Heeft Karel De Gucht volgens U in het verleden reeds "gesjoemeld"?
Beoordeel dit blog
APENLAND
Waar Koning Filip I regeert En het ABVV en de PS de bevolking terroriseert
11-12-2010
Nu is het zeker: Jezus komt op 21 mei 2011!
Noteer in uw agenda: Jezus verrijst op 21 mei 2011
Een christelijke website lanceert een grote affichecampagne in Atlanta met de niet mis te verstane boodschap dat Jezus onder ons zal terugkeren. De verrijzenis is gepland op 21 mei 2011. Dat meldt The Atlanta Journal-Constitution.
Bijbelstudie Initiatiefneemster Allison Warden van de site WeCanKnow.com uit North Carolina baseert haar voorspellng op grondige bijbelstudie. Ze nodigt gelovigen tevens uit om de Heilige Schrift uit te pluizen.
Mensen redden "De Bijbel leert ons onomstotelijk dat Jezus op 21 mei volgend jaar zal terugkeren", zegt Warden. "Hij zal van de gelegenheid gebruik maken om zoveel mogelijk mensen te redden uit de klauwen van het Kwade".
De reclamecampagne moet die bewering kracht bijzetten. De affiches tonen drie wijzen op een kameel en de ster van Betlehem. "Hij komt terug", staat er voorts op te lezen. De borden hangen inmiddels al in Nashville, Detroit en Omaha.
Belg verdient weinig (maar leeft goed) en bedrijfswagen maakt het verschil niet
De Belg is een van de zwaarst belaste werknemers van Europa, maar toch voelt hij zich vrij welvarend. Een hogere kinderbijslag en lagere huizenprijzen in de steden en lagere kosten van het dagelijks leven compenseren een en ander, zo schrijft De Tijd.
Een tweede opmerkelijke conclusie is dat de bedrijfswagen weinig verschil maakt in de rangorde van meest belaste werknemers. Bedrijfswagens genieten in ons land een vrij gunstig fiscaal regime, maar toch blijft bijvoorbeeld een bediende met een jaarlijks brutoloon van 50.000 euro én een bedrijfswagen de zwaarst belaste in alle onderzochte landen. Zonder de bedrijfswagen zou het nettoloon van de Belgische werknemer nog verder achteruitgaan ten opzichte van zijn Europese collega's. Alleen wordt gestraft De derde conclusie is dat de belastingdruk in ons land uitzonderlijk hoog is voor wie veel verdient en alleenstaand is. In weinig andere Europese landen is het verschil tussen een kostwinner in een gezin met twee kinderen en een alleenstaande zo groot.
De krant voerde samen met consultant Deloitte een onderzoek naar de Belgische lonen. De Belg houdt met een relatief laag nettoloon voldoende koopkracht over, luidt de conclusie.
Elf landen Daarbij werden elf landen vergeleken, alsook verschillende statuten (arbeider, bediende en zelfstandig bedrijfsleider) en verschillende gezinssituaties. Om te beginnen maakte Deloitte niet alleen de vergelijking met de buurlanden van België, maar met een bredere selectie Europese landen. Ook Italië en Spanje zijn in het onderzoek opgenomen, omdat zij samen met Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Duitsland de grootste vijf economieën van de EU vormen.
Ierland is dan weer dankzij zijn lage vennootschapsbelasting aantrekkelijk voor internationale hoofdkwartieren. De studie bekijkt ook twee Oost-Europese landen: Polen, de grootste Oost-Europese economie, en Tsjechië, een belangrijke concurrent van België voor de auto-industrie. Zweden werd opgenomen om de toets met het Scandinavische model te maken. Consultants van Deloitte uit al die landen hebben de cijfers gevalideerd.
Zelfstandigen Een laatste punt is dat managers en bedrijfsleiders in ons land doorgaans niet als bediende werken, maar als zelfstandig bedrijfsleider. Dat maakt dat ze een lagere bescherming in de sociale zekerheid krijgen, maar netto wel meer overhouden om zelf te sparen.
Nemen we bijvoorbeeld een gehuwde man met twee kinderen die de enige kostwinner is in het gezin en een brutoloon van 125.000 euro verdient. Als bediende houdt hij in dat geval maar 37 procent van de werkgeverskosten over als nettoloon. Als zelfstandig bedrijfsleider wordt dat 48 procent. Meteen scoort België in de rangschikking beter dan bijvoorbeeld Zweden of Frankrijk. Dat komt omdat in die landen het statuut van zelfstandig bedrijfsleider niet bestaat.
Mythe van de bedrijfswagen Het onderzoek van Deloitte in samenwerking met De Tijd maakt meteen een einde aan een belangrijke mythe over de Belgische loonkosten. Die wil dat Belgische werknemers heel zwaar belast zijn, maar dat vaak compenseren via een fiscaal gunstige bedrijfswagen.
Dat klopt niet echt. Deloitte bekeek ook de loonkosten voor bedienden met een bedrijfswagen. En ook in die scenario's blijken Belgische werknemers het zwaarst belast van die in de elf Europese landen uit de studie. Een bedrijfswagen verzacht misschien wel de belastingdruk, maar verandert niets aan het feit dat België kampioen in de personenbelastingen is.
'Dat is een merkwaardige vaststelling', zegt Deloitte-partner Patrick Derthoo, 'omdat we algemeen aannemen dat België het land van de bedrijfswagens is. Voor velen is de bedrijfswagen dan ook de kers op de taart in het loonpakket. We moeten wel beseffen dat zonder die auto de vergelijking met andere Europese landen vanaf een bepaalde loonschaal ronduit dramatisch zou zijn.'
Dikste vrouw ter wereld (317 kg) moet dringend op dieet om in hersenscanner te passen
Foto's Barcroft Media.
De 49-jarige Terri Smith weegt 317,5 kg en is daarmee waarschijnlijk de zwaarste vrouw ter wereld. Ze moet nu echter dringend op dieet om in een hersenscanner te passen.
Smith is gekluisterd aan haar bed in Ohio in de VS. Ze kan niet op eigen kracht bewegen, rechtstaan of zich omdraaien. Ze lijdt ook aan barstende hoofdpijnen en moet dringend een MRI-scan ondergaan om te zien of ze geen hersentumor heeft. Maar... ze is te dik om door zijn scanner te geraken en ook om nog maar door de deuren van een ziekenhuis te kunnen. Bekijk hier de foto's. Afhankelijk van man en dochter Terri is helemaal afhankelijk van haar man Myron (44) en haar oudste dochter Najah (30). Ze moet gewassen, gevoed en aangekleed worden door haar familie op haar bed. "Mijn man is mijn engelbewaarder, hij doet alles voor me", zegt Terri in The Sun. "De meeste mannen zouden het al lang zijn afgebold - en wie zou hen dat kwalijk kunnen nemen? - maar Myron is een levende heilige."
