Heeft Karel De Gucht volgens U in het verleden reeds "gesjoemeld"?
Beoordeel dit blog
APENLAND
Waar Koning Filip I regeert En het ABVV en de PS de bevolking terroriseert
18-12-2011
Politie is je vriend
Politiewagen rijdt over voeten verkeersslachtoffer op A12
Op de A12 in Hoevenen is een politiewagen vanochtend over de voeten van een verkeersslachtoffer gereden. Dat bevestigt het parket in Antwerpen.
Omstreeks 5 uur ging een auto uit de bocht op de A12. Een van de vier inzittenden werd daarbij uit het voertuig geslingerd. Een politiepatrouille die net nadien passeerde had het slachtoffer niet opgemerkt en reed over diens voeten.
De man werd in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht. Hij verkeerde al in levensgevaar voor de ongelukkige aanrijding met de combi.
Man ligt bijna een jaar dood in kelder van hospitaal
Een 78-jarige man is, nadat hij bijna een jaar spoorloos was, dood aangetroffen in de kelder van een hospitaal in Peking. De man, He genaamd, leed aan de ziekte van Parkinson. Dat schrijft de krant The Beijing News.
He verdween op 17 januari 2010 tijdens zijn verblijf in het Dongfang-hospitaal. Nadat zijn echtgenote geneesmiddelen voor hem was gaan halen, lag hij bij haar terugkeer niet meer op zijn ziekenhuisbed. Het personeel kamde tevergeefs het hospitaal uit.
Doodsoorzaak onbekend Pas op 18 december, elf maanden na de verdwijning, werd He's lijk aangetroffen in de kelder van het ziekenhuis. Op het lichaam werden geen sporen van geweld aangetroffen en de doodsoorzaak kon niet worden bepaald.
Schadevergoeding De familie van de overledene vervolgt nu het hospitaal voor nalatigheid. Zij eisen een schadevergoeding van 220.000 yuan of zo'n 24.150 euro. De ziekenhuisdirectie zegt dat de dood van He door tal van factoren kan zijn veroorzaakt. Voorts zijn de patiënten vrij om te gaan of te staan op de ziekenhuiscampus. De rechter moet zich nog uitspreken.
Politici als VLD-voorzitter Alexander De Croo stellen zichzelf graag voor als een succesvol manager die zijn beloftevolle carrière in de privésector heeft laten liggen voor een job als politicus. Dat is natuurlijk larie en apekool.
Een écht goed manager aardt niet in de politiek. En daar zijn vele redenen voor. In de privésector streeft men steeds naar "the right man on the right place". In de politiek gelden net tegenovergestelde principes. In de politiek zal men dikwijls openlijk goede krachten afmaken en vervangen door zwakkelingen. De kampioen in het afmaken van bekwame politici is misschien wel Karel De Gucht. Hij vernietigde onder andere de carrière van "witte ridder" Marc Verwilghen en verving hem te Dendermonde door een groepje derderangs politici. In Aalst heeft hij recent zijn onbekwame zoon lijsttrekker gemaakt voor de komende gemeenteraadsverkiezingen. Dit natuurlijk tot groot ongenoegen van de lokale mandatarissen.
Een bekwaam manager die zich in de politiek gooit, wordt door zijn partijgenoten aanzien als een potentieel gevaar. Men zal alles doen om hem stokken in de wielen te steken. Als ze hem dan toch op de voorgrond laten treden, dient dat enkel en alleen om hem nadien hierover aan te vallen en af te maken.
Er is nog een andere reden waarom managers niet aarden in de politiek. Een goed manager verdient een veelvoud van een politicus. Een succesvol bedrijfsleider zal daarom niet gauw geneigd zijn zijn beloftevolle carrière goodbye te zeggen voor een onzekere stap in de politiek.
Er zijn natuurlijk uitzonderingen. Indien de partijtop een topmanager vraagt voor een ministerfunctie, dan zien sommige managers dit als een uitdaging. Zo bijvoorbeeld kregen we de sympathieke Kris Peeters aan het hoofd van de Vlaamse regering. Maar was Kris Peeters een succesvol manager? Hij was weliswaar het boegbeeld van UNIZO, maar dat is toch nog niet hetzelfde als een groot bedrijfsleider. Een bedrijf "managen" is toch nog iets anders dan een een organisatie als UNIZO of VOKA om zo tot bij Filip Muyters te geraken. Bij SPA zoeken ze hun "witte konijnen" bij semi-overheidsinstellingen. Mensen zoals als een Ingrid Lieten worden naar voor geschoven als "topmanager", maar ook daar klopt volgens mij iets niet. Hoe worden die "topmanagers" van semi-overheidsbedrijven benoemd? Inderdaad, door de politiek. De topmanagers van de De Lijn, NMBS of OVAM zijn allemaal politieke benoemingen. Dus zo "wit" zijn die "witte konijnen" ook niet. Het zullen wellicht geen debielen zijn. Dat ook niet. Maar het zijn zeker en vast geen managers die op eigen kracht aan hun functie geraakt zijn.
Soms trekt de politiek topmanagers aan enkel en alleen voor "windowdressing". De partijen willen zichzelf een moderner imago geven door bekende figuren uit de bedrijfswereld aan te trekken. Een Peter Leyman van Volvo Gent is zo'n figuur. Van de gedroomde ministerfunctie kwam niets in huis en manager Leyman verliet snel het politiek toneel.
Andere bekwame topmanagers als een André Leysen waren slim genoeg om in te zien dat de politiek geen biotoop was waarin ze goed konden functioneren. Als gevolg van deze bloedarmoede wordt onze politieke wereld momenteel bevolkt door grijze grauwe figuren à la Sylvain Vanherstraete. Mensen met een uiterlijk van een begrafenisondernemer, de schijnheiligheid van een koster en de humor van een demente bejaarde. Onze parlementen worden bevolkt door massa's derderangsfiguren die in de bedrijfswereld al lang hun C4 hadden gekregen.
