Heb je dat ooit gehad een Poëzie boekje?
Neen , het gaat hier niet over een boekje waarin je karamellenverzen schreef in je tienerjaren, wie deed dat niet ? Die verzen hadden niets met kunst te maken. Rijmelarij zouden we ze eerder kunnen noemen.
Ik bedoel zo’n vriendschapsboekje waar diegenen die je dierbaar waren iets in schreven of plakten of zo!
Ik heb mijn boekje van de jaren 1960/1970 nog liggen en bladerde er vandaag even in. Lang vergeten vriendinnen , vriendjes, leraars, reiscontacten, zelfs mijn (v)echtgenoot die even zijn romantische kant liet zien. Ja… ze staan er allemaal in… en het raakte me wel even!
Na mij wordt dat weggegooid want mijn “nageslacht” heeft er geen binding mee. Voor mij blijft het een mooie herinnering aan mijn jonge onbezorgde dagen!
Ons pa was de eerste die er iets in schreef en tekende. Eigenlijk is dit de enige persoonlijke herinnering aan ons pa die ik nog heb. Weer zo’n herinnering of hebbedingetje uit lang vervlogen jaren waardoor een mens weemoedig wordt!
Waar is die tijd naar toe gevlogen? Het lijkt nog zo dichtbij maar helaas toch veraf!
|