Fatso Terri was altijd al een zwaargewicht. Toen ze zeven was, woog ze al 50 kilo, ongeveer het dubbele van het gemiddelde voor een kind van die leeftijd. "Mijn bijnaam of school was 'Fatso' (dikkerdje). Niemand wou mij in zijn of haar ploeg bij het sporten, wat ook niet goed was voor al dat vet." We hebben ook foto's uit Smiths jeugd.
Afro-Amerikaanse keuken "Wij groeiden op met de Afro-Amerikaanse keuken en geen haan die daarnaar kraaide. We keken niet echt naar wat we aten en wisten niet wat nu gezond was en wat niet." Terri is inmiddels verwikkeld in een heftige strijd tegen haar gewicht én tegen de tijd. Ze wil in aanmerking kunnen komen voor een maagoperatie.
"Eens je zo dik bent dat je niet meer kan bewegen, maakt het niet echt meer uit hoe gezond je eet. Het gewicht blíjft aan je kleven. Je verbrandt geen ene calorie." MRI-scanner voor olifanten Ziekenhuizen zijn niet voorzien op zulke buitensporige gevallen als Terri. "We dachten dat we haar misschien een MRI zouden kunnen afnemen in het toestel voor olifanten en neushoorns van de Cleveland Zoo, maar de dierentuin heeft helaas geen licentie voor mensen", zegt dokter Dariush Saghafi in The Sun.
Steeds meer buitenechtelijke kinderen in Vlaanderen
Het aantal kinderen dat bij niet-gehuwde moeders wordt geboren, is tussen 1999 en 2007 sterk toegenomen in het Vlaamse Gewest.
Samenwonend koppel In het Vlaamse Gewest werd in 2007 42 procent van de kinderen buiten een huwelijk geboren. Slechts 11 procent daarvan werd echter geboren buiten een verbintenis, waarmee wordt aangegeven of de ouders van de pasgeborenen al dan niet samenwonen. 'Buiten een huwelijk' geboren betekent dus vaak dat dit kinderen zijn van een niet-gehuwd samenwonend koppel, zo staat in officiële statistieken van de Algemene Directie Statistiek en Economische Informatie (ADSEI) van de federale overheidsdienst Economie.
Stijging Geboorten buiten de context van een huwelijk waren lange tijd zeldzaam in het Vlaamse Gewest. In 1970 en 1980 vond 2,5 procent van alle geboorten plaats buiten een huwelijk. In 1990 steeg dit aandeel naar 7 procent. Tien jaar later, in 2000, bedroeg het al 22 procent. Slechts 9,1 procent van die geboorten vond echter plaats buiten een verbintenis. In 2007 steeg het aantal geboorten buiten het huwelijk tot 42 procent.
Eerste en tweede kind Naargelang de leeftijd waarop moeders hun eerste en tweede kind krijgen, verandert ook hun leefvorm. Bijna de helft van de moeders jonger dan 20 jaar woont bij de geboorte van een eerste kind ongehuwd alleen, 35 procent woont ongehuwd samen. Bij de geboorte van een tweede kind gaat het om respectievelijk 30 en 50 procent. In de leeftijdscategorie van 20 tot 34 jaar wonen moeders ongeveer even vaak ongehuwd of gehuwd samen bij de geboorte van een eerste en tweede kind. Vanaf de leeftijd van 35 jaar gebeurt het dat vrouwen weer iets vaker ongehuwd alleen wonen bij de geboorte van een eerste of tweede kind. Opleiding Opvallend is dat men ongehuwde samenwonende moeders vooral (45 procent) terugvindt in de groep van hoger secundair opgeleiden tijdens de geboorte van een eerste kind. Moeders die alleen wonen, vinden we voornamelijk terug in de groep met een lager secundair onderwijsniveau.
Beelden van een seksend koppeltje in de metro van Wenen zorgen voor ophef in Oostenrijk. Passagiers haalden massaal hun smartphones boven toen een stelletje op een bank van het voertuig lustig van bil ging. De vraag is nu of het om een romantische ingeving van het moment ging dan wel om een ordinaire seksfilm.
De discussie woedt in alle hevigheid op internetfora in Oostenrijk. Volgens sommigen is het duidelijk en gaat het om een gespeelde scène waarbij een van de inzittenden met zijn gsm beelden maakt voor een seksfilm. Andere surfers zijn dan weer de mening toegedaan dat het wel degelijk om een hitsig koppeltje ging.
Wat er ook van zij, de passagiers hadden dolle pret. Lachend haalden ze hun materiaal boven en maakten beelden van het stelletje dat luid aangemoedigd werd. Het gejoel en gefilm deerde het duo niet. Onverstoord gingen ze verder tot hij zijn hoogtepunt bereikte na het ritje van hun leven.
07/12 Federaal minister Michel Daerden was gisteren een van de deelnemers aan een Europese conferentie over de pensioenen in Brussel. Daerden deed van zich spreken, niet door wat hij zei, maar zoals gewoonlijk door de manier waarop.
Of de minister dronken was, weten we niet maar het lijkt er alleszins erg op. "Ik hou ervan om een beetje te lachen. Dit is de vraag die jullie zich moeten stellen. Wie zal het eerste een groen boek of een wit boek over de pensioenen hebben? De commissaris of ik?", grijnst Daerden op een bepaald ogenblik.
Commissaris Andor, tot wie Daerden lalt, kijkt uit plaatsvervangende schaamte weg.
De Amerikaanse ontwerper Tom Ford vindt dat mensen er mooier uitzien wanneer ze naakt zijn. Kledij kan mensen soms lelijker maken dan ze zijn. Dat geldt volgens de designer vooral voor voluptueuze vrouwen, schrijft de website Contact Music.
Tom Ford denkt dat dikke vrouwen veel aantrekkelijker zouden zijn als ze naakt door het leven zouden gaan. "De meeste mensen zien er beter uit wanneer ze naakt zijn. Zo hebben we allemaal een harmonieuze kleur, met symmetrie en een van nature aanwezige elegantie. Dikke vrouwen zien er bijna altijd beter uit zonder de striemen en oneffenheden veroorzaakt door kleding", aldus Ford. De voormalige Gucci-ontwerper loopt in zijn vrije tijd zelf ook vaak naakt rond in zijn huis. "We zijn het enige 'dier' dat kleding draagt en dat moet niet alleen maar zo zijn omdat honden hun knopen niet dicht kunnen doen", voegt de ontwerper eraan toe. Onlangs zou Tom Ford nog hebben gezegd dat hij geen mensen met overgewicht in zijn winkel zou accepteren.