En om het parlement dan toch een beetje kleur te geven, trekt men professoren aan, zoals de Antwerpse Christine Van Broekhoven. Men geeft hen dan meer faam dan ze verdienen om zo de eigen lijst wat op te fleuren. Wetenschappers naast politici het blijkt ook geen goede symbiose. Natuurlijk in het land der blinden is eenoog koning. Een Professor als Boudewijn Bouckaert waant zichzelf dan weer een halfgod in het Vlaams Parlement. Hij heeft een kapsel dat doet denken aan Albert Einstein, maar daar stopt ook de vergelijking. Buiten zijn straffe uitdagende uitspraken stelt hij niet veel voor.
Omdat het zo triestig gesteld is met onze politici, krijgen we natuurlijk een ondermaats beleid. En aan het hoofd van onze regering hebben sinds enkele dagen een clowneske figuur met vlinderdas. En de boer die ploegde voort...
Peter Leyman: Als puntje bij paaltje komt, moet het altijd van de verkoop komen
Op 1 februari 2009 was het exact één jaar geleden dat Peter Leyman de deur van de politiek achter zich dichttrok en terugkeerde naar het ondernemingsleven. Als CEO van Vergokan, fabrikant van kabeldraagproducten, beleefde hij de ontluiking van de crisis van op de eerste rij. De huidige toestand is beangstigend, vooral omdat het koffiedik kijken is hoe lang dit nog zal aanslepen. Bedrijven mogen nu vooral niet de fout maken alle competenties overboord te gooien, want als de heropleving een feit is, moet je klaar staan om die op te vangen.
Vlaanderen Manager: Sinds ruim een jaar mag u zich opnieuw bedrijfsleider noemen. Herinnert u zich uw eerste dag bij Vergokan nog? Peter Leyman: Het voelde aan als thuiskomen. Natuurlijk was het opnieuw even wennen: een ander bedrijf, een nieuwe uitdaging, maar wel eentje waar ik erg gretig aan begon. Sowieso ben ik iemand die graag zelf de zaken in handen neemt, die wil dat het vooruit gaat. Zeker in dat opzicht is werken bij een KMO een verademing.
Vlaanderen Manager: U had, in de periode van uw politiek mandaat, al enkele keren te kennen gegeven dat die wereld niet echt de uwe was. Resulteerde dat in een grote interesse van het bedrijfsleven? Peter Leyman: Ja, het verraste me ook dat ik plots vier aanbiedingen kreeg. Daarom ben ik niet over één nacht ijs gegaan om te beslissen welk pad ik zou bewandelen en heb ik er ook herhaaldelijk met vroegere collegas over gepraat. Die voorzichtigheid had ook te maken met het feit dat ik daarvoor nog maar in één bedrijf, namelijk Volvo, actief was geweest. Ook de andere drie aanbiedingen waren overigens heel interessant. Terugkeren naar Volvo is nooit een optie geweest: in de zes jaar dat ik er aan het hoofd stond, had ik mijn doelen bereikt.
Vlaanderen Manager: Was uw beslissing om in de politiek te stappen dan veel impulsiever? Peter Leyman: Eigenlijk wel, ja. Ik had amper één nacht om er over na te denken en was toen zowat euforisch dat ik die kans kreeg. Ik had echt gehoopt veel te kunnen verwezenlijken, maar vermoed dat ik de pech had politicus te worden in een atypische periode (vanaf maart 2007, nvdr). Alles draaide om die ontzettend moeilijke regeringsvorming, er kon niets worden beslist. Ergens had ik ook verwacht meer input te krijgen van de werkgeversorganisaties, maar die bleef uit, onder meer omdat alles lam lag en er geen belangrijke beslissingen werden genomen.
Vlaanderen Manager: Toen u bekend maakte uit de politiek te stappen, bent u in de pers vrij hard aangepakt. Wat deed dat met u? Peter Leyman: Ik was behoorlijk onder de indruk van die heftige reacties, kwaad zelfs. Bepaalde kranten schilderden me af als een leugenaar. Zeker mijn kinderen, met wie ik een erg goede band heb, vonden dat allesbehalve prettig. Ik heb geprobeerd alles zo goed mogelijk voor te bereiden, heb mijn fractie ook duidelijk gemotiveerd waarom ik het niet meer zag zitten en kreeg daar ook begrip voor. Het was frustrerend om tijdens mijn politiek mandaat te ervaren dat er niets bewoog, maar ik heb er zeker geen degout aan overgehouden.
Euforie wordt verzuring
Vlaanderen Manager: In welke mate volgt u momenteel de politieke actualiteit? Peter Leyman: Ik volg het dichter dan voorheen, het blijft me erg interesseren. Alleen: het is niet echt mijn ding. Iemand heeft me ooit gezegd: politiek is een beroep, je moet erin gegroeid zijn. Het is gewoon een ander leven. Maar niet het mijne. Toen ik erin terecht kwam, voelde het aan als een shock. De euforie veranderde vrij snel in verzuring. Dan moet je daar je conclusies uit trekken.
Vlaanderen Manager: Bent u tevreden over uw eerste jaar bij Vergokan? Peter Leyman: Ja. Het was een heel hectisch jaar, waarin we heel wat hebben kunnen realiseren. We hebben de organisatie geoptimaliseerd, de productievestiging in Rusland opgestart, het kantoor in Frankrijk gereorganiseerd, een goede managementstructuur op poten gezet en het ERP-systeem verfijnd. Uiteraard hebben we nog heel wat werk voor de boeg, maar dat deert me niet.
Ik had echt gehoopt veel te kunnen verwezenlijken, maar vermoed dat ik de pech had politicus te worden in een atypische periode.
Vlaanderen Manager: Welke verschillen ervaart u tussen het werken bij een multinational en bij een KMO? Peter Leyman: Beide vormen hebben hun charmes. Bij Volvo sta je aan het hoofd van een vestiging met 5.000 medewerkers, maar uiteindelijk is die gewoon een onderdeel van het grote Zweedse geheel. Je bent vooral verantwoordelijk voor het personeelsgebeuren en het drukken van alle mogelijke kosten. Bij een KMO ligt dat volledig anders. Hier sta je in voor alles en draag je wel de volledige verantwoordelijkheid over winst of verlies. Je bepaalt zelf volledig de koers, ziet meteen het resultaat van je beslissingen. Dat ligt me wel.
