Olivier Maingain, de voorzitter van het FDF, stelt de andere partijen voor om een federale regering te vormen zonder N-VA, maar met de MR (waar FDF deel van uitmaakt). Dergelijke regering zou het accent leggen op het socio-economische, zo zegt Maingain vandaag in een interview in Le Soir.
Het FDF heeft het gevoel dat de Vlaamse eisen steeds zwaarder worden, zowel inzake de overdracht van bevoegdheden als wat betreft fiscale autonomie, left Maingain uit.
Uitbreiding Brussel Hij heeft ook de indruk dat de Franstalige onderhandelaars de eis om Brussel uit te breiden erg snel hebben laten vallen. "In de onderhandelingen wordt elke stap in de richting van de andere door de Franstaligen gezet", luidt het nog.
Prioriteiten omdraaien De FDF-voorzitter vindt dat de Franstaligen niet moeten aanvaarden "de essentiële belangen op te offeren" onder druk van de noordzaak om een regering te vormen om de crisis te bestrijden. Hij stelt voor de zaken om te draaien: "laat ons eerst onderhandelen over de socio-economische prioriteiten en dan zullen we zien hoe we het institutionele aanpakken". Maar aangezien de N-VA dat niet wil, stelt Maingain voor een regering te vormen zonder N-VA en met MR.
Nu dat de economische en financiële druk toeneemt, roepen steeds meer politici dat er dringend een regering moet komen. NV-A leider Bart De Wever zegt zich niet te laten opjagen en wilt niet plooien. Het is spijtig dat de Franstaligen de economische malaise aangrijpen als een ultiem chantagemiddel. Anderzijds, eet men geen brood van eindeloze onderhandelingen. Onze primaire behoefte is te kunnen voorzien in ons levensonderhoud. Nadien wensen wij als Vlamingen te kunnen samenleven in een nieuw land, met nieuwe staatsstructuren. Indien deze onderhandelingen op niets zouden uitdraaien, hebben we echter geen andere optie dan een voorlopige regering te vormen rond de meest pragnente economische problemen. Iedereen zal het Bart De Wever kwalijk nemen indien hij voet bij stuk houdt en ons land in een financiële crisis laat terecht komen. Nieuwe verkiezingen kunnen we ons echt NIET permitteren. Of wilt men misschien echt België laten fungeren als internationale schietschijf? Men moet toch echt een slag van de molen hebben om in deze moeilijke tijden zelf met zijn miserie naar buiten te treden. Waar is ons eergevoel? Waar zitten die wijze mannen toch? Dit verdient ons land écht niet!
De Wever: "Onderhandelingen niet eindeloos rekken"
HLN updateN-VA-voorzitter Bart De Wever vindt het niet kunnen dat sommige partijen de economie en de toestand op de financiële markten aanhalen om de druk op te voeren om snel een regering op de been te brengen. Een perfide strategie, luidde het vandaag tijdens een toespraak bij de Waalse werkgevers in Namen.
De Wever zei de onderhandelingen te willen afronden, al toonde hij zich niet echt optimistisch over de afloop. "Ik vrees dat we het momentum kwijt zijn en dat het moeilijk zal zijn het terug te vinden", verklaarde de N-VA-voorzitter in de Cercle de Wallonie.
Volgens De Wever mag er geen tijd meer worden verloren. "Indien de zeven partijen de onderhandelingen niet kunnen afronden, dat men dan de eerlijkheid heeft dat ook te zeggen en de onderhandelingen niet eindeloos rekt", benadrukte hij.
"Twee totaal verschillende democratieën" De Wever stelde geen voorstander te zijn van nieuwe verkiezingen, maar wil evenmin in een regering stappen zonder akkoord over een staatshervorming, zoals dat in 2007 het geval was. Hij wees erop dat de CD&V in 2007 in zo'n is regering gestapt en daarvoor niet echt op veel bijval heeft kunnen rekenen van de kiezer.
De Wever deed zijn visie uit de doeken over Belgiës geschiedenis, die volgens hem twee democratieën heeft voortgebracht, een Vlaamse en Waalse. En die zijn totaal verschillend. Hij somde ook een reeks domeinen op - sociaaleconomisch beleid, asiel en migratie, sociale zekerheid, ... - waar de verschillen zeer groot zijn. Wallonië neigt naar links en Vlaanderen naar rechts en de oplossingen van de een zijn niet goed voor de ander. Daarom is een staatshervorming nodig die het zwaartepunt van de beslissingsmacht overhevelt naar de deelstaten, luidde het.
"Schrik van eigen schaduw" De Wever spoorde Wallonië aan om komaf te maken met de schrik om te verarmen. Dat gevoel teistert de regio al te lang, zei hij. "Wallonië heeft schrik van zijn eigen schaduw. Dat is spijtig, want het gewest hoeft zich niet te schamen".
De onderhandelingen gingen tot nu toe alleen over communautaire dossiers. Andere thema's, zoals de besparingen die nodig zijn, kwamen nauwelijks aan bod. De Wever was hierover duidelijk. Hij pleit voor het terugschroeven van de uitgaven, het beperken van de werkloosheidsuitkeringen in de tijd en een vermindering van de vennootschapsbelasting.