Een mens zou met een dégout naar VRT-programma's à la VOLT kijken. De eeuwige Martine Tanghe met haar belerende opmerkingen. Ik heb soms het gevoel dat we naar schooltelevisie kijken. De lerares die haar kinderen ethisch-correct leert denken. Maar daar wringt natuurlijk het schoentje. Wat is bij God ethisch verantwoord? Wie bepaalt deze normen? Is het bij voorbeeld immoreel om de duizenden asielzoekers terug aan de deur te zetten? En is het onverantwoord om als zelfstandige Uw brood te verdienen, of is geld verdienen immoreel en hetzelfde als woeker?
Als je de morele waarden van de VRT wil kennen, lees je best De Morgen. Daar vind je de nieuwe 21e eeuwse mens. Een soort van propere energiezuinige wereldburger. Iemand die geschoold is in een grootstad, bij voorkeur de modestad Antwerpen, of in het multiculturele Brussel. Het is iemand die zijn klassiekers kent, die graag een boek leest en die na een dag flaneren op de brede boulevards bij een kopje koffie filosofeert over een betere wereld. De nieuwe progresieve mens heeft oog voor ethiek, cultuur en mode. De nieuwe VRT-man laat zijn stoppelbaard of zijn haar een beetje groeien en draagt absoluut nooit een stropdas. Dat tooisel is voor rechtse yupies met grote energieverslinde wagens of voor grijze stinkende ambtenaren op het ministerie. Volgens het wereldbeeld van de VRT-mens zit onze planeet vol met sukkelaars en dienen wij dringend deze mensen onderdak te bieden. De nieuwe VRT-mens telt in zijn vrienden natuurlijk een aantal holebi's en nieuwe Belgen. De nieuwe progressieve mens heeft immers een brede kijk op het leven en zet zich af tegenover de conservatievelingen van de kleine Vlaamse gemeenten. De meeste nieuwsanchors van de VRT passen perfect in dit plaatje.
Het probleem met de ethische waarden van VRT is dat zij niet overeenkomen met de waarden die leven bij de doorsnee bevolking. De Vlaamse bevolking staat niet de springen om voor OCMW te spelen voor de rest van de wereld. Wij willen niet in weer en wind met de fiets naar het werk. Wij prefereren nog steeds onze wagen om gezinsuitstappen te maken. En als wij een verkeersboete krijgen, zijn we kwaad op de overheid die ons weer eens geld uit onze zakken klopt. Wij komen nog altijd op voor onze traditionele waarden. Het traditioneel gezin blijft voor de bevolking het ideaalbeeld. Alternatieve samenlevingsvormen worden bij ons nog steeds als "vreemd" ervaren. De meeste mensen trouwen nog steeds voor de kerk en wensen nog steeds christelijk begraven te worden. Een doorsnee Vlaming werkt voor zijn brood en loopt niet te slenteren in musea. Als we filosoferen op café, dan is het zijn met een pint in de hand en zeker niet slurpend aan een koffie in een grootstad.
Er groeit met andere woorden een kloof tussen de nieuwe 21e eeuwse prototype van de VRT en de doorsnee man in de straat. Ik hoop dat de opiniemakers dat inzien en meer aandacht besteden aan de échte man in de straat in plaats van één of andere Antwerpse modepop of verwijfde man.
Drie Zwarte Pieten hebben gisterenavond geprobeerd bewoners van een huis in het Nederlandse Beuningen te overvallen. De drie belden aan en drongen de woning binnen. Buren hoorden gestommel en kwamen kijken wat er aan hand was.
De Zwarte Pieten sloegen daarop op de vlucht. Op de hoek stond een auto klaar; daarmee zijn ze richting A73 gereden, meldde de politie vandaag. Volgens de agenten hebben de overvallers niets meegenomen. Men weet ook niet waarom precies dat huis in Beuningen werd overvallen.
Trouw eens met je hond en andere ongewone huwelijken
De Indiase Bimbala Das trouwde in 2006 met een cobra.
Lee Jin-gyu en zijn kussen.
Uwe Mitzscherlich en zijn kat.
Erika La Tour Eiffel ziet het groot.
Sharon Tendler en haar tuimelaar.
Amy Wolfe trouwde met een roetsjbaan nadat ze er 3.000 keer had opgezeten.
Vorige week nog berichtten we hier over het huwelijk dat de Australiër Joe Guiso afsloot met zijn Labradorteefje. Maar de man is lang niet de enige die zich een merkwaardige partner voor het leven uitkoos. Wij verzamelden voor u tien ongewone huwelijken.
1. Kussen met kussen Na zes jaar vaste verkering besloot de Zuid-Koreaan Lee Jin-gyu (28) de grote stap te wagen. De man trad in het huwelijk met zijn hoofdkussen. Zijn ongewone bruid draagt de afbeelding van 's mans favoriete tekenfilmfiguur Fate Testarossa. Het hoofdkussen gaat steevast mee op restaurant, krijgt daar een eigen zitje en een eigen gerecht.
2. Kat met astma Toen bleek dat de geliefde kat van de Duitse postbode Uwe Mitzscherlich aan een dodelijke vorm van astma leed, was zijn besluit snel gemaakt. Tijdens een onofficiële huwelijksplechtigheid verbond hij zich in de echt met zijn geliefde Cecilia. "We knuffelen voortdurend en ze sliep hoe dan ook al altijd bij mij", getuigde de bruidegom.
3. Videospel Nagenoeg een jaar geleden trouwde een 29-jarige Japanner met de vrouw van zijn dromen: Nene Anegasaki. Zijn huwelijk met deze figuur uit het Ninenda DS game 'Love Plus' werd online uitgezonden voor de fans van het spelletje. Een echte priester vervulde de plichtplegingen. "Ze wordt niet kwaad als ik niet tegen haar spreek", was een van de doorslaggevende argumenten van de man die door het leven gaat als Sal 9000.
4. Eiffeltoren De Française Erika La Tour Eiffel (39) ziet het groot. In 2008 trad zij in het huwelijk met de Eiffeltoren. De vrouw beweert dat ze valt voor levenloze objecten. De vrouw heeft ook een diepgaande relatie met een stuk omheining dat een plaatsje heeft gekregen in haar slaapkamer.
5. Roetsjbaan Nadat ze er ruim drieduizend keer had 'opgezeten', trouwde de Amerikaanse kerkorganiste Amy Wolfe met 1001 Nachts, een roetsjbaan in een pretpark in Pennsylvania. De vrouw overweegt om haar familienaam te veranderen in Weber, naar de man die de achtbaan ontwierp.
