De eerste problemen die we niet hadden zien aankomen of toch... niet hadden over nagedacht begonnen al vrij vlug! De kilometers... Evi moest naar school in Chennai stad (aan de Anna flyover)... en mijn echtgenoot werkte in Guindy... dus ze moesten véél vroeger vertrekken om tijdig ter plaatse te zijn... Geloof me het is onmogenlijk om in Chennai met de stadsbus te rijden... wij bleke Europeanen hangend aan de buitenkant van de bus?? of op het dak van de bus?? Dat zie ik durfal toch niet echt gebeuren... In elk geval maakte dit dat Evi en mijn echtgenoot 's morgens om kwart voor 7 uur moesten vertrekken... voor een kilometerrit vol getoeter en geblaas... ( De Indiërs maken immers veelvuldig gebruik van hun toeter in het verkeer... om elkaar allerhande dingen duidelijk te maken...) en ze kwamen daardoor eigenlijk al vrij gestresseerd te plekke ... Natuurlijk hadden we wel de nodige rust in het weekend want we moesten niet zo nodig naar het één of ander sterrenhotel rijden vol toeristen! Maar ook voor mij veranderde er véél... Ik was volop bezig met allerlei sociaal projecten... en of wel moest ik s'morgen vroeg mee vertrekken... ofwel... kon ik pas vetrekken rond 11 uur... want dan pas was Ramesh terug! Ik verkoos het eerste, en het werden dus lange dagen voor iedereen... Vertrekken om kwart voor 7... terug rond half 9... s 'avonds gold immers hetzelfde ritueel... gewoonlijk pikte Ramesh eerst mij of Evi op, dan reden we naar Guindy en dan... oef naar huis! Waar we nog moesten avondeten... een quicke duik in het zwembad was gewoonlijk voor rond 11 uur... na het avondeten en de afwas!
Op de foto Chacra voor de trap naar de lovers patio...
|