18E MARCHE DES TROIS SOURCES.
LES AMIS DU HENRY FONTAINE.
GRAND-HALLET.
Grand-Hallet is een landbouwdorp in Droog-Haspengouw met nog veel akkerbouw en veeteelt. Vanaf de 9de eeuw maakte het dorp deel uit van het graafschap Avernas. Na de opheffing ervan ging Grand-Hallet deel uitmaken van het baljuwschap Hannuit in het hertogdom Brabant.
Het dorp was deels in het bezit van het kapittel van Sint-Lambertus van Luik en deels van de abdij Maagdendaal van Oplinter. Bij het ontstaan van de gemeenten in 1795 werd Grand-Hallet een zelfstandige gemeente. In 1965 werden de voormalige gemeenten Petit-Hallet en Wansin aangehecht maar in 1977 werden de drie dorpen allen deelgemeenten van Hannuit.
We vertrekken met onze wandeling en wandelen een stukje langs de beek en voorbij een watermolen. Verder door het dorpje. In de dorpskom staan nog verscheidene gerestaureerde oude huizen die gebouwd werden in tufsteen die in de plaatselijke groeve gedolven werd. Ze hebben een licht bruine kleur tegen het geel af. Wel mooi om deze oude huizen te zien en met hoeveel liefde ze onderhouden worden ze zijn een juweeltje in de straat. We wandelen het dorpje uit langs wegen die nog veel met kasseien belegd zijn en langs de boorden de prachtige veldbloemen. De klaproos bloeit nu en ze geven alles een prachtige zicht. Dan wandelen we de velden in akkers zover het oog rijkt, met rijpe granen. Zo komen we in het volgende dorpje hier grote boerderijen in baksteen. Ook hier veel bloemen aan de rand van de wegen en overal vliegen vlinders, het is prachtig om te zien.
We zien zelfs een koppel die voor het nageslacht aan zorgen zijn. Natuur is toch prachtig en als je de tijd neemt om rond te kijken dan word je beloont. We wandelen verder en komen in Avernas-le-Bauduin. We wandelen verder en komen terug in Grand-Hallet. We wandelen naar de watermolen waar controlepost is.
De Molen van Henri-Fontaine, ook wel Nieuwe Molen genoemd, is een bovenslag watermolen aan de Henri-Fontainebeek, een zijtak van de Kleine Gete. De molen bestaat al sinds de 13de eeuw en werd een korenmolen in het begin van de 14de eeuw. Ze werd vernield in 1467 maar pas opnieuw opgebouwd in 1649. In 1869 werd er een nieuw metalen rad aangebracht. Tussen 1988 en 1992 werd de molen gerestaureerd en is ze terug maalvaardig gemaakt. In de molen is het Musée de la Boîte en Fer Blanc lithographiée gevestigd. We nemen de tijd om even rond te kijken op het molenerf, op de molenvijver zitten watervogels. Ons Jefke neemt de tijd om even te rusten in het gras.
Dan weer wat verder langs een grote hoeve met toren ze is wit geschilderd. Nog even verder en we zijn terug op ons vertrek. Een mooie en aangename wandeling, waar we vele mooie boerderijen gezien hebben en ook mochten genieten van de natuur.
Voor het fotoalbum de link volgen
|