6. Dolfijn Tijdens een kleine plechtigheid in de Israëlische badplaats Eilat trouwde de Britse Sharon Tendler (45) met de vrouwelijke tuimelaardolfijn Cindy. "Ik hoop dat ze vele kleine dolfijntjes mag hebben", verklaarde de duidelijk niet jaloerse Sharon.
7. Slangenvrouw Voor meer dan 2.000 genodigden trouwde de Indiase Bimbala Das in 2006 met een cobra. Het huwelijk werd toegestaan door de ouderlingen van de Vaishnav-sekte. "Hij heeft mij nog nooit gebeten", aldus Bimbala. Hopelijk leven ze nog lang en gelukkig.
8. "Van moeten" met de geit Het huwelijk van de Soedanees Charles Tombe was eigenlijk "van moeten". De man werd betrapt toen hij het deed met Rose, de geit van zijn buurman. Die legde het 'dossier' voor aan de dorpsouderlingen. Die beslisten dat Tombe een bruidsschat moest betalen voor de geit en er mee moest trouwen. "Omdat hij had gehandeld alsof het een vrouw betrof", aldus de ouderlingen. Enkele maanden later werd Rose trouwens doodgereden.
9. Berlijnse Muur Eija-Riitta Berliner-Mauer (56) beweert dat ze smoorverliefd werd op de Berlijnse Muur. Toen ze zeven jaar was, zag ze het bouwwerk op tv en het was meteen prijs. In 1979 trad ze in het huwelijk met de Muur. In 1989 werd het bouwsel echter gesloopt en daar was Eija-Riitta Berliner-Mauer het hart van in. "Ik heb sedertdien nooit meer de restanten bezocht. Het was gruwelijk wat ze mijn echtgenoot hebben aangedaan", aldus de 'weduwe'.
10. Van de hond Vijftien jaar lang leefde Selva Kumar uit New Delhi met een trauma. Als tiener had hij twee honden doodgeknuppeld. Als gevolg daarvan raakten zijn twee handen verlamd en werd hij doof aan één oor. Althans, dat beweert Selva Kumar. Om van die 'vloek' af te raken, besloot Kumar in 2007 om te trouwen met Sevli, een tienjarige straathond. Het teefje droeg tijdens de plechtigheid een oranje sari en een bloemenkrans.
Nu Sinterklaas het land verlaat, mag de kerstman zich stilaan opmaken voor de dienst. Deze Santa heeft zich alvast moed ingedronken met het oog op de drukke eindejaarsperiode. De bewakingscamera's van een parkeergarage in Berlijn legden de esbattementen van de man vast.
Op de beelden is te zien hoe de man tegen een paal plast. De kerstman hobbelt dan voort om vervolgens onzacht tegen de koffer van een auto te smakken.
Nadat hij zijn pet weer enigszins recht op z'n kop heeft gezet, vervolgt de de olijkerd zijn weg. Weer moet hij plassen, ditmaal voor de ingang van de lift. Een koppeltje dat uit de lift stapt is getuige van het schouwspel. Met zijn broek in de handen krijgt de Duitse Santa prompt een por waarop hij weerom tegen de grond smakt.
Voor een goed begrip: de dronkeman is niet met de auto naar huis gereden. De uitbater van de parking heeft hem op een bus zien stappen.
De Roemeen Vlad Popescu (48) drinkt zich graag af en toe zat. Dat zint zijn vrouw evenwel niet en dus verbande ze haar wederhelft naar het hondenhok in de tuin. Vlad is nu vlammend kwaad en wil zijn vrouw voor de rechter slepen.
Met de hond "Ik mag zelfs niet meer binnen om naar het toilet te gaan", klaagt Vlad. "Ik heb ondertussen het hok wat groter gemaakt, want ook onze hond moet er in leven". Vlijtige Vlad heeft ook een flard isolatie in het kot aangebracht want ook in Roemenië is het nu niet bepaald warm.
Ware hel Vrouwlief Maria (43), die met hun twee kinderen knus in huis woont, is vooralsnog niet te vermurwen. "Dat hondenhok bijspijkeren is de enige huiselijke klus die hij in tien jaar heeft uitgevoerd", zegt ze. "Door zijn gezuip is ons familieleven een ware hel geworden. Het is hoog tijd dat hij wakker geschud wordt en zijn verantwoordelijkheid opneemt".
Gisterenavond keek ik naar de VRT-reportage "God en klein Pierke" over oud-kardinaal Danneels. De reporter, Martin Heylen, is een zacht man. Toch werd de hele reportage ingepalmd door de seksuele misbruiken binnen de Katholieke Kerk. En dat is misschien wel een gemiste kans. Want het interesseerde mij wel om een bredere kijk op Danneels te kunnen krijgen. Hoe waren zijn kinderjaren, zijn ouders, zijn familie...Wanneer heeft de man roeping gekregen en hoe ziet hij God, het hiernamaals en dergelijke. Een diepgaander filosofisch-religieus gesprek had wellicht meer inhoud gebracht. Maar natuurlijk, dit programma wordt gebracht in "primetime" en op de VRT. Diepgaande religieuze programma's vindt men momenteel enkel nog in de daluren op Canvas.
Op een bepaald ogenblik zei de oud-kardinaal dat hij het meeste respect heeft voor Justitie. Ik moet U eerlijk bekennen dat ik dat al lang niet meer heb. Ons gerechtelijk apparaat is een aanfluiting voor een democratisch land. Iedereen weet intussen hoe rechters aan hun benoeming geraken. Het heeft te maken met manipulaties van de Loge (Groot-Oosten) en de Katholieke Zuil. Alle posten worden intern verdeeld. Waarom anders worden mensen als de vrouw van De Gucht of De Crem, de zus van Leterme, Verwilghen of Reynders plots beloond met zulke mooie functies. Overigens, er zijn rechters die het mij zelf gezegd hebben hoe ze benoemd zijn geraakt. Zogezegd is er een scheiding der machten. Je zal als echtgenote van een De Crem maar moeten oordelen over een hooggeplaatste CD&V-er...Men moet de kat niet bij de melk zetten. Eigenlijk zou er een verbod moeten komen op benoemingen van dat dichte verwanten van ministers.
Met deze benoeming toont De Crem ostentatief aan dat hij in niets verschilt met de rest van de politieke klasse; Zoveel mogelijk nemen, pakken terwijl je kan...Ons land is diep gezonken.
Echtgenote De Crem krijgt topjob bij gerecht
Minister van Defensie Pieter De Crem (CD&V)
Advocate Caroline Bergez, de vrouw van federaal minister van Defensie Pieter De Crem (CD&V), is vorige week aangesteld als plaatsvervangend rechter bij het Gentse hof van beroep.
Justitiespecialist Stefaan Van Hecke (Groen!) vindt de benoeming van de echtgenote van de defensieminister echter "een toonbeeld van vriendjespolitiek" en een slag in het gezicht van jonge rechters, zo bericht De Morgen.
