een paar foto's van het bloemen corso. Met dank aan http://blog.seniorennet.be/johan1958/ Ga ook eens daar kijken. Een prachtige Blog.
September 2005 gemaakt. Nog 2 foto's van steen marters uit het Aaltense goor.
Gedicht Onze vader is niet meer Hij is op een middag gegaan De zon die op hem scheen De lucht was rein Hij hield op met bestaan
Onze vader is niet meer Hij liet ons opeens alleen Hij die ons het leven gaf Gaat nu zomaar heen
Onze vader is niet meer Wie zijn wij om te willen Dat hij altijd bij ons blijft Doch niet zijn pijn kan stillen
Onze vader is niet meer Nu voelt hij niet de pijn De zon die schijnt De lucht is rein Maar wij kinderen zullen zonder vader zijn
En mocht er toch een hemel zijn Naïef als een kind willen wij dan beleven Dat als onze tijd komt, Papa, wacht dan bij de poort op ons En omarm mij dan heel even
Een jonge vrouw die in verwachting was (een maand of vijf) zat in een bus hokje te wachten op de bus. Ze bemerkte dat een soldaat begon te lachen.
Door haar positie ging ze wat meer naar achteren zitten, maar dat scheen hem nog meer plezier te doen. Ze verwisselde van plaats en nog een keer en nog een keer wel 4 maal dat bezorgde de soldaat een complete lachkramp.
Zij liet de soldaat arresteren!
Toen de zaak voorkwam vroeg de rechter de soldaat zijn gedrag te verklaren.
Edelachtbare, begon de soldaat,toe ik bij het bushokje kwam merkte ik dat ze in verwachting was .Ik kon er niets aan doen, toen ze met haar handeltje onder een bioscoop reclame ging zitten waarop stond:,,BINNENKORT VERWACHT, ,
Toen de dame onder een andere reclame ging zitten door van plaats te verwisselen
war op stond:, , SOONS PILLEN VOORKOMEN ELKE VERDIKKING,, moest ik nog harder lachen. toen zij dus voor de derde maal van plaats verwisselde en ging zitten onder de reclame plaat van scheerzeep, waarop stond:..VOOR WILLUM STAAF WAS DIT MAAR EEN KLEINE MOEITE,, kon ik mij helemaal niet meer goed houden.
Maar toen ze tenslotte voor de 4 de maal van plaats verwisselde, kreeg ik een lachkramp. Want zij zat onder een reclame bord van Autobanden. Daarop stond:,,
VREDESTEIN RUBBERARTIKELEN ZOUDEN DIT ONGELUK VOORKOMEM HEBBEN,,
bedekt met waterlelies en vele meerkoeten, zwemen gejaagd oever het water. Prachtige diertjes
Ze zitten veelal met hun nestjes op plantenresten
dat op de plaats gehouden door een tak of struik.
Daarin worden 5-10 eieren uitgebroed in een tijdsbestek
van 21 tot 25 dagen. De ouders begeleiden hun jongen
die naar 8 weken vliegen kunnen. En dat doen ze dus
ongeveer drie keer per seizoen. het is zo vredig langs het water waar de lelies nog vol in de knop zitten. Met honderden. Het is een pracht gezicht. En zeker de moeite waard om zondag's van te genieten.
Sinds een paar maanden is er hele familie Nijlgansen, in een door de gemeente t.b.v. afwatering gegraven ven, uitgebroed. Het is heel moeilijk om er fotos van te maken ze zijn zeer agressief.
Die agressiviteit is dan ook het handels merk van deze prachtige ganzen. Ze passen brute kracht toe om een nest van andere vogels in te pikken. Of om ons weg te jagen.
en dulden mij dan ook op nog geen 20 meter van hun jongen, ze hebben er maar liefs 9 stuks. Ik had er wat fotos van gemaakt maar die waren onduidelijk maar wikipedia heeft voor mij de uitkomst gebracht met prachtige fotos Waarvoor mijn dank.
