Heeft Karel De Gucht volgens U in het verleden reeds "gesjoemeld"?
Beoordeel dit blog
APENLAND
Waar Koning Filip I regeert En het ABVV en de PS de bevolking terroriseert
19-11-2011
Dokters
"Hoe komt die Buzz Lightyear in mijn achterste?"
Deze Buzz Lightyear zal zich het heelal wellicht anders voorgesteld hebben.
Een verdwaalde Barbiepop.
Waar heb ik mijn iPhone nu weer achtergelaten?
Drie dokters uit Californië hebben een boek gepubliceerd over wat de mensen zo allemaal inslikken of in hun aars stoppen. Het werkstuk kreeg de titel 'Stuck Up' en brengt een hele reeks röntgenfoto's als bewijs van de ongetwijfeld pijnlijke uitschuivers die hun patiënten maakten.
"Gestruikeld en gevallen" De auteurs schrijven dat de patiënten veelal dingen in hun aars stoppen om hun seksueel leven een andere dimensie te geven. "Meestal komen ze dan af met de uitvlucht dat ze naakt een huiselijke klus aan het uitvoeren waren, struikelden en met hun poep op het voorwerp in kwestie vielen. Met als gevolg dat de vreemdste spullen in hun achterste belanden", aldus een van de schrijvers. Indrukwekkend palmares Zo verging het zogezegd de man die zich op de spoeddienst aanmeldde met de melding dat er een Buzz Lightyear-figuurtje in zijn anus stak. Andere verborgen schatten op het palmares van de dokters: een Barbiepop, een bril, een iPhone of nog een paar kinderschoentjes.
Naakte vrouw sloopt eettent en zet buurt op stelten
Een 60-jarige vrouw heeft het wel erg bont gemaakt in een wijk in Brooklyn. De dame werd gearresteerd nadat zij in haar blootje eerst een Chinees restaurant had gesloopt en nadien haar spektakel voortzette op straat, voor de ogen van honderden verbaasde toeschouwers.
Het spel begon toen de vrouw het Chinees restaurant op Third Avenue binnenstapte en een gratis lunch eiste. Buiten de eettent hing immers een bordje met daarop 'Free Free Free' ('Gratis Gratis Gratis'). Toen de man aan de kassa van het restaurant haar duidelijk maakte dat het bordje niet wilde zeggen dat alles in het restaurant zomaar gratis te verkrijgen was, ging de vrouw door de rooie. Bovenmenselijke krachten Ze speelde al haar kleren uit en werd agressief. Ze begon vanalles stuk te slaan, nam geld uit de kassa en gooide dat in de gelagzaal. "Ik zei dat ze moest stoppen, maar ze slingerde prompt een watermeloen naar mijn hoofd", aldus Noreen Monier die een winkel naast het restaurant uitbaat en te hulp was gesneld. "De vrouw leek wel over bovenmenselijke krachten te beschikken. 'Ik zal stoppen wanneer ik hier klaar ben', tierde ze".
Spreidstand op motorkap Uiteindelijk verliet de furie de eettent, maar enkel om haar show op de straat voort te zetten. Tot grote hilariteit van naar schatting zo'n driehonderd toeschouwers. De dolle dame sprong zelfs op de motorkap en liet zich in spreidstand rondvoeren.
Na deze escapades ging de vrouw opnieuw het restaurant, dronk daar een flesje fruitsap en begon opnieuw allerlei spullen te vernielen. Uiteindelijk kon de politie de naakte woestelinge overmeesteren. De vrouw kreeg een deken over de schouders gegooid en werd weggeleid.
Duitse fiscus eist geld van Belgen die tijdens WOII in Duitsland moesten werken
De Duitse fiscus wil dat duizenden Belgen die tijdens de Tweede Wereldoorlog gedwongen werden om in nazi-Duitsland te werken belastingen betalen op hun pensioen. Dat schrijven de kranten van Concentra. De Belgische Rijksdienst voor Pensioenen heeft al tientallen klachten binnengekregen van boze ex-dwangarbeiders of hun nabestaanden.
Het Duitse parlement heeft in het najaar van 2010 een wet goedgekeurd waarin staat dat pensioenen van dwangarbeiders met 17 procent worden belast. De belasting geldt met terugwerkende kracht tot en met 2005.
Belgische dwangarbeiders uit de jaren veertig of hun weduwen hebben de afgelopen weken een brief gekregen van een belastingkantoor in de Duitse deelstaat Brandenburg waarin staat dat ze de belastingen moeten betalen. Voor velen lopen de kosten tot in de honderden euro. De FOD Financiën zegt niets te kunnen doen voor deze mensen.
Dames die in Saoedi-Arabië wonen moeten nu al hun haar, en in sommige gebieden hun gezicht al bedekken op openbare plaatsen, enkel hun ogen zijn dan nog zichtbaar. Maar wie een mooi stel kijkers heeft, zou nu ook deze moeten verstoppen in de conservatieve islamstaat.
De woordvoerder van het 'comité voor de promotie van de deugd en de preventie van ondeugd' sjeik Motlab al Nabet zegt dat ze een wetsvoorstel hebben ingediend dat vrouwen met mooie ogen verplicht deze te bedekken. Wanneer ze er in het openbaar hun lange lokken showen lopen ze risico op een boete of een geseling. Ze mogen ook niet rijden en of zonder toestemming van hun mannelijke voogd reizen. Zweepslagen Toch komen de vrouwen in de staat steeds meer in opstand tegen dit soort wetten. Zo durven meer en meer dames het aan er toch te rijden. Een van deze vrouwelijke overtreders werd daarom in september veroordeeld tot 10 zweepslagen, maar koning Abdullah zorgde ervoor dat de straf niet werd uitgevoerd. Hij kondigde ook in september aan dat vrouwen in zijn land zouden mogen stemmen tegen 2015.
