"Rekanto" groeide.... en de yogasessies werden op een gegeven moment aangevuld met taichi... waar iedereen héél tevreden mee was! "Paul Schuur" die de yoga geeft... is... jajajaja... een gewezen bokser die zich bekeerde (hahahahaha) en zijn yoga sessies waren zeker in het begin niet zo geliefd!!! Hij hield géén rekening met de doelgroep "mensen na en tijdens kanker"... Ik heb héél dikwijls de gemoederen moeten bedaren in de zin van... praten met Paul dat hij het toch wat kalmer aan moest doen! Hetgeen gelukkig uiteindelijk wel lukte!!! Was dat niet het geval geweest... hadden er zeker al véél yogi's van in het begin afgehaakt! De taichi daarentegen werd gegeven door Yves... iemand met echte kennis van zaken, en was véél kalmer en aangenamer voor de mensen om te doen... Vooral de combinatie van oefeningen, meditatie en ontspanning viel goed in onze groep! Zoals eender gezegd waren we een hechte familie... het was telkens leuk en ontspannend... de belangrijkste factor na kanker of tijdens kanker... je lichaam en geest terug in shape brengen... Geinteresseerden mochten een keer of 2 komen kijken en bij mij inschrijven of bij mijn echtgenoot die vervangend coach was... Na de inschrijving moest de dokter papieren invullen en speelde ik alles héél trouw bewust door aan "Mrs.C" !!! Na elke sessie kreeg ze van mij de ingevulde aanwezigheidslijst en eventuele namen van nieuwelingen... alles ging vlot... héél vlot... en waarschijnlijk te vlot voor MADAM C... Op een gegeven moment kwam ze waarschijnlijk met snode bedoelingen... namelijk om mij op de één of andere fout te betrappen naar het "Wolffaertshof..." die dag was de yoga een groot  succes... en wij hadden zelfs matten te kort... elke yogi mocht immers ook volgens het reglement een begeleider meebrengen... en er waren toch een tweetal yogi's die dat ook effectief deden... je moet beseffen dat de drempel om aan activiteiten na/tijdens kanker... voor sommige mensen toch tamelijk hoog is dus een begeleider was voor sommige een must om eraan te beginnen... Enfin die dag kwamen wij zoals altijd allemaal samen vOOr de yoga sessie, iedereen gaf iedereen een kus... er werd gelachen en gezwanst... en voordat ik Mrs.C kon voorstellen... stond ze recht met het vuur in haar ogen van jaloezie... ze voelde zich absoluut miskend Madam de coördinator wilde immers eerst begroet worden... Ze draaide zich vrij bruusk naar de binnenkomers... en riep in volle Furie... : IK BEN MEVROUW.C... DE COÖRDINATOR... heu... heu... ik heb dan dadelijk gezegd... ja dames dit is Mrs.C... de coördinator van onze activiteiten... waarop iedereen dadelijk een hand ging geven... Maar.... owee... owee... het