De N-VA-voorzitter beklemtoonde niet te willen tussenkomen in een Franstalig spel dat door de PS wordt gedomineerd. Op vragen over de MR als eventuele coalitiepartner bleef De Wever voorzichtig. "PS heeft gewonnen in Wallonië en leidt de dans. Ik heb niet te zeggen wie rond de tafel zit. We kunnen samen lunchen, maar ik heb niet de macht om de Franstaligen te zeggen: de formule moet er anders uitzien".
Ons land is ontspoord op vele vlakken en niet het minst op het gebied van migratie. Om één of andere duistere reden hebben de socialisten in het algemeen en de Waalse socialisten in het bijzonder een enorme drang om voor OCMW van de wereld te spelen. Ze gooien met onze zuurverdiende centen en zenden een signaal uit over de wereld dat niet strookt met de mening van Jan Modaal. Niemand, behalve één of andere ontspoorde rasta, wenst dit soort van toestanden in ons land. En toch biedt onze regering totaal geen weerwerk aan de socialistische eisen. Natuurlijk hopen de socialisten op deze manier aan zieltjes te kunnen winnen bij elke verkiezing.
Maar blijkbaar slikken de meerderheidspartijen de eisen van de progressieven. Per slot van rekening zijn het niet de politici die het kind van de rekening zijn. Neen, het zijn brave tweeverdieners die hun geld zien versluizen naar dit "sociaal" project. Het is het geld van de overleden grootmoeder, het zijn de taksen en accijnzen, de belastingen die worden aangewend voor deze zogenaamde "sukkelaars". Want het gaat hier natuurlijk niet over échte mensen in nood, maar over economische vluchtingen. Deze economische vluchtelingen verschillen in weinig van de Mexicanen die de Amerikaanse de grens proberen over te steken op zoek naar een betere toekomst.
Ieder mens die in nood verkeert moet worden geholpen, waar ook ter wereld en ook in ons land. Maar indien ons land relatief gezien veel meer azielzoekers over de vloer krijgt dan de rest van Europa dan loopt er iets fout. In België loopt er al jaren iets fout. Het is begonnen met Guy Verhofstadt die omwille van het premierschap zijn ziel aan de duivel verkocht. Hij joeg de snel-Belgwet door onze strot en zond een signaal uit over de ganse wereld dat alle gelukszoekers hier welkom zijn. Verhofstadt is wellicht de zwakste politicus van de voorbije 20 jaar. Ooit werd hij de hemel in geprezen als een soort Baby Tatcher. Maar toen hij aan het bewind kwam, bleek zeer snel ingenomen door een bepaalde progressieve intellegentia, zoals een Hugo Claus. Rechts Vlaanderen is door Verhofstadt bedrogen. En de problemen waarmee de VLD vandaag de dag kampt zijn voor een groot deel de gevolgen van de rampzalige politiek van deze politicus. Het zal jaren duren vooraleer de VLD een nieuwe adem zal vinden.
De stigmatisering van het Vlaams Belang zorgt ervoor dat niemand nog openlijk durft op te komen voor een streng migratiebeleid. Het succes van het Belang heeft paradoxaal genoeg een omgekeerd evenredig effect op ons migratiebeleid. Niemand van de meerderheidspartijen wou immers de negatieve stempel van de media over zich heen. Liever een braaf doetje dat de hemel wordt ingeschreven dan een gehate hardliner à la Jean-Pierre De Decker.
Het resulaat is een staat die kraakt onder de massale inwijking van de economische vluchtelingen. Het begint altijd braaf met een jong koppeltje, waarbij de vrouw (of soms de man) zijn hart verloren heeft aan een zuiderling. Nadien volgt dan de gebruikelijke gezinshereniging waarbij de ouders van de bruidegom overkomen. Enkele jaren later is de ganse familie naar België verhuisd. Er zijn momenteel ganse Turkse dorpen naar België geëmigreerd. Ieder land land is best een mix van inheemse en vreemde culturen. Indien de vreemde culturen beginnen te overwoekeren, verliest een land haar eigenheid. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat wij een soort van melting pot worden, waarin we ons eigen waarden en geschiedenis niet meer terugvinden.
Iedereen weet dat de islam de Belgische godsdienst van de toekomst is. We hebben onze eigen godsdienst verketterd. Priester-zijn staat in dit land bijna synoniem voor kinderverkrachter. Zo erg is het gekomen. De media en de loge hebben hieraan gretig meegewerkt. En dan is er een militante godsdienst in een snelgroeiende bevolkingsgroep: de islam. Nu, ik wil de islam ook niet stigmatiseren. De islam telt net zoals het Christendom vele strekkingen. Bepaalde moderne strekkingen binnen deze geloofsgemeenschap kunnen perfect in het Westen worden beleid. Islam betekent zeker niet altijd hetzelfde als terrorisme. Toch gebiedt eerlijkheid mij te zeggen dat de positie van de vrouw in een Islamitische staat onder druk zal komen te staan. Het is ondenkbaar dat een moslimland 50% vrouwen in de politiek zou promoten. De emancipatie van de vrouw zou in een moslimland zonder twijfel een flinke deuk krijgen.
Het is aan ons om nu belangrijke beslissingen te nemen voor de toekomst. Een degelijk rechtlijnig migratiebeleid en een duidelijke houding ten opzichte van de verworven rechten en waarden zijn noodzakelijk om als Westers land de 21e eeuw te overbruggen.