Benoemd na advies Volgens Bergez klopt het helemaal niet dat ze de job aan haar echtgenoot te danken heeft. Ze benadrukt dat ze enkel is ingegaan op een vraag van de stafhouder.
Aan de functie in kwestie gaat geen examen vooraf, de kandidaten krijgen een advies en worden op basis daarvan benoemd door de Hoge Raad voor de Justitie. Als er niet genoeg 'echte' rechters zijn, vallen de plaatsvervangers in.
Zwitsers horlogemerk Hublot maakt speciale reclame
F1-baas leent toegetakeld gezicht aan reclamecampagne
Bernie Ecclestone heeft niet lang getreurd na de overval van 25 november in Londen. De 80-jarige F1-baas, die voor 240.000 euro aan juwelen moest afgeven, heeft zijn toegetakelde gezicht geleend aan het Zwitserse horlogemerk Hublot. Die maakten daar dankbaar gebruik van in een reclamecampagne. 'See what people will do for a Hublot', klinkt de slogan of vrij vertaald 'Kijk eens tot wat mensen allemaal in staat om een Hublot te bemachtigen'.
Het viel mij op dat Yves Leterme gisterenavond uitgebreid aan het bod kwam in Terzake. Het ligt er vingerdik op dat de VRT iets wil goedmaken, na het onprofessioneel gedrag van Ivan De "verschrikkelijke" Vadder in De Zevende Dag. Het was overigens opmerkelijk hoe lief Leterme in de pers bleef van deze slechte journalist. De "deal" met VRT was allicht al lang geklonken.
Gisteren las ik de column van Marie-Rose Morel in Het Laatste Nieuws. Om bij te huilen. Ik was er een ganse dag niet goed van. Het is onbegrijpelijk dat de natuur of God jonge mensen laat sterven. Wat is het nut voor de natuur om een jonge moeder met twee kinderen dood te laten gaan? Sommigen zeggen dat het een straf is van God. Maar zeg mij eens waarom er in alle ziekenhuizen jonge kinderen liggen die kanker hebben? Die kinderen hebben niemand iets misdaan. Waarom worden kinderen gehandicapt geboren? Het is duidelijk dat de natuur vele interne fouten en afwijkingen heeft. Na vele generaties ontstaat er een vorm van survival of the fittest. De fouten en afwijkingen in de natuur maken gewoon een deel uit van dit proces. Sommige "fouten" hebben nut en worden nadien generaties doorgegeven. Zo ontstaat er een nieuwe soort. Maar je zal maar deel uitmaken van dit proces en net een fout hebben in Uw lichaam dat Uw leven kost. We beschouwen ons allemaal zo belangrijk, maar zijn niet meer als een schakel in een eindeloos project.
Ondertussen boekt de Wetenschap enorme vooruitgang, maar blijkt ze nog altijd niet in staat om kanker te verhelpen. Binnen één of twee generaties zullen we zeggen dat Marie-Rose Morel niet had moeten sterven met moderne medicatie. Ik heb een grootvader die is gestorven als gevolg van een bloedklonter. Nu geven ze deze patienten een simpele spuit en de bloedklonter lost zo op. Mijn grootvader liet een weduwe met negen jonge kinderen achter!
Ik ken Joyce De Troch en haar familie al meer dan 30 jaar. Haar vader Ides had een optiekzaak in de Dijkstraat te Dendermonde, terwijl haar moeder, Vera er één had in de Brusselsestraat. De familie van Joyce was een beetje extravagant. Vader Ides reed met zo'n rode opvallende sportwagen, een Bitter. Joyce was een product van haar opvoeding en was van kindsbeen af een opvallende verschijning. Als kind liep ze al te flaneren met uitdagende pakjes en als jonge humaniorastudentin (te Sint-Vincentius) had ze al een paar vriendjes. Ze kickte daarbij steeds op oudere jongens en mannen. Op een bepaald ogenblik, ze was toen rond de 16 jaar oud, had ze een relatie met een bekende Dendermondenaar van minstens 20 jaar ouder. Gans de stad sprak er toen schande over. Voor haar ouders werd het ook wat teveel en Joyce werd verbannen naar een internaat in Wallonië. Enkele jaren later zag ik haar terug in de Dancing Ckomilfoo in de Dijkstraat te Dendermonde. Ze was toen enorm verdikt. Ze moet toen wel 80 kilogram zwaar geweest zijn. Haar nieuwe vriend, een bekend Dendermonds garagist, betaalde haar lyposuctie en opnieuw enkele maanden later verscheen ze als finaliste van de Missverkiezingen. Daar maakte ze het opnieuw te bont door de nacht door te brengen met een zekere Thomas Siffer en haar naam in de Show Business was gemaakt. Joyce's leven is tot op heden een hobbelig parcours geweest van schandaaltjes, kleine en grotere drama's. Joyce is en was een opvallende verschijning, maar er zijn teveel duistere zijden aan haar om haar écht knap te kunnen vinden.
Beroepsverbod van drie jaar gevorderd tegen Joyce De Troch voor fiscale fraude
Joyce De Troch met dochtertje Alexia op schoot.
Mediafiguur Joyce De Troch en haar moeder Vera Van den Abbeele zijn vandaag voor de Dendermondse strafrechter verschenen op verdenking van van fiscale fraude in het kader van het evenementenbureau Enjoy dat ze leiden. Het openbaar ministerie vorderde een gevangenisstraf van 18 maanden met uitstel voor De Troch en een beroepsverbod van drie jaar. Voor Van den Abbeele werd zes maanden voorwaardelijk geëist.
Huwelijksfeest Joyce De Troch (36) kreeg in mei vorig jaar de politie op bezoek voor huiszoekingen op haar privé-adres en op de zetel van de bvba in Dendermonde. Het gerecht vermoedde een btw-fraude en fraude met de inkomstenbelasting, nadat een klant aan de speurders had verteld dat hij De Troch voor de organiseren van een huwelijksfeest een deel in het zwart had betaald. Het onderzoek dat volgde, leerde de speurders dat De Troch niet al haar inkomsten aangaf. De Troch en haar moeder werden gedagvaard voor ontduiking van belastingen en voor fraude.
Geregulariseerd Volgens De Trochs advocaat, Marijn Van Nooten, is de zaak ondertussen geregulariseerd met de belastingen en werd een bedrag van 273.000 euro betaald. De strafrechtelijke kant van de zaak kwam vandaag voor de correctionele rechtbank. De verdediging drong aan op de gunst van de opschorting. Vonnis op 4 januari 2011.