was te laat... madameke was in haar gat gebeten! En de slang in haar kwam weeral eens naar boven... Lisette dat zijn toch wel allemaal kankerpatiënten hé... Ja C... Gij vraagt dat toch hé Lisette... ja C... en ge weet toch dat ge begeleiders niet mag aanmoedigen hé Lisette... neen C... dat weet ik niet, want in de brochure staat dat iedereen een begelijder mag mee brengen... En er is hier wel iemand bij die niet in orde is met zijn papieren hé Lisette expliceerd me dat es... enzo... enzo...blablablabla... Spijtig genoeg voor haar moest ze die dag afdruipen met haar staart tussen haar benen want ik was zoals altijd met alles in orde... maar vooral spijtig voor mij en de yogi's want Mrs.C trok op oorlogspad... zonder scrupules... Ik blijf het niet begrijpen... was het dan niet de bedoeling dat "Rekanto" een succes werd??? Had het niet normaler geweest dat de coördinator die voor zo'n organisatie werkt tevreden was met de grote toeloop ex/kankerpatiënten??? Van dan af...kreeg ik opdrachten die helemaal niet meer "drempel verlagend" waren voor onze doelgroep... Van dan af moesten de mensen eerst naar MADAM bellen... waarna ze papieren toegestuuurd kregen voor de dokter... niemand mocht nog een proefsessie doen... begeleiders mochten niet meer mee komen... en wij mochten pas mensen toelaten na MADAM hare fiat... wat géén probleem was op zich... als zij haar werk moest doen zoals het hoorde... 1 keer kreeg ik een lijst met namen van mensen die goedgekeurd waren door haar... maar elke week dienden mensen zich aan zeggende dat hun papieren volledig in orde waren... hetgeen bij navraag waarheid bleek... maar Mrs.C vond het niet nodig dat regelmatig aan ons door te geven... Ze wou en zou mij flikken! Ze had bij ons ook een infiltrant "Wilfried"... hij was géén ex... kankerpatiënt noch begeleider want zijn vrouw was al gestopt met yoga... Hij had ook niet de nodige papieren... maar hij was wel C haar huisvriend... of...???? Toen ze mij de zoveelste keer KOMPLEET ONNODIG vertelde dat ik mij aan de regels moest houden... had ik waarschijnlijk iets te véél lef... door te vragen ofdat ik Wilfried mocht laten mee sporten???!!! Enfin... het hek was toen waarschijnlijk al van de dam... Want wie ben ik hé... ZIJ is de chef... en dat is ook zo... dus ik hield mij altijd aan haar regels... ik deed altijd trouw mijn werk en alles wat C van mij vroeg... Zelfs toen ik wist dat ze allesbehalve menslievend of eerlijk was!!! Ik geloof dat haar soort "bitch" genoemd wordt... en in Antwerpen "valse tik".... Zelfs als "vrijwilliger" moest ik naar de pijpen dansen... want in deze wereld heeft een bitch het voor het zeggen...brbrbbrbrbrrbr....

