Op 1 November denken wij aan onze doden.
Ook aan onze Vlaamse voormannen,zoals Cyriel Verschaeve,geboren in ons dorp.
Een herdenkingsplaat is bevestig aan het geboortehuis in de Brugstraat 41 te Ardooie.

"Alleen staatshervorming kan ons land financieel redden"

28/10/2008 10:00

Zal de federale overheid de pensioenen kunnen uitbetalen? Zal ze de kosten van de vergrijzing kunnen dragen, nu ze er steeds minder in slaagt een spaarpotje aan te leggen en ze steeds vaker de regio's moet bijspringen? Om uit het moeras te raken, pleiten de drie Leuvense professoren economie Koen Algoed, Dirk Heremans en Theo Peeters in Knack voor een grondige staatshervorming.

'Het fundamentele probleem van ons land is de manier waarop we gemeenschappen en gewesten financieren. Je kunt in België niets oplossen als je de financieringswet niet grondig aanpakt.' Dat stellen de professoren economie Koen Algoed, Dirk Heremans en Theo Peeters in een uitgebreide nieuwe studie vol cijfers.

'Het probleem van de Belgische overheidsfinanciën is niet louter een kwestie van dreigende tekorten en hoge overheidsschuld, maar vooral ook van de wijze waarop we de gemeenschappen en gewesten financieren. Politici worden nu onvoldoende geprikkeld om te investeren in menselijk kapitaal en economische ontwikkeling. Nog erger, politici rekenen al te vaak op de federale overheid om hun zelf aangestoken budgettaire branden te komen blussen. Het financieringssysteem van de gemeenschappen en gewesten moet grondig veranderen, anders kun je niet meer mensen aanzetten tot werken, anders blijft onze sociale zekerheid niet overeind, anders kun je de kosten van de vergrijzing niet dragen.'

'De federale regering staat voor een enorme uitdaging: de kosten van de vergrijzing', zegt professor Dirk Heremans, die op één oktober met emeritaat ging. 'Die vergrijzingskosten zullen een groeiend beslag leggen op de beperkte beschikbare overheidsmiddelen. Een nieuwe ontsporing van de overheidsfinanciën dreigt. Het heeft geen zin wat te morrelen in de marge van het huidige financieringssysteem. Er moeten moedige keuzes gemaakt worden.'

Koen Algoed: 'Er circuleren concrete voorstellen om de gewestelijke overheden bevoegd te maken voor de arbeidsmarkt. Deze voorstellen spreken echter altijd van het overhevelen van bijkomende uitgavenbevoegdheden, met bijbehorende financiering. Maar die voorstellen gaan voorbij aan iets veel belangrijkers: de huidige Bijzondere Financieringswet, die de financiering van de gemeenschappen en gewesten regelt, is niet houdbaar. Alleen een grondige staatshervorming kan ons land financieel redden en dat betekent een grondige hervorming van de Bijzondere Financieringswet. Fiscale autonomie is een noodzakelijke, weliswaar geen voldoende, voorwaarde om hogere werkzaamheidsgraden te verkrijgen in ons land. De gewesten worden op die manier geprikkeld om meer mensen aan werk te helpen en ze langer aan de slag te houden.'

Ewald Pironet
Bron : Knack.

Online bekijken : http://feeds.feedburner.com/~r/Davi...

Voor wie het gevolgd heeft en zich nog herinnert: in september heb ik openlijk kritiek geuit op het beleid van Leterme en de CD&V. Toen werd prompt om mijn ontslag gevraagd. Dit heeft uw kranten en nieuwsuitzendingen gehaald. Daarom ook dat ik u van het verdere verloop op de hoogte houdt.

Na talrijke gesprekken met de N-VA, heb ik reeds enige tijd besloten om de CD&V de rug toe te keren om de redenen vermeld in mijn ontslagbrief. Ik kan mij niet meer verzoenen met de idee dat ik deel uitmaak van een organisatie die een beleid vormt tegen de Vlamingen.