De CPVPV, een soort van islampolitie, werd al herhaaldelijk beschuldigd van misdaden tegen de mensenrechten. Zo mochten in 2002 vrouwelijke studenten niet vluchten uit een brandende school omdat ze niet het gepaste hoofddeksel droegen. Hierdoor kwamen vijftien mensen om in het vuur.
Laurette Onckelincx en de PS kunnen fier zijn. Brussel, de hoofdstad van Europa telt 25% mensen met islamitische roots. Onze Brabantse voorouders hebben zich ondertussen al 100 keer in hun graf gekeerd. Mensen als Evrard Serclaes, "de bevrijder van Brussel", hebben hun leven gegeven voor deze stad. Brussel van steeds een Nederlandstalige gemeente. Na de Belgische onafhankelijkheid raakte het meer en meer onder Franse invloed. Frankrijk had een enorme culturele uitstraling. Mensen studeerden in het Frans en spraken thuis een Vlaams dialect. Bovendien was Brussel de hoofdstad van een tweetalig land. En in het Koningshuis werd vooral het Frans gepromoot. Net zoals vele voorouders werd ook mijn grootmoeder in het Frans opgevoed. Toch bleef Brussel tot aan de Tweede Wereldoorlog voor het meerendeel Nederlandstalig. De Duitsers brachten de eerste doodsteek van het Nederlands. Na de oorlog werden de Nederlandstaligen als collaborateurs aanzien. Dat deed de taal weinig goed. En sinds de jaren 1960 was er de massale Afrikaanse toevloed. Ook deze nieuwe Brusselaars hadden het Frans als eerste of tweede taal. Momenteel spreekt slechts 10% van de Brusselse bevolking Nederlands. Als je door bepaalde gemeenten van Brussel loopt, krijg je dikwijls de indruk dat je in de Arabische wereld bent terecht gekomen. Het is al lang geen taalprobleem meer van Nederlands- en Franstaligen. De arabische talen zijn in volle opmars. Brussel trekt meer en meer op een Babylonische spraakverwarring. Als Nederlandstalige kom je al lang niet meer aan Uw trekken, maar binnenkort zal zelfs Frans niet meer volstaan.
Een op de vier Brusselaars heeft islamitische roots
Een op de vier Brusselaars heeft een islamitische achtergrond. Dat maakt Brussel een van de Europese steden met de grootste moslimaanwezigheid. Dat blijkt uit het sociologisch onderzoek ('L'Iris et le Croissant') van de UCL.
Ongeveer een op de vier Brusselaars heeft een islamitische achtergrond. Dat zijn in totaal tussen de 250.000 en 300.000 personen, zowat de helft van de moslims in heel België. Daarvan is zo'n 10 tot 15 procent praktiserend en actief binnen religieuze verenigingen.
De islam is, na het voetbal, de kracht die in Brussel de meeste mensen mobiliseert. Er zijn meer dan tweehonderd islamitische organisaties in Brussel, waarbij 77 moskeeën. Socioloog Felice Dassetto spreekt zelfs over een "religieuze oversocialisering" bij jonge moslims.
Neosalafisme Het neosalafisme, de nieuwe variant van de meest conservatieve stroming binnen de islam, wint sinds enkele jaren steeds meer terrein. "We zien die evolutie sinds eind jaren negentig. Erg zorgwekkend: ze beschouwen hun vorm van godsdienst als de enige pure en daardoor isoleren ze zich, niet enkel van andere moslims, maar ook - en vooral - van de niet-moslims", aldus de onderzoeker.
De imams en islamleerkrachten worden veelal in privé-instellingen gevormd. Er zijn nu vier zogenaamde 'instituts superieurs' die imams opleiden. Maar dat zijn instellingen met een salafistisch karakter.
De economische crisis die momenteel de Westerse wereld teistert, kan wel eens de basis vormen van een nieuwe vooruitgang. Tijdens de grootste wereldcrisissen ontstonden de beste ideeën. Welke vooruitgang is er niet geboekt tijdens de Tweede Wereldoorlog. Kernenergie is er één van, maar ook bij voorbeeld straalvliegtuigen. Ook de geneeskunde kende ingrijpende ontwikkelingen tijdens de wereldoorlogen. Een crisis stimuleert de menselijk geest, wekt de creativiteit op. De Belgische ondernemer die de Icewatch bedacht, kwam met dit product op de markt, terwijl we in volle economische crisis verkeren. Maar ook op politiek vlak blijken pas nu ingrijpende veranderingen mogelijk. Brussel-Halle-Vilvoorde is pas nu van de baan. Wellicht gaat men nu ook eindelijk ingrijpen in de sociale zekerheid. En op Europees vlak zal deze economische crisis ook ingrijpende veranderingen teweeg brengen. De zwakke elementen zullen minder macht krijgen of worden verwijderd en de kern die overblijft zal een sterker Europa kunnen vormen. Iedere negatieve kant heeft ook iets positiefs...
United Colors of Benetton pakt binnenkort uit met een nieuwe controversiële campagne die heel wat stof zal doen oplaaien. Op Italiaanse websites doen al heel wat 'previews' de ronde en die spreken boekdelen. Onder het motto 'Unhate' ('Tegen de haat') photoshoppen de ontwerpers van de Italiaanse kledinggigant erop los: zo doet de paus een imam binnen of draait Merkel zowaar Sarkozy een tong.
De eerste tekenen van de provocerende campagne duiken al op in het Italiaanse straatbeeld. Zo is in Rome in de buurt van het Castel Sant'Angelo een reuzeposter opgedoken van de elkaar zoenende paus en imam. In Milaan is op de Piazza Duomo de Amerikaanse president Barack Obama te zien die zijn Chinese ambtgenoot Hu Jintao een dikke pakkerd geeft. Diezelfde Obama zoent ook innig met zijn Venezolaanse gezworen vijand Hugo Chavez. Uiteraard mocht ook de Palestijnse kwestie niet ontbreken: ook Netanyahu en Abbas zien elkaar plots heel graag.
