De naam Tanorexia is afgeleid van het meer bekende anorexia. Magerzucht en zonzucht lijken op het eerste gezicht weinig of niets met elkaar gemeen te hebben, maar er zijn wel degelijk overeenkomsten. Beide ziekten bestaan al veel langer dan hun naam, maar krijgen nog altijd niet de aandacht die ze verdienen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

En: beide zijn dodelijk!!

De sceptici doen tanorexia af als een hunkering naar het ontspannen gevoel door inname van endorfine die door UV-licht wordt aangemaakt. De medische wetenschap gelooft echter dat er meer aan de hand is: de werking van endorfine ten spijt, zijn zonaanbidders allicht in de eerste plaats verslaafd aan een “mooi kleurtje”. Opvallend is dat vooral meisjes (48 procent) belang hechten aan een bruingebrande huid en bijgevolg ook worden getroffen door tanorexia.

Feit is in ieder geval dat almaar meer jonge meisjes symptonen vertonen van tanorexia.

Wie als jongere veel zont, loopt op latere leeftijd een groter risico op huidkanker.

Preventie blijkt een zeer moeilijke zaak: zonnebaden is zoals roken , we weten dat het slecht is, maar toch doen we het. In de Westerse samenleving hoort een gebruinde huid bij het schoonheidsideaal en wordt het geassocieerd met gezondheid (men spreekt van “een gezond kleurtje”). Ben je wat bleek, dan wordt al gauw gevraagd of je ziek of moe bent.