Mijn naam is Eduard B(EdjeB) Ik ben geboren op 01-12-1939. Al 49 jaar ben ik getrouwd met Anny mijn kameraad en toeverlaat. We hebben 2 kinderen Edwin en Raymond en 5 kleinkinderen.
Mijn hobby's zijn Fietsen, computer en ik fotografeer alles in de natuur vooral jonge dieren en de prachtige natuur, die foto's bewerk ik dan ook zodat de foto's nog beter overkomen.
We wonen in Aalten in de Achterhoek omringt door heel mooi natuurschoon waar het heerlijk vertoeven is. Ook probeer ik U enige anekdotes - voorzien van een foto of plaatje - te vertellen. Ik heb al veel goede tips binnen gekregen om mij Blog mooier en beter voor elkaar te krijgen.
Hier zijn dan eindelijk een paar foto's van het bloemen corso. Met dank aan http://blog.seniorennet.be/johan1958/ Ga ook eens daar kijken. Een prachtige Blog.
September 2005 gemaakt. Nog 2 foto's van steen marters uit het Aaltense goor.
Gedicht Onze vader is niet meer Hij is op een middag gegaan De zon die op hem scheen De lucht was rein Hij hield op met bestaan
Onze vader is niet meer Hij liet ons opeens alleen Hij die ons het leven gaf Gaat nu zomaar heen
Onze vader is niet meer Wie zijn wij om te willen Dat hij altijd bij ons blijft Doch niet zijn pijn kan stillen
Onze vader is niet meer Nu voelt hij niet de pijn De zon die schijnt De lucht is rein Maar wij kinderen zullen zonder vader zijn
En mocht er toch een hemel zijn Naïef als een kind willen wij dan beleven Dat als onze tijd komt, Papa, wacht dan bij de poort op ons En omarm mij dan heel even
Ne toeten met slikkeri- je, bo wisse, kan een mense kwelke missen I'j mot neet vergèèten. umme der iederbots iets oet te èèten want nao gebroek bi'j sport en wark, veul i'j ow wèèr Krèggel en stark
We klagen weleens dat we hier in Holland zoveel en lang in de file staan Nou daar kan ik U wel even iets van vertellen.
Er was zaterdag een Boerderij verlichtingsroute georganiseerd Heerlijk zij Anny en de buurvrouw wil ook graag mee, het is maar 36km, we moeten wel met de auto. De tocht gaat via Aalten, Bocholt, (Duitsland), Dinxperlo, naar Aalten weer terug .
Zo gezegd, zo gedaan. Om half acht was de start, met een uurtje zijn we wel weer thuis, dachten wij, dan hebben we verder nog wat aan de avond.
We reden naar de route we konden overal op de route beginnen. En konden mooi achteraan sluiten. We hebben over deze 36km twee en een half uur in de file gereden. Er reden maar 2000 autos mee. Maar het was een prachtige tocht en de boeren hadden hun beste beentje voor gezet om het maar spannend te maken (HALLOWEEN) was het en dat was te merken ook. Zelfs de grensovergangen waren op de ouderwetse manier hersteld met douanes en smokkelaars Die probeerden koffie mee te laten nemen door de reizigers. De Duitse boeren prezen hun waren aan en verkochten hun melk voor een eerlijke prijs 0,40 per liter.
Al met al een prachtige route En maar file rijden, dan zie je nog eens wat vind U ook niet?
Heerlijk zijn de avonden als de zon langzaam onder gaat. Dan zijn er mooie kiekjes te maken, zoals hier een doorkijkje in het bos. In een woord prachtig.
Je kan dan genieten van de mooie natuur hier in de Achterhoek. Vooral in de buurt van Aalten. De grijpvogels, die hier veel aanwezig zijn, halen voor hun jongen het laatste voer binnen. De rammelaar jaagt nog een keer achter de voetster aan.
Vanmorgen heerlijk gefietst, de tijd was terug gezet en dat kon je wel merken geen kip op straat. Het was heerlijk rustig, en het zonnetje probeerde flauwtjes door het lichte wolkendek te breken. De vogels en de en de andere dieren waren ook al druk bezig hun ochtendmaal op te zoeken. En een verdwaalde ree stond suffig voor zich uit te staren. En koos vlot het hazenpad toen het mij zag. Een heerlijk fiets tochtje.
Moet U ook eens proberen ontspannend en rust gevend. En natuurlijk goed voor de geest en je lichaam. Zo nu heerlijk een dampende kop koffie en mijn dag kan niet meer stuk. Morgen groetjes van EdjeB.
internettoegang een wettelijk recht is in sommige landen?