De chinese Ao heeft wel een heel speciale poedel. Liu Liu loopt niet graag op vier poten en verkiest tijdens de wandeling dan ook om steeds op haar achterpoten te lopen. Het dier heeft nog meer menselijke trekjes, want Liu Liu kijkt graag cartoons. Het beestje blijft ook niet graag alleen achter en begint te blaffen als haar baasje vertrekt zonder haar. Om dat probleem op te lossen, zet Ao cartoons op als ze weggaat en dan is Liu Liu gelukkig.
Nomen est omen heet het in het Latijn. Ivan De "Verschikkelijke" Vadder heeft zich vandaag tijdens het VRT-programma De Zevende Dag langs zijn slechtste kant laten zien. Tijdens een interview met Yves Leterme ergerde hij zich zo erg aan de premier dat hij woest zijn stoel verliet midden in het gesprek.
Ik heb het interview met Yves Leterme nogmaals herbekeken. Wat De Vadder deed kan gewoon niet. Misschien wil De Vadder een hit worden op Youtube, maar hij zal de geschiedenis niet ingaan als het prototype van een goed journalist. Het is niet gebeurd zoals Het Laatste Nieuws schrijft op haar website. Het is niet dat Leterme een hele reeks vragen negeerde. Neen, reeds bij vraag twee en amper twee minuten later verloor de VRT-journalist het geduld! De eerste vraag was er nochtans één waar men inderdaad enkele minuten kan mee vullen, namelijk hoe het zo ver is kunnen komen met ons migrantenbeleid. Men mag ook niet vergeten dat men het programma De Zevende Dag al voor de helft gevuld had met interviews en debatten over het ontspoord migrantenbeleid. Als dan uiteindelijk de eerste minister aan het woord kwam, kreeg die amper de tijd om te antwoorden...
Neen, de talrijke steunbetuigingen ten spijt, wat Ivan De Vadder gedaan heeft, kan niet en dient te worden gesanctioneerd. Ik heb de vorige verkiezingen niet op Leterme gestemd en het is sinds Leo Delcroix -en de afschaffing van de dienstplicht- geleden dat ik nog op een CD&V-er gestemd heb, maar dit schouwspel was de journalistiek onwaardig!
Een journalist en zeker één die op Televisie komt moet neutraal zijn of toch tenminste doen alsof hij objectief is. Ivan De Vadder geeft net zoals vele VRT-journalisten de indruk niet objectief te zijn, maar eerder progressief of socialistisch. Het is typisch voor journalisten dat zij een verzwakt politiek dier willen afmaken. En inderdaad Leterme is "over the top". Hij zal nooit meer premier worden en misschien nooit meer minister. Op zo'n moment worden de messen geslepen. Dan zien bepaalde reporters de kans om hun ware "slechte" aard laten zien. Op lokaal vlak heb ik hetzelfde meegemaakt toen ik in onmin viel met een grote partij. Opeens las ik de belachelijkste verhalen over mij in de pers. Dat ik in de politiek zat voor het geld bij voorbeeld, terwijl de politiek amper 0,5% van mijn inkomen vertegenwoordigde. De onnozelste losse flodder werd plots een verhaal. Reporters hebben veel macht en vooral de macht om iemand te maken of te kraken. Ze hebben Bart De Wever als "slimste mens" groot gemaakt. Anderzijds stigmatiseren zij al jaren mensen aan de rechter zijde van het politieke spectrum. Jean-Marie Dedecker bij voorbeeld. Hij wordt al afgemaakt vooraleer hij in media verschijnt. Of Yves Leterme, die eerst de Hemel werd ingeschreven als de nuchtere notarisklerk om kort nadien te worden afgeschoten als onbekwaam of besluiteloos. L'histoire se répète. Net zoals in 2007 slaagt Bart De Wever er nu ook niet in een staatshervorming door te voeren. Dit belooft voor De Wever binnen drie jaar. Als hij geluk heeft mag hij nog eens in de Zevende Dag verschijnen. Maar als hij niet op zijn tellen let, zal hij worden uitgelachten zoals men dat met Jean-Marie Dedecker doet, of worden behandeld als Leterme vandaag op één.
Bij mijn weten is de VRT nog steeds een staatszender en is premier Leterme nog altijd de premier van dit land...Wordt hopelijk vervolgd!
BRUSSEL - Het optreden van aftredend premier Yves Leterme in De Zevende Dag leverde opmerkelijke beelden op. Journalist Ivan De Vadder kreeg van de premier geen kans om vragen te stellen over diens asielbeleid. Waarop De Vadder zijn stoel verliet.
De eerste minister kwam in het De Zevende Dag het mank lopende asiel- en opvangbeleid verdedigen, maar ging daarbij nauwelijks in op de vragen van De Vadder. Die wou weten hoe Leterme de vertraagde opvang kan uitleggen aan mensen die op straat slapen. De premier bleef echter onverstoorbaar doorpraten over de werkwijze van zijn regering, waarop Ivan De Vadder zich kwaad maakte, evenwel zonder zijn stem te verheffen. 'Premier, ik probeer even een vraag te stellen. Zal ik anders gewoon verdwijnen? Dan kunt u rustig verder doen. Ja, daar is de camera.'
Leterme deed alsof er niets aan de hand was en bleef doorpraten. De Vadder merkte nog op 'dat dit echt geen regeringsmededeling is. Dat moet u begrijpen.' Maar de premier maakte zijn betoog af, waarna De Vadder - die even naast de premier was gaan staan en dan weer ging zitten - snel afsloot met 'Dankuwel, meneer de premier.'
Door de aanhoudende crisis rond de opvang van asielzoekers kreeg Leterme de voorbije dagen heel wat kritiek te slikken. Hij is immers bevoegd voor de coördinatie van het asiel- en migratiebeleid.
Ik herinner mij dat ik als kersvers gemeenteraadslid geconfronteerd werd met de linkse koerswijziging van Guy Verhofstadt. Verhofstadt moest en zou de Snel-Belgwet door onze strot jagen. Verhofstadt was zo machtsgeil dat hij bereid was één van de meest linkse politieke maatregelen te nemen. Hij haalde er zelfs de partijnestor Willy De Clercq bij. De oude man verdedigde met vuur het onverdedigbare op het partijcongres en de basis slikte de bittere pil door. Enkel de (machts)geile Annick De Ridder probeerde een beetje weerwerk te bieden, terwijl buiten aan het congres het Vlaams Belang betoogde. Nadien bleek het optreden van De Ridder niet meer dan een ongemeende marketingstunt. De Ridder heeft ondertussen haar naam gemaakt als de meest ruggegraatloze politica van het parlement, die nog het best kan vergeleken worden met de gemene Hilde Vautmans, die haar carrière ook op een weinig eerbare manier heeft uitgebouwd. (De mensen binnen de VLD zullen wel begrijpen wat ik bedoel.)