Hoi beste bloggers Ik ben weer terug, JA JA zult U wel zeggen. Heb ik dat al eens niet eerder gehoord? Ja dat is waar (maar ook ik kan geen 2 heren dienen) en zo doende heb ik besloten om even met PowerPoint te stoppen en nu weer aandacht aan mijn Blog te besteden. Dus reken maar van jes IK BEN ER WEER groetjes EdjeB http://blog.seniorennet.be/edjeb/
Gruttos zijn de ambassadeurs van ons Nederlandse polderlandschap. Nergens ter wereld is deze van
oorsprong op rivier graslanden en hoogvenen broedende vogels zo talrijk als in ons land. In heel Groot-Brittannië en Frankrijk tezamen broeden niet zoveel vogels als binnen de stads grenzen van Amsterdam.
Ook op lage grasvelden in de rest van ons kikker landje kommen ze ook regelmatig voor.Vandaag had ik het genoegen om deze parmantige vogel te kunnen aanschouwen. Ze zijn Afhankelijk vangraslanden waar ze kunnen nestelen en hun jongen groot kunnen brengen.
Al jaren zijn tal van vrijwilligers en boeren in heel Nederland actief om de nesten te markeren zodat die bij het maaien gespaard kunnen blijven. Ook zijn reservaten gevormd, waarin het beheer speciaal gericht is op weidevogels en hebben boeren overeenkomsten afgesloten met de overheid om bepaalde delen
van hun land later te maaien of langer nat te houden. Nu blijkt dat de beschermingsmaatregelen niet toereikend zijn en gaat het snel achteruit met de grutto.
Dat de boog bij Gymsport niet altijd hoeft gespannen te staan, bewijst volgende anekdote, die we slechts na veel aandringen en de juiste hoeveelheid gerstenat aan een van de hoofdrolspelers konden ontfutselen.
In die tijd (en nu nog steeds), kon Gymsport beroep doen op een grote schare van vrouwelijke lesgevers. Na verloop van tijd leidde dit tot enig ongenoegen bij de leden van turnen-heren, die begonnen te morren dat zij het al jaar en dag met dezelfde oude vent moesten stellen, en dat deze tak slechts tot ware bloei kon komen indien de leiding over de nodige eigenschappen zou beschikken.
En zo geschiedde! Op een bepaald ogenblik liet Guy Van De Putte zich als lesgever turnen-heren verontschuldigen. Hij werd vervangen door Lilianne Vets, die les gaf in de jeugdafdelingen. Lilianne verklaarde laconiek een uurtje les in jazzballet te zullen geven. Onze turners, grotendeels gezette burgers van middelbare leeftijd, protesteerden heftig dat zij gewend waren aan iets meer 'mannelijke' sporten, maar elk verzet werd onmiddellijk in de kiem gesmoord, de muziek werd gestart en onder leiding van Lilianne werden de eerste stuntelige passen op het pad van de ritmische dans gezet. Elke misstap van onze leeuwen werd kordaat en luidkeels bijgestuurd tot zij als makke lammetjes de meest frivole danspasjes onder de knie hadden.
Het hele stel ongelikte beren werd zo kort als een pas gemaaid gazonnetje gehouden, totdat zelfs de grootste schreeuwlelijk het niet langer dorstte enig commentaar te geven.
Zij wisten echter niet dat Guy zich in één van de turnmatten achter in de zaal verschanst had, en dat Gust Van Rooy, verborgen in een plint, het weinig verheven spektakel op video opnam. Op een zeker moment werd het Guy toch te machtig en liet hij zich uit de mat rollen. Consternatie alom! Er werden dure eden gezworen dat men zich zo maar niet ongestraft voor schut liet zetten, en het kostte Guy dan ook veel moeite om de les nog waardig af te sluiten met een reeks sprongen op de mat en over de plint, terwijl Gust nog altijd ongestoord kon verder filmen.
