Kaarsenwas giet men aan +- 70° dit wil zeggen dat het uit de smeltkroes komt aan +-80° , indien men niet voorzichtig te werk gaat kan dit zware brandwonden opleveren. Zorg daarom dat U enkele voorzorgen neemt zoals: smelt nooit kaarsenwas op een open vuur , een klein lek zet zo Uw smeltkroes in brand ! Best is de was smelten in bain-marie d.w.z. verwarm een kom water tot tegen het kookpunt en plaats daar Uw smeltkroes in , de was smelt en komt niet direct in kontakt met het vuur.Voor grote hoeveelheden is dit natuurlijk niet doenbaar , daar gebruik je best electrische verwarmde platen . Voor 20 liter of meer bestaan er in de handel smeltbakken spéciaal gemaakt voor dat doel met aftapkraan en thermometer. Heb je toch een brandje , blus nooit met water , dat versprijd alleen maar het vuur , gebruik een brandvrij deken en dek de brandhaard daar mee af. Heb je zelf branwonden spoel dan uitvoerig met koud water , pas daarna kan je brandverzachtende zalf gebruiken. Laat nooit kleine kinderen met kaarsenwas experimenteren , dit is om problemen vragen ! Als je was aan het smelten bent , blijf dan bij de zaak , vele brandjes ontstaan terwijl je even weg bent (telefoon-iemand aan de deur-even naar toilet) weet dat paraffine zelfontbrandend is bij te hoge temperatuur . Ook dit nog , vele mensen proberen kaarsen te maken met gekregen restantjes , dit kan alleen als het voor buiten gebruik is , dan giet je het geheel in een kom /pan een dikke wiek er in en klaar is kees. Voor binnen gebruik werkt het niet omdat de restanten afkomstig zijn van verscheidene fabrikanten , dus andere samenstellingen en meestal nog in verscheidene kleurtinten , meng dit alles en je krijgt een onstabiel geheel dat wel zal branden maar de rookpluim dien je er wel bij te nemen. Gebruik om buitenkaarsen te doven een kaarsendover i.p.v. uitblazen , kost minder moeite en jouw terrastegels komen niet in gevaar , een afdoend systeem is een omgekeerd blik over de vlam plaatsen , zorg er echter voor dat U het tijdig wegneemt anders zuigt het zich vast in de overblijvende vloeistof. tot schrijfs.
een goede kaars word gemaakt van 85% paraffine & 15% stéarine , paraffine werd in 1830 ontdekt door K . von Reichenbbach en wordt gewonnen door opeenvolgende distilatie's van petroleum , dit geeft een vloeibare of vaste paraffine.De vaste wordt gebruikt voor kaarsen, de vloeibare voor waterdicht papier te maken of in de cosmetica. Er bestaat ook bijenwas die proportioneel gemengd wordt in de paraffine,dit geeft bijzonder goede kaarsen ,maar wel vrij duur. Stéarine is een zuur dat gewonnen wordt uit plantaardige en dierlijke oliën , voor het eerst ontdekt door Chevreul in de 19 eeuw. Het smeltpunt ligt +- op 70°celcius en is niet oplosbaar in water , wordt gebruikt om de kaars harder te maken , ook zorgt dit ervoor dat de kaars beter loslaat in de mal. Niet gebruiken in rubber en latex mallen,tast de rubber aan. Het smelpunt van paraffine ligt tussen 50 & 58° celcius , paraffine met een smelpunt van 54/56° is ideaal voor artisanaal gebruik. Pitten of wieken zijn zeer belangrijk , zij zorgen er voor dat Uw kaars stabiel brand , uit testen is hier de boodschap.Een kwaliteitswiek is gemaakt uit 100% katoen en voorgewaxt.Kijk niet op enkele centiemen want hoe goed U ook de kaars giet , als de wiek niet deugd is het resultaat bedroevend. Kleurstoffen bestaan in verscheidene prijssegmenten , hier ook geld de regel "gierigheid loont niet". Geuroliën worden toegevoegd a rato van 1% indien U goede kwaliteit gebruikt , hier ook geld dezelfde regel als voor wieken. Gietmallen bestaan in diverse materialen , indien U pas start met kaarsen maken en het louter als hobby beschouwd , maak dan Uw mallen zelf. Afvoerbuizen in harde plastiek - carton verpakkingen van bv whisky - afvoerbuizen in zink zijn uitermate geschikt om een mooi resultaat te bekomen. Hou rekening met de diameter van Uw mal om de wiek te bepalen die U gaat gebruiken. Kaarsen leren maken is testen en nog eens testen , noteer Uw resultaten en probeer U steeds te verbeteren. Volgende keer zal ik het hebben over de veiligheidsnormen die U in acht dient te nemen.
