HERFSTWANDELING.

BERG & BOSWANDELAARS VOEREN.

VOEREN.

Je kunt er nog met recht en reden spreken van een vreedzaam, ongerept natuurlijk leefkader. De lucht is er zuiver en nergens wordt de horizon geschonden door rokende fabrieksschoorstenen of flatgebouwen. Het is een waar paradijs voor de wandelaar of fietser. Alles is er in harmonie met de natuur en het landschap.

Met zijn romantische dorpskommen, waarin de kerk nog in het midden staat, de paternoster van kapelletjes en veldkruisen, oude hoeven, typische vakwerkhuisjes met silexmuren, kastelen met bijhorende domeinen, loofbossen, hoogstamboomgaarden, meidoornhagen en zijn onvergetelijke panorama’s, oefent de streek in elk seizoen een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit op de bezoeker en zeker op ons als wandelaars. Daarom is het ook voor ons een van de favorieten. Wij vertrekken in ’s-Gravenvoeren, heeft zich ontwikkeld als een lintdorp langs de rivier de Voer, met talrijke loopbruggetjes over het water naar de huizen. De kerk, de pastorie en verscheidene boerderijen in de onmiddellijke omgeving stammen uit de 18de eeuw. Die (Oostenrijkse) periode was klaarblijkelijk een heel voorspoedige tijd voor dit dorp.

Wij verlaten het dorp en vlug komen we in de natuur terecht door de velden wandelen we naar Warsage. Waarbij we de taalgrens oversteken. We klimmen en dalen door het prachtige landschap en mooie vergezichten zijn de beloning. In de verte de spoorwegbrug van St-Martens-Voeren. Wij slaan hier dan ook die richting uit om zo in het dorp aan te komen. Het dorpsbeeld wordt gedomineerd door de 23 m hoge spoorwegbrug. Ze maakt deel uit van de lijn Tongeren-Aken die door de Duitsers tijdens de eerste wereldoorlog werd aangelegd. Dit viaduct sluit aan op de langste spoorwegtunnel van Vlaanderen (2070 m). Ook de langste spoorwegbrug van het land, in Moresnet, maakt deel uit van deze lijn.

De kerktoren van de Sint-Martinuskerk stamt oorspronkelijk uit de 13de eeuw. Links onder de toren bevindt zich het graf van pastoor Veltmans.(1866 – 1954) Hij speelde een belangrijke rol in het behoud van het Nederlandstalige karakter van de Voerstreek. Onder de oude grafkruisen op het kerkhof bevindt er zich één uit de 16de eeuw. Het staat achter de graven van de bemanning van een RAF-vliegtuig (neergestort in 1944). Nergens in Vlaanderen is de concentratie van gebouwen die volledig of gedeeltelijk in silex (vuursteen) opgetrokken zijn, zo groot als in de twee centrale Voerdorpen, Sint-Martens- en Sint-Pieters-Voeren. Vooral in het gehucht Veurs zijn de voor deze streek zo typische oude vakwerkhuizen nog bewaard gebleven.

De meeste van deze woningen dateren uit de 18de of het begin van de 19de eeuw. We komen aan het Veltmanshuis – genoemd naar pastoor Veltmans, een voormalig kapittelhuis uit de eerste helft van de 18de eeuw. Tot 1971 deede het dienst als pastorie. Nu is het een Cultureel Centrum van de Vlaamse Gemeenschap. Hier hebben we controle. Na de rust begeven we ons weer op weg en komen in Altenbroek. Domein Altenbroek – een grensoverschrijdend en aaneensluitend natuurreservaat op het grondgebied van ‘s-Gravenvoeren (België) en Noorbeek (Nederland) – dankt zijn naam aan een prachtig privé kasteeldomein midden in het gebied.

In 1996 werden de Vlaamse vzw Natuurreservaten en de Nederlandse Stichting Natuurmonumenten eigenaar van 160 hectare van Altenbroek: 135 hectare op Belgisch en 25 hectare op Nederlands grondgebied. De uitzonderlijke landschappelijke en natuurlijke rijkdom van de Voerstreek, en meer bepaald van Altenbroek, is een gevolg van de oostelijke geografische ligging, de hoogte boven het zeespiegelniveau en de merkwaardige samenstelling van de ondergrond. Waardoor je er ook specifieke planten en dieren krijgt.

Wij wandelen door het domein en genieten van de prachtige natuur. Dan weer wat verder komen we terug in het dorpje aan. Een heel mooi plekje is het beschermde pleintje van Kinkenberg, met de recent gerestaureerde Onze-Lieve-Vrouwekapel (1715) Het ligt op de noordelijke oever van de Voer op 100 m van de kerk. Hier verschillende oude boerderijen, en ook de Voer is hier aanwezig en op plaatsen vloeit ze onder de huizen door. Langs de kerk en dan komen we weer aan ons vertrek. Een prachtige wandeling in de Voerstreek.

Voor het fotoalbum de link volgen

Van Voeren