Ik ben YESSIE
Ik ben een vrouw en woon in TURNHOUT (BELGIE) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 06/01/1956 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen-wandelen-sudoku-lezen-eten.
Ik heb een vriend, Guido; hij is 51 jaar en woont in Brecht. We hebben een lat relatie. Ik was een keertje aan het fietsen langs het kanaal, en daar heb ik hem leren kennen Het klikte onmiddellijk, en het gaat goed met ons
Tekstgrootte aanpassen? Klik op + of -
BLOG ZOOM
tijdens wandelingen wordt er druk gefotografeerd
Met de GOLDWING van Medard
Met mijn vriend Guido op een wandeling
een vreemde poes die met mijn koersschoenen komt "vrijen"
natuurfoto's
GUIDO IN BENIDORM
GUIDO IN DINTELOORD (HOLLAND)
MINOU LIKT MIJN IJSJE HELEMAAL OP
dit is TEX, de border collie van onze vriend Medard
Even melden dat we voor drie dagen weg zijn met de tandem. We gaan naar Limburg even ons hartje ophalen. Als alles gaat zoals gepland, dan zullen we dinsdagavond terug zijn. Tot dan.....
Zegt een man tegen de dokter: "Ik heb enorme buikpijn!" geen probleem." zegt de dokter. "Ik zal een suppootje toedienen,buig je maar voorover." De man buigt voorover en de dokter dient het suppootje toe. De dokter geeft hem een tweede suppo mee om 's avonds zelf op te steken. Die avond probeert de man om de suppo op te steken maar slaagt er niet in. Hij roept zijn vrouw. Z'n vrouw legt één hand op zijn schouder en steekt de suppo in zijn gat. MILJAARDE!"
Roept de man luidkeels. "Wat is er, heb ik je pijn gedaan?"Vraagt de vrouw verschrikt. "Nee.." Antwoordt hij, "Maar ik moet er plots aan denken dat de dokter vanmorgen zijn beide handen op mijn schouders legde!"
De eerste keer met een condoom kan ik me nog goed herinneren. Ik was 16. Ik ben een doos gaan kopen in de apotheek. De (overigens zeer jonge en mooie) apothekeres kon onmiddellijk zien dat het voor mij de eerste keer was. Ze gaf mij een doos en vroeg mij of ik wist hoe ik dit moest gebruiken. Ik heb haar eerlijk gezegd : «In feite, neen. Het is voor mij de eerste keer.» Ze nam een condoom uit de verpakking en rolde het af op haar duim. Daarbij zei ze dat ik mij steeds moest vergewissen dat het goed bevestigd was. Ik was serieus aan 't blozen ! Zij heeft rondgekeken om te zien of er geen klant aanwezig was, en zei tegen mij : «Wacht eventjes». Waarna ze de deur op slot deed. Ze nam mij bij de hand en leidde mij naar de winkelkamer. Daar heeft zij haar blouse losgeknoopt en uitgetrokken. Daarna heeft zij haar BH verwijderd. «Wind ik je op ?» vroeg ze. Ik knikte. Toen zei ze dat het tijd was om het condoom aan te doen. Terwijl ik dat deed, heeft ze haar jurk en haar broekje uitgedaan en ging op de tafel liggen. «Kom op, zei ze, wij hebben niet veel tijd !» Dus ben ik snel op haar gekropen. Het was zo lekker, dat ik bijna onmiddellijk klaar kwam. Ze keek naar mij, een beetje teleurgesteld. «Ik hoop dat je condoom goed vast zat», zei ze. «Zeker», zei ik vol zelfvertrouwen. En ik liet haar mijn duim zien. Waarop zij bewusteloos viel en ik ben gaan lopen....
Maandag en dinsdag waren twee fietsdagen, MAAR twee die erg tegenvielen, dus ik ga de knooppunten ook niet doorgeven ...
Maandag ging de tocht vanuit Brecht naar Kalmthout, Essen, Huybergen, Ossendrecht, Brasschaat. Alleen het Nederlands gedeelte van de tocht was mooi, in België niks dan wijken, villas .
Tevens veel miserie gehad met het zoeken naar de knooppunten. Er werden er hier er daar weer veranderd en zoek het dan maar uit. Dit wordt echt wel gedaan opdat je elk jaar nieuwe kaarten zou kopen.
We hadden goed uitgeteld dat de tocht 88 km zou zijn, wel het waren er 104, door al dat zoeken moesten we 16 km extra doen!!!
