|
Onze voorlopige vrije dagen beginnen te slinken. Nog enkele dagen te gaan en zodoende toch al richting Belgische grens met een stop in Brilon, een stad in het oostelijke Sauerland in de deelstaat NRW. Brilon heeft het grootste gemeentelijke bosareaal van geheel Duitsland. en is een door de overheid erkend Kneippkuuroord. In 1971 werden vriendschappelijke banden aangeknoopt met de Belgische stad Heusden-Zolder.
De camperplaats, met aangrenzende ligweide, bevindt zich aan de Schützenhalle aan de Altenbürener Straße 19 op 700 m van het centrum en diverse supermarkten op 100 m.
Het herkenningspunt van het stadscentrum is de Propsteikirche van St. Peter en St. Andrew. De bouw begon kort na de stichting van Brilon tussen 1220 en 1250. De versterkte toren werd ongeveer rond 1250 gebouwd in plaats van een voorganger. Door de iets verhoogde ligging van de kerk is deze al van verre zichtbaar.
De vroegere stadsversterking had vier poorten, verbonden door een sterke muur over een lengte van ongeveer 2.166 meter. Twee hoofdwegen liepen door de stad. Ze staken over op de markt en leidden vervolgens elk door een poort de stad uit. De doorgangen werden beveiligd door sterke houten poortvleugels, die 's nachts werden afgesloten. In het bovenste deel van de poorten bevonden zich de gemeentelijke gevangeniskamers . Aan de muren werden enkel- en handboeien bevestigd. In de 17e eeuw werden ze ook gebruikt om de vermeende beschuldigde heksen te huisvesten. De enige nog overgebleven poort is de Derker Tor, het hoogste punt van de vestingwerken van de stad, gebouwd rond 1700 en 50 jaar later herbouwd nadat de vorige in verval was geraakt.
Vanaf het marktplein gezien vormt de kerk met het historische stadhuis ervoor een ensemble dat wordt beschouwd als het herkenningspunt van Brilon. Hier begint ook de winkelwandelstraat.
Het stadhuis van Brilon is een van de oudste van Duitsland. De bouw begon waarschijnlijk in 1217. Het twee verdiepingen tellende pleistergebouw werd gebouwd als gildehuis. Lokale ambachtslieden en winkeliers, maar ook buitenlandse kooplieden boden hier hun goederen aan. Aan de achterkant van de bovenverdieping had de kiesrechtbank van Brilon zijn zetel. Ernstige strafzaken zijn door deze rechtbank beoordeeld. De uitvoering van de vonnissen was de taak van de stad.
In 1574 besloot de raad onder het stadhuis een bierkelder in te richten, waar iedereen die zich als brouwer inschreef een vat bier mocht neerzetten zodat reizigers en vreemden de mogelijkheid hadden om bier en brood te krijgen. Het gebouw nadien verschillende toepassingen gekend: school, ziekenhuis, gevangenis, politiebureau en administratief gebouw. Boven de brede trap en in de puntgevel zijn de middeleeuwse stadszegels afgebeeld. Het beeld stelt Sint-Petrus voor, de patroonheilige van de stad. De inscriptie op het voetstuk vertaald luidt het: "Het vernieuwde, vrij oude gerechtsgebouw verrijst. Moge het met uw hulp standhouden, Petrus, want het is aan u gewijd." De gemarkeerde letters vormen het jaartal 1755. Het hertengewei op de gevel symboliseert het voormalige recht van "hoge jacht" van de stad Brilon.
De Petrusbrunnen op het marktplein, in de volksmond bekend als Kump, maakten vroeger deel uit van de centrale watervoorziening van de stad. In het midden van de fonteinkom, op een zuil, staat het levensgrote beeld van Sint-Petrus. Een andere fontein bevindt zich achter het stadhuis met scenes uit de Brilonprocessies en bronzen plaqettes met wapenschilden.
Tegenover het stadhuis staat het Hövenerhuis, het vroegere ziekenhuis waar nu het Haus Hövener Museum huisvest met interessante feiten over de geschiedenis van Brilon. Verder in de Strackestrasse woonde de dichter Friedrich Grimme tijdens zijn schooltijd op het Gymnasium.
We wandelen verder de fussgangerzone in en zetten ons even neer bij de heer op de bank aan de Bürgerbrunnen met een koninklijke kikker. Na een bezoek aan de plaatselijke supermarkt begeven we ons terug naar onze standplaats. Het zonnetje geeft nog steeds warmte en we plaatsen ons nog even buiten met een drankje.
Onze huidige trip loopt bijna op zijn einde. Er wachten ons nog familiale bezigheden op het thuisfront.
|