De overstap naar N-VA betreft een logische keuze. Ik ben altijd al enorme voorstander geweest van het kartel en ik ben voor meer Vlaanderen. N-VA is de partij waar ik mij het meest kan in terugvinden wat standpunten betreft.

Ik ben inmiddels lid van N-VA en in overleg met het partijbestuur zal ik de komende weken en maanden me binnen de partijstructuren engageren voor een lokale werking van de N-VA, maar tevens me inzetten op andere niveaus, met het oog op de Vlaamse verkiezingen om dan een sterk resultaat voor de partij én voor Vlaanderen neer te zetten.
De komende weken zal ik alvast de partij beter leren kennen, andere mensen leren kennen en nog veel gesprekken voeren om vanuit een goede samenwerking verder aan de weg te kunnen timmeren.

Ik vond het echter inmiddels tijd om met dit vernieuwde engagement naar buiten te komen.

(Wij wensen hem alle geluk toe in de N-VA,samen strijden voor een Vlaanderen in Europa,geef je hem ook een steuntje in de rug,nu doen.)

Kritische CD&V'er stapt over naar N-VA

David Geens, tot voor kort voorzitter van CD&V Knesselare-Ursel, stapt over naar N-VA. 'Als een partijlid al geen meer kritiek kan uiten zonder vrees voor repercussies, dan kun je een partij niet langer democratisch noemen', meldt Geens in zijn ontslagbrief aan nationaal CD&V-voorzitster Marianne Thyssen.

Walk of Fame eert ereburgers
Verdienstelijke Ardooienaren vereeuwigd met ster

ARDOOIE - Ardooie is een vier sterrengemeente. Hollywood achterna werd op het Marktplein de lokale Walk of Fame geopend. Ter hoogte van de vrijheidsboom wandel je voortaan tussen de sterren. Teksten Jan Maeseele, foto's Stefaan Beel

Gezaag aan de pootjes van de (onafhankelijke) VVB...

Jan Van de Casteele 24-10-2008

De jongste weken amuseren sommige Vlaamse strijders zich met uitvallen naar de Vlaamse Volksbeweging. Hun 'waarheid' verspreiden ze ook kwistig via het internet (blogs, e-mails). Sommige ultra's hebben het blijkbaar moeilijk met kritische opmerkingen vanwege sommige VVB'ers aan hun adres, met de niet-partijgebonden opstelling van de VVB, en blijkbaar ook met de projecttekst die de VVB in juni goedkeurde. 

Tom Cochez van De Morgen volgt hun wereldje op de voet en publiceerde in zijn krant een artikel onder de kop 'Extreem rechts opent aanval op Vlaamse Volksbeweging' (22 okt., zie bijlage).

In het artikel ontkent Kamerlid en gewezen VVB-voorzitter Rita De Bont (VB) dat ook de partij Vlaams Belang ontevreden zou zijn over de nieuwe koers van de VVB. ‘Het verschil tussen de huidige koers van de VVB en de lijn onder mijn voorzitterschap vind ik niet groot’, voegde ze daaraan toe. Binnen Vlaams Belang zwengelt de jongste tijd overigens het debat aan over wat er in de periferie van de partij allemaal rondcirkelt. Niet echt te vroeg...

Volgens Peter De Roover in De Morgen is de hele affaire te herleiden tot een klein groepje ontevredenen dat zich niet kan schikken naar de door een overgrote meerderheid gesteunde visie van de VVB.

Ter herinnering: in juni al werd de VVB-projecttekst goedgekeurd door de Algemene Vergadering van de vereniging.(http://www.vvb.org/kort/218/25108.)

Over die tekst is het debat afgerond: de VVB wil partijen en mensen overtuigen van de noodzaak om zo snel mogelijk de Vlaamse staat te realiseren. Ze is een beweging ‘voor onafhankelijkheid en samenwerking’ (met Wallonië en Nederland als voor de hand liggende bevoorrechte partners), onderhoudt als pluralistische vereniging ‘geen exclusieve banden met politieke partijen of ideologische stromingen aan de rechter- of linkerzijde’ en streeft naar de creatie van ‘een volwaardige democratie in Vlaanderen, waar alle stromingen in volle vrijheid aan bod kunnen komen en de Vlaamse bevolking via de weg van verkiezingen de machtsverhoudingen tussen partijen en stromingen bepaalt.’

