Als de moed je in de schoenen zakt, ga dan op je kop staan.Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Ik heb alles wel op een rijtje, maar niet in de goede volgorde.Je kan beter een muisarm hebben dan een apestaartje.
Over mijzelf
Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/03/1945 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
De twee " oudjes"
03-08-2020
Om even bij stil te staan!
Een nadenkertje!
ONZE WERELD
We vielen in slaap in de ene wereld en werden wakker in de andere.
Plots heeft Disney geen magie meer,
Parijs is niet meer romantisch,
New York staat niet meer op,
De Chinese muur is geen fort meeren Mekka is leeg.
Knuffels & kusjes worden ineens wapens.
Niet bezoeken van ouders & vriendenwordt een daad van liefde.
Plotseling besef je dat macht,schoonheid & geld waardeloos zijn,
en je niet de zuurstof kunnen geven waar je voor vecht.
De wereld gaat verder met zijn leven en het is prachtig.
Het zet alleen mensen in kooien.
Ik denk dat de aarde ons een berichtje stuurt:
MENS: "Je bent niet nodig.
De lucht, aarde, water en hemel zonder jou zijn prima.
Als je terugkomt,vergeet dan niet dat jullie mijn gasten zijn.
Niet mijn meesters".
Onbekende auteur
03-08-2020 om 00:00
geschreven door natoken
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie :poëzie
10-05-2020
Voor al die “oudjes” die afgezonderd zitten
Gelukkig zal vanaf vandaag voor sommigen dat opgesloten zitten wat verslappen!
Achter de gesloten deuren
zitten oudjes op een stoel
aan een houten ronde tafel.
Heeft hun leven nog een doel?
Oudjes volgen ’t vaste ritme
in de dagelijkse sleur.
Zo verslijten ze hun dagen
achter de gesloten deur.
Achter de gesloten deuren
zijn de oudjes zoveel kwijt.
Een man roept om zijn moeder,
zijn symbool van veiligheid.
Als hij rammelt aan de deurknop,
met de angst op zijn gezicht,
komt de zuster hem wel troosten,
maar de deur die blijft potdicht.
Achter de gesloten deuren
liggen oudjes in hun bed.
Aan de muur tikt de pendule
in een monotone tred.
Tikt naar afscheid van het leven,
naar het vroege morgenlicht.
Eens gaan alle deuren open,
gaat geen enkele deur meer dicht.
Frank Cieremans
10-05-2020 om 00:00
geschreven door natoken
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
Categorie :poëzie
05-05-2020
Na corona
Geen uitleg nodig denk ik!
Wanneer jij uittreedt
zullen de klokken luiden
komen we op straat en
zullen we mekaar
omhelzen en knuffelen
als nooit tevoren.
Wanneer jij uittreedt
zullen we mekaar bewonderen
voor zoveel veerkracht
zoveel doorzetting
zoveel solidariteit.
Wanneer jij uittreedt
is jouw bezette oorlog
geschiedenis, ben jij
geïsoleerd en wij niet meer .
Wanneer jij uittreedt
gaan we ons milieu omarmen.
Wanneer jij uittreedt
zullen we woorden tekort komen.
Wanneer jij uittreedt……
(Dimitri Casteleyn)
05-05-2020 om 10:50
geschreven door natoken
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie :poëzie
24-11-2019
Gewoon een gedichtje....
Wil je een treinkaartje kopen,
nee, niet naar de balie lopen.
Daar is niemand meer te zien,
je kaartje komt uit een machine.
Je moet dan overal op drukken
in de hoop dat het zal lukken.
Pure zenuwsloperij,
achter jou zie je een rij,
kwaad en tandenknarsend staan,
want de trein komt er al aan.
Bij de bank wordt er geen geld
netjes voor je uitgeteld.
Want dat is tegen de cultuur,
nee je geld komt uit de muur.
Als je maar de code kent,
anders krijg je nog geen cent.
Om je nog meer te plezieren,
mag je internet bankieren
Allemaal voor jouw gemak,
alles onder eigen dak.
Niemand die er ooit om vroeg:
blijkbaar is het nooit genoeg.
