|
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Zondag 26 juli: vroeg uit de veren want we vertrekken met de tandem voor een driedaagse fietstocht naar Limburg. De eerste dag kiezen we als eindpunt het dorpje AS . De knooppunten vanaf de blauwe kei in Lommel (30 km van Turnhout, maar dit deel gaat langs de vaart, daar hebben we geen knooppunten voor nodig): 260,267,264,265,255,272,257,258,05,309,308,316,317,75,39,40 en 41(AS).
Aan de blauwe kei ,30 km van Turnhout , gaan we ons eerste terrasje doen, een koffietje zal smaken
Wat een weertje, tegen de middag is het lekker warm. Als we 50 km van huis zijn, zoeken we een bank in het bos, waar we lekker onze boterhammetjes verorberen. Dat is genieten, we willen ons leven met niemand anders ruilen vandaag!!!
We rijden langs Lommel, Hechtel-Eksel, Helchteren, Houthalen (waar we even uit het bos zijn en weer een terrasje mee pikken), en AS (nog eens effe wat drinken op een terras, we zijn toch op verlof haha).
En dan op zoek gaan naar slaapgelegenheid, het is ondertussen bijna half vier. Een blogvriendin Lucie die in As woont, had mij eens verteld dat er daar een oude treinwagon omgebouwd werd tot slaapgelegenheid
(www.kolenspoor.be).
(de rode wagon links is de slaapwagon).
En ja hoor, er was nog plaats, op een kwartiertje was alles geregeld en konden we al mee naar Waterschei aan boord van een locomotief (vip-behandeling noemen ze zoiets) van een trein , die mensen ging ophalen die de mijn waren gaan bezoeken. Wagonnetje aanpikken en terug naar AS.
(hier stapte ik op de locomotief)
En daarna nog eens een klim op de uitkijktoren aan het station.
De hele dag waren we druk bezig geweest: 104 km gefietst en daarna nog met de trein mee . We hadden er honger van gekregen en gingen wat bestellen in het restaurant van het station van As. Toen de kelner het bestelde eten bracht, zijn Guido en ik allebei in lachen uitgebarsten, het waren schotels waar je zelfs vijf uitgehongerde mensen mee kon voeden
.
Daarna zijn we naar onze slaapcoupé gegaan , en hebben we nog wat nagepraat over Erwin, de treinconducteur, die zo vriendelijk was om ons allerlei uitleg te geven over de werking van een locomotief, en over Kurt, de stationschef, die ook de echte Limburgse vriendelijkheid vertegenwoordigde.
En zo was de eerste dag voorbij, een dag om nooit te vergeten. En we hebben lekker geslapen s nachts, in een treinwagon, het is zo eens wat anders dan een hotel
voor herhaling vatbaar, zeker weten.
|
Ik ben YESSIE
