49E INTERNATIONALE VOLKSWANDETAGE.

EIFELER WANDERVEREIN HUNNINGEN-BULLINGEN.

HUNNINGEN.

Hunningen is een deelgemeente van Bullingen, is de hoogst gelegen Belgische gemeente. Een landelijke en agrarisch ingestelde regio met religieuze verbondenheid, wat zich uit in de vele wegkruizen, kerken en kapellen met hun bouwkundige zeldzaamheid. We gaan ons inschrijven voor de wandeling en een band speelt in de zaal wel mooi om zo onthaalt te worden, we vertrekken met onze wandeling en we komen op de Culturele routes Hünningen. Met waargebeurde verhalen vertellen de culturele routes over het leven van de mensen en de landbouw. 29 Geïllustreerde borden staan langs een parcours van in totaal 11 km. Hoe leefden de ambachtslui 100 jaar geleden? Waarom waren er zoveel steengroeven? Wanneer en hoe ontstonden er wegen? Wie deze thema’s boeiend vindt, zal verbaasd staan over de geschiedenis van dit landelijk gebied. Dan wandelen we de natuur in. De Hoge Venen. Beschermd sinds 1957, vormen 5.000 hectare open veengebieden in de Hoge Venen niet alleen het oudste natuurreservaat van Wallonië, ze zijn met stip ook het meest bekende natuurgebied ten zuiden van de taalgrens. Terwijl toponiemen als Signal de Botrange en Baraque Michel als verplichte kennis gebeiteld zitten in de eindtermen van het onderwijs, omvatten de 67.000 hectare bossen en venen van het nog veel grotere Natuurpark Hoge Venen-Eifel ook tal van minder bekende plaatsen en natuurgebieden. Qua schoonheid en ecologische waarde moeten die vaak niet onderdoen voor de alom bekende toeristische topbestemmingen. We wandelen langs de Warche, de naam is afkomstig van het dorpje Warche, de plaats waar de rivier in de Amblève uitmondt. Dan komen we in Buchholz hier lopen wilde koeien heel mooi. Wat verder komen we aan de plek waar het station van Losheimergraben was. Ligt op de RAVeL Lijn 45A. Je hebt een prachtig uitzicht op de omliggende bossen. Kort na het dor kom je in de typische landschappen van het Natuurpark van de Hoge Venen. Het bestaat uit veenmoerassen, heide en bossen. De flora en fauna is er uitzonderlijk. Vlakbij het voormalige station van Bücholz, zie je enkele overblijfselen van het rijke spoorwegverleden. Losheimergraben was Duits tot 1920, toen het aan België werd toegewezen. In 1958 kwam de rotonde weer aan Duitsland, zodat het doorgaand verkeer over de Bundesstraẞe 265 in Duitsland bleef. De grenspost naar België is ondertussen opgeheven en slechts enkele vlaggen herinneren aan de -nu open- grens. Losheimergraben is bekend door een toevallig treffen -op 16 december 1944- tussen een Amerikaanse verkennerseenheid en een Duitse parachutisteneenheid. De verkennerseenheid, hoewel niet als gevechtseenheid toegerust, slaagde erin om de parachutisteneenheid zware verliezen toe te brengen wat van groot belang was bij het verdere verloop van het Ardennenoffensief. Een prachtig stuk om op te wandelen met prachtige zichten. We wandelen verder en genieten van de natuur, vlinders kunnen we bekijken en ook de vele verschillende planten die nu in bloei staan. Zo komen we terug aan ons vertrek een prachtige wandeling in de Hoge Vennen.