|
Ook de trip met de trein en jeep door de theevelden van Munar naar de back-waters van Kerela... WOH! Adembenemend Mooi!!!! De theevelden... waar vlijtige dames en heren thee plukken met de hand... de zware manden op het hoofd... en stappend tussen de aanwezige slangen. We verbleven daar in de Mahindra club... een tof nieuw hotel te midden van de reusachtige theevelden. Waar het verfrissend opstaan was tussen de dauw van de bergen 's morgens in de vroegte... en heerlijk waren de wandelingen tussen en door de theevelden, waar we natuurlijk genoeg lawaai maakten om de glibberige kwaaie vieze beestjes genaamd slangen uit onze buurt te houden... dat is tevens de reden dat kinderen en vrouwen enkelbandjes dragen met belletjes. Die maken inderdaad lawaai en dan gaan de slangen lopen... heu... kruipen ze weg... Vanuit Munar richting Kerela... Eddy Wally zou zeggen: Woh zeg, geweldig! En zo is het, deze weg leidde ons van paradijs naar paradijs en zou een doorwinterde toerist met verstomming doen slaan. Het berglandschap, zijn kronkelende wegen en de duizende watervallen groot en klein. Zo mooi... zo onberoerd, men zou hierbij hopen dat toch niet te véél toeristen deze weg zouden vinden! Aankomen in Kerela is de kers op de taart. Kerela waar de bevolking schrimps kweekt in de voortuin, zijn boodschappen doet met een smal bootje onder een paraplu die zijn beste tijd gehad heeft, en koord maakt van kokoshaar op artisonale wijze... Wat prijs ik mij gelukkig dat ik dit allemaal mag zien. Wie dan ook de schepper is van dit paradijs... HET IS EEN KRAK!!!!!
Foto: De back-waters - Kerela
|
