|
Tijdens mijn verblijf in Chennai leerde ik véle mensen kennen die ik erg ging bewonderen... Sommige ken ik bij naam... sommige bij faam... Maar enorm véél gewoon van ze dagdagelijks bezig te zien in hun noeste arbeid! De gewone mensen... mensen die moesten knokken... hard moesten knokken voor hun dagelijkse boterham... naan... chapati... Vroeg uit de veren... rond... heu half 4... 4 uur... voor het ochtend ritueel... de ochten-pudja... en dan... rupeetjes verdienen... zure rupeetjes verdienen! De rikja-driver om de hoek met zijn 10 jarige mekanieker... de strijkman die vol overgave aan zijn kleine kraampje hemden en sarees strijkt... een Godganse dag met een strijkijzer dat in die hitte wel 1000kg moet wegen! De bouwvakkers of moet ik zeggen "bouwvakkinnen"??? Want in Indië zijn het immers meestal vrouwen die het zware werk torsen... vrouwen die de stenen per 10... op het hoofd naar boven dragen en het mestelwerk doen! Ik kende ze... Ik kende ze allemaal... en... zij kende mij... iedere morgen een leuk geknik... gewuif... gegroet... ieder morgen een blij weerzien!
In sommmige gevallen heb ik mezelf eens voor even... héél even in hun leefwereld gestort... Zo vergeet ik nooit Ramesh zijn gezicht toen ik besloot... de bloemendame langs de weg te gaan helpen... om dan nog maar te zwijgen over... de bloemendame haar gezicht... Iedere dag kocht ik bij haar (Arhjuna) verschillende meters (de bloemen-slingers worden per armlengte verkocht!) gerijgde bloemen... net zoals alle andere Indiërs... bloemen voor in de auto... bloemen voor mijn Ganesh... voor de geur... voor de kleur... maar vooral voor het zonnige gevoel dat bloemen je kunnen schenken! Vol verwondering stond ik dan te kijken hoe haar slanke rijzige vlugge vingers de meest prachtige bloemenslingers vlochten... Dus die bewuste dag trok ik mijn stoute schoenen aan en vroeg haar... mijn leermeester te zijn... zette me op de houten kist naast haar en heb dan een halve dag mee bloemen gevlochten en verkocht onder haar deskundige leiding!
De bloemenverkoopsters zitten allemaal langs de autoweg... waar miljoenen... (hm) auto's passeren, maar ik ging zo op in mijn bloemen-handelen dat ik pas nu besef... dat... het waarschijnlijk voor de meeste chauffeurs een raar zicht moet geweest zijn... Maar... So What?! Voor mij was het een ervaring en een vriendschap rijker! Een ervaring en vriendschap die mij meer waard zijn dan... de lotto winnen! Want dit... dit blijft je bij!
Op de foto Arhjuna en het mini-fruit-verkoopstertje Amina.
|