Sinds januari 2008 heeft iedere burger in Zwitserland het recht op een internetverbinding van minimaal 600kbps. En op 14 oktober is in Finland een wet getekend die alle Finse burgers het recht geeft op een breedbandverbinding van minimaal 1Mbps. De wet gaat in vanaf juli 2010.
Eerder dit jaar concludeerde de Franse Constitutionele Raad al dat "vrije toegang tot publieke communicatiediensten online" een fundamenteel mensenrecht is, en dat internet onmisbaar is in de huidige samenleving.
In minder dan twintig jaar heeft internet het geschopt van nagenoeg onbekend tot onvervreemdbaar recht. Een hele prestatie.
We zijn in de stromende regen naar ons internet Café gefietst. Het blijkt dat ook hier de griep is toe geslagen er zijn twee dames niet op komen dagen.
Nu de herfst weer begonnen is, en de eekhorn druk bezig zijn met zoeken naar hun wintervoorraad, zijn ze extra kwetsbaar. Ze moeten hun voetsel voor de winter op de grond zoeken. Zoals nootjes eikels en vele andere vruchten. Die begraven ze dan op heel veel plaatsen zodat ze in de winter met een beetje geluk altijd wel een voorraadje kunnen vinden. Want onthouden?? daar hebben ze nogal moeite mee. Ze steken dus geregeld wegen over om in het bos of andere plaatsen hun maaltje voor de winter te vinden en of te verstoppen. De mensen hier uit de buurt hebben daarom deze aanplakbiljetten op bomen geplakt.
We hebben een pracht zomer mee mogen maken. Maar nu staat de herfst voor de deur.
Met al zijn pracht, en natuurlijk ook zijn natte perioden. Maar de kleuren die ons de natuur bied en de dieren en mensen die zich voorbereiden op de winter. De boeren zijn druk met het binnen halen van de oogst Daar heb je natuurlijk ook de overlast van, als ze met hun grootte wagens over de smalle wegen razen on de oogst naar de kuilen te brengen.
Maar neen van mij aan, snel komt hier een eind aan en dan kunnen we genieten van de rust en de prachtige kleuren op een bankje in deze wonder mooie natuur.
De feestelijkheden zijn voorbij, zodat deze versierselen bij het huis van het ouderlijk paar weer weg gehaald zijn. Voor mij mocht het nog wel een poosje blijven, maar de vrienden en de hele familie zijn al wezen kroamschudden en dan wordt door hun alle versierselen weer weg gehaald. Jammer dan.
Oktoberfest van start: veel bier en . . . geen blote borsten.
In München, in het zuiden van Duitsland, is het startschot gegeven van de 176e editie van het Oktoberfest bierfestival. Opvallend werd er dit jaar een verbod voor blote borsten uitgevaardigd.
Het was de burgemeester van München, Christian Ude, die een tapkraan in het eerste vat mocht slaan. De eerste pul overhandigde hij, zoals de traditie het wil, aan de gouverneur van Beieren. Na twaalf saluutschoten kon het drinken ook voor iedereen beginnen.
Het festival duurt zestien dagen lang. Elk jaar zakken duizenden toeristen naar Beieren af voor het bierfeest, waar het de bedoeling is om zoveel mogelijk grote glazen bier te ledigen.
Dit jaar is er wel wat aan de regels gesleuteld. Zo mogen de Duitse vrouwen in traditionele outfit hun borsten niet meer ontbloten. Als ze het wel doen, riskeren ze een boete.
"Tradities zijn er om in stand gehouden te worden", klinkt het overal razend.
We hebben een kleinzoon.en een lieve schondochter er bij.
We hebben er een kleinkind bij, Jeroen Leon. Een prachtige jonge van 9 pond en 250 gram 54 cm . Je kan je wel voorstellen dat wij de Oma en Opa zeer trots zijn met zon prachtig kleinkind.
Tevens zijn onze oudste zoon Edwin en Lion in de Dominicaanse Republiek In de stralende zon en prachtige witte stranden in het huwelijk getreden. Wat zijn wij toch
gelukkige ouders [grootouders]. We kunnen ons geluk haast niet meer op.
De oudste zoon is in het huwelijk getreden in de Dominicaanse Republiek, na hier in Helmond te zijn getrouwd.
Ondertussen wacht mijn 2de zoon en zijn vrouw op de geboorte van hun 3de kindje. Een heel spannende tijd, ze zijn nu al 8 dagen over tijd.