Kunstarm met lepel Opvallend weinig haat en heel veel liefde dus in een wereld die getroffen wordt door een diepe financiële crisis. Je kan er weleens van wegdromen, maar deze promotiecampagne is natuurlijk vooral bedoeld om te choqueren. Bij Benneton zijn ze op dat vlak niet aan hun proefstuk toe: een zwarte vrouw die een blanke baby borstvoeding geeft, een uitgehongerde zwarte medemens met een geamputeerde arm vervangen door een kunstarm met een lepel of de gedachten van een terdoodveroordelde.
Shockvertising Dat soort reclame kreeg zelfs een aparte naam: shockvertising en andere topmerken volgden het voorbeelden van Benetton. (zie voorbelden in de video onder dit artikel). Nog meer terug in de tijd zette Benneton zich zo in de markte met de bijzonder provocerende beelden van een aidspatiënt op zijn sterfbed of een pasgeboren baby die nog met de navelstreng van zijn moeder vasthing. Allemaal beelden die op ons netvlies gebrand zijn.
Dat deze kat een middagdutje tracht te doen, kan de duif in het filmpje duidelijk niet schelen. De poes wordt namelijk voortdurend in de oren gefloten door een wel zeer drukdoende duif, schrijft ad.nl.
Een poging om de lawaaierige vogel te doen stoppen, haalt niks uit, de duif blijft de poes plagen.
Op een Chinese site zijn foto's verschenen van een koppel dat de liefde bedrijft in een doodskist. De beelden zijn niet van de beste kwaliteit, maar volgens Chinese internetters zouden ze echt zijn. De kiekjes laten weinig aan de verbeelding over. Het tafereel is naar alle waarschijnlijk afkomstig van een bewakingscamera.
Er is te zien hoe een man en een vrouw opdagen in een ruimte waar doodskisten tentoongesteld zijn. Ze kijken in het rond en zien dat ze blijkbaar alleen zijn in de bewuste ruimte. De twee zetten het op een hartstochtelijk gekus.
Geheel verteerd door het vuur van de passie, kleedt de man de vrouw uit. Ook hij speelt zijn kleren uit en vervolgens draagt hij haar in een doodskist, waarna een stomende vrijpartij volgt. (eb)
De eerste Vlaamse Bachelor vond ik de moeite. De knappe oudere zakenman met een ongelofelijk verrassende ontknoping: Hij koos voor het mooie jonge meisje in plaats van de vrouw die bij hem paste. Het was drama live op TV. De tegenhanger "Olivier De Rijcke" was een dwaze copie van de Bachelor. Ik herinner mij vooral de zagerige stem van de butler. Het ongeluk wilde dat een neef van mij deze butler boekte voor zijn trouwfeest. Wij hebben die man zo uitgelachen, dat hij wellicht nadien in therapie is moeten gaan. Ook de eerste Temptation island had ook iets vernieuwend: Siska en Gringo vogelden erop los, gaven elkaar nadien de grootste verwijten op TV en trouwden toch met elkaar! Zo'n vulgair koppel had ik zelden gezien. Verder was er het voyeuristische Big Brother. Maar al die Amerikaanse programma's hebben hetzelfde nadeel: Ze raken snel afgezaagd. Het nieuwe gaat er snel af en op de lange duur moet men steeds sensationeler te werk gaan om nog aan kijkers te geraken. Bij voorbeeld: zwangere vrouwen, bekende Vlamingen, trouwen op TV... Het wordt zo kunstmatig dat het niet meer leuk is.
En ook de nieuwste Bachelor ziet er gewoon niet uit. Hij heeft een afzichtelijke lange neus en flaporen. Ik hoop voor hem dat hij een leuk karakter heeft. Al vrees ik er voor. Zo'n dwaze machopraat van zo'n jonge gast, zal hem er echt niet aantrekkelijker op maken. Hij zal hopelijk een beetje geld hebben, want anders blijft er niets over voor de dames. Eigenlijk zouden die vrouwen zelf eens moeten gaan lopen in plaats van omgekeerd. Dat zou pas leuk zijn. Ik denk alvast niet dat ik ga kijken.
Bachelor Jeoffrey windt er geen doekjes om: "Uiterlijk komt bij mij op eerste plaats"
We hebben er eventjes op moeten wachten, maar vanaf maandag 21 november kan romantisch Vlaanderen het hartje opnieuw ophalen aan 'De Bachelor', de datingshow waarin de 26-jarige Jeoffrey Brabanders op zoek gaat naar 'de ware'. En dat zal geen gemakkelijke zoektocht worden, want de Hasselaar legt de lat bijzonder hoog: "Mijn vrouw moet knap en sexy zijn. Het innerlijke komt op de tweede plaats". Dat lezen we in Dag Allemaal.
Presentatrice Katja Retsin vuurt op het paradijselijke Phuket 16 vrijgezelle dames op Jeoffrey af. En dat duwtje in de rug is nodig, want hoewel het hem professioneel voor de wind gaat, wil het op relationeel vlak niet meteen lukken.
Brabanders weet nochtans precies wat hij wil: "Het innerlijke komt op de tweede plaats. Het uiterlijke is hoofdzaak", laat de man aan het weekblad weten. En daarbij, een knappe madam is de ideale trofee om op feestjes mee rond te paraderen. Jeoffrey is vastberaden om iedereen de ogen uit te steken met zijn nieuw lief: "Ze mag dan niet van mijn zijde wijken."
Tot slot voegt hij het volgende aan zijn eisenpakket toe: "Ze moet haar carrière opgeven om voor het gezin te zorgen." Succes!