Man, man, man wat een geploeter,
alles moet met een computer,
anders doe je echt niet mee.
Op www en punt be
vind je alle informatie,
wie behoedt je voor frustratie?
Als dat ding het dan niet doet,
dan word je toch niet goed.
Maar dan roept men dat je boft,
je hebt immers Microsoft.
Ach, je gaat er onderdoor,
je raakt gewoonweg buiten spoor.
Nee, het is geen kleinigheid,
oud worden in deze tijd.
24-11-2019 om 00:00
geschreven door natoken
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie :poëzie
08-11-2019
ode aan mijn grote liefde
Ik zeg het maar één keer op deze manier omdat het vandaag onze 50ste huwelijksverjaardag is!
Reeds 50 jaren ben jij mijn veilige haven in deze onvoorspelbare wereld.
En nog altijd ben ik blij dat je naast mij staat.
Je hebt me in alles wat je zegt en doet,
in de manier waarop je naar me kijkt en lacht,
laten ervaren dat ik alle liefde in de wereld waard ben.
Ik zie je kijken naar een vrouw die sterk is,
ook al is ze soms kwetsbaar.
Naar een vrouw die mooi is,
ook al denkt ze soms van niet.
Naar een vrouw die wijs is,
ook al is ze soms een beetje wereldvreemd.
Ik kan me geen leven zonder jou inbeelden.
Ik kan niet slapen zonder dat mijn dikke teen de jouwe raakt,
gek dansen en zingen zonder jou als publiek,
verdriet hebben zonder jouw troostende aanwezigheid
of genieten van het gezang van een vogel zonder jou aan mijn zijde.
Nog altijd heb ik dat goed gevoel wanneer je naar me kijkt.
Je maakt me nog steeds gelukkig.
Ik ben geen partner die je pantoffels klaarlegt.
Ik ben punctueel maar ook soms nonchalant.
Ik zorg soms voor het nodige drama en ben niet altijd wat je van me verwacht…
Maar ik tracht om een levensgezellin te zijn die open staat voor alles wat je denkt en voelt,
je dromen en verlangens van binnenuit kent en deze steeds opnieuw tracht te stimuleren.
Ik heb enthousiast meegevierd met je successen en je getroost bij tegenslagen of verdriet.
Ik blijf voor je zorgen en uitkijken zonder het in je plaats te doen.
Ik wil je hart voor de rest van ons leven warm houden.
Ik wil je het gevoel geven dat wij er samen iets moois van hebben gemaakt.
Ik wil je het vertrouwde gevoel geven van werkelijk thuis te zijn!
Ik wil niet stilstaan bij hoe ons leven samen er zal uitzien over 5/10/ 15 j....
Ik wil gewoon dat we allebei kiezen om ons leven
hier en nu nog samen ten volle te beleven.
Ik wil dat we elkaar op het einde van ons leven in de ogen kunnen kijken
en weten dat we niettegenstaande grijze dagen
geen enkel beetje van onze liefde hebben laten verloren gaan.
08-11-2019 om 00:00
geschreven door natoken
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie :poëzie
17-03-2019
Dankbaarheid is de herinnering van het hart.
Elke dag beleven we opnieuw de beweging van de aarde rond de zon. Elk jaar ervaren we de schoonheid en de grillen van de seizoenen. Je kan het als iets gewoons zien of er even bij stilstaan zoals ik.....
Als ik mij ’s morgens bij het ontwaken prettig voel
Wanneer ik het glanzende licht in het oosten
Zie opdagen
Dan ben ik dankbaar voor het oosten.
Als ik ’s avonds de zon in het westen zie ondergaan
En ik mij goed en welgezind
Te slapen leg.
Dan ben ik dankbaar voor het westen.
Als de noorderwinden komen en ik opnieuw de bladeren zie vallen
Ben ik blij dat ik zo lang
Geleefd heb.
Dan ben ik dankbaar voor het noorden.
Als de zuiderwind blaast en alles in de lente ontspruit
Ben ik blij dat ik leef en zie hoe alles weer
Groen wordt.