De VVB kreeg in eigen rangen kritiek na interviews met de nieuwe voorzitter, en die kritiek werd op een nogal onfrisse manier uitvergroot in een klein aantal afdelingen en in de periferie van de vereniging. Maar de VVB-rangen werden ondertussen gesloten, zowel intern als met de meeste andere organisaties binnen de Vlaamse Beweging.

‘Wanneer het project “onafhankelijkheid en samenwerking” zal verwezenlijkt zijn, zullen de VVB'ers uitzwermen in alle windrichtingen’, lezen we nog.

Tenzij we iets hebben gemist, is de politieke meerderheid voor Vlaamse staatsvorming evenwel nog niet in zicht. Banden smeden tussen Vlaamsgezinden – individuen én partijen – blijft nog wel even een moeilijke, maar vooral nuttige taak voor wie het juiste einddoel voor ogen houdt.

Niet vergeten Uw klok een uurtje terug te draaien.

Gravensteengroep: witte blad deugt niet

Jan Van de Casteele 24-10-2008

Bij de start van de gesprekken ‘van gemeenschap tot gemeenschap’ wil de Gravensteengroep de zes Vlaamse onderhandelaars eraan herinneren dat hun ‘witte blad’ nu al vol staat met reactieve voorstellen – tegen meer Vlaamse autonomie. Een synthese (integrale tekst als bijlage)

De start van de dialoog verdient aandacht: men begint met ‘het witte blad’, ‘afwezigheid van taboes’, een ‘open agenda’, en zoekt naar ‘nieuwe evenwichten’.

Lepe francofonen?

Eind 2007 werd duidelijk dat de Franstalige obstructie eindeloos door zou gaan. Wat toen in de schaal lag, ligt er vandaag nog in. Achter het witte blad schuilt een programma. De Gravensteengroep vreest ‘dat het wit wordt ingekleurd op een manier die tegen de geest van de Vlaamse resoluties ingaat. Meer nog, ze maakt het juist onmogelijk die ooit nog te realiseren’.

Slappe Vlamingen?

Aan Vlaamse kant staat een sterk aangelengde versie van de Vlaamse resoluties (met als zwaartepunten regionale arbeidswetgeving, gedeeltelijke fiscale autonomie, gedeeltelijke regionalisering van de sociale zekerheid). Zelfs die worden door vele betrokkenen afgewezen of enkel bespreekbaar geacht mits ‘compromisbereid’ en geduld aan Vlaamse kant.

Aan de andere (Franstalige? Belgische?) kant staan vooral institutioneel reactieve voorstellen (tégen Vlaamse aanzetten tot soevereiniteit). Hier geen sprake van ‘geduld’, ze komen eerst en prioritair en moeten aanvaard worden als gestes vooraf. Een ‘nieuwe en extra vergrendeling van de Vlaamse meerderheid’.

Reactieve voorstellen (recuperatie)

De Gravensteengroep somt enkele reactieve voorstellen op.

1. Federatieversterkend: de herfederalisering van bepaalde bevoegdheden (van het onschuldige herfederalisering van geluidsnormen over het dreigende terugschroeven van de Lambertmontakkoorden inzake ontwikkelingssamenwerking tot de herfederalisering van sommige geneeskundige materies (vb het geregionaliseerde preventiebeleid), de schoolpremie, etc... Inbreuken die door de federale overheid getolereerd worden.

2. Een paritaire senaat (voorgestaan door Open VLD en MR). Kan best voor federale staten met heel veel entiteiten, maar ‘een grendel en een minorisering te meer’ in de Belgische context (Vlaamse bevolking structureel ondervertegenwoordigd). Paritaire regeringen hebben we al, paritaire volksvertegenwoordigingen, dat kan niet.