Niet alleen Yves Leterme krijgt het op zijn heupen van de tergend traag vorderende begrotingsonderhandelingen. Onze politici lijken wel openlijk te solliciteren naar het statuut van nieuwe zwakste schakel in de euroketen, zegt CARL DEVOS.
Een professionele Wetstraatanalist moet afstand, ook emotionele, bewaren tot zijn onderwerp, dat hij gereserveerd en objectief benadert. Hij moet vooral zijn bescheiden plaats kennen. Het zijn de analyses, nooit de analist, die tellen. Wie de bewegingswetten en complexiteit van de Belgische politiek dagelijks bekijkt, leert vooral begrijpen. Begrijpen waarom er niet zomaar stilstand heerst, of hoe achter zogenaamde spelletjes' vaak oprechte ideologische discussie of logische belangenbotsing schuilt. Begrijpen dat het collectieve samenspel meer is dan de individuele verantwoordelijkheid, verklaart waarom de Wetstraat best met genuanceerde grijstinten wordt getekend.
Dat begrijpen werkt als verzachtende omstandigheid en ontneemt opborrelende verontwaardiging haar kracht, tot ze in de nuchtere redelijkheid van een objectieve analyse veelal tot stof vergaat. Maar een analist kan ook niet anders dan enigszins betrokken te zijn. Dat is niet enkel een kwestie van motivatie, het is simpelweg ook onvermijdelijk. Somsbreekt ongerustheid, zelfs boosheid, door het schild waarmee de analist zijn analyses ook tegen zichzelf moet beschermen. Dat overkomt uw dienaar, voor even.
Wantrouwen en profileringsdrang
De manier waarop het begrotingsproces georganiseerd wordt, is licht aanstootgevend. Na het Vlinderakkoord is dat veel te weinig opgeschoten. Zelfs met alle begrip voor de gigantische inzet van de discussie, voor de externe druk, de evident moeilijke partijpolitieke posities en ideologische verschillen, blijft het gevoel overheersen dat overdreven profilering, onderling wantrouwen en vooral lafheid een doorbraak in de weg staat. We zijn ondertussen gewend aan deadlines die er geen zijn, aan anticlimaxen waar een climax werd aangekondigd, aan stoere verklaringen van toeterpolitici (genre ik teken niet als de regio's niet meer betalen volgend jaar', aldus Charles Michel) die achteraf alweer anders bedoeld waren. Maar soms gaat het gezever te ver.
Er moet maar een begroting zijn tegen midden december, viel afgelopen weekend bij sommige regeringsmakers te horen, omdat de eigen deadline niet gehaald werd. Niet dat die eraan dachten om zo lang te wachten, maar er sprak niet meteen besef van de ernst van de situatie uit. Anderen hielden dan weer vol dat de begroting in één maand definitief door het parlement raakt, mocht Europa dat bedoeld hebben met haar deadline van 15 december. Ook dat is onmogelijk. Het is ook bijna onmogelijk, tenzij met excessieve parlementaire krachttoeren, om de begroting nog in 2011 finaal goed te keuren. En toch doen de regeringsmakers alsof dat allemaal niet zo is, om toch maar het eigen falen niet te moeten toegeven. Daardoor geven ze soms ongewild de indruk dat ze burgers wel heel laag inschatten: alsof we te stom zijn om te zien wat er aan de hand is.
De noodgreep om alvast voor enkele maanden van 2012 afgetopte voorlopige twaalfden' te voorzien, is dan ook niet meer dan een nuchtere, pragmatische voorzienigheid. Een tijdelijke opvangmaatregel tot de begroting-Di Rupo uitgevoerd kan worden in de loop van 2012. Een verzekeringsmechanisme voor het geval de begroting van het team-Di Rupo nog wat langer op zich laat wachten, precies omdat die terecht zo ambitieus is. Dat maakt de zaken inderdaad ingewikkelder, maar het is een signaal dat er in elk geval volgend jaar een besparingsbegroting zal zijn vanaf 1januari. Om toch maar die centrale EU-doelstelling (minder dan 3%) te halen, en enkel tot de volwaardige begroting-Di Rupo start.
Het kan best zijn dat dit voor sommigen de ultieme wraak van Leterme is, en dus smadelijk voor het team-Di Rupo. Maar wat gaat hier voor? Het ego van politici, of de financiële geloofwaardigheid van België, waar finaal burgers voor opdraaien? Waarom geeft de Wetstraat zo vaak de indruk zo heel erg met zichzelf bezig te zijn? Waarom zeggen onderhandelaars dat ze tegen gisteren een begroting zullen hebben, als zowat iedereen die enigszins vertrouwd is met de besluitvorming in de Wetstraat, met gesloten ogen ziet dat dat nooit, nooit kan lukken? Stilaan zijn theaterrecensenten de meest geschikte Wetstraatanalisten.
De Belgische tanker
België is, gelukkig maar, Griekenland of Italië niet. Zeggen dat de financiële markten ons straks zeker in het vizier nemen, is onzin. Maar de kans dat die zich richten op het beste van de minder betrouwbare landen, is niet uitgesloten, gelet op onze mankementen. Dus moeten onze politici er alles, alles aan doen om België zo onaantrekkelijk of oninteressant mogelijk te maken voor speculanten of critici. Als de Belgische tanker op termijn onmiskenbaar van koers verandert en zijn papieren in orde brengt en ondertussen verbouwd wordt, zal dat het signaal zijn dat de markten en de Belgen kan geruststellen. Dat het vertrouwen in politiek kan herstellen.
De formele verplichting om de Europese deadlines en goedkeuring te halen, is daarbij secundair. Het zijn de markten en de burgers die overtuigd moeten worden, en dat kunnen de regeringsmakers zelf. Maar dan moeten ze stoppen met zich te verzetten tegen objectieve cijfers die de problemen beschrijven, moeten ze slepende voetjes intrekken en ophouden met toeteren en leuteren over elkaar, moeten ze de holle deadlines en woorden schuwen.
