|
"Rekanto" groeide.... en de yogasessies werden op een gegeven moment aangevuld met taichi... waar iedereen héél tevreden mee was! "Paul Schuur" die de yoga geeft... is... jajajaja... een gewezen bokser die zich bekeerde (hahahahaha) en zijn yoga sessies waren zeker in het begin niet zo geliefd!!! Hij hield géén rekening met de doelgroep "mensen na en tijdens kanker"... Ik heb héél dikwijls de gemoederen moeten bedaren in de zin van... praten met Paul dat hij het toch wat kalmer aan moest doen! Hetgeen gelukkig uiteindelijk wel lukte!!! Was dat niet het geval geweest... hadden er zeker al véél yogi's van in het begin afgehaakt! De taichi daarentegen werd gegeven door Yves... iemand met echte kennis van zaken, en was véél kalmer en aangenamer voor de mensen om te doen... Vooral de combinatie van oefeningen, meditatie en ontspanning viel goed in onze groep! Zoals eender gezegd waren we een hechte familie... het was telkens leuk en ontspannend... de belangrijkste factor na kanker of tijdens kanker... je lichaam en geest terug in shape brengen... Geinteresseerden mochten een keer of 2 komen kijken en bij mij inschrijven of bij mijn echtgenoot die vervangend coach was... Na de inschrijving moest de dokter papieren invullen en speelde ik alles héél trouw bewust door aan "Mrs.C" !!! Na elke sessie kreeg ze van mij de ingevulde aanwezigheidslijst en eventuele namen van nieuwelingen... alles ging vlot... héél vlot... en waarschijnlijk te vlot voor MADAM C... Op een gegeven moment kwam ze waarschijnlijk met snode bedoelingen... namelijk om mij op de één of andere fout te betrappen naar het "Wolffaertshof..." die dag was de yoga een groot succes... en wij hadden zelfs matten te kort... elke yogi mocht immers ook volgens het reglement een begeleider meebrengen... en er waren toch een tweetal yogi's die dat ook effectief deden... je moet beseffen dat de drempel om aan activiteiten na/tijdens kanker... voor sommige mensen toch tamelijk hoog is dus een begeleider was voor sommige een must om eraan te beginnen... Enfin die dag kwamen wij zoals altijd allemaal samen vOOr de yoga sessie, iedereen gaf iedereen een kus... er werd gelachen en gezwanst... en voordat ik Mrs.C kon voorstellen... stond ze recht met het vuur in haar ogen van jaloezie... ze voelde zich absoluut miskend Madam de coördinator wilde immers eerst begroet worden... Ze draaide zich vrij bruusk naar de binnenkomers... en riep in volle Furie... : IK BEN MEVROUW.C... DE COÖRDINATOR... heu... heu... ik heb dan dadelijk gezegd... ja dames dit is Mrs.C... de coördinator van onze activiteiten... waarop iedereen dadelijk een hand ging geven... Maar.... owee... owee... het was te laat... madameke was in haar gat gebeten! En de slang in haar kwam weeral eens naar boven... Lisette dat zijn toch wel allemaal kankerpatiënten hé... Ja C... Gij vraagt dat toch hé Lisette... ja C... en ge weet toch dat ge begeleiders niet mag aanmoedigen hé Lisette... neen C... dat weet ik niet, want in de brochure staat dat iedereen een begelijder mag mee brengen... En er is hier wel iemand bij die niet in orde is met zijn papieren hé Lisette expliceerd me dat es... enzo... enzo...blablablabla... Spijtig genoeg voor haar moest ze die dag afdruipen met haar staart tussen haar benen want ik was zoals altijd met alles in orde... maar vooral spijtig voor mij en de yogi's want Mrs.C trok op oorlogspad... zonder scrupules... Ik blijf het niet begrijpen... was het dan niet de bedoeling dat "Rekanto" een succes werd??? Had het niet normaler geweest dat de coördinator die voor zo'n organisatie werkt tevreden was met de grote toeloop ex/kankerpatiënten??? Van dan af...kreeg ik opdrachten die helemaal niet meer "drempel verlagend" waren voor onze doelgroep... Van dan af moesten de mensen eerst naar MADAM bellen... waarna ze papieren toegestuuurd kregen voor de dokter... niemand mocht nog een proefsessie doen... begeleiders mochten niet meer mee komen... en wij mochten pas mensen toelaten na MADAM hare fiat... wat géén probleem was op zich... als zij haar werk moest doen zoals het hoorde... 1 keer kreeg ik een lijst met namen van mensen die goedgekeurd waren door haar... maar elke week dienden mensen zich aan zeggende dat hun papieren volledig in orde waren... hetgeen bij navraag waarheid bleek... maar Mrs.C vond het niet nodig dat regelmatig aan ons door te geven... Ze wou en zou mij flikken! Ze had bij ons ook een infiltrant "Wilfried"... hij was géén ex... kankerpatiënt noch begeleider want zijn vrouw was al gestopt met yoga... Hij had ook niet de nodige papieren... maar hij was wel C haar huisvriend... of...???? Toen ze mij de zoveelste keer KOMPLEET ONNODIG vertelde dat ik mij aan de regels moest houden... had ik waarschijnlijk iets te véél lef... door te vragen ofdat ik Wilfried mocht laten mee sporten???!!! Enfin... het hek was toen waarschijnlijk al van de dam... Want wie ben ik hé... ZIJ is de chef... en dat is ook zo... dus ik hield mij altijd aan haar regels... ik deed altijd trouw mijn werk en alles wat C van mij vroeg... Zelfs toen ik wist dat ze allesbehalve menslievend of eerlijk was!!! Ik geloof dat haar soort "bitch" genoemd wordt... en in Antwerpen "valse tik".... Zelfs als "vrijwilliger" moest ik naar de pijpen dansen... want in deze wereld heeft een bitch het voor het zeggen...brbrbbrbrbrrbr....
Maar.... Laat het ons plezant houden... En eventjes cultuur opsnuiven in malysia, met deze prachtige foto's, van "Aisha"... (één van mijn AIS highschoolkids en vriendin van mijn dochter Evi in India...) die afgelopen maand in het huwelijk trad...
|
