|
Hoeveel pijn in het hart ik nu ook heb... hoeveel keer ik mezelf nu wijsmaak dat het beter is om alleen te functioneren... toch moet ik ook toegeven dat ik eigenlijk véél te sociaal ben om aan dit stille verdriet toe te geven! Bewijs is... er staat al vanalles klaar om van vrijdag een toffe avond te maken... een Indisch project kan ik absoluut niet opzij schuiven... ondanks mijn innnerlijk verdriet... ondanks de zoveelste "shot onder mijn gat" van het menselijk ras... van zogezegde vrienden... ondanks de zoveelste teleurstelling! Ik blijf er voor gaan... "That's me"!... Vandaag viel dus de beslissing welke drankjes bieden we vrijdag aan... geloof me... we hebben een mooi assortimentje klaar... voor het goede doel... gaan we immers 1000000000000000000000000000 %! Ik streek of is het strijkte(hm)????... vandaag een aantal saree's, waste mijn stoffige "Ganeshen", en blonk mijn theelichtjes op... spoelde de glaasjes voor porto, droogde de glaasjes voor krieken-kir... geloof me de lekkere fruit-thee met cake en amaretto-koffie met een reuze toef créme... zullen ook niet ontbreken... daar zorgt Marcella dan weer voor! Dus eventjes... héél eventjes... zullen we onze eigen kleine zorgskes vergeten... er zijn immers véééééééééééééééél grotere problemen in de wereld!!! En als je de foto bekijkt... zeg nu eerlijk... kan je dit weerstaan???
|