Nu we reeds 10 jaar bezig zijn vond guy dat het tijd werd om op pensioen te gaan , hij helpt mij nog met het aanmaken van kaarsen,maar de markten en beurzen daar heeft hij definitief een eind aan gemaakt,hij is nu 63 en heeft 48 jaren gewerkt,hetzij in dienst hetzij als zelfstandige. Ikzelf ga nog een tijdje door zolang de gezondheid het toelaat tenminste.Binnenkort staat de kerstverkoop weer voor de deur,december is een zeer drukke maand , om de toeloop te kunnen opvangen laten wij een grote verwarmde tent in de hof plaatsen , want de winkel alleen is onvoldoende. Wie ons graag een bezoekje brengt kan terecht op onze website http://www.achter8.be daar vind U alle gegevens over ons. U bent ook welkom voor inlichtingen i.v.m. kaarsenmaken , wij zullen U graag op weg helpen. binnenkort vind U op deze blog enkele nuttige tips terzake.
Begin 2000 na 3 jaar proefdraaien besloten wij van een oude hooizolder een winkelruimte te maken,de kaarsenverkoop liep vrij goed en mijn vrouwtje was op haar ziekenhuis job uitgekeken. Zij zou de winkel runnen , ik zou verder markten en beurzen doen,tussendoor maakten wij verder de kaarsen aan,gezien ik s'namidags thuis was en onze winkel maar 3 dagen per week open was kon dat lukken . Inplaats van alleen de hooizolder besloten wij ook nog een veranda/winkel bij te bouwen en het geheel op elkaar te laten aansluiten , zo waren wij voor jaren goed wat ruimte betreft , later kon dat dienen als privé gebruik. Als naam voor onze winkel kozen wij voor "achter8" omdat de winkel achteraan ons huis is gelegen en wij als huisnummer 8 hebben. Dit klonk ook beter dan de zoveelste bij linda & guy. Toegegeven mijn vrouw had de betere ideën wat kleurencombinatie's en samenstellingen betreft , ik liet haar wijselijk doen en beperkte mij tot kaarsen maken en mijn markten. Wat de beurzen betreft hadden wij ondertussen bijna op alle kastelen in vlaanderen gestaan (tuinbeurzen) prachtige locatie's, maar alles hing van het weer af,als het weer tegenviel was de beurs omzeep en konden we blij zijn als we uit onze kosten kwamen , één uitzondering , het kasteel van Beervelde , goed of slecht weer de verkoop was er altijd goed , spijtig van de kasteelheer zelf dewelke een klein despootje was. Op deze wijze hebben wij de daaropvolgende jaren gewerkt , Linda was de bezielster van de zaak , stak er al haar energie en tijd in , ik ondertussen 60 jaar geworden begon stillaan op pensioen te denken. slot volgt.