Het verlangen naar een technocratische regering(sleider) komt niet toevallig na alweer een mededeling van een gemiste deadline en is uiteraard geïnspireerd op het Griekse en Italiaanse voorbeeld, hoe anders de toestand hier ook moge zijn. Geen technocraat zal een idee kunnen bedenken dat ook niet door een politicus bedacht kan worden. Maar blijkbaar hunkeren velen naar onthechte leiders, onthecht van het electoralisme, bevrijd van profileringsdrang of behaagzucht. Onze politici kunnen ook zo'n leiders zijn, maar dan moeten ze eerst weer in zichzelf en in elkaar geloven. Zo niet kan niemand anders dat.
Een rechtstreeks uitgezonden talkshow over de situatie in Syrië op het Libanese televisiestation MTV is helemaal uit de hand gelopen toen rivaliserende Libanese politici het over de Syrische president Bashar al-Assad hadden.
"Ik geloof hem niet want hij (Assad) is een leugenaar", zei Moustapha Allouche, lid van de westersgezinde oppositie onder leiding van Saad Hariri. "Het zijn jij en je baas (Hariri) die de leugenaars zijn", zo kaatste leider Fayez Chokr van de pro-Syrische socialistische Baathpartij de bal terug.
Enkele seconden later regende het forse verwijten over en weer. Chokr gooide zijn glas water naar zijn gesprekspartner die dat meteen ook deed. Er was brekend glas te horen. De modererende journalist had blijkbaar de schrik te pakken gekregen en riep uit: "jongens, kalmeer!".
Maar dat viel in dovemansoren. De twee politici gingen rechtstaan. Chokr greep zijn stoel om die naar zijn opponent te lanceren, maar de journalist kon dit voorkomen. De studioploeg stormde op de politici af om ze uit elkaar te houden. MTV onderbrak de uitzending om ze een kwartier later te hernemen met excuses van de journalist. Zijn gasten waren er nog steeds en hernamen de discussie alsof er niets was gebeurd.
Dat krijg je dan als je de boel laat ontsporen...De goeden moeten het altijd bekopen. De Belgische staat heeft alles laten verrotten en op den duur loopt alles uit de hand. Deze staat maakt al lang geen onderscheid meer tussen échte asielzoekers, die in hun eigen land vervolgd worden omwille van politieke of religieuze redenen en de massa aan economische vluchtelingen. Momenteel is wellicht 90% van de vluchteling helemaal geen vluchteling, maar een economische avonturier. En wellicht zullen er nu échte hulpbehoevenden onder de sterrenhemel moeten slapen. Misschien een goede reden om de koers radicaal om te gooien!
"Duizenden asielzoekers brengen winter op straat door"
Samu Social en de Brusselse OCMW-voorzitter Yvan Mayeur hebben vandaag nogmaals aan de alarmbel getrokken voor het plaatsgebrek voor asielzoekers. Ze vrezen dat heel wat asielzoekers deze winter bijgevolg op straat zullen moeten slapen.
Samu Social en partner Médecins du Monde hebben vandaag het winterplan voor de Brusselse daklozen voorgesteld. Het gebouw in de Koningsstraat, dat eind oktober ter beschikking werd gesteld door het OCMW van Brussel, telt 400 plaatsen alleen voor mannen. Omwille van de werkzaamheden mogen nog maar 80 bevoorrechten het gebouw binnen vanaf 18 uur.
Kwetsbaar De eerste 80 plaatsen zijn voor mensen die als kwetsbaar gelden en bijzondere aandacht nodig hebben. De capaciteit zal, naargelang de werken in het gebouw vorderen, om de 15 dagen verhoogd worden met 80 plaatsen. Het gebouw omvat kamers, een vestiaire, een kantoor voor psychosociale permanentie, een eetzaal, een waszaal en een kantoor voor medische en paramedische consultaties. Die laatste worden ingevuld door artsen en verplegend personeel van Médecins du Monde.
Stormloop asielzoekers Tijdens de voorstelling trokken de organisaties nogmaals aan de alarmbel. Volgens hen zit het Federaal Agentschap voor de Opvang van Asielzoekers (Fedasil) met duizenden asielzoekers voor wie geen oplossing werd gevonden voor huisvesting en die, de facto, dakloos worden. Samu Social wil het risico niet lopen dat zijn wintervoozieningen voor daklozen overspoeld worden door asielzoekers en weigert de tekortkomingen van de federale overheid met de mantel der liefde te bedekken.
Waarom trouwen vrouwen? Uit liefde natuurlijk! Maar dat is niet wat blijkt uit een rondvraag bij Britse vrouwen. Eén derde daarvan gaf toe dat ze zouden trouwen ... voor het geld!
De enquête werd uitgevoerd door de Britse website MyVoucherCodes.co.uk bij zo'n 2.173 vrouwen.
Zij vroegen aan hun bezoekers om te antwoorden op de volgende meerkeuzevraag: 'Welke van de volgende dingen zou voor jou een reden zijn om te trouwen?'. De respondenten konden meerdere opties aanduiden die op hen van toepassing waren.
Luxe Volgens de resultaten gaf maar liefst 34 procent van de vrouwen toe dat ze zouden trouwen voor het geld. Om daar een beter inzicht in te krijgen, werd aan deze vrouwen gevraagd hoeveel geld hun toekomstige man dan wel zou moeten hebben.
Bijna een kwart (23 procent) antwoordde dat de persoon minimaal 1.000.000 pond (1.170.000 euro) zou moeten hebben. Voor 6 procent zou de man pas geschikt zijn om mee te trouwen als hij 5.000.000 pond (5.845.000 euro) op de bank heeft staan.
Wanneer men aan de vrouwen vroeg wat hun drijfveer was om te trouwen met een rijke man, zei 41 procent dat ze de financiële toekomst van hun gezin wilden veilig stellen. 19 procent zei echter dat ze een luxueus leventje willen leiden.
