GIVE ME A ROSE, O' FRIEND, IF YOU MUST GIVE... FOR IT GIVES ME HOPE AND A REASON TO LIVE
GIVE ME A ROSE, O' FRIEND, AND SHOW ME THAT YOU CARE... NOT WITH WORDS THAT YOU SPEAK, BUT WITH THOUGHTS THAT YOU CAN SHARE
GIVE ME A ROSE, O' FRIEND, FOR THAT IS ALL I NEED... WHAT MORE SHALL I ASPIRE FOR, BUT A FRIEND LIKE YOU INDEED
THE SHEER JOY OF IT AND THE PROMISE THAT IT BRINGS... MAKES MY HEART REJOICE, AT THE GOODNESS OF SMALL THINGS
I SEND YOU A ROSE, MY FRIEND AND I SURE CAN SEE YOUR SMILE... LET ITS GOOD CHEER EMPOWER YOU, TO SHED YOUR WORRIES FOR A WHILE.
Geschreven door SUSHIL ADLAKHA ter gelegenheid van Rose day... voor en met Deepika
(Deepika was 6 jaar oud en kreeg chemo... Op een dag raakte ze in het ziekenhuis in gesprek met een dame... de dame kloeg steen en been... want ze had een verkoudheid... De dame vroeg aan Deepika: How are you? Deepika antwoorde met haar grootste glimlach: wel eigenlijk niet zo goed... ik heb een lopende neus, keelpijn, een zwerende voet en een tumor... Deepika was suffering from ALL... maar kloeg géén steen en been... onderging haar chemo en ziekte met een grote smile genietend van de kleine dingen... tot op 17 mei 1999)
|