Vlaanderen Manager: Hoe ervaart u de huidige crisis? Peter Leyman: Ik streef altijd naar groei, zowel geografisch als op het vlak van productinnovatie, maar plots merk je dat die bruusk wordt afgeremd. Tot november hebben wij eigenlijk niets gevoeld, maar december was een ander verhaal. Dit is ook geen recessie zoals we die in het verleden al hebben meegemaakt, ze manifesteert zich op diverse vlakken. Niemand blijft ervan gespaard. Het is ook onvoorspelbaar in welke golfbeweging we momenteel zitten. De ene denkt dat we het ergste al hebben gehad en in het voorjaar al een fleurige economische lente zullen beleven, de ander vreest dat het dieptepunt nog moet komen.
Vlaanderen Manager: Hoe kan je hier als bedrijf het best op anticiperen? Peter Leyman: Ik denk dat iedere onderneming wel een paar crashscenarios in de schuif heeft liggen. Bij Volvo heb ik destijds geleerd vooral de kosten te drukken, iets waar de automobielindustrie overigens erg goed in is. Op dat vlak heb je dus wat mogelijkheden, maar je moet erover waken dat het je hele organisatie niet ontwricht. Als puntje bij paaltje komt, moet het nog altijd van de verkoop komen. En daar wringt net het schoentje, want velen hebben de neiging investeringen uit te stellen of projecten op de lange baan te schuiven.
Vlaanderen Manager: Welke klemtonen legt u momenteel? Peter Leyman: We willen er vooral voor zorgen dat de hele organisatie klaar staat om de heropleving op te vangen. Binnen een onderneming als Vergokan kan dat vrij vlot, dankzij de flexibiliteit die eigen is aan een KMO. Het komt er nu vooral op aan alles heel nauw op te volgen, zodat je meteen kan inspelen op de actualiteit. In het kader van onze recente investeringen komt ook de bancaire crisis natuurlijk erg ongelegen, maar ik probeer er het positieve van in te zien. Als je geen krediet krijgt, ga je op zoek naar alternatieven die goedkoper zijn, en die je misschien zelf kan financieren. Dat vergt een intense denkoefening, maar het kan.
Vlaanderen Manager: U trok een streep onder het Volvo-verhaal nadat uw doelstellingen daar bereikt waren. Hoe ziet u uw toekomst bij dit bedrijf? Peter Leyman: Ook hier heb ik een aantal doelstellingen die ik graag wil verwezenlijken. Die vertaal ik niet in een bepaalde termijn, onder meer omdat het door de huidige situatie vermoedelijk langer zal duren voor we onze plannen gerealiseerd zullen hebben. Vermoedelijk zal ik hier niet tot mijn pensioen werken. Het lijkt me bijvoorbeeld ook leuk om eens de HR-afdeling van een groot bedrijf te leiden. Maar zover zijn we nog lang niet, laat ons eerst maar dit bedrijf doorheen deze malaise sleuren.
Het wonder is geschied: na 65 mislukte pogingen, uren schijnbaar vruchteloos blokken, oefeningen maken en lessen volgen, is de 44-jarige Marc Martain uit Zillebeke geslaagd voor zijn theoretisch rijexamen. "Nu op naar de praktijk, maar we zijn er nog niet. In principe kan ik rijden, maar ik mag nu vooral de verkeersregels niet vergeten", schrijft de krant Het Laatste Nieuws.
Op 1 maart 2004 trok Marc Martain voor het eerst in zijn leven naar het examencentrum van Wevelgem. 37 was hij toen. Vrij laat om je examen te halen, maar de zoon van de bekende boer Joël is dan ook een laatbloeier. Hij had trouwens andere vervoersmiddelen zoals een bromfiets.
Helaas werd zijn gooi naar een rijbewijs een ware martelgang. 58 keer zakte hij in het examencentrum van Wevelgem en omdat het daar niet wilde lukken, probeerde hij het ook zeven keer in Roeselare, met hetzelfde resultaat. Martain trok zelfs twee keer naar staatssecretaris Etienne Schouppe om hulp te vragen en deed ook een oproep in diverse kranten.
Met resultaat, zo blijkt nu. De 66ste poging deze week bleek de goeie. "Schouppe raadde me aan om les te volgen. Ik had dat al eens gedaan, in Kortrijk, maar dat haalde toen niks uit. Omdat ik geen opgever ben, trok ik nu naar Open School in Het Perron in Ieper. Drie maanden werd ik klaargestoomd voor het 66ste examen, twee keer per week, telkens drie uur per avond. Van een man uit Zwevegem, die mijn verhaal in de krant had gelezen, kreeg ik dan weer een computer met daarop honderden examenvoorbeelden."
"Toen ik deze week voor de zoveelste keer naar Wevelgem trok met mijn brommer, had ik een iets beter gevoel. Na vijftig vragen kreeg ik eindelijk het verlossende signaal: geslaagd met negen fouten. Het maximum toegelaten, maar eigenlijk waren het er maar acht. Bij de negende haperde de muis van de examencomputer, waardoor ik te laat antwoordde."
Hoe vrijgeviger je geliefde, hoe sterker jullie relatie
Generositeit kan de belangrijkste factor van een gelukkig huwelijk zijn, dat toont Amerikaans onderzoek aan.
Koppels die vinden dat er veel generositeit is in huwelijk hebben vijf keer meer kans op een gelukkige relatie. Onderzoeker Bradfor Wilcox aan de universiteit van Virginia bestudeerde 1.400 koppels met kinderen. De helft van de vrouwen en 46 procent van de mannen die erg genereus waren, gaven aan dat hun huwelijk erg geslaagd was. Koffie of ruiker Simpele gebaren als het maken van koffie of het geven van bloemen kunnen helpen de andere te tonen dat iemand om hem of haar geeft. Ook blijkt dat seksuele tevredenheid, een gevoel van toewijding, generositeit en een positieve houding tegenover de kinderen de belangrijkste elementen van een goed en gelukkig huwelijk zijn.