Maar zo als men hier wel zegt er is er nog nooit een blijven zitten en alles ziet er gezond uit dus zal het zo wel geboren worden. Het zal de wel wachten dat de wind gaat liggen. En het niet meer zo onstuimig is.
Deze Opa en Oma wachten het dus maar rustig af.
Het stormt hier de wind heeft windkracht 8. Heerlijk fiets weer. Met mijn ION fiets [elektronische fiets]. In zijn 3 dan kun je nog behoorlijk tegen de wind in komen. Het zonnetje schijnt, en de temperatuur is heerlik 20 graden. Wat wil je nog meer.
Vandaag, vrijdag 26 juni, komt de Reuzenaronskelk (Amorphophallus titanum) in de Hortus botanicus Leiden hoogstwaarschijnlijk in bloei!
De Hortus is dit weekend dan ook langer open dan normaal:
- vrijdag 26 juni van 10-23 uur - zaterdag 27 juni van 10-23 uur - zondag 28 juni van 10-20 uur
Op de webcam kunt u zien dat er 2 exemplaren op bloeien staan: een grote, die nu gaat bloeien, en een kleinere, waarvan we de bloei binnenkort verwachten. Het zijn allebei exemplaren van een succesvol zaaisel uit 1998: eigen kweek dus.
We hebben stuifmeel van de botanische tuin in Bonn ontvangen, en zullen zelf van de eerstbloeiende Reuzenaronskelk stuifmeel verzamelen. Daarmee zal de tweede worden bestoven. Zowel voor het verzamelen van stuifmeel als voor het bestuiven zal onze hortulanus Art Vogel (een deel van) het schutblad verwijderen.
Een priester en een imam delen hetzelfde compartiment op de trein.
Op een gegeven moment sluit de priester zijn bijbel en vraagt aan de imam: Ik weet dat uw godsdienst U verbiedt om varkensvlees te eten. Hebt u er tijdens uw leven dan echt nog nooit van geproefd? De imam klapt ook zijn koran dicht en antwoordt: Wel om eerlijk te zijn, bij zeldzame gelegenheden is het mij inderdaad wel eens overkomen dat ik varkensvlees geproefd heb. Maar mag ik U nu ook eens iets vragen zegt de imam, Uw godsdienst verplicht u tot een celibatair leven, De priester onderbreekt hem en zegt: Ik weet wat u nu gaat vragen, of ik ooit al eens van de verboden vruchten heb geproefd. Wel ik zal ook eerlijk zijn, zegt de priester, ik heb inderdaad al een tweetal keren van de verboden vruchten geproefd. De imam neemt zijn koran terug in de hand, knipoogt nog even naar de priester en zegt: Veel lekkerder dan varkensvlees hé!
St. Theresa's gebed: Moge er vandaag vrede in je zijn. Moge je op God vertrouwen dat je precies bent waar je zou moeten zijn. Moge je nooit de oneindige potentie vergeten die uit vertrouwen is geboren. Moge je de gaven gebruiken die je heb ontvangen en de liefde doorgeven die je hebt gekregen. Moge je tevreden zijn met het feit dat je een kind van God bent. Laat deze aanwezigheid zich tot in je botten verankeren en je ziel de vrijheid gunnen om te zingen, te dansen, te danken en lief te hebben. Het is daar voor ons allemaal.
Laten wij allen bidden voor Nikki haar broer GUIDO Die op 03-07-2013 Is overleden. Hier bij een kaarsje Tot steun en kracht voor haar en haar Familie Dat hij moge rusten in vrede.
Blijf even stil staan bij mijn broers, Wim en Ben die aan de ziekte KANKER zijn over leden.
Viltig Kruiskruit schijnt
voor mensen niet giftig te zijn. Maar voor dieren (Paarden) zeer giftig.
Een pas geboren veulen.
De tijd is weer aangekomen dat je zulke mooie taferelen kunt zien.
Je blijft met lege handen achter Je zou zo graag nog willen zorgen De tijd van waken en van wachten Is voorbij en elke morgen Brengt nu een lege dag vol pijn Er rest alleen herinnering Aan in-gelukkig samen zijn
In de leegte staat zijn naam geschreven Komt alle goeds naar boven drijven Het aller diepste van zijn leven Zal altijd in ons midden blijven: Een dierbaar mens die in zijn eenvoud Zo vol betekenis kon zijn Gaf aan ons leven rijke inhoud.
