|
BATTLE OF WATERLOO.
LES MARCHEURS DU HAIN.
BRAINE-L’ALLEUD.
Uitzonderlijke wandeling ter gelegenheid van de tweehonderdste verjaardag van de slag van Waterloo.
De Leeuw van Waterloo kennen we nog van uit de tijd van onze schoolreizen (begod is dat al lang geleden). Vandaag kunnen we een wandeling maken en ontdekken de strategische posities van Napoleon en Wellington, en als kers op de taart een beklimming van de heuvel met de Leeuw van Waterloo.
We vertrekken en al vlug komt de heuvel met de Leeuw in het zicht. We wandelen een eind door de velden om dan aan de kasteelhoeve Hougoumont te komen
De kasteelhoeve Hougoumont speelde een grote rol in de Slag bij Waterloo op 18 juni 1815. Hougoumont had een grote ommuurde tuin, een boomgaard en een park. Hougoumont lag tijdens de slag op de rechterflank van Wellingtons positie. Napoleon slaagde er niet in, ondanks herhaalde aanvallen, de hoeve te veroveren. De boerderij is sinds 1938 beschermd als monument. Wellington zag Hougoumont als steunpunt voor zijn defensie op de rechterflank dat hij niet uit handen wilde geven. Rond de Ferme Hougoumont werd bijzonder hard gevochten tijdens de slag van Waterloo. Ze werd achtereenvolgens door de Fransen en dan door de Engelsen bezet. Dat werd weer gevolgd door een belegering van de Fransen. De schuur en het kasteel brandden daarbij uit. Van het oorspronkelijke hoevekasteel stond dus niet veel overeind na een namiddag ongemeen hard vechten. In en rond de hoeve vielen naar schatting 6000 doden.
Vandaag een prachtige gerestaureerde kasteelhoeve. Dan weer verder met Jelle is voor het eerst dit allemaal ziet en vol verwachting hoopt de heuvel te beklimmen. Achter ons de heuvel met de leeuw.
We wandelen verder en komen aan de volgende halte met info bord, de Engelse Linies. Hier hebben we een zicht over het slagveld.
Het slagveld ten zuiden van Waterloo werd al snel tot beschermd gebied verklaard en is daarom nog grotendeels hetzelfde als 200 jaar geleden. De heuvel met de Leeuw van Waterloo is na de slag opgeworpen en biedt een mooi uitzicht over het slagveld. De meeste hoeves zijn ook nog aanwezig zoals Hougoumont op de rechterflank van Wellington, de la Haie Sainte in het midden en Papelotte op de linkerflank. Er staan vele monumenten voor alle strijdende partijen en zijn er musea in Waterloo, Ligny en Genappe.
Nu wandelen we door het vlakke landschap achter ons de ommuurde kasteelhoeve en langs ons de heuvel met Leeuw.
Constructie van het monument van Waterloo vond plaats tussen 1823 en 1826. Er was 290.486 m³ zand nodig om een 40 meter hoge heuvel op te richten. Op de top daarvan werd een 28 ton zware leeuw uit gietijzer geplaatst op een sokkel van 4,5 meter. De leeuw zelf is een ontwerp van de Mechelse beeldhouwer Jean-Louis van Geel. Een ondergrondse ring van bakstenen ondersteunt het monument. De ontwerper van het geheel was architect Charles Vander Straeten, particulier architect van de Prins van Oranje en uiteindelijk (Rijks-)Architect der Koninklijke Paleizen en Landsgebouwen (eerst enkel in de Zuidelijke Provinciën, later in het gehele Verenigde Koninkrijk der Nederlanden).
We wandelen weer verder voorbij een witte hoeve met gedenkplaat. We steken de grote weg over en volgen deze even. We komen nu voorbij de kolom van Victor Hugo. Tegenover staat het monument met gewonde arend die de Franse vlag vasthoud. We wandelen nu terug de velden in en de heuvel blijft ons aandacht trekken. Wat verder tussen de bomen duikt een toren op. We wandelen verder war dalen en dan weer wat klimmen en zo komen we aan een kleine kapel. Wat verder ligt de toren. We komen aan de “Ferme de la Papelotte”
Deze aan de oostkant van het slagveld van Waterloo gelegen herenboerderij was een belangrijk steunpunt voor de Engelse troepen van Wellington. Bij de gevechten brandde ze af, maar in 1860 werd deze gesloten hoeve gerestaureerd. Samen met het kasteel van Fichermont, verdedigd door de detachementen van Oranje-Nassau, bood ze beschutting voor de komst van het Pruisische leger.
We wandelen verder en komen nog een aantal kleine gedenkstenen voorbij.