3. Een partieel ‘federale’ kieskring zou een ‘versterking van het Belgische status-quo’ en ‘mathematisch ten nadele van de Vlamingen’, aldus de Gravensteengroep.

4. Het laten samenvallen van de federale (‘Belgische’) en regionale (‘Vlaamse’ en ‘Waalse’) verkiezingen. Suggereert ten onrechte dat verkiezingen een last zijn voor politici en kiezers. Populistisch voorstel dat de indruist tegen de autonomie die de deelstaten tijdens de vorige staatshervormingen hebben verworven.

5. De uitbreiding van Brussel (met de faciliteitengemeenten, brede Vlaamse Rand of heel Vlaams Brabant?), verpakt als (ruimer) ‘stadsgewest’ (valstrik: verwarring zaaien tussen economische en taalcriteria). Alle Franstalige partijen zijn voor (personenrechten boven territoriale rechten) . Rechten van de persoon zouden ertoe mogen of moeten leiden dat grondgebied van de ene naar de andere deelstaat wordt overgeheveld.

6. De niet-splitsing van het arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde

Door deze zes federatieversterkende voorstellen ‘bespreekbaar’ te maken wordt het voor Vlaanderen definitief onmogelijk om zelfs maar de optie naar meer autonomie of soevereiniteit in overweging te nemen.

De zes voorstellen komen bovendien bovenop de erfenis van het verleden: de grendelgrondwet (pariteit in de federale regering, bijzondere meerderheden, alarmbellen).

Vier ervan moet Brussel (het ‘centre du pays’) versterken en het voortbestaan van België garanderen. Grenzen van Vlaanderen worden opnieuw verplaatsbaar. Doel: Vlaams-Brabants uit Vlaanderen snijden.

Conclusie: De voorstellen moeten ‘de unitaire reconstructie van de Belgische staat onomkeerbaar maken. Een brede democratische stroming in Vlaanderen wil precies de mogelijkheid tot omkeerbaarheid openhouden’. De recente geschiedenis leert dat dit soort betonnering slechts tot verdere radicalisering leidt.

integrale tekst: zie bijlage

Bijlage

(45 Kb)

Koolskamps volksdichter Harmen Harmens

1902-1997

Vlaanderen zal leven

Breekt niet wat goed is gemaakt

al zijn het breekbare dingen

maar verstevigt wat wankelbaar staat

en metselt met stenen uit rotsen

op sterke grondvesten

geankerd en vast

en zware pilaren met ankers belast

het heerlijk thuis uwer dromen

en toont de wereld wat gij zijt

en waar vrije Vlamingen wonen

maar breekt nooit wat goed is gemaakt

al zijn het breekbare dingen

Tussen andere vaderlanden

ligt ons kleine vaderland

met een rijk en schoon verleden

hier hebben onze vaderen gestreden

voor vrijheid en voorrecht

en zij wonnen wat zij wilden

Al zijn er eeuwen over heengegaan

de gulden sporen

hebben niet verloren

van hun luister en hun pracht

nog zijn het de getuigen

van Vlaanderens heldenmoed

en macht

Laat nu de wereld weten

Wat recht en krom is

En waarom daarom is

Laat de wereld weten

Hoe oude veten

Worden weggesmeten

En warme handen

Sterke banden

Smeden

Ieder volk heeft zijn tale

De taal is een volk

Vlaanderen zal leven

En voortbestaan.-

Vlaanderen,Vlaanderen

Zal nooit vergaan.

Gedicht uit bundel-Woorden Spreken-

Uitgave VVB-Ardooie-Koolskamp en

Davidfonds Koolskamp

Star Walk

ARDOOIE - Op 26oktober verandert de omgeving van de vrijheidsboom op het Marktplein. Daar worden vier sterren geplaatst voor de verdienstelijke Ardooienaren Marc Degryse, Laura Lynn, Veerle Dejaeghere en Filip Vanhaecke. Om 10.30uur plaatst burgemeester Callens de sterren die een eerbetoon zijn aan de vier. Zij moeten tevens een toeristische uitstraling geven aan de gemeente. (mr)