|
Eens we in ons huisje in Raja street woonden, besefte ik dat personeel (") in huis hebben een must is in Indië. Een must om 1001 redenen! Ten eerste is het verschrikkelijk héééééét daar en het duurt toch wel eventjes voordat men daar aan kan wennen. Ten tweede wordt je niet serieus genomen als je géén huispersoneel hebt en... ten derde help je natuurlijk een aantal mensen aan hun dagelijkse brood (of moet ik in dit geval naan zeggen?) op hun plank. Vooral dit laatste was voor mij DE motivatie om inderdaad voor huispersoneel te gaan. Hetgeen eerlijk gezegd géén senicure was! Het security team viel in eerste instantie direct goed mee... Kuppan de tuinman die nog nooit van rozen hoorde viel eigelijk ook goed mee... maar de house-keepers... pfpfpfpfpfpf dat heeft mij véél grijs haar, geduld en centen gekost... na Radja, Viju, Aisha, Maria, en.......... Was er eindelijk Wimela.
Wimela... een specialleke...en onze beste house-keeping ooit... Nadat ik haar alles aanleerde doet ze het huishouden prima. Koken vergt wat meer tijd en spagettie met gember is niet echt lekker... Strijken gaat prima... maar wassen oei... oei... ik kon haar juist tegen houden toen ze zwart-geel-en rood samen in het wasmachien wilde steken... en laten draaien op... kookwas! Hoe zeer ik ook hou van de Belgische driekleur, samen in het machien is niet aan te raden denk ik! Ik ontdekte vrij vlug dat Wimela... graag waste... héél graag waste... bij mijn afwezigheid deed ze namelijk de was van een héél dorp. In mijn wasmachien, met mijn waspoeder... tegen een fikse betaling voor HAAR zak.. Alhoewel ik dat wist, keek ik het door de vingers... (leven en laten leven!) En ging resoluut voor het samengestelde team: Baboo, Chacra, en Tjena aan security zijde. Kuppan in de tuin, Ramesh aan het stuur van de auto en Wimela aan het keuken-stuur. Eigenlijk was het een prima team, maar voor mij een full-time job! Zoals mijn zoon terecht opmerkte toen hij op verlof kwam: mama gij staat hier percies aan het hoofd van een klein fabriekske!
Ik was blij dat alles goed draaide maar... Maar na een tijdje moest ik spijtig genoeg Wimela streng de deur wijzen want buiten het feit dat ze de was deed van héél het dorp deed ze...deed ze ook... de mannen van héél het dorp. En in ons huis had ze een verhouding met Baboo van security en met Kuppan de tuinman... Deze combinatie leidde tot een heus moddergevecht tussen de drie! En dit op het moment dat ik de poort kwam binnen gewandeld... Ik zal er géén tekeninkske bij maken hé... In elk geval op naar de volgende house-keeping....
Mary was de parel op de kroon... Ze was... ze dacht dat ze... wel, ze waande zich een kip! Liep rond de tafel zwaaiend met de armen en zingend... koekoeloekoe... koekoeloekoe... en als wij s'avonds aan tafel zaten ging zij er steevast onder zitten...
Ik werd wel wat benauwd en moest haar echt laten gaan... verbaasd jullie dat??? Ook de jonge Tjena moesten we vrij vlug laten gaan. Bleek immers dat hij zelfs bang was van een pluche kikker... hetgeen als lid van security niet echt kan... hé? Zeker niet nadat nog een baby-cobra en moeder-cobra gevangen werden in mijn ondertussen prachtig aangelegde rozentuin... Tjena werd vervangen door Raout.
Van dan af ging het allemaal wat beter... iedereen kwam goed overeen... het huishouden ging vlotjes onder de leiding van Mani... en ik kon eindelijk mijn tijd nutttig beginnen besteden.
|
