Zo slecht het eergisteren was, zo prachtig was het weer gisteren en vandaag. Daardoor heb op Miyajima toch nog een aantal mooie plaatjes kunnen schieten. De Torii bij nacht en in de zon blijft indrukwekkend. En zeggen dat dat gevaarte niet verankerd zit maar gewoon op de grond staat, evenwel inwendig verzwaard met een paar ton kleine stenen.
Zoals je kan zien lopen er op Miyajima ook een hele hoop tamme, hongerige herten rond.
Gisteren ben ik dan in de namiddag met de shinkansen naar Fukuoka gespoord, een hele grote stad alweer. Eigenlijk niet interessant, maar het is nu eenmaal van waaruit ik vertrek naar Zuid Korea. Het enige wat ik gisteren gedaan heb is de ferry terminal gaan verkennen, zodat ik niet voor verassingen kom te staan. Daarna in het enorme winkelcentrum gaan eten.
Vanmorgen dus heel vroeg naar de terminal voor een 3 uur durende oversteek naar Busan. Ook een heel grote stad die ik later verder ga verkennen als ik van Seoul terugkom. Heel proper guesthouse, en ik heb een aparte kamer. Dat doet ook al eens deugd.
Vanavond een locale specialiteit gegeten: Dae ji kuk bob. En zo smaakt het ook. Ok, voor 1 keer. Weinig smaak maar wel heel pikant.
Vandaag maar een korte melding: het heeft heel de dag geregend.
Ik ben met trein en ferry naar het eiland Miyajima gereisd. Dat alles is heel vlot verlopen, maar die donkere wolken maakten dat die anders zo mooie zichten nu veel minder indruk maakten.
Ik heb wel enkele foto's gemaakt, die zal ik morgen wel plaatsen.
Vanavond weer lekker gegeten: een soort ramen, maar met vis, octopus, groenten en nog vanalles dat ik niet ken.
Morgen met de shinkansen naar Fukuoka. Het weer zou beter moeten zijn volgens de voorspellingen.
Op 6 augustus 1945 om 8.15h ontplofte voor de eerste keer in de geschiedenis der mensheid een atoombom als oorlogswapen. Dat was in Hiroshima. Naar schatting 140.000 mensen kwamen om aan de acute gevolgen van deze explosie. Men raamt het totaal aantal doden vandaag op meer dan 220.000.
Een volledige stad werd in één ogenblik met de grond gelijk gemaakt. Slechts enkele gebouwen, of delen ervan, bleven overeind. Het bekendste daarvan is ongetwijfeld de A Bomb Dome.
Een groot deel van wat vroeger nog een stad was is nu een park geworden met talloze monumenten ter nagedachtenis aan deze tragedie. Eén ervan is de Cenotaph, een boogvormige constructie met daaronder een soort sarcofaag waarin alle namen van de slachtoffers bewaard worden. Een ander monument is het Children of the World Peace Monument. Daar vindt je ook een enorm aantal origami kraanvogels, en er komen er elke dag bij. Dit is begonnen doordat een 2 jarig meisje dat initieel de ontploffing overleefd had, na enige tijd leukemie ontwikkelde. Het meisje had ergens gehoord dat, als je 1000 origami kraanvogels maakt, al je wensen vervuld worden. Ze had er zelfs meer dan 1000 gemaakt, maar het mocht niet baten. Sindsdien sturen en brengen elk jaar duizenden kinderen papieren geplooide kraanvogels naar dit monument.
Al deze informatie, en veel meer, heb ik vandaag gezien en gelezen in het Hiroshima Peace Memorial Museum, en in het Peace Memorial Park. Indrukwekkend!!!
Gisteravond was het in ons guesthouse een gezellige bedoening met ,naast die Belg dan, ook een Nederlander, een Australiër, een Nieuw Zeelander, een Duitser en twee Japanners. Alles hoofdzakelijk in het Engels natuurlijk.
Deze morgen om 5.30h opgestaan om de opgaande zon naast het kasteel te fotograferen. Dan terug naar het Guesthouse en in mijn tram om nog wat uurkes te maffen.