Dan ben ik dankbaar voor het zuiden.
17-03-2019 om 00:00
geschreven door natoken
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie :poëzie
16-12-2018
De eerste sneeuw...
Ik werd heel langzaam wakker, ik wreef m'n ogen uit,
ik kon het niet geloven, maar voor de vensterruit,
viel zacht naar beneden, de eerste sneeuw. …..
Mijn mama kwam naar boven,
't Is tijd om op te staan,
mijn mama kwam naar boven,
kom trek je kleren aan,…….
Kijk eens naar omhoog en kijk
de lucht is grijs en zit vol vlokken
'k wou dat dit kon blijven duren
dat het nooit meer zou stoppen.....
Nu twintig jaar later ( euh..zoveel meer), heb ik geen zin om op te staan
nu twintig jaren later, kijk ik weer uit het raam,
mijn mama zal niet komen,
mijn mama is lang dood,
ze ligt al lang beneden, in de eerste sneeuw……
( Jan de Wilde)
Die flarden van het lied van Jan de Wilde kwamen spontaan bij me op toen ik deze morgen de gordijnen open trok en een witte stilte de tuin omarmde…een beetje weemoed , even stil worden dat doen die eerste vlokjes bij mij.
16-12-2018 om 09:48
geschreven door natoken
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie :poëzie
15-11-2018
Vieillir
Hier is een tekst die ik prachtig vind en die mij ontroert, daarom wil ik die delen met jullie . De auteur is onbekend.
Vieillir en beauté, c'est vieillir avec son cœur;
Sans remord, sans regret, sans regarder l'heure.
Aller de l'avant, arrêter d'avoir peur,
Car, à chaque âge, se rattache un bonheur.
Vieillir en beauté, c'est vieillir avec son corps;
Le garder sain en dedans, beau en dehors.
Ne jamais abdiquer devant un effort.
L'âge n'a rien à voir avec la mort.
Vieillir en beauté, c'est donner un coup de pouce
À ceux qui se sentent perdus dans la brousse,
Qui ne croient plus que la vie peut être douce
Et qu'il y a toujours quelqu'un à la rescousse.
Vieillir en beauté, c'est vieillir positivement.
Ne pas pleurer sur ses souvenirs d'antan.
Être fier d'avoir les cheveux blancs,
Car, pour être heureux, on a encore le temps.
Vieillir en beauté, c'est vieillir avec amour,
Savoir donner sans rien attendre en retour;
Car, où que l'on soit, à l'aube du jour,
Il y a quelqu'un à qui dire bonjour.
Vieillir en beauté, c'est vieillir avec espoir;
Être content de soi en se couchant le soir.
Et lorsque viendra le point de non-recevoir,
Se dire qu'au fond, ce n'est qu'un au revoir.
Prachtig toch of niet?
15-11-2018 om 00:00
geschreven door natoken
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie :poëzie
06-11-2018
En daarna komt de winter.....
Als dauw en nevel elkaar ontmoeten
en samen de ochtendzon begroeten
dan is het herfst ...
Als paddenstoelen groeien tussen goud en groen
en blaadjes blijven plakken aan je schoen
dan is het herfst ...
Als spinnenwebben glinsteren in de avondgloed
en de laatste roos je glimlachen doet
dan is het herfst ...
Als je bed fris aanvoelt, of een beetje koud
en je elkaars voeten warm houdt
dan is het herfst ...
Als je geniet van het kaarsgeflikker
en het donsdek wordt wat dikker
dan is het herfst ...
Als je weer gaat noten kraken
of een lekker stoofpotje maken
dan is het herfst ...
Als de bomen weer hun blad verliezen
en het durft al eens vriezen
dan is het herfst ...
Als de laatste roos prachtig bloeit
en het gras trager groeit
dan is het herfst ...
Als de spin naar binnen wil
en de avonden worden kil
dan is het herfst ...
Als deze bedenking je weemoedig maakt
of je gewoon heel even raakt
dan is het herfst!
06-11-2018 om 00:00
geschreven door natoken
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie :poëzie