Een plantenvijver als aanvulling bij de koivijver,
was dit de goede oplossing ?

Zeven jaar terug vond ik dat een plantenvijver als aanvulling bij een koivijver de ideale oplossing zou zijn om de waterwaarden in evenwicht te houden en zo de kringloop rond te maken .

Enkele jaren verliep dit uitstekend , gefilterd water uit de koivijver liep langzaam door de plantenvijver om die de gelegenheid te geven het nitraat weg te werken , de planten groeiden zeer goed door het aanwezige nitraat ( voeding ) in het vijverwater die de plantengroei ten goede kwam , salamanders ( vuurbuik salamander ) en groene kikkers bevolkten de plantenvijver en zorgden voor nakomelingen , het was een droom !

Ofwel door merels die pootje kwamen baden of door de groene kikkers die van andere vijvers uit het gebuurte in mijn plantenvijver kwamen maar ik ontwaarde wat eendenkroos tussen de waterplanten . Oei oei dit deed mij naar een schepnetje grijpen om die eendenkroos vlug te verwijderen . s’ Anderendaags opnieuw van dat … weer die weinige kroos wegscheppen . Het moet zijn dat er toch hier of daar wat kroos uit mijn gezichtveld bleef ( onder waterleliebladeren ) maar iedere dag kon ik kroos scheppen en ik hield dit niet vol om dit iedere dag maar te blijven doen en liet de eendenkroos dan maar zijn gang gaan , maar o wee !! Na korte tijd zag mijn plantenvijver zo groen van de kroos dat er geen vijverwater meer zichtbaar was . Een beekloop die de plantenvijver met de koivijver verbind zag er uit als een stukje gazon . Dit was uiteraard mijn bedoeling niet maar ik liet dit toch een drietal jaren zo , ik had de moed niet om dit goedje op te ruimen , gelukkig kwam er geen eendenkroos terecht in de koivijver anders was het een totale mislukking geweest . Na zeven jaren dat de waterplanten weelderig hadden gegroeid vond ik het toch tijd die plantenvijver eens onder handen te nemen … De pontederia ( snoekkruid ) was goed uit zijn potten gegroeid , het pijlkruid , waarvan ik één mandje had gepoot had een oppervlakte van wel vier vierkante meter in beslag genomen , de Kaapse waterlelie had er het loodje bij neergelegd en mijn vijf waterlelies hadden een zodanige groeikracht ontwikkeld die vulden bijna ¾ van de oppervlakte van de vijver en de zeer grote leliebladeren staken wel twintig cm boven het wateroppervlak uit zodanig dat u de bloemen moest gaan zoeken tussen de bladeren om dan niet te spreken over de potten biezen . Kortom het was niet meer mooi .

Mijn besluit stond vast , de plantenvijver zou eraan moeten geloven , ik zou alle planten verwijderen en aangezien ik daar geen bodemdrainage heb zou ik die vijver bevolken met drie koi op 13000 liter water, kwestie van proper / helder water te behouden . Dan maar de vijver leegmaken , alle eendenkroos verwijderen , alle waterplanten weg , de kikkers wisten niet wat er gebeurde !

De wortels van de waterlelies waren zo ontwikkeld dat bijna de ganse vijverbodem overgroeid was ! Na het laatste restje vijverwater verwijderd te hebben deed mij dit besluiten om toch maar geen koi in die voormalige plantenvijver te houden want wat ik zag was een zes cm dikke blubber die achterbleef op die lavasteentjes die er zo nodig waren , dacht ik om de zo nodige bacteriën te huisvesten . Dan maar alles verwijderen wat wel een lastige karwei bleek .Nu ik die vieze troep uit de vijver had en alles kraak net stond zag ik af van mijn eerste gedachte koi in de vijver te steken en er een school ( zeven stuks ) goudwinden in te huisvesten .Ondertussen zijn reeds een koppeltje goudwinden aanwezig van 56 cm lengte die ik via internet op de kop kon tikken . Goudwinden vervuilen het water niet doordat ze niet woelen in de bodem zoals karperachtigen . Ik hoop met deze een goede beslissing te treffen en mijn beide vijvers hebben nu helder gefilterd water en de beekloop ligt er proper bij en weg is die vervelende eendenkroos ! Houden zo !

Rana Esculenta of de groene kikker .

In mijn plantenvijver vertoefden vele groene kikkers , elk had er zijn eigen stekje ( territorium ) . Vele kikkers trokken er in het voorjaar op uit naar andere vijvers ,dichtbij in de buurt of ver weg , wie zal het zeggen . Rond deze tijd ( sept ./ okt.) kwamen ze dan allen terug om in mijn plantenvijver te komen overwinteren , om rustig op de bodem hun winterslaap te houden .