Moeite doen Tevredenheid over het seksleven was de grootste voorspeller van het geluk van koppels, maar ook hier is generositeit erg belangrijk. Wilcox: "Dit is een signaal voor je partner dat je hen kent, dat je moeite voor je geliefde doet en dat je elkaar begrijpt. Wat er zich buiten de slaapkamer afspeelt is een goede voorspeller van hoe gelukkig mannen en vrouwen zijn met wat er wel in bed gebeurt."
Vrijend stel betrapt in auto, vrouw wil zich niet aankleden
Opschudding op een kruispunt in het anders zo rustige Niceville, Florida. Daar werd een 32-jarige vrouw betrapt in haar auto terwijl ze seks had met haar vriend. Het stel werd gearresteerd op verdenking van openbare zedenschennis. Dat schrijft de Northwest Florida Daily News.
Een getuige belde de politie met de melding dat het koppel na de daad naakt op het trottoir paradeerde. Een politiepatrouille kwam ter plaatse en beval het koppel hun kleren weer aan te trekken. De vrouw weigerde dit. "Iedereen heeft me nu toch al in m'n blootje gezien", was haar commentaar.
Plassen op de stoep Na minutenlang gepalaber trok de dame toch haar kleren aan en stapte vervolgens weg. Ze keerde even later echter terug, ditmaal om op de stoep te plassen van de vrouw die de politie had gebeld. Dit exploot werd vastgelegd door een bewakingscamera. Alsof dit nog niet volstond, stapte de furie naar de voordeur van de belster en begon haar de huid vol te schelden.
Alain Mathot in gerechtelijke voetstappen vader Guy
Alain Mathot
Burgemeester van Seraing en PS-Kamerlid Alain Mathot lijkt in de gerechtelijke voetstappen van vader Guy Mathot te treden. Alain Mathot bevestigde eergisteren dat hij in verdenking werd gesteld voor corruptie en witwassen van geld. Vader Guy sleepte bijna dertig jaar gerechtelijke affaires met zich mee, al ontkende hij steeds elke schuld en werd hij nooit veroordeeld.
Op zijn blog en Facebookpagina zegt Alain Mathot opnieuw dat hij onschuldig is in het dossier rond smeergeld bij de afvalintercommunale Intradel. De beschuldigingen zijn "buiten proportie, grotesk en leugenachtig", luidt het.
"Het is onverdraaglijk om de kinderen vol vragen thuis te zien komen van school, om hen weg te houden van de televisiejournaals en de radio zodat ze sommige dingen waarvan ze mij ten onrechte beschuldigen niet zouden horen. In zo'n context je naasten verdedigen is moeilijk, bijna onmogelijk. Ik zie in hun jonge ogen wat ik dertig jaar geleden meegemaakt heb. Niets doet er nog toe, dat is wat me nu het diepste kwetst", schrijft Alain Mathot.
Guy Mathot Vader Guy Mathot, overleden in 2005, kreeg gedurende zijn carrière veelvuldig met het gerecht te maken. De voormalige volksvertegenwoordiger, burgemeester van Seraing en topman van de Luikse PS-federatie werd verschillende malen beschuldig. Hij ontkende steeds en werd nooit veroordeeld.
Zo werd hij in 1994 in het Augusta-dossier verdacht van passieve corruptie; vier jaar later werd zijn naam gezuiverd. Hij kwam ook in opspraak rond valse schilderijen, oplichting bij de verkoop van de raffinaderij van Feluy en een zaak over het racecircuit van Francorchamps.
Alain Basilien (PS), de ex-schepen van Financiën van het Henegouwse Honnelles, is opgepakt en in verdenking gesteld voor valsheid in geschrifte en het witwassen van geld. Dat bericht Le Soir.
Basilien is de vierde die in verdenking gesteld wordt in het dossier, na onder meer Alain Mathot. Mathot wordt ervan verdacht dat hij ongeveer 1 miljoen euro witgewassen heeft, ten voordele van Inova-France en tussenpersonen, waardoor die een contract van 200 miljoen euro konden binnenhalen bij Intradel voor de bouw van een verbrandingseenheid in Herstal.
Valse facturen De Luikse justitie vermoedt dat de ex-schepen zijn ervaring en competenties aangewend zou hebben in het dossier. Er zou in totaal één miljoen euro gestort zijn aan BLS Ingénierie, één van de talrijke ondernemingen die Basilien de afgelopen tien jaar oprichtte. Het merendeel van die bedrijven, dikwijls met gelijkaardige namen, werd alleen gebruikt om valse facturen op te stellen. Zo kon één miljoen euro witgewassen worden door Basilien, die ongeveer 15 procent van het bedrag gekregen zou hebben.
Andere verdachten Basilien, die ook de ex-directeur is van de ISPH (Henegouwse Intercommunicale voor Volkshygiëne), is de vierde inverdenkinggestelde in het dossier, na Mathot, de burgemeester van Seraing en parlementslid, de gewezen directeur van Inova, Philippe Leroy, en een vroegere vennoot van Basilien. Volgens Le Soir werd voor een totaalbedrag van 12 tot 15 miljoen euro gefraudeerd.
Commissaris zone Brussel Zuid twee maanden geschorst
Philippe Boucar (rechts), naast Anderlechtvoorzitter Roger Vanden Stock en manager Herman Van Holsbeeck.
Het politiecollege van de zone Brussel Zuid (Anderlecht/Sint-Gillis/Vorst) heeft gisteravond commissaris Philippe Boucar, die in verdenking is gesteld van passieve corruptie, twee maanden geschorst. Dat meldt La Dernière Heure.