Nu we hebben besloten ons te differenciëren van wat warenhuizen e.a. brengen,en volop gaan voor geurkaarsen,moeten we op zoek naar geschikte parfums,ook moeten wij ons wieken aanpassen want met of zonder parfum maakt een groot verschil . Goede parfumoliën vinden die geschikt zijn voor kaarsen is niet zo eenvoudig,de zuivere ethérische oliën zijn veel te duur (tot 750 euro de kg) en de synthetische geuroliën niet echt betrouwbaar want onstabiel van kwaliteit. Dus maar gaan zoeken in de omgeving van Grasse (zuid frankrijk)waar de meeste parfummakers hun oliën betrekken , gekoppeld aan een ontspannende vakantie vonden wij tenslotte wat wij zochten , ethérische geuroliën aangelengd met basisoliën aan deftige prijzen. Uit onze testen bleek dat de oliën zeer geschikt waren voor ons doel , en we selecteerden een 20 tal geuren ,hoofdzakelijk bloemengeuren.Gezien wij per kg konden kopen viel de investering al bij al nog mee. Resultaat van al deze investeringen was dat we enkel met wat kerstmarkten/beurzen niet rendabel konden zijn,dus besloot ik mijn werkterein uit te breiden en ook markten te doen a rato van 3 per week. Ik was nu wel verplicht om een handelsregister en btw nr° te nemen en werd dus zelfstandige. Iedereen in mijn omgeving was sceptisch , hoe kun je nu uw brood verdienen met zo een handeltje ? Koppig als ik ben besloot ik door te zetten , breide men gamma nog uit met wierook en aanverwante , ook noveenkaarsen bleken een voltreffer op de markten. Resultaat ik begon stilaan een licht belegd boterhammetje te verdienen en er zat nog groei in ! maar daarover volgende keer meer.
Nu na vallen en opstaan mijn productie op punt staat , is het tijd voor aktie ! Eerst plaats reserveren op kerstbeurzen , dan voor een deftige stand zorgen , en tenslotte een collectie samenstellen waarvan ik hoop dat de bezoekers pap zullen lusten. Onze eerste beurs heeft plaats in Aalst en was meteen een voltreffer , goed verkocht , veel leuke réactie's , kortom geslaagd. Het enige minpunt , na het bekijken van de gemaakte kosten zoals: standhuur-verplaatsingskost- aankoop standmateriaal-verzekering etc...en de netto gemaakte winst , bleef er bitter weinig over , zeker als men er van uit gaat dat we daar 3 dagen met twee gebost hebben. Indien mijn ega en ik dezelfde uren bv in een restaurant waren gaan werken hadden we netto3xzoveel verdient. Maar in de euforie van de vele goede commentaren stonden we daar niet te lang bij stil, en planden reeds de volgende beurs. Om de onkosten van verplaatsing te beperken dienden wij een aanhangwagen te kopen+trekhaak want vorige beurs dienden wij teveel op en af te rijden. Die winter van 1996 deden wij een 6 tal kerst & hobby beurzen met redelijk sucses , maar de netto winstmarge was te beperkt om van een leefbaar bedrijfje te mogen spreken. Positief was dat de klanten tevreden waren , ander knelpunt was dat er veel concurentie was van scholen die aan zeer lage prijzen kaarsen verkochten , en die een grote hap uit de te verdelen taart namen gezien hun famillie en vrienden zich verplicht voelden. De kaarsen die deze scholen aanboden waren welleswaar fabriekskaarsen zonder veel uitstraling maar zorgden toch voor minderverkoop. Gezien wij dit probleem moesten counteren in de toekomst , besloten wij over te schakelen naar geurkaarsen. tot lees.