Waarom dat de meesten binnen de VLD bleven is een raadsel. Wellicht is er de traditie. Sommigen zijn al generaties lang liberaal. Dikwijls waren liberalen goddelozen of logebroeders die tot de burgerij behoorde. Ik denk dan aan industrielen, vrije beroepers en dergelijke. Van oudsher vonden liberalen en socialisten elkaar in hun strijd tegen de macht van de Kerk in Vlaanderen. Dergelijke mensen kunnen natuurlijk geen kant op. Ook al verklaart de VLD plots dat ze pro-migrant is, dan nog zullen zij in zo'n partij blijven. Maar de overgrote massa van VLD-ers zijn ordinaire carrièrejagers. Mensen die leven van de politiek, kabinetards, politiek benoemden, schepenen, parlemetsleden, parlementsmedewerkers, deputés e.d. Wiens brood men eet, wiens woord men spreekt. Dit oude spreekwoord is nog steeds brandend actueel. Er is ook een groep die eigenlijk weinig te vertellen heeft. Voor hen is de politiek een bezigheidstherapie, een manier om eens buiten te komen onder de mensen.
Of de excuustruzen van de VLD. "Vrouwen-van" die eigenlijk niets te betekenen hebben, maar die dienen om de lijst op te vullen om zo aan het minderheidsquorum te geraken. Hier en daar geraakt er eens een excuustruus in het parlement, maar daar horen we dan niet veel meer van. Zulke individuen trekken zich op aan hun P-nummerplaat, titel en mooie verloning. Het ergste is natuurlijk als zulke middelmatige individuen naast hun schoenen beginnen te lopen. Ganse afdelingen zijn in Vlaanderen kapotgemaakt omwille van het feit dat een excuustruus plots tot lijsttrekker werd gepromoveerd. Iemand als een Karel De Gucht heeft vele afdelingen om zeep geholpen door zijn vriendje -maar vooral vriendinnetje- bovenaan een lijst te droppen. U moet zich eens inbeelden dat U al 20 jaar aan de kar trekt van een lokale afdeling en dat daar ineens een truttebel verschijnt die lijsttrekker wordt, zonder enige vorm van inhoud te hebben. Bij voorbeeld Marc Verwilghen kan er over mee spreken in Dendermonde.
Terug naar het migrantenbeleid van de VLD. Zoals gezegd ligt de VLD zelf aan de basis van het falend migrantenbeleid. Jarenlang zaten zij in de regering en jarenlang lieten zij alles ontsporen. En nu moeten zij de vermoorde onschuld spelen. Nu eisen zij plots harde maatregelen en vragen zij stemming van hun wetsvoorstellen...Wetsvoorstellen? Er werden geen neergelegd door de VLD. Het is gewoon te belachelijk voor woorden. De "open" VLD heeft de staatsgrenzen "open" gezet voor de ganse wereld. Vandaar het prefix "open"! Ik begrijp wel dat de nieuwe garde binnen de VLD streeft naar oude meer rechtse waarden, maar het zal nog zijn tijd duren. Overigens Alexander De Croo heeft zijn achternaam niet mee. Hij draagt het verleden mee. In een nog niet zo ver verleden was vader De Croo diegene die zich kandidaat stelde tegenover Guy Verhofstadt met een "meer progressieve aanpak". Vele mensen zijn misschien wel naïef, maar onderschat toch niet de macht van het collectief onderbewuste. De Croo zijn haring braadt niet en je ziet het pijnlijke resultaat bij de verkiezingen. De VLD wordt zo stilaan een stuurloos schip, een mossel noch vis situatie. Er is de oude garde, maar die heeft afgedaan en er is de nieuwe generatie en die kan het gewoon niet waarmaken. Ik zie maar één lichtpunt in de duisternis en dat is Vincent Van Quickenborne. Nochtans heeft die zijn politiek verleden niet mee. Ooit begonnen bij de Volksunie en dan carrière bij de VLD. Eigenlijk is Q een echte jobhopper. Maar voor de rest heeft hij wel een goed politiek inzicht. Zijn huidige vriendin of moet ik zeggen "babe" is misschien ook wel een rem op zijn toekomst. Maar ik denk dat hij veel meer pro's heeft dan contra's. Dus als Alexander DC mislukt, is hij misschien de geschikte crisismanager.
Zijn er nog alarmkreten nodig over ons falend migratiebeleid? N-VA-voorzitter Bart De Wever stelt vast hoe non-beleid ons jarenlang verkocht werd als een humane, sociale, en open aanpak. Maar daar blijken vreemdelingen noch burgers wel bij te varen. Tijd voor verandering, dus.
Nieuwe internationale cijfers tonen aan dat onze leerlingen slecht scoren op democratische attitudes. Ze zouden intolerant zijn en terughoudend ten opzichte van de multiculturele samenleving en immigranten. In één beweging werden de leerkrachten met de vinger gewezen omdat ze de democratische en sociale verworvenheden te weinig zouden verkopen. De realiteit is echter dat dit migratiebeleid onverkoopbaar is geworden.
Waar migratie vroeger een maatschappelijk randgebeuren was dat enkel de grootsteden trof, is het vandaag een fenomeen waar geen enkele burger van het land aan ontsnapt. De demografische veranderingen van de laatste drie decennia zijn van een schaal en snelheid die burgers noch politici hadden durven voorspellen. Elk jaar ontvangen we alleen al op legale wijze meer dan 50.000 vreemdelingen. De bevolking van België stijgt 2,4 maal zo snel als het Europees gemiddelde, binnen enkele jaren wordt de kaap van 11 miljoen inwoners gerond. Een migratie van die omvang kent onvermijdelijk een grote maatschappelijke impact die, zonder krachtdadig optreden van de overheid, negatief kan uitdraaien.
De Belgische verblijfswet dateert van 15 december 1980. Na 30 jaar past het de balans op te maken. N-VA pleit dan ook voor een nieuwe totaalaanpak die de rechten en plichten van maatschappij en vreemdeling koppelt en die de basisverwachtingen van de samenleving erkent en respecteert.
Eén beleid, één gezicht Met zeven ministers/staatssecretarissen blijft een coherent migratiebeleid vandaag uit. Naast verblijf en verwijdering (Joëlle Milquet en Melchior Wathelet, allebei CDH), opvang en sociale rechten (Laurette Onkelinx en Philippe Courard, allebei PS), afgifte van verblijfsdocumenten (Annemie Turtelboom, Open VLD), nationaliteitsverwerving (Stefaan De Clerck, CD&V), is de premier in lopende zaken, Yves Leterme (CD&V), bevoegd voor de coördinatie van het migratie- en asielbeleid. Een totaalvisie ontbreekt.