Commissaris Boucar, die bekendstaat als een expert inzake het hooliganisme in België en verschillende belangrijke functies bekleedde bij de politie van Brussel Zuid, kwam in april 2008 in opspraak toen de Brusselse onderzoeksrechter Jean-Claude Van Espen huiszoekingen liet uitvoeren in zijn privéwoning en in het commissariaat waar hij werkte. Dat gebeurde in het kader van een onderzoek naar corruptie. De commissaris werd ervan verdacht geschenken gekregen te hebben, die bij hem thuis aangetroffen werden, en zou ook voordelen in natura genoten hebben.
Gisterenavond zag ik de premier van ons land en kwam tot de vaststelling dat we een nieuwe taal zullen moeten leren in ons landje.
Maar gelukkig wordt het allemaal eenvoudiger:
1. De vervoegingen vervallen
Ik denken, ik antwoorden, ik zeggen, ik weten, wij zullen terug betaal?
Dit is veel gemakkelijker!
2. Herhalingen als volzin zijn mogelijk dus minder woordenschat nodig (inschatting nog enkel een 100-tal woorden)
Hét wordt moeilijk, het is moeilijk, moeilijk?
3. De Engelse taal wordt meer geadopteerd
Alle woorden met een W zullen voortaan beginnen met WH zoals What, Whij, ? is makkelijk te oefenen met een hete aardappel in de mond?
4. Iets moeilijker voor de mensen van de echte Vlaaanders? de G moet uitgesproken worden als K en niet meer als H
Zoals in Bekin, Kemeente, Keld, rektvaardikt, maatrekelen, oplossink, akt, kroen?
Bovendien wordt het veel leuker:
"Wij gaan het begrotingstekort verdrinKen". Fantastisch, alle dagen zat en toch het begrotingstekort naar beneden!
5. De klemtooooooon moet wel anders gelekt worden
Warheeeeeiiiiid, vrijheeeeeeiiiid?.
6. De volgorde van woorden in een zin is niet meer belangrijk werkwoorden kunnen zelfs aan het eind van de zin
Het federale niveau compacter worden, engagement om teruk betalen skuld
7. Eindelijk een charmante mengtaal!
Je mag nu ook Franse woorden gebruiken zoals zero ipv ordinaire nul?
Bijvoorbeeld: "Ik zijn van de trap getombeerd en euh zij hebben mij met de cent naar de hospice gevoerd."
8. Tot slot de Eddy Merkx truck mag weer gebruikt worden
Als je tijdens het praten Vlaams vertaalt naar het Belgisch is het meerdere keren toegestaan om ?euh? te gebruiken tot je het juiste woord kevonden kebt?
De dierentuin in het Canadese Toronto heeft gisteren verklaard dat Buddy en Pedro, die de afgelopen maanden wereldwijd roem vergaarden als homoseksueel pinguïnkoppel, officieel zijn gescheiden. De oppassers van de dierentuin zijn tot die conclusie gekomen nadat ze Buddy met een vrouwtje hebben zien paren.
Het 'overspel' gebeurde al vorige maand, maar de dierentuin brengt het nieuws nu pas naar buiten omdat het vrouwtje in kwestie inderdaad zwanger blijkt. Van de 21-jarige Buddy was bekend dat hij in zijn vorige verblijf langdurig samen was geweest met een vrouwtje en met haar ook kuikens had geproduceerd.
Pedro (10) is tot dusverre minder succesvol. Hij is wel een paar maal betrapt terwijl hij een vrouwtje achterna zat, maar ze toonde weinig interesse in hem. Fokprogramma Buddy en Pedro werden onlangs tot verdriet van hun fans gescheiden omdat de dierentuin wilde dat ze, als bedreigde diersoort, hun duit in het zakje zouden doen bij het pinguïnfokprogramma.
In New Jersey is een vrouw gearresteerd nadat ze silicone had gespoten in de penis van een man. De 'patiënt' overleed de dag na de ingreep. Kasia Rivera (34) wordt beschuldigd van moord en het oneigenlijk uitvoeren van het medisch beroep.
Kasia Rivera (34) heeft mogelijk nog slachtoffers gemaakt met haar siliconenkit.
Op 5 mei van dit jaar ging de 22-jarige Justin Street aanbellen bij de woning van Kasia Rivera in Newark. De man had vernomen dat hij daar terechtkon voor een penisvergroting. Rivera ging in op dit verzoek en spoot silicone in 's mans lid.
Embolie Deze injectie bleek de dag nadien fataal. De silicone had een bloedklonter in het lichaam van Street veroorzaakt. Volgens de wetsdokter veroorzaakte de inspuiting een embolie.
Mogelijk nog slachtoffers Het overlijden van Street wordt beschouwd als moord, waarop Kasia Rivera werd gearresteerd. Naast moord wordt de vrouw ook beschuldigd van het oneigenlijk uitvoeren van het medisch beroep. De speurders hebben een noodnummer ingevoerd waar andere mogelijke 'patiënten' van de daders zich kunnen melden.
Perrongeluk: koppel gaat van bil in metro van Toronto
Pendelen met het openbaar vervoer hoeft niet altijd saai te zijn. Met dat idee in het achterhoofd, ging een koppeltje zwaar van bil in de metro van de Canadese stad Toronto. Het duo deed het eerst in een treinstel en zette zijn esbattementen nadien voort op het perron van een station. Dat meldt de krant Toronto Sun.
Noodstop Het stomende incident deed zich zondagnamiddag voor. De ongeïdentificeerde man en vrouw begonnen te copuleren in een metrostel. Een verontwaardigde medepassagier drukte op de noodstop en de metropolitie kwam het vrijende stel uit z'n innige verstrengeling halen.
Doorgaan Na een onderbreking van een kwartier zette de metro zijn weg verder naar de volgende halte. Daar werden de metropoepers uit het treinstel gezet. Amper verstoord door dit oponthoud, zette het koppel zijn seksuele activiteiten voort op het perron.
Toen vond de politie het welletjes en werd het duo gearresteerd voor openbare zedenschennis. De twee bleken duidelijk onder invloed van drank of drugs.