Nu ik mijn ateljéé op orde had en de nodige grondstoffen kon ik starten met de aanmaak van kaarsen. Mijn eerste boorlingen zagen er niet uit , nakrimp zorgde voor putten in de kaarsvoet,kaarsen lieten niet los in de mal,bij het testbranden liepen de kaarsen af zoniet branden ze een putje zonder meer. Paniek in de gelederen,ik had toch lessen gevolgd en daar vrij goede kaarsen gemaakt en nu lukte niks meer? Ik spoorslags naar mijn opleider met mijn wedervaren , daar kreeg ik te horen dat bijna ieder merk van parafinne anders reageerde idem dito voor stéarine ,dat er verschillende soorten parafinne bestonden met verscheidene smelpunten etc... Ik begreep dat mijn opleiding verre van voltooid was en besloot mij gespécialiseerde lektuur aan te schaffen. Blokken dus en veel uit testen , beetje bij beetje zag ik licht in de duisternis maar echt tevreden was ik nog niet , mijn wieken versmoorden in de was en bleven niet overeind staan , via internet zocht ik kontakt met buitenlandse fabrikanten en vroeg stalen aan , na deze te hebben getest vond ik eindelijk de witte raaf en waren mijn kaarsen af. Ondertussen was er bijna 1 jaar voorbij gegaan en de kaars had nog niks opgebracht , mijn echtgenote begon zich terecht stilaan zorgen te maken . Ik had wel een spaarcentje opzij gezet tijdens mijn carriere in de verkoop maar na de aftrek van mijn investering en gedurende 1 jaar zonder inkomsten (mijn echtgenote werkte wel in de verzorging sector) begon mijn spaarkous gaten te vertonen. Ik moest dus dringend opstarten , mijn eerste lading volgens mij correcte kaarsen deelde ik uit aan fammilie en vrienden , hun respons was positief maar zou dat ook zo blijven indien ze moesten betalen? morgen weet U meer.
Nu ongeveer 11 jaar geleden zat ik met een burn-out ,na een carriere van 30 jaar in de verkoop,met jaarlijks +- 60.000km op de teller , ontelbare fille's en steeds maar toenemende werkdruk , was het bij mij eventjes op. Ik besloot er een jaartje uit te stappen en iets totaal anders te proberen. Via een advertentie kwam ik in het waasland terecht bij een artisanale kaarsengieter , het leek mij wel wat en na de zegen van thuis heb ik een 6 tal maanden stage gedaan , om de basis principe's van kaarsengieten onder de knie te krijgen. Let wel ,mijn leermeester bracht mij de noodzakelijke handelingen bij,maar liet niet het achterste van zijn tong zien , dat besefte ik pas later , na veel vallen en opstaan.Er bestaat zoiets als keukengeheimen in de kaarsenbranche. Na mijn stage besloot ik mij thuis een eigen ateljéé in te richten , met de bedoeling zelf kaarsen te maken als hobby en tevens met mijn productie aan kerstmarkten e.a.deel te nemen. Eerste tegenvaller was firma's vinden die mij de grondstoffen wilden leveren , de hoeveelheden die zij ( Fina-Shell -BP ) vooropstelden waren van die aard dat ik eventjes moest gaan zitten. Ik kon natuurlijk ook bij hobby winkels terecht , maar daar waren de prijzen buitenmaats , zeker als het mijn bedoeling was een handeltje op te starten. Gezien mijn ervaring uit het verleden met zaken doen besloot ik kontakt op te nemen met collega's kaarsengieters uit andere regio's en maakte ik deals om samen grondstoffen aan te kopen , zodat wij aan goede voorwaarden konden aankopen zonder ons te moeten overstockeren. Volgende stap was het ateljéé in richten op een veilige (parafinne is zeer onvlambaar) wijze , ik had een smeltbak nodig , gietkannen ,gietvormen en een deftige werktafel , veel heb ik zelf gemaakt want in de handel vind je wel het een en ander, maar ofwel op maat van "fabrieken" ofwel bestemd voor hobbyisten die kaarsen maken voor eigen gebruik. Ikzelf zit daar ergens tussenin , dus inventief zijn , met de ogen stelen en handige Harry nadoen. tot morgen.
Beste lezers en mede hobbyisten , in wat hierna komt wil ik jullie mijn wedervaren vertellen over hoe en waarom ik met kaarsengieten ben gestart. Ik zal proberen dagelijks een stukje te plegen over hoe met vallen en opstaan men toch iets kan bereiken , als men maar voldoende gemotiveerd is en gesteund wordt door het vrouwtje. Morgen begin ik met het verhaal van mijn start.