Nu ik alle planten uit die vijver verwijderd heb zijn er nog enkele kikkers vertrokken ,een paar zijn gebleven maar weten niet goed wat er gebeurd is , hun stekje is verwoest .Eigenlijk heb ik wel wat spijt van mijn ingreep als ik die beestjes zo zie zitten op de rand of juist in het water ,donkerbruin of bijna zwart van kleur . Je zou niet zeggen dat het groene kikkers zijn . Hoe die zich van kleur aanpassen aan de omgeving ( camouflage ), dit is ongelooflijk . Ik ben nu benieuwd en kijk nieuwsgierig uit hoeveel kikkers er nu nog terug zullen komen en de winter blijven nu er geen groen meer in de vijver zit en er vissen in zwemmen .

Enfin ik moest een keuze maken , een vijver vol eendenkroos tussen de waterplanten trok ook op niets en die kroos verwijderen zonder de planten weg te doen was onbegonnen werk . Er moet maar één eendenkroos plantje overblijven die u niet mee verwijderd hebt of na enkele weken is er terug een explosie en ligt de vijver opnieuw toe . Nu is het toch veel mooier om de inplanting van de vijver te zien in de nabijheid van ons theehuis dit ten koste van ons vele jaren geliefde kikkers . Mijn vrouw en ikzelf zullen toch het typische geluid missen tijdens de paringstijd van de kikkers , de buren misschien niet … .

Groene kikkers bevolken de plantenvijver ...een goed biotoop voor hen !

Je zou niet zeggen dat dit een groene kikker is langs de rand van de vijver , zo'n aanpassingsvermogen ( camouflage ) dat die dieren hebben . Het is ongeloofelijk ! Deze kikker paste zich perfect aan aan de kleur van zijn omgeving !

Van sier - naar koivijver ...

Had ik een siervijver met goudwindes , ondertussen groeide mijn interesse voor een koi vijver , waarover ik het nu wil hebben .

Drie middelgrote koi kwamen mijn goudwinde vergezellen in 1989 . Het vijverwater was na een poosje niet zo helder meer , dat nam ik dan maar voor lief . Het was een plezier de koi’s te voederen , die kwamen op mij af in tegenstelling tot die goudwindes die altijd schichtig van mij wegzwommen. Na 14 dagen bij zo’n voederbeurt bemerkte ik een wit vlies over de ogen van de koi (kruisbesmetting). In paniek vroeg ik raad in de zaak waar ik de koi had aangekocht . Daar raadde men mij aan de koi in quarantaine te plaatsen , een product werd aangeschaft en ik huiswaarts . In quarantaine zetten , gemakkelijker gezegd dan gedaan , vooral als u daarvoor niet uitgerust bent ! Bij familie werden de plastieken waskuipen weggehaald en bij mij in de garage geplaatst . Water met het juist gedoseerde product werd in de wastobben gedaan waarna de koi werd overgezet . Nog niet alle drie mijn koi’s waren overgeplaatst of pardoes zo’n kanjer was al uit een kuip gesprongen en lag te spartelen op de garagevloer . Eerst handen bevochtigen , (want u neemt nooit een vis vast met droge handen , om verbranding te voorkomen) en de koi werd teruggezet in de kuip . Gelukkig had ik in de berging nog een net liggen om de aardbeien in ’t seizoen te overspannen tegen vogelvraat , daarmee kon ik de bakken overspannen en met een koord rond de kraag van de kuipen vastzetten . Nog een zuurstofsteen toevoegen en nu maar afwachten .

s’Anderendaags , de koi lagen rustig op de bodem van hun waterreservoir , onze garage was voor enkele dagen omgevormd tot een medisch centrum . Bij een controle zag ik dat de ogen van de karpers weer helder waren waarna de vissen na watertemperatuur aanpassing terug in de vijver gezet werden . Waren de koi nu terug gezond , na een poosje diende een volgend probleem zich aan : Het vijverwater werd donkergroen en mijn o zo mooie vissen waren weeral niet meer te zien , juist enkel bij een voederbeurt . Water filteren werd de uitdaging . Filtereenheden zoals die nu ter beschikking zijn waren er toen niet en lectuur over filters vanuit Japan (de bakermat van de koi) was ook niet ter beschikking . Dan maar mijn licht opgestoken in boeken over filtratie van aquaria , dat bestond wel . Mits alles groter te maken en aan te passen aan de vijver waagde ik mij zelf een filter te bouwen .

Twee zwarte tonnen van elk 80 l inhoud werden verdoken achter de beplanting aangesloten op de vijver met een pomp die op de bodem van de vijver werd gelegd . Als filtermassa werden de tonnen gevuld met plastiek voetmatten , een goed filtermedium , ik had een zeer groot oppervlak waar aërobe bacteriën zeer goed gedijen in een respectievelijk kleine ruimte .

Bovenop de matten kwamen er filterwatten om het vuil tegen te houden , die dan dagelijks dienden gespoeld te worden . Zodoende ontwierp ik een droge filter ,die veel zuurstof bevatte om de bacteriën hun werk te laten doen . Het gefilterde water stroomde zo weer via een waterval in mijn vijver . Na een paar weken filteren kreeg ik het vijverwater terug helder .

