Misschien kan ik jullie eens laten kennismaken met het 2e project waar ik mijn schouders onder zette. Op maandagmorgen werkte ik als vrijwilliger in American International school in de bib, en daarna reed ik naar een bejaardenhome in Chennai dat onder leiding stond van een zuster uit Gent. Ik zette daar een naai-atelier op waar we met een aantal inwoonsters van het home op maandagmiddag samen kwamen... voor verstelwerkjes, borduurwerken, en restauratie van antieke poppen. Dit alles werd dan regelmatig verkocht op een yard sale en bracht een schone cent in het laadje... voor een beter werking van het home. Het was ook een erg toffe manier om de oudjes uit hun bed te krijgen. Ik adopteerde daar Marie-louise, 75 jaar jong en allenstaande dame, alsook Jozef 86 jaar jong... alleen staande heer. Ik hielp ook met grootse evenmenten ineen te steken, en gaf de bewoners hun eten op maandagmiddag. Help-age India organiseerd elk jaar een verkiezing van oma en opa van het jaar en in 1999 wonnen.... jawel Ons Marie-louise en Jozef de verkiezing. De kleding die ze droegen hadden we samen ineen gestoken. En mijn dochter Evi en ik waren s'morgens vroeg paraat voor het aankleden en schminken. Goh... wat was dat plezant! Toen ze daarenboven de wedstrijd wonnen kon hun geluk niet op! En ook het onze niet...Geven is zovéél leuker dan krijgen!
Marie-louise leerde mij ook mijn eerste lelijke woorden in Tamil:
Arsini Mutal - Rijstzak - (voor een turbulente dame) voddevenema - moet ge ne shot onder u gat hebben (moest ik zeggen als een man mij lastig viel...)
We hebben daar enorm véél plezier gehad en het naai-atelier bestaat nog altijd... de oudjes hebben er een toffe vrije-tijds besteding in gevonden.
|