Tegelijk nemen onze buurlanden wel de nodige maatregelen. België hinkt niet alleen op financieel en sociaaleconomisch vlak achterop, het is nu ook op migratievlak de zwakste schakel geworden. Eind juni trok ons land 4,5 keer meer asielzoekers aan dan het Europees gemiddelde en zelfs zes keer meer dan Duitsland. De asielcrisis toont bovendien aan dat er een acuut tekort is van 7.000 opvangplaatsen, dat 1.200 vreemdelingen in hotels worden ondergebracht en dat al meer dan 330.000 euro aan dwangsommen werd uitbetaald. De verdubbeling van het budget voor Fedasil van 223 miljoen euro in 2005 naar 430 miljoen voor 2011, blijkt niet te volstaan. Van 2005 tot en met 2009 werden bovendien meer dan 61.000 illegale vreemdelingen geregulariseerd, in 2010 staat de teller al op 16.353.
Het volstaat dan ook niet om hier en daar een puzzelstukje te vervangen. Integendeel moet de volledige migratiepuzzel opnieuw worden gelegd.
Er is nood aan een coherent migratieverhaal dat wordt uitgevoerd door één minister. Een verhaal dat maatschappelijk gedragen is, dat uitgaat van de realiteit van migratie en dat de uitdagingen niet uit de weg gaat. Dit beleid moet worden vormgegeven in een volledig vernieuwd migratiewetboek waarin de 30 jaar oude vreemdelingenwet drastisch wordt gemoderniseerd, de misbruiken worden afgestraft en het eindeloos combineren van verschillende procedures wordt uitgesloten.
De N-VA heeft grondig onderbouwde wetsvoorstellen voorbereid op vlak van nationaliteit, gezinshereniging, opvang, asiel, medische en humanitaire regularisatie, arbeids- en studentenmigratie en terugkeer. Wij blijven de hand uitsteken, maar de regering in lopende zaken blijft weigeren die te schudden. In het parlement wordt het gesprek ten gronde uit de weg gegaan. Resultaat is dat het land blijft steken in een negatief migratieverhaal en dat het maatschappelijk draagvlak volledig wegsmelt. Een ruim beleid wordt als 'humaan en sociaal' verkocht, maar houdt eigenlijk in dat vreemdelingen worden vernederd en dat de roep van de bevolking naar een degelijk beleid totaal wordt miskend.
Vreemdeling als speelbal De laatste jaren wordt het non-beleid verkocht als een humane, sociale, en open aanpak. De realiteit ligt net iets anders. De wachtrijen zijn eindeloos, velen leven in onzekerheid, in een grijze zone, op straat. Dit alles in de hoop om uiteindelijk in aanmerking te komen voor een regularisatie.
Een moderne en performante overheid creëert geen verwachtingen die veel ruimer gaan dan de EU verplichtingen en waarvan iedereen weet dat ze niet kunnen worden ingelost. Zij schrijft ook geen wetten die vreemdelingen en hun - vaak door de overheid betaalde - advocaten aanmoedigen om 'op z'n Belgisch' allerhande achterpoortjes te zoeken.
Het eerste slachtoffer is immers de bona fide vreemdeling die niet als doel heeft procedures te misbruiken en sociale voordelen maximaal uit te putten. Zwaar zieke vreemdelingen die onze steun meer dan verdienen, verzuipen vandaag in de massa oneigenlijke aanvragen. Oprechte politieke vluchtelingen moeten tot 16 maanden wachten op een beslissing, omdat van de 100 aanvragen er 80 worden ingediend door economische vluchtelingen die weten dat ze uiteindelijk toch niet als politiek vluchteling zullen worden erkend. Arbeidsmigranten en studenten die een economische en maatschappelijke meerwaarde kunnen betekenen, worden overladen met administratieve lasten en kiezen er dus al te vaak voor om een carrière uit te bouwen in andere landen.
Door onrealistische verwachtingen en onaangepaste procedures zijn we in een aanzwellende spiraal terechtgekomen. Steeds meer vreemdelingen bieden zich aan. Het aantal meldingen van misbruiken stijgt. De nu al moegestreden migratiediensten kunnen steeds minder volgen, waardoor het aanzuigeffect toeneemt en nog meer vreemdelingen in België hun kans komen wagen.
Niet alleen de vreemdeling lijdt onder dit beleid. Het draagvlak voor een positief vreemdelingenbeleid verdampt zienderogen. De grondstroom in België is er echter geen van egoïsten en racisten. Wel wordt verwacht dat de overheid werkt en een genuanceerd antwoord biedt op de reële noden van alle burgers. Dat vereist onder meer een kordaat optreden tegen proceduremisbruiken en de uitvoering van het volledige beleid, inclusief het sluitstuk van de verwijdering.
Vanzelfsprekend kan niet alle heil van de overheid worden verwacht, maar moet ook gewezen worden op de concrete impact en verantwoordelijkheid die elk individu draagt om deze samenleving draaiende te houden. Te lang werden enkel de rechten benadrukt, terwijl ook verplichtingen op ieders schouder rusten. De verplichting om zich in te passen in de samenleving (inburgering), om zijn steentje bij te dragen (werken), en om verantwoordelijkheid te nemen (procedures en sociale rechten niet misbruiken).
Olivier Maingain, de voorzitter van het FDF, stelt de andere partijen voor om een federale regering te vormen zonder N-VA, maar met de MR (waar FDF deel van uitmaakt). Dergelijke regering zou het accent leggen op het socio-economische, zo zegt Maingain vandaag in een interview in Le Soir.
Het FDF heeft het gevoel dat de Vlaamse eisen steeds zwaarder worden, zowel inzake de overdracht van bevoegdheden als wat betreft fiscale autonomie, left Maingain uit.
Uitbreiding Brussel Hij heeft ook de indruk dat de Franstalige onderhandelaars de eis om Brussel uit te breiden erg snel hebben laten vallen. "In de onderhandelingen wordt elke stap in de richting van de andere door de Franstaligen gezet", luidt het nog.
Prioriteiten omdraaien De FDF-voorzitter vindt dat de Franstaligen niet moeten aanvaarden "de essentiële belangen op te offeren" onder druk van de noordzaak om een regering te vormen om de crisis te bestrijden. Hij stelt voor de zaken om te draaien: "laat ons eerst onderhandelen over de socio-economische prioriteiten en dan zullen we zien hoe we het institutionele aanpakken". Maar aangezien de N-VA dat niet wil, stelt Maingain voor een regering te vormen zonder N-VA en met MR.
Noteer in uw agenda: Jezus verrijst op 21 mei 2011
Dronken kerstman is het noorden kwijt
