Het speelveld voor het bereiken van een akkoord over de splitsing van BHV wordt met de dag smaller. Gisteren doorbrak de MR nogmaals elke schijn van sereniteit door aan te komen dragen met het voorstel om de inwoners van de Vlaamse Rand bij referendum te laten kiezen of ze bij Brussel willen horen. In een laboratoriumsituatie zou dat nog een interessant politiek experiment kunnen opleveren. De vraag zou bijvoorbeeld ook kunnen luiden: wenst u inwoner van Brussel te worden als alle gemeenten, rijk en arm, worden samengevoegd? Het antwoord daarop staat nog niet bij voorbaat vast. Maar de betekenis van het referendumvoorstel is dat er geen wil tot pacificatie bestaat. Welke zin heeft het dan om naar een pijnlijk maar dapper compromis te zoeken?

Vandaag publiceert de Gravensteengroep haar visie op de splitsingsvoorstellen van Elio Di Rupo. Hoewel deze groep Vlaamsgezinde intellectuelen als linkser dan gemiddeld en dus als rekkelijk wordt beschouwd, laat ze er geen spaander van heel. De conclusie is dat niets doen beter is dan deze aanpak. Ze laat geen ruimte voor een andere uitweg dan de harde splitsing, zonder enige compensatie, zelfs niet voor de Franstaligen in de zes randgemeenten. (…)

Elke zoektocht naar een nauwkeurig afgewogen compromis is pijlsnel zinloos aan het worden. Een kantelend huwelijk kan ook niet gered worden door een lange lijst van ondertekende afspraken, te leveren inspanningen en te betalen compensaties met omschrijvingen van welke rechtbank bevoegd is bij overtreding. Als er geen minimaal vertrouwen is in een verder gemeenschappelijk doel, dan houdt het op. De vraag is alleen nog wanneer dat moet worden vastgesteld.

De niet-splitsing van BHV is decennialang een weeffout in het Belgische systeem geweest, zonder dat het de werking ervan onmogelijk maakte. Door politieke keuzes en berekeningen is dat laatste nu wel het geval. Maar elk gesprek over de manier waarop de grenzen tussen de deelstaten worden getrokken en over de rechten en plichten van minderheden die daarbij ontstaan, wordt onmogelijk omdat er geen hoop op pacificatie is.

Het is slechts zinvol om de Vlamingen te vragen de logische splitsing van BHV te vergulden als daartegenover de garantie staat dat de Belgische binnengrenzen vastliggen en zullen worden gerespecteerd. Het beëindigen van dit conflict kan een prijs waard zijn. Maar een akkoord dat het conflict slechts voortzet, is geen prijs waard. Bron:De Standaard.