Maandag werd er ook maar één foto genomen, de rest was de moeite niet waard.
Dit vonden we wel mooi, stond midden in de wei, kunstwerk uit hout. --------------------------
Dinsdag zijn we met de auto naar BROECHEM gereden en vandaar een tocht begonnen . We deden de dorpjes Broechem, Emblem, Hove, Kontich, Aartselaar, Niel, Schelle, Temse, Steendorp, Rupelmonde, Bazel, Hemiksem, Wilrijk, Edegem, Mortsel, Boechout, Vremde aan.
Twee keer zijn we met een veer overgezet, éénmaal over de Rupel en éénmaal over de Schelde (kallebeekveer).
We hebben de laatste twaalf km (van de 96 in totaal) een donder-en bliksembui (was meer een storm dan een bui) met hagelbollen gratis gekregen.
Ook op deze tocht waren de knooppunten veranderd op sommige plaatsen en er waren veel ZANDwegen, zelfs kasseien, en meestal door bewoonde wijken..NIKS aan te zien. Niet echt plezant om zo te rijden, dus ook hier geen knooppunten om door te geven, Toch enkele fotos:
Veer over de Rupel Oude brug over de Schelde
Nieuwe brug over de Schelde De Graventoren in Rupelmonde, een middeleeuwse burcht die destijds de Schelde bewaakte. Windmolens aan de Rupel
We hebben deze twee dagen wel wat geleerd, nl. dat we nooit meer gaan fietsen richting Antwerpen, geef ons maar richting Limburg , daar zijn de knooppunten echt in orde , EN er zijn overal mooie fietspaden en bossen.
Een soldaat zat achter in een bus toen er een jonge vrouw die in verwachting was instapte.
Zij ging zitten, wat bij de soldaat een glimlach opwekte. De jonge vrouw voelde dat hij om haar lachte en ging ergens anders zitten,waarop ze de soldaat weer hoorde lachen.
Zij verwisselde een tweede, derde en zelfs een vierde maal en steeds begon de soldaat harder te lachen.
De jonge vrouw was zwaar beledigd en liet de soldaat arresteren.
Toen de zaak voor de rechter kwam, vroeg hij de soldaat zijn eigenaardig gedrag te verklaren.
De soldaat zei: 'Edelachtbare, toen de jonge vrouw in de bus stapte,zag ik in wat voor positie zij verkeerde. Ze ging zitten onder de reclame: 'Verwijder iedere verdikking.'
Ik moest lachen en de vrouw verwisselde van plaats maar ging nu zitten onder de bioscoopreclame: 'Binnenkort verwacht.' Ik moest weer lachen en de vrouw verwisselde weer van plaats. Nu onder een reclame van UNOX die als tekst had: 'Ik weet een worstje te waarderen.'
Toen kon ik niet meer, maar het werd nog erger,
zij wisselde voor de laatste maal van plaats en kwam toen onder de reclame van DUNLOP autobanden te zitten.
Hierop stond: 'DUNLOP's rubberartikelen hadden dit ongeluk kunnen voorkomen.
De naam Tanorexia is afgeleid van het meer bekende anorexia. Magerzucht en zonzucht lijken op het eerste gezicht weinig of niets met elkaar gemeen te hebben, maar er zijn wel degelijk overeenkomsten. Beide ziekten bestaan al veel langer dan hun naam, maar krijgen nog altijd niet de aandacht die ze verdienen.
En: beide zijn dodelijk!!
De sceptici doen tanorexia af als een hunkering naar het ontspannen gevoel door inname van endorfine die door UV-licht wordt aangemaakt. De medische wetenschap gelooft echter dat er meer aan de hand is: de werking van endorfine ten spijt, zijn zonaanbidders allicht in de eerste plaats verslaafd aan een mooi kleurtje. Opvallend is dat vooral meisjes (48 procent) belang hechten aan een bruingebrande huid en bijgevolg ook worden getroffen door tanorexia.
Feit is in ieder geval dat almaar meer jonge meisjes symptonen vertonen van tanorexia.
Wie als jongere veel zont, loopt op latere leeftijd een groter risico op huidkanker.
Preventie blijkt een zeer moeilijke zaak: zonnebaden is zoals roken , we weten dat het slecht is, maar toch doen we het. In de Westerse samenleving hoort een gebruinde huid bij het schoonheidsideaal en wordt het geassocieerd met gezondheid (men spreekt van een gezond kleurtje). Ben je wat bleek, dan wordt al gauw gevraagd of je ziek of moe bent.