En dees mocht ik ook niet vergeten te vertellen: deze morgen ben ik gaan wandelen in een shopping center. Jaja, ikke. Gewoon om eens te kijken hoe dat het daar aan toegaat. Allemaal overdekte straatjes, het één na het ander. Wat mij opviel waren de ruimtes met gokautomaten. Oorverdovend lawaai en een massa volk aan de eenarmige bandieten. Ook zag ik een hal met allemaal kleine bakken zoals bij ons waar je geld insteekt, aan een knop draait, en er komt een plastic containertje uit met een speeltje. Hier gaat het niet om 1 toestelletje, maar honderden, naast en op elkaar gestapeld. Heel raar.
Vandaag was het een schitterende dag. Heel de dag stralende zon, en behoorlijk warm.
Ik was al heel vroeg op om een heuvel in de buurt te beklimmen maar ik was toch niet vroeg genoeg opgestaan om de zonsopgang te zien. Morgen beter.
Daarna ben ik naar het kasteel gegaan. Ondanks het uitzicht blijkt het toch wel een versterkte burcht te zijn, net als onze middeleeuwse kastelen. Maar een kasteel als dat van Himeji vind ik toch veel mooier. Het straalt ook macht uit, en dat was de bedoeling. Tijdens de rondgang in het kasteel kom je bijna overal, tot op het hoogste verdiep. De gebruikte pilaren en balken, alles uit hout natuurlijk, zijn enorm.
Rond de middag ben ik dan naar een tempelcomplex gereden, Shoshzan, met de bus, bovenop een berg. Het laatste stuk moet met kabelbaan.
Daarna terug naar het kasteel voor een paar extra foto's.
Gisteren, 12 april dus, heb ik een ganse dag genomen om Nara te bezoeken. Nara is een traditioneel religieus centrum in Japan.
Na een grijze start werd het tegen de middag toch wat beter, meer en meer opklaringen, zodat ik des te meer kon genieten van al dat moois. De belangrijkste trekpleister in Nara is zonder meer de Daibutsu, een 16 meter hoog bronzen beeld van Boeddha, opgesteld in een nog groter houten gebouw, de Daibutsuden. Het beeld dateert van de jaren 800, het gebouw is recenter omdat het enkele keren is afgebrand.
Andere tempels die ik bezocht heb zijn de Kasuga Taisha en de Yakushiji tempel. Allemaal heel mooi, en terecht deel van het werelderfgoed.
Tijdens de dag had ik geen tijd om te eten, daarom heb ik hier en daar wat snacks en dergelijke gekocht aan stalletjes. Zo heb ik ook eens geproefd van de keiharde maar lekkere rijstkoeken.
S'avonds heb ik dan weer wel heel lekker en uitgebreid gegeten. Een combinatie gerecht met vis deze keer.
Vanmorgen heb ik nog wat rondgelopen om hier en daar nog een fotootje te nemen, en tegen de middag, na het nuttigen van een bento box, heb ik de trein naar Himeji genomen. Dat is weer prima verlopen.
Vanavond heb ik nog eens ramen gegeten. Morgen ga ik een uitbebreid bezoek brengen aan het beroemde kasteel.
Vandaag terug een echte regendag. Vanmorgen heb ik toch nog het oude Keizerlijk Paleis bezocht, van toen de Japanse keizer en dus alle macht nog in Kyoto gevestigd was. Ondanks de regen ben ik daar enkele uren gebleven, echt wel de moeite van een bezoek waard. Daarna ben ik terug naar het guesthouse getrokken om mijn backpack op te halen, en dan met de bus naar het station. Met de trein een uurtje gespoord naar Nara, waar ik twee nachten zal verblijven.
Ik heb in Nara al even rondgelopen. Gezellig stadje met een magnifiek tempelcomplex dat ik morgen uitgebreid gabezoeken. Mijn avondeten voor vandaag was okonomiyaki. Een aantal fijngesneden ingrediënten zoals groentje, vlees, vis, garnalen enzovoort, worden gemengd met enkele eieren en dan op een hete plaat gebakken tot een soort eierkoek. Heel lekker.