Van alle leden van het Koningshuis heb ik de meeste sympathie voor prins Laurent en zijn echtgenote prinses Claire. Zij hebben iets menselijk over zich. Een prins die eens pardoef op de grond valt, een prins die eens uit de bocht gaat. Prins Laurent heeft een moeilijke jeugd gehad. Hij werd nooit echt aanvaard door de entourage van de Koning, hij was altijd wel een buitenbeentje.
Hij doet mij wat denken aan Prins Karel, je weet wel de broer van Leopold III. Prins Karel kende een moeilijke jeugd en werd steeds weer bekritiseerd door de zijn ouders. Karel ontwikkelde een vorm van minderwaardigheidscomplex. Karel redde het Koningshuis na de Tweede Wereldoorlog, maar werd uiteindelijk door de Koninklijke familie uitgesloten. Hij zou uiteindelijk als een kluizenaar sterven in Raverszijde. Zijn woning is nog steeds te bezichtigen door het brede publiek. Het was een soort van visserhuisje, waarin alles wanordelijk rondslingerde. Ik herinner mij zelfs een caravan waar Karel "vriendinnetjes" ontving. In de volksmond wordt gezegd dat Karel hoopte om prins-regent te blijven na de "inciviek" Leopold III en dat zou wel kunnen. Leopold III had zichzelf politiek verbrand tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij weigerde met zijn regering mee te vluchten naar London. Hij wou "bij zijn volk blijven." In praktijk werd Leopold III geen échte gevangene. In de donkerste periode van de oorlog hertrouwde Leopold III met de jonge West-Vlaamse schone Liliane Baels en dat terwijl "zijn volk" crepeerde. Dat werd hem natuurlijk niet in dank afgenomen. En ook zijn ontmoeting met Nazileider Adolf Hitler te Bertesgaden heeft zijn imago geen goed gedaan. Die ontmoeting kwam er dan nog na tussenkomst van zijn zus die Italiaanse koningin was tijdens het fascistische Mussoliniregime. Na de oorlog kwam het tot een referendum waarbij Vlaanderen zich voor de terugkeer van Leopold uitsprak en Wallonië tegen. Omdat alles uit de hand liep, deed Leopold troonsafstand ten voordele van zijn piepjonge zoon Boudewijn.
Boudewijn heeft nooit een boontje gehad voor Laurent. Insiders op het Koninklijk paleis hebben mij dat ook persoonlijk bevestigd. Velen beweren dat de salische Wet speciaal voor Laurent veranderd werd. Indien Prins Filip iets zou overkomen, zou Laurent op de troon komen en dat wou Boudewijn ten allen tijde vermijden. Die Wetswijziging heeft Laurent persoonlijk geraakt. Boudewijn was een halve pater en kon het natuurlijk veel beter vinden met Prins Filip. Het is spijtig dat het houterige stofferige van Koning Boudewijn-zaliger op hem is overgezet. En blijkbaar is deze houding besmettelijk, want Filip's echtgenote Prinses Mathilde heeft ook deze houding overgenomen. In het begin koesterde ik grote hoop in verband met Mathilde. Het was een mooie jonge verschijning. Maar dan kwam haar eerste TV-optreden. Ik hoor haar nog zeggen: "Oh ja, ik hou van Chocola" En toen wist ik dat het om zeep was. En inderdaad, naast die stijve houding en beleefde gemaakte gesprekken, kwam er nog een tandpastaglimlach bij. Echt verschrikkelijk om naar te kijken. Het koppel Filip en Mathilde lijken wel karikaturen van zichzelf. Het zijn geen echte mensen, maar poppen die een rol spelen. Zij lopen en praten zoals anderen voor hen beslissen. Ik mis het menselijke, het improviserende, het natuurlijke...Spijtig voor ons Belgen is enkel Koning Albert diegene die een menselijk gelaat heeft. Maar Albert is ondertussen al hoog bejaard en na hem krijgen we dus terug een soort van Boudewijnkloon.
Prinses Claire verdedigde Laurent
De Belgische prinses Claire sprong in de bres voor haar man VRT
De Belgische prins Laurent is voor het eerst sinds een spraakmakende reportage over hem in het openbaar verschenen. Laurent werd vorige week op de Franstalige zender RTBF beschuldigd van geweld tegen zijn voormalige partners en daarnaast afgeschilderd als een krent.
De prins presenteerde een project van zijn stichting dat daklozen en hun honden opvang biedt. "Met dit project wil ik me tonen zoals ik echt ben. Ik denk dat dit het echte beeld is van mij", zei de prins tijdens een persconferentie.
Hij sprak onder meer de insinuatie tegen dat hij meer respect zou hebben voor dieren dan vrouwen. "Ik wil hier iets rechtzetten", stak Laurent van wal. "Ik ben een dierenvriend, maar ook een mensenliefhebber. Wat telt, is dat je jezelf in de spiegel kan bekijken 's avonds".
Zijn vrouw prinses Claire maakte geëmotioneerd een einde aan de vragen. "Ik denk dat het nu genoeg is geweest. U treft ook drie kinderen. Die insinuaties zijn fout." De prins en zijn vrouw stelden dat de reportage vol valse beschuldigingen zit. Claire: "Dus als niemand nog vragen heeft over het project, dan gaan we meteen naar de containers".
Gratis ijsjes
In de reportage van vorige week komt prins Laurent er niet te best vanaf. Zo wordt uiteen gezet dat hij de ene na de andere verkeersboete krijgt wegens zijn wilde rijstijl. Ingewijden vertellen dat ze met de prins achter het stuur "de schrik van hun leven" beleefden.
Uit de documentaire komt de prins ook naar voren als een man die geobsedeerd is door geld. Te zien is hoe hij op een landbouwbeurs ijsjes voor zijn vrouw en hun kinderen bestelt, maar er uiteindelijk niet voor betaalt.
In de rest van de reportage worden de commerciële activiteiten van Laurent belicht, terwijl dat officieel met zijn functie niet mag. Toch is hij verbonden aan drie stichtingen en vier bedrijven.
