|
Inderdaad verder zoeken hé... want géén wijntje... was vrij vervelend als je bezoek kreeg... bier kreeg ik als vrouw maar per flesje... en een andere optie was sterke drank en dat is niet my cup of tea! Ondertussen was ik lid geworden van de OWC en leerde véél mensen kennen... véél mensen leren kennen is ook weetjes en wijsheden op doen! Zo leerde ik dat de mensen van de consulaten en ambassades regelmatig bevoorraad werden van eten, en wijn via goed gevulde containers die via de ambassades in het eigen land werden verstuurd... dus ook géén optie voor ons.. Of ze reden met hun ambassade-auto een beetje verder naar Pondicherry en Auroville waar ze illegaal wel wijn konden kopen... Auto's met een Ambassade plaat worden immers niet gecontroleerd!!! Maar... dan leerde ik "AMANANA" kennen... een Europees getint winkeltje over de "Park Sheraton"... Sjageraars eerste klas!!! Maar je kon er wel alles krijgen dat je wou... gewoonlijk over datum!!! En duur... Verschrikkelijk duur! 280 oude belgische franken voor een potje nutella of een kruidenkaasje... jaja... en nu spreek ik over 10 jaar terug hé!!! Werd daar net zoal de meeste ex-pats en ondanks de prijzen wel vaste klant... en daar... jazeker kon ik wijn kopen onder de toog... en in doofstomme taal... Je moest gewoon teken doen... een man ging naar binnen bleef een half uur weg... en kwam terug met onder zijn kleding het gevraagde.... dat ingepakt was in oud en vies gazettenpapier... denk dat we toen per fles een 650 oude Belgische franken betaalde... en het was steeds Franse wijn... rood en wit... Laat je niet misleiden door Frans (") want eigenlijk was het gewoon een erg goedkoop ordinair tafelwijntje... maar het was beter dan niks!!! en te drinken! Later rezen de moderne supermarkten uit de grond als paddestoelen, onder overseas beheer waren deze vrij goed... van dan af werd het makkelijk om wat charcuterie, vlees of choco te kopen maar wijn... bleef onbereikbaar en dat heeft blijkbaar te maken met de aczijnsen... Dus toen ik mijn galabal voor het goed doel organiseerde en ik 400 flessen wijn nodig had... heb ik samen gewerkt met een Indische sjageraar die connecties had in Belgie... en de wijn bij mij thuis gestockeerd tot aan het bal op risico van... Ja... risico's waren mij in Indië niet vreemd!!!
Op de foto mijn echtgenoot aan de speech... iets waar hij een hekel aan had... bij een verjaardagsfeestje van ADCC...
|