Vandaag met Anna de Arashiyama bamboo grove bezocht, een waar bos van dikke bamboe. Anna werd even wanhopig toen ik maar bleef proberen een foto te maken zonder andere bezoekers erop. Bijna onmogelijk, en er kwam maar steeds meer volk bij.
Daarna weer enkele boedistische tempels bezocht, en zoals je aan de foto's kan zien zijn de tuinen errond soms het mooist. Sommige tuinen zijn adembenemend mooi.
Als laatste bezochten we de fushimi inari tempel. Vooral bekend van de honderden "tori" of relegieuze poorten die achter mekaar staan en zo een echte gang vormen van enkele kilometers lang.
Daarmee zat de dag er weeral op en moest Anna de trein naar huis nemen, een rit van meerdere uren. Ik terug naar het guesthouse, en dan een leuk restaurantje gevonden waar ik miso soep, gemengde groenten, gefrituurde kippeblokjes met rijst, en een negerecht van ijscreem em mochi gegeten heb. Dat alles voor omgerekend 13 Euro.
Morgen mijn JR treinpas laten valideren, nog één of twee bezienswaardigheden bezoeken, en dan naar Nara.
Zoals beloofd, hierbij weer enkele foto's, waaronder eentje van de slaapvertrekken in Tokyo. Echte dozekes dus.
Ook een foto van mijn huidige slaapplaats in Kyoto.
Sinds gisteren heeft Anna mij vervoegd, zij wil mij Kyoto helpen verkennen en heeft daarvoor een uitgebreid programma opgesteld. Heel wat bekende boeddhistische tempels kwamen hierbij al aan bod, en ook een typisch Japans kasteel. Gisteren heeft ze mij meegenomen naar een echt Japans eethuis waar we Sukiyaki gegeten hebben, een bekend Japans gerecht met rundsvlees. Heel lekker, maar toch weer geworsteld met die verdomde chopsticks. Maar ook dat wordt stilaan beter. Vandaag zijn we onder andere naar een tempel geweest waar we pas in het park mochten nadat we een hele Japanse tekst hadden overgeschreven. Ik heb daar bijna een uur over gedaan, maar het is gelukt. Dan kwamen we in een prachtige tuin waar geen gras groeit, maar enkel mos tussen de bomen en struiken. Zelfs met dit nog altijd bewolkte weer toch onvergetelijk.
Vandaag nog snel een bezoek gebracht aan Shibuya, een groot kruispunt net naast het gelijknamige treinstation. Het is bekend vanwege de massa mensen die op sommige dagen hier in verschillende richtingen tegelijk oversteken. Vooral vanuit de lucht gezien heel spectaculair. Vanop de grond valt het wat tegen, ook al omdat de drukte niet zo groot was, en het weer aan de grijze kant.
Daarna terug naar het guesthouse waar ik nog een plezierige babbel had met een Filipijnse jongedame die ook op rondreis is in Japan, samen met haar 2 vriendinnen. Dan ben ik naar Tokyo station vertrokken om er op de Nozomi hogesnelheidstrein te stappen richting Kyoto. Meer dan 600km op iets meer dan 2 uur. Das rap.
In Kyoto regent het momenteel. Ik ben met de bus van het station naar een stopplaats gereden, vanwaar ik nog maar enkele honderden meters moest stappen tot mijn volgende verblijf, guesthouse Umeya. Heel vriendelijke ontvangst en een mooie kamer, dat ziet er goed uit.
Al die guesthouses hier hebben 1 ding gemeen: je slaapt niet in een bed maart op een futon. Een dunne matras op een ondergrond van een soort rieten vloer, met een dik dekbed erbovenop. Het is wat wennen voor die oude knoken, maar het lukt wel.
Vandaag nog snel een bezoek gebracht aan Shibuya, een groot kruispunt net naast het gelijknamige treinstation. Het is bekend vanwege de massa mensen die op sommige dagen hier in verschillende richtingen tegelijk oversteken. Vooral vanuit de lucht gezien heel spectaculair. Vanop de grond valt het wat tegen, ook al omdat de drukte niet zo groot was, en het weer aan de grijze kant.