Maar.... Laat het ons plezant houden... En  eventjes cultuur opsnuiven in malysia, met deze prachtige foto's, van "Aisha"... (één van mijn AIS highschoolkids en vriendin van mijn dochter Evi in India...) die afgelopen maand in het huwelijk trad...





 

17-01-2009 om 15:01 geschreven door Lisa

En geslepen ging ze verder... Wie??? Mrs.C natuurlijk... Denk dat ik in jaren niet zo een "gefalueerde madam" ben tegen gekomen... alhoewel! Ondanks al haar getreiter hield ik geduldig vol... hielden wij geduldig vol... De yoga verliep hier super en taichi was gestart! De mensen kwamen graag, kwamen regelmatig, het was een toffe sfeer in het "Parochiaal centrum Wolffaertshof"... De mensen die er niet geraakten met eigen vervoer werden door mijn echtgenoot en mezelf opgehaald omdat ze toch erbij wilden horen... Er werd gekletst... gesport... soms uitbundig... soms wat stiller... soms met een lach... soms met een traan... Wij werden een heuse familie! Ondertussen maakte ik zoveel mogenlijk reklame voor dit prachtig initiatief van "DE Stichting..." Maar oh wee... dit voortreffelijke, fantastische familietje wekte bij Mrs.C heel wat jaloezie op! Een onbegrijpelijke jaloezie!!! Inplaats dat ze blij was met onze inzet en het verloop hier in Aartselaar begon ze te vitten op alles en nog wat... Die dagen gebruikten wij dunne afgeschreven yogamatjes van Akio... ik vond dat géén goed idée voor onze mensen... (revalidatie voor mensen na kanker) en om een lang verhaal kort te maken... Het kwam erop neer dat "DE Stichting" nieuwe matjes "voor wou schieten" op voorwaarde dat wij ze terug betaalden... Ik liep mijn voeten vanonder mijn lijf om super dikke yoga matten te vinden en bedong bij een grote sportzaak een speciale verminderingsprijs... De matten werden aangekocht... En wij gingen ze terug betalen... zo geschiede... We gingen in Aartselaar op de braderij staan... Mrs.C stelde voor dat ook De Stichting prijzen sponsorde voor de tombola... (nadat ze zag dat alles liep als een trein....) En ondergetekende stomme geit zag daar géén graten in!!! Maar al héél gauw bleek daar dus meer achter te zitten! De héle braderij moest ineens werkelijk in het teken staan van DE grote (") Stichting... En voor we het wisten liep de héle bedoening danig uit de hand... Zelf hadden we fantastiche sponsors gevonden... we hadden zelfs een mooie hoofdprijs... " Een weekeind op een B&B met wijngaard"... Prachtig toch!!! We hadden alles in de hand maar ineens... waren onze handen geboeid... we mochten niet meer dat... maar moesten dat... enz...enz... Mrs.C wilde alles naar haar hand zetten... dus de dagen ervoor moesten we vanalles en nog wat aansleuren... Stichting logo's, duizenden brochures enz... enz... We kregen héél duidelijke richtlijnen hoe we alles moesten presenteren enz... Enfin alweer... deden we wat Mrs.C commandeerde... alles voor de doelgroep nietwaar!!! Zo liet ze ons op een gegeven moment een lijst invullen van de brochures die we wilden uitdelen op de braderij... we hebben daar een héle zondag aan gewerkt... toen de lijst doorgestuurd werd... kregen we een mail terug van Mrs.C dat de ingevulde brochures niet verkregen zouden worden... want wij moesten ons aan de regels houden en de brochures aannemen die zij ons gaf... Alweer HEU... HEU... waarom laat ze ons dan een héle zondag werken voor het invullen van een lijst! Wij waren daar toch géén vragende partij voor!!! In elk geval het was hard werken... door ons en een aantal mensen van de doelgroep die met hun zieke lijf de héle braderijdag mee brochures verdeelden en loten verkochten... omdat ze zo blij waren met hun superdikke yogamatten! Het liep zo vlot dat we bij afrekening de yogamatten "DUBBEL" konden terug betalen aan de Stichting! Dus iedereen content... allez wij toch... Maar wat bleek een aantal weken later kregen wij bericht van de "Famous Mrs C", dat wij terug de dunne matjes moesten gebruiken... want zij had onze superdikke yogamatten voor ergens anders nodig!!????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????? Toen we zegden dat we dat niet snapten want dat wij "de doelgroep Aartselaar" voor deze matten zelf gewerkt hadden... wuifde ze deze stelling weg... Volgens haar had de Stichting de matten betaald... En dat wij het dubbel van deze matten terug gestort hadden.... t'ja..... DAS HAAR ZAAK NIET Hé...  Ik noem dit niet meer gewiekst... ik noem dit stelen in de pure zin van het woord! Ik moet eerlijk bekennen dat er zoveel reactie kwam van onze "yogi's" dat Mrs.C tot op heden toch nog de lef niet had om de matten "in te pikken"... Maar geloof me er is ondertussen al zoveel meer gebeurt!!! Dat het een schande is!!! Een ongelooflijke schande... De meeste mensen gaan dit zelfs niet geloven... Maar... ik spreek de waarheid... niets dan de waarheid!

N.B... De braderij was echt een succes niet alleen verdienden we onze yogamatten dubbel terug maar de hoofdprijs... werd gewonnen door een gehandicapte jonge man... de kers op de taart die na een vermoeiende dag bij iedereen van ons de nodige traantjes liet vloeien!!!





Voor de foto's gaan we het wel plezant houden natuurlijk... Hierin blijft onze Deepthi de hoofdrol spelen omdat ik de foto's zo prachtig vind!