Ze hebben niets en ze kunnen nergens terecht. Zelfs in de inkomhal van het Brusselse Noordstation zijn ze niet meer welkom. Tientallen dakloze asielzoekers dwalen dezer dagen door Brussel, op de vlucht voor de vrieskou: 'We staan voor een ramp, want het zullen er alleen maar meer worden.'
Gisteravond omstreeks 18 uur werden de laatste moeders met kinderen geëvacueerd uit het Brusselse Noordstation. Ze duffelden hun kleuters nog eens extra goed in en propten hun baby's en hun weinige spullen in de kinderwagens voor ze zich naar buiten waagden. Bij hoge uitzondering had daklozenorganisatie Samusocial ermee ingestemd de vluchtelingen een nachtje op te nemen in de daklozencentra.
De Franstalige kinderrechtencommissaris Bernard De Vos, die Samusocial zover gekregen had, haalde opgelucht adem. Al besefte hij heel goed dat het probleem daarmee niet opgelost was. Vandaag stelt het zich opnieuw. Dan staan die families weer op straat, en moeten ze weer op de vlucht voor de vrieskou.
Warmte in stationshal
'Het Noordstation is een van de weinige plekken waar die mensen terechtkunnen', zegt Daniel Alliët, een Brusselse priester die zich al jarenlang inzet voor de daklozen en vluchtelingen. 'Het is een gemakkelijk vindbare verzamelplaats. Het is er warm. En het is dicht bij Fedasil, de overheidsdienst die eigenlijk voor opvang zou moeten zorgen.' Vandaar dat er de voorbije dagen tientallen Afghaanse, Iraakse en Kosovaarse asielzoekers hun heil hadden gezocht in de stationshal. Ze sliepen er op stukken karton en oude matrassen. Ze bedekten zich met dekens die door vrijwilligers waren aangedragen. De kleine kinderen speelden er met de ballen die door een goede ziel waren uitgedeeld. En de ouders wachtten, tot er hulp zou komen. Zoals Burim en Esad Beriza, twee jonge vaders uit Kosovo, die geen woord Frans of Engels spreken en ook geen idee hadden wat de toekomst zou brengen.
Maar de burgemeester van Schaarbeek besliste afgelopen weekend dat de stationshal niet meer als opvangplek mag worden gebruikt. 'Te onhygiënisch en te onveilig', vond ze.
'Wat de gemeente Schaarbeek doet, is een schande', vindt Bernard De Vos. 'Hoe kunnen ze die mensen bij min 6 graden naar buiten jagen?' Er wordt de komende dagen wel een wachtlokaal ter beschikking gesteld in het station, maar dat stemt hem niet milder. 'Dat lokaal valt nog het best te vergelijken met een kooi in de zoo.'
Kraakpanden
Hoeveel asielzoekers dezer dagen door de Brusselse straten dwalen op zoek naar warmte en beschutting, weet niemand. Officieel zijn er zowat zesduizend asielzoekers voor wie Fedasil geen opvangplaats heeft. 'Maar die slapen gelukkig niet allemaal op straat', zegt priester Daniel Alliët. 'De meesten vinden onderdak bij kennissen of in kraakpanden. Maar dat zijn allemaal tijdelijke oplossingen. We moeten ons realiseren dat we deze winter afstevenen op een humanitaire ramp. Het is aan de overheid om nu in te grijpen.'
Volgens Alliët heeft de overheid zich, ondanks alle waarschuwingen, laten verrassen door de plotse toename van de asielaanvragen. 'Tweeduizend per maand zijn het er nu', zegt hij. 'Het opvangprobleem zal alleen maar erger worden. Nu zijn er zesduizend asielzoekers zonder opvang. Tegen het einde van het jaar zullen het er al achtduizend zijn.'
Klein verzet
Vreemd genoeg is het niet de overheid, maar zijn het kleine hulporganisaties en particulieren die de hoogste nood proberen te ledigen. Toen de tientallen gestrande asielzoekers gistermorgen wakker werden in het Noordstation waren het vrijwilligers van 't Klein Verzet, een actiegroep uit Geel, die soep, brood en warme kleren kwamen uitdelen. 'We weten ook wel dat we het grote, structurele probleem niet oplossen met onze soep. Maar die mensen hier hebben wel honger, dorst en kou.'
Ze zijn niet alleen. Om de haverklap kwam er wel iemand langs met enkele zakken eten en kleren. Of met speelgoed voor de kinderen. Anderen hielpen actief meezoeken naar een geschikt kraakpand. Zo toonde een groepje geëngageerde Brusselaars enkele tientallen, mannelijke asielzoekers gistermorgen de weg naar een groot leegstaand gebouw bij het Zuidstation.
Een noodoplossing, want het gebouw is zeker niet ideaal. Het is er steenkoud. Nergens is er sanitair, zelfs geen toilet. Maar de mannen hebben het al lang afgeleerd om kieskeurig te zijn. Vier Afghanen legden zich er onmiddellijk bij neer dat ze toch niets beters zouden vinden. 'We moeten het hiermee doen', zei Ahmed, nadat hij enkele dekens op de ijskoude vloer had gelegd. Een van zijn vrienden was op dat moment alweer diep weggedoken in zijn slaapzak. Moe, en ziek. Uitgeput door de kou van de voorbije dagen.