Dat de bovenstaande gebeurtenis door alle betrokkenen even waarheidsgetrouw thuis aan moeder de vrouw werd verteld, durven wij hier openlijk in twijfel trekken. Feit is dat de vraag naar een vrouwelijke lesgever nooit meer ten berde werd gebracht.
Van een afstand zien veldmuizen er hetzelfde uit als ware muizen, maar als je de dieren beter bekijkt zie je de verschillen. Hun staart is veel korter en behaard, de ogen en oren zijn kleiner, hun snuit is stomper en hun vacht is ruiger. De korte staart is iets donkerder aan de bovenzijde dan aan de onderzijde. De binnenzijde van de oren zijn onbehaard. Hij heeft een kortere, lichtere vacht dan de verwante aardmuis. De veldmuis wordt 85 tot 120 m/m lang en 14 tot 40 gr zwaar. De staart is 25 tot 50 m/m lang. Deze dieren leven graag in open gebieden met grassen en/of granen, zoals graanakkers, wegbermen, dijken, spoorwegtaluds, slootkanten, graslanden en klavervelden. Ze leven het liefst in drogere streken met kort gras. Ze ontbreken in drassige streken en in gebieden met al te hoog gras.. Hij woont meestal in een nest, die op een diepte van ongeveer 50 c/m kan liggen in een zelf gegraven gangenstelsel. Het nest is gemaakt van hooi, gras en plantenstengels. Soms ligt het nest ook bovengronds. Vanuit het nest lopen lange gangen met meerdere uitgangen naar de oppervlakte, sommige gangen wel zes meter lang. Ook zijn er één of meerdere kamers in het gangenstelsel te vinden, waarin voedsel wordt opgeslagen. Pas aangelegde gangen van de veldmuis herken je aan de hoopjes verse, losse aarde voor de ingangen.
Op een weiland staat een stier met een bord erbij : "Deze stier heeft het afgelopen jaar 100 keer gedekt." Een fietsend koppel stopt, de vrouw stapt af, wijst op het bord en zegt: "Nou Jan, da's twee keer per week! Daar mag je best wel eens een voorbeeld aan nemen!" Jan zwijgt en stapt weer op zijn fiets. Even later weer een stier en weer een bord : "Deze stier heeft het afgelopen HALF JAAR100 keer gedekt." Ze stapt weer af, wijst op het bord en zegt : " Nou Jan, da's vier keer per week ! Petje af hoor voor dat beest. Daar mag je best wel eens een voorbeeld aan nemen !" Nog een bord: deze stier heeft de afgelopen MAAND 100 keer gedekt." De vrouw valt bijna van haar fiets en rekent Jan hijgend voor: "Da's 3 keer per dag ! Besef je dat wel Jan? Wauw, neem daar toch eens een voorbeeld aan !" Nu begint Jan er toch wel wat genoeg van te krijgen en merkt geërgerd op: " Vraag jij eens aan die stier, of het ook 100 keer dezelfde koe was !
Laten wij allen bidden voor Nikki haar broer GUIDO Die op 03-07-2013 Is overleden. Hier bij een kaarsje Tot steun en kracht voor haar en haar Familie Dat hij moge rusten in vrede.
Blijf even stil staan bij mijn broers, Wim en Ben die aan de ziekte KANKER zijn over leden.
Viltig Kruiskruit schijnt
voor mensen niet giftig te zijn. Maar voor dieren (Paarden) zeer giftig.
Een pas geboren veulen.
De tijd is weer aangekomen dat je zulke mooie taferelen kunt zien.
Je blijft met lege handen achter Je zou zo graag nog willen zorgen De tijd van waken en van wachten Is voorbij en elke morgen Brengt nu een lege dag vol pijn Er rest alleen herinnering Aan in-gelukkig samen zijn
In de leegte staat zijn naam geschreven Komt alle goeds naar boven drijven Het aller diepste van zijn leven Zal altijd in ons midden blijven: Een dierbaar mens die in zijn eenvoud Zo vol betekenis kon zijn Gaf aan ons leven rijke inhoud.
Voor alle Bloggers 
