|
En hier dan het beloofde waargebeurde verhaal van "Den Danny"... Ik leerde Danny en zijn vrouwtje kennen in het hotel waar ze logeerden "Chola sheraton". Danny is wat we in Antwerpen noemen een "kleine alleswetende pretansieuse opdonder" en kwam mij van in het begin weinig snugger over ... zijn vrouwtje was een bevallige... stille blondine die in Chennai niet kon aarden! Toen ik ze leerde kennen wilden ze absoluut terug naar huis... en dat lukte vrij vlot... de dag voordat ze zouden vertrekken stond Danny met zijn... vingertje (je weet wel...) in het restaurant te zeggen... voila morgen zijn we weg... en kzenner ni kwaad veur!!! Diezelfde avond dronk hij zich lazarus... en ietsjes voor zijn vertrek zat hij ook te pintelieren... dus naar het vliegveld in tamelijk overantwoorde... beschonken toestand... Als er nu één ding is waar je niet moet mee spotten in Indië dan zijn het wel de douanen en migratie... maar Danny veegde zoals gewoonlijk aan alles zijn broek! Resultaat... s'nachts telefoon... Jawel "den Danny"... zat in het prison!!!! Op dat moment hadden wij juist onze zoon op bezoek die wij lang niet gezien hadden en wij hadden natuurlijk wat plannen gemaakt... plannen die allemaal in duigen vielen... doordat... de kleine opdonder het nodig vond... te sollen met migratie... Door het dolle heen dat ze naar belgië terug mochten en overtuigd dat hun niks meer kon gebeuren... sloeg hij een migratie-officier tegen de vlakte toen bleek dat zijn papieren niet in orde waren!!! Het was dan nog wel de bijgeroepen "directeur van migratie"... Hoe stom kan je zijn!!!!!!! Voor mijn echtgenoot die directeur van dienst was in Alcatel omdat Filip in de Maladieven zat braken harde tijden aan! En inderdaad mijn zoon zijn verlof ging de mist in! Mijn echtgenoot moest gaan onderhandelen om Danny uit de klauwen van het gevang te krijgen... geloof me zoals ik al eerder schreef... in de Indische begijnenstraat wil je echt niet zitten!!!! Alles zit daar onder elkaar, moordenaars, dieven, verkrachters... noem maar op... Ik kan je vertellen dat de logées daar géén doetjes zijn... en Danny... zat er midden in! Mijn echtgenoot Jean ging elke morgen aan de gevangenis aan schuiven tussen... (denk niet dat daar een tekeninkske bij moet...) Om Danny te bezoeken om te veriviëren dat hij in goede gezondheid verkeerde... en wat eten af te geven... uren in de blakende zon! Danny zag er met de dag slechter uit... Er moest gepraat worden met advocaten in Indië en uiteindelijk kwam ook een advocaat over vanuit Belgë... Toen Danny na een tijdje vrij kwam... Moest hij direct afgevoerd worden naar het ziekenhuis voor een controle... Maar daarvoor ... slaagde de oen... er wel in om... direct na de vrijlating... aan de poort van het gevang... met nen dikke nek van hier naar ginder... geld uit te delen aan de gevangenisbewakers... Had onze Jean er niet bijgeweest was hij terug opgepakt wegens poging tot omkoperij!!! Danny was vrij maar mocht het land niet uit!!! Hij moest alle dagen gaan tekenen en kwam iedere week zelfs nog 1 keer voor op het gerecht! Ondertussen was hij nog nijdiger geworden en moest mijn echtgenoot echt alles op alles zetten om Danny en zijn vrouw zo vlug mogenlijk het land uit te krijgen... Het koste hem bloed, zweet en tranen... En toen het eindelijk gelukt was, en de nodige papperrassen in orde waren kwam de Danny weerom met héél véél praat aan onze tafel staan waar ons gezinnetje aan het eten was om wat praat te verkopen... Inplaats van merci te zeggen!!!Jaja... je kan wel stellen dat sommige mensen erg hardleers zijn!!!! En heu... op nen dank u vanuit België voor het vlugge afhandelen en in orde krijgen van "De Danny-case" wachten we nog....
Foto... zomaar een doodgewoon straatbeeld...
|