'Al drie weken slaap ik buiten', zegt Omar, een jonge West-Afrikaan. 'Soms was het zo koud dat ik verplicht was om de hele nacht te blijven ronddolen.' België is niet zoals hij het zich had voorgesteld, geeft hij toe. Minder gastvrij. Kouder ook. 'Doodvriezen zullen die jonge mannen niet doen', zegt Alliët. 'Daar zijn ze te sterk voor. Ze jagen een droom op een beter leven na. Ze vriezen niet dood. Maar ze gaan wel geleidelijk aan kapot.'
Premier Raila Odinga van Kenia vindt dat alle mannelijke en vrouwelijke homoseksuelen in het Afrikaanse land moeten worden gearresteerd. Hij maakte zijn mening zondag kenbaar in een rede in een sloppenwijk van de hoofdstad Nairobi.
Odinga, die deze sloppen wijk in het parlement vertegenwoordigt, wees erop dat uit een volkstelling is gebleken dat er ongeveer evenveel mannen als vrouwen in Kenia wonen. ''Er is geen noodzaak voor homoseksualiteit, hield hij zijn gehoor voor.
''Dit soort gedrag zal in dit land niet worden getolereerd. Mannen of vrouwen die zulke handelingen plegen, dienen opgepakt te worden en zij zullen worden opgepakt'', zei de premier. De toehoorden applaudisseerden en lachten.
Indiër trouwt met 60 vrouwen en verkoopt ze aan bordelen
De Indiase politie heeft vandaag een man opgepakt die 60 vrouwen ten huwelijk zou hebben gevraagd, om ze dan vervolgens te verkopen aan bordelen.
De 27-jarige verdachte werd opgepakt in de deelstaat West-Bengalen waar hij zich voordeed als een goedbetaalde soldaat van het Indiase leger. "Hij had de gewoonte om zich voor te doen als een soldaat die voor vakantie naar huis kwam, en die graag wenste te trouwen voordat hij terugkeerde", aldus politiechef Debendra Prasad Singh.
Arme families De man trouwde met minstens 60 vrouwen, alvorens hen te verkopen aan bordelen in Mumbai en Pune, in het zuiden van het land. De vrouwen, waarvoor hij telkens tussen de 1.150 en 1.650 euro kreeg, waren afkomstig uit arme families in het oosten van India, waar ze voornamelijk werkten op theeplantages. Negen van zijn vermoedelijke slachtoffers konden worden teruggevonden.
Een Spaanse vrouw van 49 uit de regio Galicië claimt de zon. Ze is naar haar notaris gestapt en wil nu geld van iedereen die gebruik maakt van haar nieuwe eigendom.
Een internationale overeenkomst bepaalt dat een land niet het eigendom van een planeet of ster kan opeisen, maar daarin wordt niet gesproken over individuen, weet de vrouw. Nadat ze had gelezen dat een Amerikaan de maan en enkele sterren als eigendom opeist, zette ze haar zinnen op de zon.
De helft van de eventuele opbrengsten wil de vrouw schenken aan de Spaanse regering, die het economisch moeilijk heeft. Een vijfde wil ze in de Spaanse pensioenfondsen stoppen, 10 procent zet ze in om een einde te maken aan de wereldhonger en nog eens 10 procent is bestemd voor onderzoek. De rest houdt ze voor haar, schrijft De Telegraaf.
Nergens meer hartaanvallen dan op golfterreinen, jaarlijks duizenden gewonden met golfwagentjes en nergens meer kans om doodgebliksemd te worden
Een tuinman van een golfclub in het Amerikaanse Sanford is om het leven gekomen doordat hij een golfballetje op zijn hoofd kreeg. Golfterreinen blijken overigens ware killing fields: nergens gebeuren bijvoorbeeld meer hartaanvallen dan op de "green" en als u niet wil sterven door bliksem blijft u ook best weg daar.
De 42-jarige Maurice Hayden was onkruid aan het wieden bij een boom, ongeveer 35 meter vanaf de plaats waar golfer Brian Donohue een bal sloeg. De man kreeg het balletje tegen de slaap. Hij overleed een dag later in het Central Florida Regional Hospital, meldt CNN.
Het slachtoffer had drie jaar gewerkt op golfbaan Mayfair Country Club in de staat Florida.
Vorig jaar overleed Janet Llwellyn, een 66-jarige Schotse weduwe, op de Strathendrick Golf Course toen een slecht geslagen bal haar slaap raakte.
Bliksem Balletjes die tegen iemands hoofd vliegen zijn uitzonderlijk. De twee belangrijkste doodsoorzaken op golfterreinen zijn hartaanvallen (er sterven nergens zoveel mensen van hartaanvallen, wat veelal met de leeftijd van de beoefenaars te maken heeft) en kapriolen met golfwagentjes. Cijfers van verzekeraars: de jongste 15 jaar belandden alleen al in de States 147,700 golfers in het ziekenhuis na een ongeval met een golfwagentje. De meeste slachtoffers vallen uit het karretje en blijkbaar is daar vaak alcohol bij in het spel.