Uiterlijk Naast geld zijn er natuurlijk ook andere redenen om te trouwen. Zo zegt 17 procent dat ze zouden trouwen voor het gemak, terwijl 12 procent iemand zou uitkiezen op basis van zijn uiterlijk.
Verder gaf ongeveer één op vijf gaf toe dat ze zou trouwen om de 'eenzaamheid' te bestrijden, terwijl 22 procent op zoek is naar iemand om hun leven mee te delen, al houden ze niet van die persoon.
Liefde Verder gaf 38 procent aan dat vertrouwen in een partner het belangrijkste aspect van een huwelijk is. Bij slechts 42 procent bleek 'liefde' de belangrijkste reden te zijn om in het huwelijksbootje te stappen.
Woordvoerder Mark Pearson: "Hoewel de respondenten wel zeggen dat ze zouden trouwen voor het gemak, gezelschap en zelfs geld, ben ik er niet van overtuigd dat ze dat ook daadwerkelijk zouden doen. Echt het jawoord geven is nog iets helemaal anders."
Di Rupo pakt middenklasse keihard aan: tot maandloon voor betere bedrijfswagen
Als het van formateur Elio Di Rupo afhangt, zal de middenklasse bloeden. Wie een courante gezinswagen à la Audi A4 of Mercedes C als bedrijfsauto heeft, zal daarvoor maandelijks respectievelijk 117 en 119 euro moeten bijdokken voor het privégebruik. Dat vernam de krant Het Laatste Nieuws in liberale kringen. De vraag is dan of een leasingwagen als bijkomend voordeel nog wel interessant is.
Voor de betere klasse van dieselwagens zal de werknemer uit eigen zak dus een pak meer belastingen moeten betalen. Voor een Mercedes E is dat 177 euro, voor een BMW 5 196 euro, voor een Porsche Cayenne 456 euro en voor een Audi A8 484 euro extra. Het gaat om bijna dertig procent van alle bedrijfswagens, die fors meer zullen moeten betalen in het voorstel van Di Rupo.
Voor een Mercedes E-rijder gaat het om zomaar eventjes 2.124 euro extra, bovenop het huidige bedrag, op jaarbasis. De totale fiscale som zou zo meer dan 3.000 euro bedragen of: meer dan een maandloon per jaar.
De krant Het Laatste Nieuws noteert ook dat de nieuwe tarieven blijkbaar niet langer gebaseerd worden op de CO2-uitstoot. Zo moet een Mercedes E met een uitstoot van 134mg veel meer betalen dan een VW Polo met 138mg uitstoot.
PS'er Di Rupo wil op de kap van de bedrijfswagenrijders 500 miljoen extra belastingen binnenhalen. Voor de twee liberale partijen is dat echter onaanvaardbaar. Bovendien zouden ook de premies voor schone wagens verdwijnen. Ook nog eens goed voor 325 miljoen euro. (jv)
Het lijkt wel of onze politici hun tijd verdaan hebben met de ellelange besprekingen over de nieuwe staatshervorming. Op wereldniveau is men met heel wat anders bezig dan het splitsen van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde. We hebben allesbehalve reden om te juichen. Sinds de Tweede Wereldoorlog waren de problemen in dit land nooit zo groot. En mocht Nederland in hetzelfde schoentje zitten dan zou ik zeggen dat we er niet kunnen aan doen. Dat de oorzaken van politiek-geologische aard zijn. Maar niets is minder waar. Onze buurlanden Nederland, Duitsland en zelfs Frankrijk doen het beter.
Nochtans hebben wij het meeste politici per inwoner van alle Westerse democratieën. Gaat er dan nergens een belletje rinkelen? Zou het niet kunnen dat net het groot aantal politiekers in de land mede-oorzaak is van de economische malaise? Hebben wij nu werkelijk pakweg 600 parlementariërs en 60 ministers nodig? Neen, absoluut niet. Nochtans durft geen enkel politicus aan zijn eigen soortgenoten te raken. Er zal wellicht een revolutie nodig zijn, een eigen "Arabische lente" om deze politieke structuren te hervormen. Maar dat maakt een hervorming van onze politieke instellingen niet minder noodzakelijk.
De bevolking kreunt nu al onder de economische crisis en dan zijn de nieuwe maatregelen van Elio Di Rupo nog niet eens van kracht. En er hangt ons wel wat boven het hoofd: Belastingen op alles wat volgens de Waalse socialist luxe betekent: Mooie auto's, dividenden, roerende voorheffing, meerwaardebelastingen...Eigenlijk hangt onze volledige welvaart aan een zijden draadje. Onder het motto van de rijken te belasten, viseert de toekomstige premier de werkende Belg in het algemeen, en de Vlaming in het bijzonder. Natuurlijk dat de Waalse socialist zijn eigen kiespubliek veilig wil stellen. Hij ziet het helemaal niet zitten om iets te ondernemen tegen de hangmatsolidariteit. Het is te leuk om van de sociale zekerheid te profiteren. Ook aan de migratietoeloop wordt er niet geraakt. Totaal onbegrijpelijk. Een land in problemen tracht terug te plooien op haar eigen dynamiek. Bij ons dweilt men met de kraan open. Men pakt de werkende mensen aan, terwijl men het profitariaat laat voortbestaan.
In feite is deze economische malaise te wijten aan het falen van onze politieke klasse. En eerlijk gezegd, ik heb nog het minste vertrouwen in onze politieke leiders. Net zoals men in Italië nu een regering van technocraten aan het vormen is, zou men dat beter ook bij ons doen. Over alle partijgrenzen heen heeft dit land nood aan een uitzonderingsregering die is samengesteld uit de intelligensia van dit land: professoren economie, filosofen, wetenschappers e.d. Pas dan krijgt men ministers die "dienaars" zijn van het volk en niet carrièrejagers die vooral begaan zijn met hun eigen status en geld.
