|
Leef u even in: 1521, op een mistige ochtend bij zonsopgang, we betreden de kerk. Denk het grote altaar daar maar even weg, het is er nog niet. De glasramen lopen dus door naar beneden en de zon straalt door rood en blauw gekleurde glasramen. Het feeërieke licht laat zich absorberen door de ochtendmist. Iedere bezoeker waant zich hier in de hemel*.
Nu beseffen we ten volle waarom men romaanse en gotische kerken naar het oosten richt. De zon voorziet ons van ochtendlijke warmte en licht. Dat licht staat symbool voor Christus.
Later zal de barokke bouwkunst zich daar niets van aantrekken. Het licht komt immers van boven, dus werkt de karokke bouwkunst met koepels. Deze kerken oriënteren zich niet noodzalelijk naar het oosten.
*Opmerking: Ik weet niet of er vóór de brand van 1530 al gekleurde glasramen in de meest oostelijke kapel zaten. Het was in ieder geval de bedoeling, naar het voorbeeld van sommige Franse gotische kerken. Onze 3 ramen daar zijn van 1557.
Foto: JGL3030b – Interieur geschilderd door Peter I Neefs, in 1650, de kathedraal in 100 stukjes (3)
|