De kans dat een golfer sterft door een blikseminslag blijkt overigens ook hoger te liggen dan dood-door-balletje. Eén op twintig dodelijke slachtoffers van blikseminslagen bevindt zich op een golfterrein. Het gaat overigens niet alleen om spelers; in de States zijn ook al toeschouwers bij golftornooien doodgebliksemd.
Bosbrand Amper twee maanden geleden veroorzaakte een golfer in een exclusieve club in Californië een heuse bosbrand. Na een eerder slecht gemikte slag, was het balletje van de speler in de rough (hoge gras) beland. Toen hij de bal daar met een ijzeren club uit probeerde te slaan, raakte hij een steen. De vonk die door de impact werd veroorzaakt, zette een deel van de rough in brand. Het vuur verspreidde zich razendsnel en 150 brandweerlieden waren nodig om de brand te doven. In totaal ging uiteindelijk 5 hectare in vlammen op.
Alligator En vorige herfst verloor een 77-jarige Amerikaan zijn arm toen hij op de Ocean Creek Golf Course in South Carolina bukte om een golfbal uit een vijver te pakken. Een 3,5 meter lange alligator sleurde de man de vijver in en beet zijn arm af. Golfvrienden konden de man uit het water trekken.
Saoedische vrouw sterft van verdriet om verongelukte man
In Saoedi-Arabië is een vrouw letterlijk gestorven van verdriet. De 30-jarige vrouw zat emotioneel compleet aan de grond nadat haar man een week geleden was overleden.
De vrouw had op de bewuste dag uren zitten wachten op haar echtgenoot die maar niet thuiskwam. Toen de politie op een gegeven moment voor haar deur stond en haar het slechte nieuws kwam brengen dat haar man omgekomen was bij een verkeersongeluk, stortte ze in.
Ze werd overgebracht naar het ziekenhuis. Daar werd haar toestand van langsom slechter. Een week later overleed ze in de kliniek.
Hoe geleerder iemand is, hoe slechter die er in slaagt de emoties van anderen te herkennen. De reden? Ze hebben het gewoon niet nodig, zo claimt een Amerikaanse studie.
Onderzoekers vroegen vrijwilligers om naar foto's te kijken en in te schatten welke emotie ze uitdrukten. Hoe hoger geschoold, hoe slechter er gescoord werd. Opvallend: proefpersonen die werden gedwongen om te geloven dat ze in een lagere sociale klasse zaten, scoorden beter dan voorheen.
Een andere studie toonde ook al aan dat wie van hogere komaf was, minder goed de emoties van een vreemde sollicitant kon lezen.
Relevanter voor armen Volgens de onderzoekers kunnen 'arme mensen' beter inschatten wat de ander denkt en voelt, omdat ze vaker moeten terugvallen op anderen. Zo kunnen zij geen babysit of kinderopvang betalen, en moeten ze rekenen op de hulp van buren of vrienden om op de kinderen te letten als ze gaan werken of naar de dokter moeten, zo argumenteert co-auteur Michael Kraus van de University of Californië.
Voor hen is het dus relevant om te weten wat anderen denken en voelen. Voor de 'slimmen' is dat niet het geval: zij zijn onafhankelijker, en worden 'blind' voor wat anderen denken of voelen.
"Het is niet zo dat lager opgeleiden minder intelligent zijn, wel dat de sociale context een grote rol speelt", aldus Kraus, die meent dat zijn onderzoek vooroordelen doorprikt.
Synoniemen De Amerikaanse onderzoekers gebruiken 'hoog opgeleid' en 'laag opgeleid' gemakkelijk als synoniemen voor 'rijk' en 'arm', wat niet noodzakelijk zo is.
Of de resultaten stand houden als rekening wordt gehouden met het werkelijke inkomen of met de dominante klasse bij het opgroeien, werd niet onderzocht, terwijl dit misschien wel meer invloed zou kunnen hebben dan het opleidingsniveau.
Als de resultaten zouden bevestigd worden, zou dit eventueel wel een verklaring kunnen zijn voor de verharding van onze samenlevong, waarom wij steeds egoïstischer worden en ons steeds moeilijker kunnen verplaatsen in de schoenen van iemand anders.
Mirakel: Rolstoelatlete genezen na verkeersongeluk
Rolstoelatlete kan weer lopen na verkeersongeluk
19/11 De Nederlandse sportwereld is verbijsterd nadat een rolstoelatlete plots weer kan lopen na een verkeersongeval. De 26-jarige Monique van der Vorst zat sinds haar dertiende aan een rolstoel gekluisterd en haalde al verschillende medailles op de Paralympische Spelen.
De rolstoelatlete blonk de afgelopen jaren uit in het wielrennen en triatlon voor gehandicapten. Op de Paralympische Spelen 2008 in Peking veroverde ze twee zilveren medailles op de handbike. Ook won ze vorig jaar in oktober de beruchte triatlon op Hawaï. Ze werd daarvoor uitgeroepen tot mindervalide Nederlandse Sportster van het Jaar.
Dit voorjaar kreeg van der Vorst tijdens een trainingskamp een verkeersongeluk. Na dat ongeval begonnen haar verlamde benen weer gevoel te krijgen. "Na een intensieve revalidatie is ze nu zover dat ze weer tot de valide sporters wil behoren", bevestigde delegatiehoofd André Cats van de paralympische ploeg in De Telegraaf.
