|
Lieve vrienden... ik heb mijn blog en jullie een beetje in de steek moeten laten want gewoonte getrouw zijn de paasdagen hier altijd en immer druk... en daarenboven hebben we zaterdag met een paar vrienden de beton van ons 2 terrassen gegoten... pf... wat een smerige boel! Enfin ik heb nu terug wat tijd om te schrijven... waarschijnlik niet al te lang want ons Marieke is hier... en als haar dutje gedaan is... is ook mijn rust gedaan... Vandaag wilde ik het hebben over... de 2 dingen die ik haat in mijn leven... namelijk mensen die gedane beloften niet nakomen en gehaaide roddelaars! Van dat laatste soort krioelde het in Chennai onder de ex-pats... en zeker als het over een ander ging... ken je het gezegde: die babbelt over een ander ... moet niet over zichzelf babbelen... Natuurlijk mag ik ook niet ontkennen dat ik in sommige sappige verhalen zelf wel eens durf geintresseerd zijn... en zeker als het te maken heeft met het fameuse toverwoord "LIEFDE". En dat liefde alom aanwezig was in Chennai... dat was géén geheim. Schoon voorbeeld daarvan is "Auroville" de wel erg aparte gemeenschap waar ik eender al over schreef... In Auroville wonen meestal gemengde koppels... Jongere Indische mannen met iets oudere Europese vrouwen of omgedraaid... De Europeanen zijn meestal mensen die met hun partner naar Indië komen voor het werk en verliefd worden op iemand van Indië... oeps... de partner mag dan alleen terug naar zijn of haar eigen landje... Ik ben in de ex-pat gemeenschap dikwijls geconfronteerd geweeest met deze situatie... Niet te verwonderen natuurlijk dat het meestal ging over de man en zijn secretarresse... of de vrouw met haar chauffeur... Natuurlijk is het ook zo dat de situatie waarin ex-pats zich bevinden in Indië zich uitstekend leent... Het is er zwoel... zonnig... de palmbomen en stranden kortom alles nodigt uit tot! De werkende mannen spenderen uren en uren op bureel met de secretarresse en de vrouwen... spenderen uren en uren met... hun chauffeur. In mijn kennissen kring heb ik dus ook te maken gehad met dit alles... Zo was er de Hollandse Ria die zwaar verliefd werd op haar chauffeur... de Franse Gabrielle... de Engelse Carole... het mooie is dat 2 van hen nog steeds in Indië wonen en ondertussen getrouwd zijn met hun chauffeur... Voor de derde is het iets slechter afgelopen... Want lieve vrienden één ding is wel zeker... "pas op met de verliefdheid en liefde... want het is niet altijd... alleen maar mooi!" In elk geval ik kan jullie verzekeren dat het roddelen rond dit alles soms de spuigaten uitliep... Vooral de Hollandse Ria heeft het ocharme zwaar moeten bekopen en is zelfs op een gegeven moment moeten gaan lopen uit Chennai met haar jonge vriend... omdat het leven haar daar echt onmogenlijk werd gemaakt... Shame... Shame... ik kan alleen maar hopen dat de dames die het zover dreven nooit zelf zwaar verliefd worden...
Ik zelf had absoluut ook een goede band met mijn chauffeur Ramesh... en dat ik over de tong ben gegaan... daar ben ik ook wel zeker van... maar dat er van verliefdheid geen sprake was daar ben ik absoluut zeker van! In elk geval heb ik al de jongens en meisjes die bij ons thuis werkten als familie behandeld... en ervoor gezorgd dat ze een beter leven kregen... Ik leerde ze eten met mes en vork... leerde hen Engels... zorgde voor de nodige zwemlessen... gaf zelf computerlessen... en betaalde voor hun rijbewijzen... nam hen mee op restaurant... leerde de meisjes koken, naaien, strijken... en heb zelfs sexuele voorlichting gegeven toen ik hoorde dat er z'on grote percent (in de 60%... aub) aids was in de omgeving waar wij woonden... Kortom ik was voor de dames van de roddelclub een heus fenomeen... want al deze dingen zijn "Not Done!" En ik... rebel van het eerste uur... ik lag daar... niet echt wakker van!
Op de foto... Ik en 2 van mijn mannen - Chacra en Ramesh - De dag dat ik voor het eerst een saree droeg... hm... als ik die foto bekijk eigenlijk... mogen Chacra en ramesh er wel zijn hé... Potverdesappepitjes... dat ik dat niet eender zag!
|