Stijgende rente zet domper op beurs
Euronext Brussel ging vandaag na een vrij positieve start alsnog in de min. De Bel20 zakte met 1,57 procent tot 2.089,04 punten. Een stijgende rente was de oorzaak.
De Europese beleggers reageerden vanochtend gematigd positief op de nieuwe regeringen van technocraten in Griekenland en Italië. In Italië begon Mario Monti, een gewezen eurocommissaris met een ijzersterke reputatie bij zowel vriend als vijand, vanochtend aan de vorming van een overgangsregering. En in Griekenland stelt de nieuwe premier Lucas Papademos vanavond zijn plannen voor aan het parlement.
Rond de middag keerde het tij toen de Italiaanse overheid bij een veiling van staatspapier de hoogste rente in zowat 14 jaar moest betalen. Meteen was het optimisme verdwenen. De beleggers namen daarbij ook België op de korrel, wat leidde tot een nieuw record van het Belgische renteverschil met Duitsland.
De financiële waarden toonden een gemengd beeld. KBC leverde 2,28 procent in op 13,53 euro, maar Dexia klom 1,03 procent hoger tot 0,39 euro. Ageas steeg met 0,74 procent tot 1,37 euro.
Op de brede markt bleef Punch International stabiel op 3 euro. De holding zag in het derde kwartaal haar omzet nochtans met 21 procent terugvallen tot 27,1 miljoen euro.
Het was te verwachten. De voorgestelde maatregelen van Elio Di Ripo viseren de werkende Belgen en spaart de profiteurs. Het is een regelrechte schande, welke maatregelen de Waalse socialist door onze strot wil jagen. En hetgeen mij nog het meest stoort, is het feit dat hij NIETS doet aan de OCMW-politiek van onze overheid. Heel de wereld mag nog steeds op onze kosten komen leven. Nergens enige maatregel tot verstrenging van de asielprocedure. Alle landen van Europa blijven welkom om hier duizenden euros per maand te komen opstrijken! Zijn ze nu werkelijk zot geworden? De mensen die werken hun geld afpakken en het uitdelen aan vreemde luizen? Men zegt dat men enkel de rijken hun geld gaat afpakken. Wie is er rijk? Wie is er arm? Volgens Elio Di Rupo zijn het mensen met meer dan 1 miljoen euro. Men vergeet dat deze mensen al vele duizenden euros belastingen betaald hebben om te geraken waar ze nu zijn. Nu gaat men dus succesvolle en hardwerkende ondernemers aanvallen om luieriken te sparen. Men maakt zijn eigen economie kapot. Men jaagt ondernemende mensen weg!
Dit alles doet mij denken aan de Sovjetpolitiek de eerste jaren na de revolutie. Op enkele decennia tijd vernietigde men de ondernemende klasse. Het land stond uiteindelijk op instorten. Niets functioneerde nog. De Russen waren maar al te blij toen ze het socialisme konden afschaffen. Elio Di Rupo is niet slimmer. Hij denkt alleen maar aan zijn kiespubliek. Zolang die maar op hem blijven stemmen is er geen vuiltje aan de lucht.
Bovendien boeten de politici zelf weinig in. Buiten de afschaffing van de senaat gebeurt er niets. De torenhoge premies blijven. Men kan gemakkelijk een half miljard euro besparen bij de politieke klasse. Maar daarover zwijgt men nu als vermoord. De schandalige partijfinanciering blijft onaangeroerd. Neen, de werkende Belg zal de crisis mogen betalen, terwijl de heren politici in hun dure salons verder vergaderen. Echte smeerlappen zijn het!
Ik hou niet van Italianen. Ze hebben een nek als die van een olifant, maar betekenen amper iets. Indertijd in de Britse serie "Allo Allo" was de kapitein degene met de meeste decoraties, maar zonder twijfel ook de domste. Toen ik als student ging skiën in Süd-Tirol (geannexeerd door Italië na WOI) kwam ik ooit een Italiaanse blaaskaak tegen die met mij wou vechten wegens een verkeerd gegooide sneuwbal. Hij kwam stoer op mij afgestapt in de hoop dat ik zou gaan lopen. Ik bleef gewoon staan en stelde vast dat hij zo'n typische kleine Italiaan was. Rondom hem verzamelden direct een paar andere Italiaanse onnozelaars, echt belachelijk. Toen hij uiteindelijk in mijn buurt kwam, zag hij de hopeloze situatie in, begon te gesticuleren terwijl hij Italiaans ratelde en koos natuurlijk het hazepad. Echt zielig. Als Italianen uitgaan, zien ze eruit alsof ze filmsterren zijn, terwijl ze met een oude Vespa rijden en in een vuil oud huis wonen. Als je van Zuid-Frankrijk naar Italië rijdt, heb je geen grensborden nodig om te zien dat je in Italië terecht bent gekomen. Het lijkt wel of je in de 19e eeuw terecht bent gekomen. Vuile oude gebouwen met doorhangende waslijnen...Ik geloof zelfs dat er hier en daar nog Italiaanse toiletten zijn in cafés. Je weet wel, gewoon een put in de grond...Italië is een derdewereldland dat zich wil voordoen als een grootmacht. Het enige waar ze goed in zijn is: kitcherige mode en opvallende auto's (die overigens niet goed rijden).
Berlusconi is rijk geworden door manipulaties: Eerst als vastgoedpromotor (met geld van anderen) en later als mediamagnaat. Als politicus deed hij niets anders dan het systeem manipuleren.