Ik heb reeds vele artikels op mijn blog geplaatst over de Katholieke Kerk en het Katholiek onderwijs in Vlaanderen. Van oudsher staat het Katholiek Onderwijs in Vlaanderen garant voor een uiterst degelijke opleiding. De meeste scholen kiezen voor een gulden middenweg; een evenwicht tussen kennis, ethische waarden en ontspanning. Een schoolvoorbeeld hiervan is het Heilig-Maagdcollege te Dendermonde. Evenwichtige leerkrachten en goed leerprogramma zorgen ervoor dat deze school één van de betere is in Oost-Vlaanderen. Voor sommige scholen echter wordt het leerprogramma een doel op zich. Trop is teveel zei Vandenboeynants en dat is juist. Men kan door te focussen op één aspect de andere aspecten teveel verwaarlozen en dan krijgt men excessen.
Het Jezuïetencollege van Aalst is één van die oude grote monumenten binnen het Vlaams Katholieke landschap. Deze school is fier te kunnen zeggen dat ze de lat héél hoog leggen. Enkel de besten zijn er welkom. Men punten wordt er nooit gegooid. Een middelmatig student haalt er gemiddeld amper 60%. Een 7/10 is het absolute maximum dat men er kan behalen en de leerkrachten zijn er fier op. Nog recent moest een lerares Frans haar punten verlagen omdat ze te weinig studenten buisde! Let op, het ging hier over leerlingen van amper 13 en 14 jaar oud!
Het is dus niet verwonderlijk dat er meer en meer klachten verschijnen over het Aalsters Jezuïetencollege. Sommige leerkrachten gedragen zich onmenselijk hard tegenover deze iets grotere kinderen. Maar ook in het verleden waren er prominenten die zich tegen het harde regime in de school verzetten. Iemand als een Karel Van Isacker deed maar liefst acht jaar over zijn humaniora te Aalst en noemde deze school "een kazerne". Ik ken iemand die met grootste onderscheiding afstudeerde aan de K.U.L. en in het jezuïtencollege een jaar moest overzitten!!!Hij behaalde er maximaal 60%!
Men kan zich dus de vraag stellen of het wel nut heeft de kinderen zo te terroriseren. Wat is het nut om dag in dag uit in te hakken op de jonge studenten? Is het een vorm van sadisme? Kinderen die week in week uit geconfronteerd worden met een enorme druk, raken gestresseerd. Op de lange duur ontwikkelen sommigen onder hen complexen, falingsangsten en dergelijke. Dat is niet goed voor de mentale gezondheid van een kind. Men moet een kind voldoende ruimte geven om zich te ontplooien en dit op alle vlakken: sociaal, ethisch, sportief, creatief en cultureel. Boekenkennis is belangrijk, maar is niet het belangrijkste in een mensenleven. Een "winner" is iemand die op alle vlakken "all round" is. Een redelijke kennis, maar vooral een gezonde geest in een gezond lichaam. (mens sana in corpore sano)
Ik zal nooit mijn kinderen naar het Jezuïetencollege te Aalst sturen. Ik hoop dat sommige ouders en het bestuur van deze school ook eens op mijn site terechtkomen en hun houding bijsturen.
Agressief en crimineel gedrag lijken voor een stuk genetisch aangeboren. De intrigerende bevinding komt uit een grootschalige studie onder Amerikaanse adoptiejongeren.
Al kan criminaliteit beslist door een heleboel factoren opgewekt worden, de invloed van genetica lijkt niet onbelangrijk. Een Amerikaanse studie onder adoptiejongeren toont aan dat deze 4,5 keer meer kans maken om met de politie in aanraking te komen als hun natuurlijke ouders een strafblad hebben. De opvoeding door de adoptieouders schijnt minder effect te hebben dan de invloed van de genetica.
Studie Meer dan 250 jongeren werden periodiek gevolgd gedurende 13 jaar aan de Universiteit van Florida. De resultaten tonen duidelijk aan dat de jongeren van een biologische ouder met een crimineel verleden, vaker in de problemen komen dan de jongeren wiens natuurlijke ouders zich gezagsgetrouw gedragen.
Gevangenis De invloed van genetica gaat zelfs verder. Verblijft een biologische ouder een tijdje in de gevangenis, is de kans groot dat ook het kind een tijdje de gevangenis of een jeugdinstelling opzoekt. Hoe meer problemen de biologische ouder met de wet krijgt, hoe problematischer de situatie voor het kind wordt. Enzymen Genen spelen een enorme rol, bepaalde genen produceren enzymen die chemische stoffen in de hersenen opwekken, verbonden met agressie. Deze genen schijnen het grootste effect te krijgen in combinatie met een problematische opvoeding. De bevindingen werden neergepend in het tijdschrift Biological Psychiatry.
Bernie Ecclestone is woensdag in Londen overvallen door vier gangsters. De Formule 1-baas werd geschopt en geslagen, waarna hij onder meer zijn horloge moest afstaan. Ook zijn vriendin moest haar juwelen afstaan. De daders sloegen op de vlucht met een buit van om en bij de 240.000 euro. Ecclestone werd overgebracht naar het ziekenhuis. Daar kreeg hij verzorging aan het hoofd.