Ik kon ook een filter ingraven maar dat was veel arbeidsintensiever . Op de bodem van de vijver plaatste ik een 3 cm dikke laag vijversubstraat die meehielp het water helder en gezond te houden . Later werd nog een Japanse water cleaner toegevoegd . Na de mislukkingen en tegenslagen kon ik nu volop genieten en wegdromen aan de rand van de vijver en mij ontdoen van de dagelijkse stress die het huidige levensritme meebracht.

Van 9000 L naar 83000 L water , een grote stap !

Waar het hart van vol is , loopt de mond van over , zegt het spreekwoord . Ik deed een grondige kennis op via boeken , over de technische kant en werking van de filtratie van een koi vijver . Een plan werd op schaal uitgetekend en regelmatig aangepast / verbeterd tot ik er van overtuigd was er een goede werking van te kunnen verzekeren . Eerst maar mijn plan en bedoeling uitgelegd aan de overheid ( gemeentehuis ) en met een bouwvergunning op zak kon ik de werken startten . Ja, op 16 maart 1996 was het zover , de planten in de tuin werden allemaal uitgegraven en achteraan zo dicht mogelijk opeen voorlopig terug ingeplant met de bedoeling in groei te blijven om dan later terug uit te planten in een nieuw concept , nog meer Japans en nog meer de perfectie nastrevend.

Er begon voor mij een hele karwei , met kruiwagen , schop en spade begon ik aan iets waar ik het einde nog niet van wist . Het ware natuurlijk beter geweest indien ik met een minigraaf –

machine de vijver kon uitgraven , maar de tuin was aangeplant in 1980 en ik kon nergens meer achteraan geraken met zo’n machine zonder alles te moeten verwijderen , wat ik ook niet zag zitten . Tijdens de werkdagen , kon ik na mijn dagtaak nog 3 uren bezig blijven . De aarde werd achter de vijver opgehoopt om reliëf in de tuin aan te brengen met de bedoeling dan later op één plaats een bergriviertje en op een andere plaats een waterval aan te leggen . Na een tijd gespit te hebben leek mijn hoop uitgegraven aarde veel groter te zijn dan de put die ik maakte . Daarmee bedoel ik dat dit uitgraven een hele opgave zou zijn . Tijdens het weekend vulde ik in anderhalve dag een container met aarde die werd afgevoerd . Dit bleef zo maar een tijdje doorgaan . In totaal gingen er toch zo’n 12 containers weg . Gelukkig hadden wij een zeer droog seizoen , ’96 was het droogste jaar van de eeuw , wat voor mij zeer zeker goed uitkwam . Van maart tot juni kende ik maar 1 regendag dat ik s’ avonds niet kon werken . Eens mijn grote vijver 80 cm ( 2 spadensteken ) diep was werd het tijd om mijn oude vijver af te breken want die werd eveneens opgenomen in de nieuwe vijver . Probleem , mijn vissen zwommen daar nog in ! Dan maar zo’n bovengronds zwembad opgezet op mijn terras achteraan de tuin , 9000 l water overgepompt , de filtertonnen bijgeplaatst en mijn vissen zaten daar rustig in tot de nieuwe vijver zou af zijn . Ergens in juni was ik klaar met uitgraven van de vijver en de plaats waar het filter zou komen , er waren 3 delen van de vijver 2 m. diep en de bodem was conisch gegraven . Het grondwater stond zo laag , het was zo een droog seizoen dat ik pas op 2 m. diepte vochtige aarde had . Wat een geluk , het zou nogal een rampzalige toestand geweest zijn had het tijdens de graafwerken veel moeten regenen ,vooreest de graafwerken zouden veel langer hebben aangesleept en inkalven van de boorden zou ook tot de mogelijkheid behoort hebben wat dan stutten tot gevolg zou hebben . Ik mocht er niet aan denken tot wat een meerwerk dit uiteindelijk zou geleid hebben . Gelukkig bleven we daarvan gespaard . Alle nodige buizen werden geplaatst , 3 bodemdrains , 3 zwembad skimmers , leidingen voor riviertje en waterval . In juli werden de vijverwanden uitgemetseld in betonstenen , wand en bodem bepleistert , in poleyster gezet , gevuld met 60000 l leidingwater en eind augustus konden de vissen in hun nieuwe thuis . Wat zagen ze er gelukkig uit en de eigenaar ook !

Het werk voor de filterinstallatie kon nu beginnen …

Bemerk een afvoerbuis in de muur van de vijver .Op de koivijver zijn 3 zwembadskimmers geplaatst . Deze water oppervlakte zuigers zuigen elk 8000 l oppervlaktewater met drijvend vuil per uur naar binnen in mandjes . Via een waterval komt het water terug in de koivijver . Regelmatig de mandjes ledigen want u staat versteld over de hoeveelheid vuiligheid dat de skimmers vangen .