Losse handjes
Tot slot werd in de reportage uit de doeken gedaan hoe prins Laurent in het verleden met vrouwen om ging. Zo vergeleek de prins vrouwen ooit met helikopters: "Even fragiel. En bijna even duur."
Volgens de documentairemakers had Laurent soms losse handjes. Dat beweert tenminste zijn ex-vriendin Diane de Schaetzen, met wie hij tussen 1993 en '95 een relatie had. De Schaetzen bevestigde deze week in de media dat de prins haar op het einde van hun relatie in het gezicht heeft geslagen. Veel meer wilde ze er niet over zeggen in de reportage, maar wel: "Waar rook is, is vuur."
Ook de uitspraak dat Laurent minder respect voor vrouwen dan voor dieren heeft, is van haar afkomstig.
Onenightstands of vrijpartijen zonder verplichtingen kunnen een persoon helpen betere keuzes te maken wanneer ze beslissen voor een vaste relatie te gaan. Dat beweert een pshycholoog althans.
Een vriend waarmee je, zonder verplichtingen, af en toe in bed duikt, kan goed zijn voor je toekomstige liefdesleven. Psychologe Jocelyn Wentland zegt dat de tijdspanne zonder vaste partner tussen de middelbare school en het huwelijk voor jonge mensen vaak tien jaar duurt. "Dit is een lange periode. Door dit soort losse relatie kunnen heel wat mensen toch seks hebben, wat niet slecht is." Goede ervaringen De onderzoekers bestudeerden 23 studenten. 19 van hen hadden al een seksrelatie gehad zonder andere verplichtingen, maar hadden hier geen negatieve gevoelens bij. De meesten begrepen hierdoor wel de nuance tussen losse seks en een echte relatie. Zo heb je verschillende soorten 'casual' relaties. Je kunt seks hebben met een iemand die op voorhand al een vriend was. Of er bestaat ook de seksmaatje, iemand die je voorheen niet kende, maar waarmee je wel verschillende keren mee in bed duikt.
Het zijn deze kleine nuances die problemen kunnen veroorzaken. Als de ene denkt dat jullie een relatie hebben terwijl dat bij de andere niet het geval is, kunnen er mensen gekwetst worden. Praat dus op voorhand goed wat jullie intenties zijn, zodat alles uitgeklaard is voor het ingewikkeld wordt. En hoe meer je dit beleeft, hoe groter de kans is dat deze persoon je helpt de ware te vinden.
Slachtoffers pedopriesters vallen uit de lucht inzake vergoedingen
Heel wat Belgische slachtoffers van seksueel misbruik binnen de Kerk fronsen de wenkbrauwen bij het commentaar van de advocaat van de Belgische bisschoppen, Paul Quirynen. Die beweerde dat de Belgische bisschoppen en oversten in alle stilte de slachtoffers financieel zouden willen vergoeden. Bemiddeling met een kerkoverste heeft de voorbije jaren nergens tot resultaat geleid, stelt de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk.
Paul Quirynen, advocaat van de Belgische bisschoppen.
Linda Opdebeeck, voorzitter van de Werkgroep Mensenrechten in de Kerk: "Wij moeten bekennen dat van enige schadevergoeding van de ongeveer 500 mensen die met hun dossier in contact getreden zijn met onze werkgroep, er niet één bij is waarin zo'n bemiddeling met een bisschop of overste de laatste jaren tot enig resultaat heeft geleid", luidt het.
Oude dossiers "Ofwel weten we het niet, ofwel bestaat het gewoon niet, ofwel heeft Quirynen het nog over een tiental oude dossiers uit de eerste periode van de commissie-Halsberghe van voor 2005", aldus Opdebeeck. De Werkgroep stelt dat in geen enkel dossier van seksueel misbruik binnen de Kerk recentelijk enige bisschop of overste, noch één van hun advocaten, stappen zette naar slachtoffers die resulteerden in een financiële vergoeding.
Juridische stappen ontraden De Werkgroep vermoedt dat meester Quirynen, als advocaat van de Belgische bisschoppen, de slachtoffers zoveel mogelijk probeert af te raden de gerechtelijke wegen te volgen alsook hun hoop te stellen op de opvolgingscommissie van de parlementaire commissie, de zogenaamde arbitragecommissie.
"Van enige openbare en systematische aanpak van de Belgische bisschoppen en oversten hebben de slachtoffers nog niets gehoord", besluit Opdebeeck.
Bpost roept tweeduizend elektrische fietsen terug omdat die zou kunnen ontploffen. Twee recente incidenten maken heel wat werknemers ongerust. Dat staat vandaag in de Coreliokranten.
"Vorige week merkte een postbode in Antwerpen tijdens zijn ronde op dat er rook uit zijn fiets kwam", zegt Piet Van Speybroeck, woordvoerder van Bpost. "Daarop heeft hij de accu uit de houder gehaald. Even later is die ontploft."
Volgens Lieve Van Overbeke van ACV-Transcom is dat geen alleenstaand incident. "In het kantoor van Aarschot woedde vorige maand een serieuze brand. We dachten dat een elektriciteitsprobleem de boosdoener was. Nu blijkt dat de batterij van één van de elektrische fietsen is beginnen te smelten, en vuur gevat heeft."
Alle accu's van de tweeduizend elektrische fietsen bij bpost moeten daarom terug naar de leverancier voor controle. Volgens Frederik Geth, wetenschappelijk medewerker aan de K.U.Leuven, is oververhitting een gekend probleem bij lithiumbatterijen, maar gaat het hier waarschijnlijk om een fabricagefouten.