De overvallers stonden Ecclestone en zijn Braziliaanse wederhelft Fabiana Flosi op te wachten aan het F1-hoofdkwartier in Knightsbridge. Scotland Yard sprong meteen op de zaak. "Er zijn juwelen gestolen, maar wat de precieze omvang van de buit is, kunnen we nog niet met zekerheid zeggen." Enkele jaren geleden werd de 80-jarige topman ook al eens belaagd. Doelwit was zijn peperdure Mercedes CLS55 AMG. (dea)
Sarah Palin: "VS moeten Noord-Korea te hulp schieten"
Miljoenen Amerikanen horen presidentskandidate op radio weer blunder van formaat maken
Sarah Palin, de ultraconservatieve politica die in 2012 een gooi zal doen naar het Amerikaanse presidentschap, heeft een nieuwe kemel van formaat geschoten: tijdens een radio-interview met Glenn Beck zei ze dat "de VS Noord-Korea te hulp moet schieten". De presentator moest daarop Palin uitleggen dat het niet Noord-Korea, maar Zuid-Korea is waarmee de Amerikanen bondgenoten zijn.
De radioshow van Glenn Beck is het derde meest beluisterde programma in de States, dus de nieuwe flater van Palin viel moeilijk onder de mat te borstelen.
Vorige week verklaarde Palin nog op ABC tijdens een interview met Barbara Walters dat ze geloofde Barack Obama te kunnen verslaan in 2012. Obama zelf reageerde daarop subtiel: "Het idee dat Sarah Palin mijn concurrent wordt voor het volgende presidentschap is eigenlijk iets waar ik nog niet aan gedacht heb".
Dinosauriërs Palin heeft ondertussen al een aardig blunderboek opgebouwd. Er bestaat zelfs al een woord voor: een palinisme, zijnde een erg domme, feitelijk compleet foutieve uitspraak of tout court een verzinsel. Eén van de meest frappante voorbeelden komt uit een toespraak voor aanhangers van het creationisme (een leer die ze zelf ook zegt aan te hangen). Palin beweerde toen dat mensen en dinosauriërs gelijktijdig de aarde bevolkten.
Ik heb gisteren naar "Plan B" op CANVAS gekeken. In tegenstelling tot de populistische aflevering van RTBF enkele jaren geleden was deze aflevering degelijk onderbouwd. Na de verschillende analyses van bekende en minder bekende intelligentia en professoren kwamen de Vlaamse en Waalse kopstukken aan het woord.
Wat mij direct opviel bij onze Vlaamse politici is de duidelijke "verrechtsing" onder de partijen. Amper één generatie terug kwam enkel het Vlaams Belang openlijk uit voor een onafhankelijk Vlaanderen. Deze partij werd dan ook algemeen beschouwd als staatsgevaarlijk. Vele militanten hebben onze gevangenissen reeds aan de binnenzijde mogen aanschouwen. De Volksunie was van oudsher een "soft"-versie. Zij kwamen op voor een federale staat. Haar erfopvolger, het NVA is verder geradicaliseerd. Het NVA streeft momenteel naar een onafhankelijk Vlaanderen, al wil ze het niet zo letterlijk gezegd hebben. Bij het NVA spreekt men liever van "verdampen" op lange termijn. Onze staat zou verdampen naar een Europees en een Vlaams niveau. Ook CD&V is sinds Yves Leterme en het kartel met NVA serieus naar rechts opgeschoven. Al zien we toch nog wat stuiptrekkingen onder leiding van een bepaalde oude garde. Mensen als Marc Eyskens duwen onophoudelijk op de rem als het over de toekomst van Vlaanderen gaat. En natuurlijk dat een partijtje als LDD ook ijvert voor een onafhankelijk Vlaanderen. Open VLD weet het niet goed meer. Alexander De Croo heeft de regering doen vallen over een communautair item, maar heeft er geen enkel electoraal voordeel mee geboekt. Dan maar over een economische boeg gooien zeker? Het komt allemaal weinig geloofwaardig over. De open VLD is sinds Guy Verhofstadt haar contact met de "burger" verloren en het zal nog vele jaren duren vooraleer deze partij opnieuw een prominente rol zal vervullen. Indien de VLD haar ziel moet verkopen voor een regeringsdeelname, zal ze er geen twee keer over nadenken. Zo diep is de partij gevallen. Tenslotte zijn er de wagonnetjes SPA en AGALEV. Zonder hun grote Waalse broer betekenen ze niets in België. Om te overleven stellen zij zich dan ook het meest genuanceerd op.
Algemeen kan men stellen dat er stilaan een electorale meerderheid kan gevormd worden onder de Vlaamse partijen die een onafhankelijk Vlaanderen kunnen opeisen. Een voorspelling alsof België binnen 50 jaar nog zal bestaan, lijkt mij dan ook niet realistisch. Het kan immers zeer snel gaan. Indien de separatistische partijen volgende verkiezingen nog meer stemmenwinst boeken, ligt de onafhankelijkheid voor het grijpen.