Daarna terug naar het guesthouse waar ik nog een plezierige babbel had met een Filipijnse jongedame die ook op rondreis is in Japan, samen met haar 2 vriendinnen. Dan ben ik naar Tokyo station vertrokken om er op de Nozomi hogesnelheidstrein te stappen richting Kyoto. Meer dan 600km op iets meer dan 2 uur. Das rap.
In Kyoto regent het momenteel. Ik ben met de bus van het station naar een stopplaats gereden, vanwaar ik nog maar enkele honderden meters moest stappen tot mijn volgende verblijf, guesthouse Umeya. Heel vriendelijke ontvangst en een mooie kamer, dat ziet er goed uit.
Al die guesthouses hier hebben 1 ding gemeen: je slaapt niet in een bed maart op een futon. Een dunne matras op een ondergrond van een soort rieten vloer, met een dik dekbed erbovenop. Het is wat wennen voor die oude knoken, maar het lukt wel.
Vandaag was weer een drukke dag. Om te beginnen heb ik een bezoek gebracht aan de Tsukiji vismarkt. De vismarkt mag je maar vanaf 10h bezoeken, en de grootste activiteit is dan eigenlijk al voorbij. In de straatjes errond kan je vis in allerlei vormen proeven, en dat heb ik dan ook gedaan. Voor de eerste keer sushi gegeten. Lekker.
Daarna ben ik naar yanaka getrokken. Een oude wijk, niet gebombaardeerd tijdens de tweede wereldoorlog, met een prachtig kerkhof en veel kersenbloemen.
Vervolgens naar één van de mooiste tempels in Tokyo, Senso ji. Daar liepen ook nogal wat dames in kimono rond.
Al mijn vervoer in Tokyo doe ik met trein of metro. Heel druk, soms nogal moeilijk te vinden, maar snel.
Ik zit nu al twee dagen in Tokyo, maar nu heb ik pas tijd om iets te schrijven.
De start van mijn reis liep goed. Met de trein naar Zaventem, grote bagage afgegeven, dan naar de veiligheidscontrole. Daar pikken ze mijn handbagage er toch wel uit zeker voor drugs controle.. Niks gevonden, natuurlijk.
Over de vlucht kan ik kort zijn: precies op tijd opgestegen en evengoed op tijd geland. Dan met een trein van Narita naar Tokyo. In Tokyo zelf moest ik nog eens overstappen op een andere trein, en eer ik daar rekening de juiste had heeft nogal wat geduurd. Sommige trein/metrostations zijn zo groot en complex dat je er in zou verloren lopen. Uiteindelijk toch in het Guesthouse geraakt en ingecheckt.
Dezelfde avond wilde ik nog graag een nieuwe simkaart voor mijn gsm. In Japan is het voor een buitenlander niet eenvoudig om een normale simkaart te kopen, en daarbij zeer duur. De meeste toeristen kopen een datakaart. Daar kan je dus niet mee bellen, maar wel op internet en zo. Eer ik de winkel gevonden had die ze mij aanbevolen hadden was het al zo laat dat ik daarna direct gaan slapen ben.
Deze morgen heb ik dan die geïnstalleerd en ben daarna Tokyo ingetrokken. Treinen zitten bijna altijd tjokvol, maar die zijn zo efficiënt dat dat geen probleem is. Eerst naar het Ueno park, naar de kersenbloesems. Heel mooi, veel kersenbloesems, en ook heel veel mensen. Tegen elf uur was het daar zo druk dat ik er vertrokken ben. Naar en tempel in een ander park. Iets rustiger, en ook mooi. Kort na de middag ben ik naar het Park rond het keizerlijk paleis gegaan. Weer veel kersenbloesems en dus ook veel volk, maar doenbaar.
De zon heeft heel de dag geschenen, en de temperatuur is aangenaam. Ik dacht dus nog rap naar de Sky Tree te gaan om Tokyo te bekijken vanop 350 meter. Mooi zicht hoor, maar de zon was achter de wolken gekropen.
Vanavond ben ik in een typisch Japans fastfood restaurant gaan eten. Lekker gegeten, maar met die stokjes is dat toch een hele klus. Ik zal nog veel moeten oefenen.
Morgen zal ik proberen om eens wat foto's te plaatsen.