Het is ongelofelijk dat een uurwerk als Ice-Watch een hype geworden is. Alles wat er aan is, is gestolen of gecopieerd. Het basismodel is een copie van een Rolex Submariner, maar dan in plastiek. De wijzers zijn Rolex-wijzers, het logo is een stukje van de Rolexwijzer, het vergrootglas aan de datum vindt men enkel en alleen op Rolex-uurwerken. Ice-Watch schrijft op de achterkant van het uurwerk: "Belgian Design", maar dat is wel zeer pretentieus voor een copycat. Een amateur kan op een dag zo'n copie ontwerpen. Met Photoshop is het een fluitje van een cent. En dan doormailen naar één van de Chinese fabriekjes in Shenzen en klaar is kees. Het heeft mij dan ook sterk verwonderd dat Ice-Watch geen proces aan zijn been heeft gekregen van de Zwitserse horlogemakers. Maar de "Belgische" horlogemaker moest natuurlijk ooit eens tegen de lamp lopen. Haar verpakking was natuurlijk ook gecopieerd en LEGO heeft nu een rechtszaak gewonnen. Ik vraag mij af op wat ze zich nu gaan inspireren of moet ik zeggen copieren.
Het succesverhaal van Ice-Watch is wellicht te wijten aan het feit dat minder begoede mensen graag begoede mensen imiteren. Bekende filmsterren die lopen te pronken met hun dure Rolex...Als er dan een uurwerk komt dat daar sterk op lijkt, maar spotgoedkoop is, dan kan dat aanslagen bij de brede bevolking. Ook de naam is goed gekozen. Ice-Watch klinkt als "I Swatch" en Swatch is al meer dan één generatie goed gekend als goedkoop mode-object in de horloge-industrie. Het straffe is dat Swatch zijn collectie heeft aangepast naar het Ice-Watch model, met vele uniforme pasteltinten.
Ikzelf heb mij uit curiositeit een Ice-Watch Chronograph aangeschaft en ik moet zeggen dat de kwaliteit serieus tegen valt. Het is natuurlijk een "made in China" product en ook al is de kwaliteit van Chinese producten verbeterd, toch haalt het nog steeds niet het niveau van een Europees product. Er staat op dat het 50 meter waterdicht is, maar neem aub geen douche want dan komt er direct water in. Het glasje is natuurlijk niet krasbestendig zoals de minerale glazen van Zwitserse uurwerken. Het zit ergens tussen de plastiek van een Swatch en een mineraal glas. De kroon is niet gevezen, zoals het uiterlijk van het uurwerk doet vermoeden. (Duikersuurwerken hebben bijna altijd een gevezen kroon die de waterdichtheid garandeerd.) Dit uurwerk ziet eruit als een duiker, maar is zelfs niet bestendig tegen een hevige regenbui. Ook de kroon komt snel los. Vele jonge mensen klagen erover dat de kroon na enkele maanden los komt. De secondewijzer van mijn Ice-Watch Chronograph kwam al na enkele weken los...Dit soort van uurwerken wordt in China gemaakt aan 5 à 10 euro per stuk, maar wordt hier verkocht voor het tienvoud ervan.
Lego wint rechtszaak tegen Belgische Ice-Watch
De Belgische horlogemaker Ice-Watch moet zijn horloges in ons land van de rechter anders verpakken. Dat schrijven de Coreliokranten. Speelgoedreus Lego vindt dat het doosje te veel op een legoblokje lijkt.
Ice-Watch krijgt een dwangsom opgelegd van 10.000 euro per dag dat het in ons land nog horloges verkoopt in de bewuste verpakking. Die maatregel gaat in op het moment dat het vonnis door Lego betekend wordt aan Ice-Watch. De horloges van Ice-Watch zijn een ware hype, wereldwijd. Ice-Watch is een bedrijfje uit Bastenaken, maar de horloges worden in China geproduceerd. Dat succes is ook Lego niet ontgaan. Volgens de Deense speelgoedreus is een deel van het succes te wijten aan de verpakking.
De horloges zitten in een doosje dat zeer sterk lijkt op een legoblokje. De Belgische wet op de Marktpraktijken en Consumentenbescherming zegt onder meer dat de consument niet misleid mag worden over de commerciële oorsprong van een product. Daarin heeft de rechter Lego gelijk gegeven. Ice-Watch moet nu zijn verpakkingen in België veranderen, net als sommige elementen van de inrichting van zijn winkels.
Tshisekedi roept zich uit tot 'verkozen president' Congo
In Congo heeft opposant Etienne Tshisekedi zich uitgeroepen tot 'verkozen president'. Hij verwerpt de eerder op de dag bekendgemaakte voorlopige einduitslag die de overwinning toekent aan Joseph Kabila.
"Ik beschouw (deze resultaten) als een echte provocatie ten opzichte van ons volk en ik wijs ze 'en bloc' af. Daarom ook beschouw ik me vanaf vandaag als verkozen president van de Democratische Republiek Congo", aldus Tshisekedi, die zijn landgenoten bedankt voor hun vertrouwen.
Hij roept de Congolezen op "als één man achter mij te blijven staan om de evenementen tegemoet te kunnen zien die zullen volgen". Tevens wil Tshisekedi van de internationale gemeenschap dat zij alle maatregelen neemt opdat er op Congolese bodem geen bloed van Congolezen meer zou vloeien.
Volgens de kiescommissie Céni bedraagt de participatie aan de presidentiële stembusgang 58,81 procent. Van de 32.024.640 kiesgerechtigden heeft iets meer dan 18 miljoen zijn of haar stem uitgebracht.
Op 1 februari 2009 was het exact één jaar geleden dat Peter Leyman de deur van de politiek achter zich dichttrok en terugkeerde naar het ondernemingsleven. Als CEO van Vergokan, fabrikant van kabeldraagproducten, beleefde hij de ontluiking van de crisis van op de eerste rij. De huidige toestand is beangstigend, vooral omdat het koffiedik kijken is hoe lang dit nog zal aanslepen. Bedrijven mogen nu vooral niet de fout maken alle competenties overboord te gooien, want als de heropleving een feit is, moet je klaar staan om die op te vangen.
Na 65 keer geslaagd voor theoretisch rijexamen
Hoe vrijgeviger je geliefde, hoe sterker jullie relatie
Tshisekedi roept zich uit tot 'verkozen president' Congo
