Het weer van de dag VOLKSHEILGE - OUDE VOLKSGEBRUIKEN-
11-10-2005
Een ander verhaal
Over de H. Gommarus vertelt men elders anders dan weer dat hij destijds een legeroverste was. Op een bepaald moment merkte hij dat zijn soldaten op een privé terrein een boom hadden omgezaagd. Dat vond Gommarus maar niks en dus nam hij die boom op zijn schouders en plaatste hem terug op zijn wortels. Hij bond er vervolgens zijn gordelriem rond en.....jawel, de boom groeide daarop gewoon weer verder. Sindsdien wordt Gommarus door het volk aangeroepen wanneer men een arm of been gebroken heeft. Hij, Gommarus met zijn macht moet die breuk even vlot kunnen herstellen, als hij dit deed met die afgezaagde boom
Uit de volkskundige kalender : Geen heilige is zoo vermaard in de provincie Antwerpen als de H. Gummarus. De patroon der stad Lier geniet de algemeene devotie en wordt als groote wonderdoener beschouwd. Hij wordt aanroepen in zedelijke kwalen door de ongelukkige huisgezinnen en in de lichamelijke kwalen door de breuklijders. Gummarus was getrouwd met eene boosaardige vrouw die, terwijl hij als krijgsman zijn vorst bijstond, de lieden zeer slecht behandelde. Bij zijn terugkomst vond hij dat :
Grimaria (de vrouw) ded d' ackerlieden slaeven stickende schier van dorst, in 't branden van de zon, Gummarus door meedogen comt hun noodt te laeven als hy, soo Mozes deed, verweckt een claere bron.
Door dit wonder was de echtgenoote in schijn tot inkeer gekomen, maar allengskens kwam de kwade inborst weer aan de bovenhand. Toen besloot Gummarus haar te verlaten en als kluizenaar in eene eenzame plaats te gaan leven, zonder nochtans op te houden hare handelswijze na te sporen en te zorgen dat niemand er door zou moeten lijden. De H. Gummarus wordt tot patroon gekozen door de houtdraaiers en houtklievers
Vandaag is het even windstil rond de weerspreuken en daarom wil ik even voorlezen uit de volkskundige kalender. Geschreven in de taal die ze toen spraken : Tegen hoofdkwalen gaat men beevaren naar Poederlee bij Herenthals(Antw.). Dieven hadden de H. Vaten gestolen en de HH. Hostiën weggeworpen in een haag. 's Anderdaags in den morgen vond men een menigte kleine konijntjes in aanbidding voor de Hostiën neerzitten. Dat voorval deed op deze plaats eene kapel oprichten, de Heikapel genaamd, die weldra door duizenden bezocht werd. Op H. Sacramentsdag (2de donderdag na Pinksteren) is het de plechtige begankenis. Van wijd en zijd reist men er heen om de genezing te bekomen van allerhande hoofdziekten. Achter de kapel is een soort van konijnenpijp, waar de bedevaarder fijne aarde opsnuift, daarna moet hij zich in het water eener naburige bron het hoofd wasschen.
Mocht het vandaag toch regenen treur dan zeker niet want zegt er een weerspreuk :
" Regen op Sint-Denijs voorspelt een natte winter maar weinig ijs. "
Een andere weerspreuk zegt dan weer :
Sint Denijs geeft wel eens ijs. "
Maar....uit deze weerspreuk mag je niet afleiden dat er ons over enige dagen sneeuw en ijs te wachten staat. Nee, met dat oktober "ijs" wordt gewoon een opvallende afkoeling bedoeld.
Uit de Volkskundige kalender voor u gelezen : De H. Dionysius ontving het geloof van den H. Paulus wanneer hij het Evangelie in het Areopaag predikte te Athene. Hij verspreidde de leer van Christus in Gallië, waar hij, samen met Rusticus en Eleutherius den marteldood stierf te Parijs. Na zijne onthoofding nam Dionysius zijn hoofd in de handen en wandelde er eene mijl ver mede tot op de plaats nu Monmartre genaamd. Hij wordt dieswege aanroepen tegen de hoofdpijn. Sint Denijs is daar met zijn zaaikleers aan, zeggen de menschen in West-Vlaanderen. Ook wordt op zijn feestdag de zaaigraan gewijd. Al de menschen komen naar de kerk, met eenig zaaigraan in kleine zakskens; in menigvuldig getal op de bank der heilige Nutting geplaatst, worden ze door den priester met de gewone gebeden en kerkelijke gebruiken gewijd.
Vandaag vereerde (vereren) men de heilge Amor B. ook wel de H. Amor van Maastricht genoemd. Deze heilige is naar Limburg uit Aquitanië gekomen; hij diende God gedurende lange tijd bij het graf van de H. Servatius en stichtte er het volk. Hij wordt (werd) vereerd te Munsterbilzen(Limburg) Morgen is het uitkijken naar de heilige Dionysius M. die zich wel eens met het weer durft bemoeien.
Deze en de twee volgende maanden vertellen de weerspreuken ons heel wat, en reken maar dat ze ook vaak de waarheid vertellen. Zo zeggen ze bijvoorbeeld 't volgende :
" Oktobermaand met dichte mist, brengt zeker vorst tot in de kist."
OF...
" In de wijnmaand zon, kent de winter geen pardon. "
Vandaag is het Rozenkransdag en in de volkskundige kalender las ik 't volgende : Wellicht is de oudste broederschap of vereering van O.L.Vrouw vanden H. Rozenkrans in Vlaanderen, te Meire(O-Vl.). Het beeld, de Moeder Gods zittende op den stoel der wijsheid, heeft haar kind op den arm. Dit beeld dagteekent van de 14e eeuw. In de 16e eeuw werd het tijdens de beroerten in den grond gedolven,en, daar deze tijden zoo lang duurden, was stilaan de plaats vergeten geraakt. Zekeren nacht ontwaarde men in het veld een licht dat op eene plaats rustte; men ging er naartoe, dolf in den grond en vond het Mariabeeld weer. Men richtte in den ommegang de vijftien statiën der mysteriën op. Op O.L.Vrouwgeboorte en heden komt men van heinde en verre Maria vereeren. Te Antwerpen vierde men in het klooster der Predikheeren den verjaardag van den slag van Lapante (1571) door eene plechtige processie, de Keerskensprocessiegenaamd. De eerste dinsdag der maand gaat men uit Antwerpen naar Lier bij de Predikheeren ter eere der Bruine Lieve Vrouw, een beeldeke dat vroeger buiten de stad in het Mechelsch kapelleke stond. Dit is een verhaal uit lang vervlogen tijden !