Berslusconi durft uitlatingen te doen waardoor iedereen geschandaliseerd is. Maar blijkbaar slikken de Italianen dat. Nu vergelijkt hij zichzelf met de fascistische Mussolini. Nu, eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat Mussolini een tragische figuur was. Grootheidswaanzin, mislukte koloniale aspiraties en een tragische ondergang. De manier waarop hij werd afgemaakt, publiekelijk gelyncht en nadien opgeknoopt is het mensdom onwaardig. Het toont aan dat niet alleen Lybiërs (met Khadaffi) zich beestachtig kunnen gedragen, maar ook Europeanen. Ach, als je de mensen loslaat, weet je niet waaraan je je kunt verwachten. Mussolini ligt momenteel begraven in een Mausoleum. Er zijn toeristische winkeltjes waar je portretten van Mussolini kan aankopen. Mussolini wordt in Italië niet beschouwd als een oorlogscrimineel. Zijn kleindochter was zelfs een tijd burgemeester.
Berlusconi vergelijkt zichzelf met Benito Mussolini
De flamboyante Italiaanse premier Silvio Berlusconi heeft zichzelf vergeleken met Benito Mussolini, de dictator die in de Tweede Wereldoorlog collaboreerde met de Nazi's. Die verklaring deed hij in de Italiaanse krant La Stampa.
Benito Mussolini
"Ik ben momenteel een boek met brieven van Mussolini en zijn minnares aan het lezen. Op een bepaald moment zegt Mussolini dat hij voor niets dient, want hij kan geen beslissingen nemen, maar enkel suggesties geven. Wel, ik heb altijd hetzelfde gevoel gehad. Hoewel jullie het al veel geschreven hebben, ben ik natuurlijk geen dictator, maar er zijn veel gelijkenissen tussen ons."
Uitvoerende macht Berlusconi heeft gisteren aangekondigd dat hij zal aftreden als premier, van zodra de economische hervormingen zijn goedgekeurd. Zelf zegt Berlusconi dat hij opgelucht is om zijn functie van eerste minister achter zich te laten. "Ik voel me vrijer als een gewone burger. De geestelijke vaders van onze grondwet hebben, uit vrees dat de geschiedenis zich zou herhalen, de uitvoerende macht van deze functie enorm verzwakt."
Vakantie Het is trouwens niet de eerste keer dat 'Il Cavaliere' over Mussolini praat. Ook in september 2004 had hij een straffe uitspraak over de dictator klaar: "Mussolini heeft nooit iemand vermoord. Mussolini stuurde mensen gedwongen op vakantie".
Meester Riet Vandeputte, de advocate die de belangen van de ex-Sabeniens verdedigt, is gechoqueerd door de uitlatingen van Rik Daems in Terzake. In het duidingsprogramma op Canvas zei de voormalige minister van Overheidsbedrijven afgelopen vrijdag dat hij zich "zielsverwant" voelt met de ex-Sabeniens omdat hij ook zijn job van minister verloor door het faillissement.
De advocate nam maandagmiddag het woord tijdens het herdenkingsmoment voor het tienjarig faillissement van Sabena op Brussels Airport.
"We hebben aangetoond dat minister Daems niets heeft gedaan om het faillissement te vermijden. De onderzoeksrechter heeft die bewijzen in handen", aldus Vandeputte. "Ik ben ervan overtuigd dat minister Daems allesbehalve een zielsverwant is. Hij was op de hoogte van wat er misliep bij Sabena en had wel degelijk inspanningen kunnen leveren. Moest Daems een gewone werknemer zijn geweest, kreeg hij een ontslag om dringende redenen."
Nu donderdag beslist de Brusselse raadkamer wie er wordt doorverwezen naar de correctionele rechtbank voor het Sabena-proces.
Ik keek zonet naar het nieuwe TV-programma "De Rechtbank". In dit TV1-programma volgt men voornamelijk strafrechtelijke zaken. We krijgen er vooral arm Vlaanderen te zien, de onderkant van de maatschappij: Kleptomanen, messenfetisjisten, postbodes die vechten met streekkrantbedelers...Langs de ene kant vind ik het goed dat men aan de maatschappij toont dat er nog delen zijn van het Gerecht die functioneren. Langs de andere kant vind ik vele figuren die in beeld verschijnen eerder karikaturen van zichzelf. Mensen die zoveel piercings hebben dat ze erg gewoon belachelijk uitzien. Sommige rechters doen mij denken aan leerkrachten, zekere de vrouwelijke elementen in de serie. Ik vind hun houding soms iets te gespeeld, een beetje overacting. Bij de aftiteling zag ik dat dit programma gedraaid wordt door Woestijnvis. De meeste programma's van dit productiehuis hebben een humoristische inslag en dat is nu ook niet anders. Men kan bij dit productiehuis geen serieuze reportages à la Terzake of Panorama maken. Alles wordt zodanig in beeld gebracht, dat het op de lachspieren begint te werken.
Wat de sukkelaars zelf betreft. Ik vind dat vele mensen eerder in de psychiatrie thuishoren dan in de gevangenis. Neem nu de messenfetisjist. De man was zo verslaafd aan zijn messen dat hij ze zelf in de rechtbank meebracht!!! Zo iemand dient gewoon worden behandeld in een gespecialiseerde instelling, maar ons gerechtelijk apparaat kent hoofdzakelijk gevangenisstraffen. Steek zo'n halve gare een paar maand in de gevangenis en hij zal nog steeds deze manie hebben. Dat heeft geen enkele zin. Of mensen die ziekelijk stelen. Iemand die iets van 2 euro steelt, die doet niet omdat hij dat niet kan betalen, maar omdat hij daarop kickt. Dat is een ziekelijke afwijking waar de gevangenis niets zal aan verhelpen. Neen, we moeten onze gevangenissen vullen met écht gevaarlijk crapuul. Mensen die andere mensen verwonden. Echte gangsters, roversbendes en dergelijke. Maar ik heb zo het gevoel dat dit soort criminelen in verhouding lichter gestraft worden. Neen, men richt zich blijkbaar tot de sukkelaars van de maatschappij.