14-01-2009 om 20:55 geschreven door Lisa

"Akio"... was een fantastisch inloophuis voor mensen tijdens en na kanker in het putteke van "Antwerpen..." was... maar ook daarover meer in de komende maanden! Het was daar dat ik "Mrs.C" betrapte op een wel erg gewiekste leugen om haar eigen hachje te redden!!! Wij waren er afgesproken met één van de bazen van "De Stichting..." namelijk  "Gretshen..." de baas van Mrs.C... omdat ik ondertussen ook mijn echtgenoot wist te overhalen om zich in te zetten voor... "het goede doel... maar de verkeerde organisatie..." De week ervoor was er een incident geweest in het "Wolffaertshof" met één van onze Yogi's en  Mrs.C....... Mrs.C... die zoals ze pretendeerd psygologe van opleiding is... had deze Yogi zoals ze in Antwerpen zeggen "nogal zwaar aangepakt" in het bijzijn van anderen... de yogi is kwestie is iemand die al héél véél meegemaakt heeft, maar zich héél goed voelde in onze groep... een groep die ondertussen al serieus aangegroeid was... Wij kwamen bij elkaar vOOr de yoga sessie en bleven erna ook nog een uur of twee zitten... Een glaasje wijn... een thee... een koffie... De betreffende yogi moet nog véél van zich af zetten... en in onze groep ging dat prima... er werd véél gepraat, gelachen, geweend maar ondertussen vonden al deze mensen vooral steun bij elkaar, ze hadden immers dezelfde historiek!  Toen Mrs.C er was... één van de weinig keren dat ze langs kwam... vond ze héééééél onterecht dat er in groep niet meer mocht gepraat worden over hetgeen dat iedereen bond "kanker"... Dus  in het volle van het "Wolffaertshof" verwees ze één van de yogi's naar een psychiater... op zo een manier dat zelfs de mannen die aan het biljarten waren verstomden... DIT WAS ER ZWAAR OVER!!!! Dus, de yogi was teleurgesteld en spuuwde terecht haar gal... waarbij ik natuurlijk het eerste aanspreekpunt was! Ikzelf vond het gedrag van onze zogezegde psygologe verschrikkelijk ondermaats!!! En begreep de yogi absoluut!! Dit kon niet... Op dat moment heb ik hemel en aarde moeten verzetten om de yogi in kwestie te overhalen om naar de sessies te blijven komen voor haar eigen gezondheid! De bewuste dag bij "AKIO"... een weekje later... nam ik Mrs.C terzijde voordat Gretshen (haar baas) er was... en vertelde ik haar dat onze yoga deelnemer teleurgesteld en kwaad was op haar, omdat hetgeen gebeurt was niet door de beugel kon! Toen plots de baas van Mrs.C verscheen zegde ze zonder schroom "Oh... Gretchen er is een probleem in Aartselaar met een moeilijke deelnemer van de yoga en Lisette vraagt hoe ze daar moet mee om gaan??? EUH...EUH... daar ging het helemaal niet over Mrs.C!!! Ik was zo verbabereerd dat ik stom genoeg niet reageerde... My God... waarom zie ik toch altijd alleen het goede in de mensen... zelfs als het slechte er zo duidelijk op ligt???

Bij dit verhaal over het verkeerde toch foto's over het juiste... romantiek all over op Deepthi's feest!

13-01-2009 om 00:00 geschreven door Lisa

Graag zet ik toch het epistel van.. "DE Stichting..." en "Mrs.C..." nog eventjes verder... misschien kwestie de woede en onmacht in mij te delen en te verbijten... Na de eerste kennismaking waarin ik mij weeral eens liet leiden door de verkeerde dingen... nm... "mijn hart..." volgden héle intensieve maanden... maanden waarin ik mij kompleet wegcijferde voor het goede doel! Ik kreeg van Mrs.C... een handleiding opgesteld in BX... over hoe en wat er moest gebeuren om "Rekanto" bekend te maken in de Rupelstreek! Het leek mij zelfs toen vrij verdacht dat deze lijst mij een vrijwilliger... gegeven werd... het leek er toen al op dat Mrs.C zelf niet bekwaam genoeg was om haar eigen job te doen... en direct  door had dat ik wel de nodige vaardigheden had om over te nemen, allemaal voor de doelgroep "mensen tijdens en na kanker"... Ik spendeerde uren aan reklame maken voor "Rekanto" ... hield mij strikt aan de gegeven lijst... en bracht Mrs.C... constant en adequaat op de hoogte van het rijlen en zeilen... Er kwamen ook géén reclamaties... Ik nam contact met de orde van geneesheren voor de nodige adressen... vulde de omslagen met zoals ik moest van Mrs.C..."1 Rekanto poster + 1 begeleidend schrijven van Mrs.C + 5 brochures"... enz... enz... Ze bezorgde mij de nodige papieren en zegels... Ondertussen waren we gestart met "Yoga" in het "Parochiaal centrum Wolffaersthof" - Aartselaar! We begonnen onze Yoga sessies met 2 personen... en verbeten bleef ik reklame maken... omdat ik ervan overtuigd was dat het de bedoeling was van "De Stichting" om zoveel mogenlijk mensen "na kanker" te bereiken... What was Y thinking???... Wanneer ga ik eens leren dat niet iedereen goede bedoelingen heeft???

Op de foto's een leuker item dan het bedrog van Mrs.C en aanverwanten... het huwelijk van Deepthi, een van mijn Indische highschool kids! Gelukkig zijn er toch nog dromen die uit komen!!!!!

13-01-2009 om 00:00 geschreven door Lisa