Ook nog even voorbij een klooster en dan weer verder, dan wandelen we voorbij een groot deel van het slagveld, hier zal volgende week de slag van Waterloo herhaald worden, ze verwachten 40.000 bezoekers en de tribunes zijn volop in opbouw. Nu komen we aan onze controle post. Hier even rusten en wat bijpraten met wandelvrienden. Na rust vervolgen we onze route naar het ontvangst centrum van Waterloo.
DE HEUVEL MET DE LEEUW
Deze 40 meter hoge heuvel werd opgericht op de plaats waar naar verluidt de Prins van Oranje (1792-1849) werd verwond, vooraleer tot Koning der Nederlanden te worden gekroond (van 1840 tot 1849). De bouw van deze enorme aarden kegel nam drie jaar in beslag, van 1823 tot 1826. De leeuw die zich op de top verheft, symboliseert de overwinning der monarchieën.
De architect zegt er het volgende over: "steunend op een wereldbol kondigt hij de rust aan die Europa op de vlakten van Waterloo heeft veroverd". De top van de heuvel biedt uitzicht over heel het slagveld.
HET PANORAMA
Het panorama, een omvangrijk rond gebouw dat zich naast het bezoekerscentrum bevindt, herbergt het doek dat in 1912 door Louis Dumoulin werd geschilderd om het eerste eeuwfeest van de slag te vieren. Deze gigantische fresco heeft spectaculaire afmetingen, het dramatische onderwerp meer dan waardig: een omtrek van 110 meter en een hoogte van 12 meter. Het panorama werd ontworpen in de XIXe eeuw. De massieve en elegante constructie is ontworpen om er grote schilderijen in te herbergen, met een omvang tot 110 op 14 meter.
Als onderwerp voor panoramaschilderijen werden gewoonlijk beroemde veldslagen, religieuze hoogtepunten of landschappen gekozen. Het panorama werd in 2008 gerenoveerd. Als één van de weinige overgebleven panorama's is het authentiek historisch erfgoed. In het begin van de XXste eeuw waren deze grote reconstructies vrij gangbaar, maar met de tijd werden ze zeldzamer.
We nemen ruim de tijd om alles eens te bekijken en samen met Jelle beklimmen we de 240 trappen naar boven om van het prachtige panorama te genieten. Na ons bezoek is het nog maar een stukje tot de aankomst. Een pracht van een wandeling. Veel mooie dingen gezien en een stukje geschiedenis beleefd.
Vier dagen voor de Slag van Waterloo in juni 1815 trok Napoleon binnen in België. Het grondgebied van België weliswaar, want ons land bestond op dat moment nog niet. De beslissende dag voor Keizer Napoleon was op 18 juni 1815. Zijn Franse leger van 124.000 man werd ingeklemd door de coalitielegers. Het Engels-Hollandse leger van 97.000 manschappen werd aangevoerd door hun generaal Wellington en de prins Willem van Oranje, de latere koning van Nederland. Het Pruisische leger telde 117.000soldaten en werd geleid door veldmaarschalk Blücher. Na 8 uur intens strijdgewoel eindigt de veldslag met de nederlaag van de Franse troepen. Er werden bijna 9.500 doden en 32.000 gewonden geteld. Voor bezoekers is het uniek dat veel bewaard is gebleven: het slagveld, Napoleons hoofdkwartier, de boerderijen en diverse gebouwen. Het platteland rond Waterloo is afgebakend met 135 gedenktekens. Een aantal onder hen zijn opgericht ter ere van elk van de naties die op het slagveld vertegenwoordigd waren. Andere werden gebouwd door families, ter nagedachtenis van de dappere strijders van Waterloo. Het Franse leger verliet het slagveld in volledige chaos en trok zich via Charleroi terug over de Franse grens.
Napoleon keerde terug naar Parijs, dat hij op 21 juni 1815 bereikte, maar hij werd niet meer als keizer erkend. Een paar weken wachtte hij werkloos op het landgoed Malmaison bij Parijs. Een poging om naar Amerika te vluchten werd verijdeld omdat de Engelsen alle havens hadden afgegrendeld. Vervolgens vroeg hij politiek asiel aan in Engeland. Hij probeerde dat op diplomatieke wijze: Laat ik mij onderwerpen aan de edelmoedigste van mijn vijanden. Sint-Helena Napoleon kreeg asiel van de Britten, maar anders dan hij had verwacht. Hij werd als gevangene aan boord van het marineschip Northumberland vervoerd en na een tocht van 70 dagen afgezet op het afgelegen, verlaten Britse eiland Sint-Helena, in het zuidelijke deel van de Atlantische Oceaan. Nog zes jaar bracht Napoleon daar door voordat hij op 5 mei 1821 stierf. In 1840 werd zijn stoffelijk overschot naar Parijs overgebracht, en bijgezet in de Dôme des Invalides.
Voor het fotoalbum de link volgen
|