Vriend en vijand zijn het er roerend over eens dat Brussel de achillespees is van het onafhankelijk Vlaanderen. Het Vlaams Belang beweert het te kunnen oplossen, maar blijft onduidelijk in haar remedies. Gezien haar vrij radicale opstelling vrees ik het ergste. Nochtans zit niemand in Vlaanderen te springen voor een tweede Ygoslavië. Ook de internationale gemeenschap zou zoiets nooit tolereren. Indien Brussel niet democratisch bij Vlaanderen komt, zullen we het definitief verliezen. In het beste geval zal het een stadstaat worden, een klein Andorra of Singapore. Het klinkt "chique", maar Brussel kampt met zodanig veel sociale problemen dat het eerder een zeer arm landje zal worden. Natuurlijk met de nodige internationale en vooral Europese steun zal het wel kunnen overleven. De Vlamingen moeten hopen op een gewaarborgde bescherming als minderheid en dat omwille van historische en geografische redenen. Wellicht zullen ze die grotendeels kunnen behouden, al is een achteruitgang onafwendbaar. Men kan als minderheid van ca 11% toch niet 50% van de regering opeisen. Dat is ook niet democratisch. Ook de Vlaamse instellingen, parlement en dergelijke kunnen hun positie niet eeuwigdurend aanhouden. Nergens ter wereld zetelt de regering van een bepaald land in een ander land. Dat is wellicht ook in tegenstelling met internationale regels en verdragen. Een uitdoofscenario lijkt mij hier de beste oplossing. Na bij voorbeeld 10 à 20 jaar zouden sommige gebouwen kunnen worden overgedragen of verkocht aan de Brusselse overheid.
Enig lichtpunt in de duisternis is de Koning. We hebben hem als Vlaming dikwijls verguisd, maar voor Brussel zou hij een oplossing kunnen betekenen. Ik zeg het al vele jaren en gisteren hoorde ik bijna letterlijk hetzelfde uit de mond van enkele professoren. Via de personele Unie kan onze koning zowel staatshoofd worden van Vlaanderen als van Brussel. Zelfs Wallonië zou de Koning kunnen behouden. Al denk ik dat socialisten van oudsher tegen een erfopvolging zijn. De koning als bindmiddel tussen Vlaanderen en Brussel is een interessante denkpiste.
Wordt zonder twijfel vervolgd.
Hoe langer de onderhandelingen aanslepen, hoe meer politici en burgers nadenken over de mogelijkheid van een plan B, het einde van België. Voor Panorama ging Ivan De Vadder op zoek naar een antwoord op een vraag hoe dat dan zou moeten gebeuren. Met nog veel meer onderhandelingen, zo blijkt.
Als je een land geweldloos wil splitsen, dan moet je... onderhandelen. Bestaan daar regels voor? Neen. Paul Van Orshoven, professor Publiek Recht, zegt in Plan B, de Panorama-uitzending over de splitsing van België, meteen waar het op staat. Er zal onderhandeld moeten worden, veel onderhandeld. Het zal bovendien enorm moeilijk zijn en het zal ons in turbulent financieel vaarwater brengen. Niemand beseft hoe ingewikkeld het uiteenrafelen van een land kan zijn, stelt Ivan De Vadder al vroeg in de uitzending vast.
Gewapend met een pak praktische vragen trekt hij naar elf professoren om toch de oefening te maken. Hoe ga je te werk als je een land wil splitsen? Wat doe je in s.hemelsnaam met het koningshuis, het leger, de voetbalcompetitie, de NMBS... de landsgrenzen! Over dat laatste hoeven we ons geen zorgen te maken. Daar geldt het systeem Uti possidetis, wat je in je bezit hebt, behoud je. Een nieuwe staat wordt afgebakend door de reeds bestaande grenzen. En de grens tussen Vlaanderen en de Wallonië, loopt die dan langs de taalgrens? Lijntjes trekken is een zuiver politieke beslissing, zegt professor Grondwettelijk Recht Paul Van Orshoven. De taalgrens is een mogelijkheid, zegt hij, maar het zou kunnen dat die scheiding irrelevant wordt al je spreekt over onafhankelijk staten.
'Alleen idioten zouden nu het land splitsen'
Een vraag die in elk splitsingsscenario terugkomt is Brussel. Wat doe je met Brussel? Net omdat Brussel zo klein is, zouden alleen idioten nu het land splitsen, vindt UCL-professor Philippe Van Parys. Het idee van een condominium (een staat bestuurd vanuit twee andere staten) wijst hij resoluut van de hand. Daar is een naam voor, dat is kolonisatie. In een studie uit 2005 blijkt dat ongeveer 50 procent van de Brusselaars het status-quo wil behouden, 2 procent wil bij Vlaanderen horen en 2 procent wil naar Wallonië. De overige 45 procent wil een speciaal statuut. Een probleem, geeft Paul Van Orshoven toe, een politiek probleem.
Wie aan het splitsen wil slaan, moet zich ook afvragen of de nieuwe entiteiten ook leefbaar zijn. Voor Vlaanderen is er volgens professor Paul De Grauwe geen enkel probleem. Het heeft de capaciteit om ook zonder Brussel welvarend te zijn. Brussel en Wallonië zullen meer mensen aan het werk moeten zetten.
'De transitie zal traumatisch zijn'
Maar voor je een land kan splitsen, moet er dus eerst, het wordt een paar keer door verschillende proffen herhaald, heel wat onderhandelen. In die periode zullen de financiële markten ons land niet gunstig gezind zijn. Dan zullen we door een periode van turbulentie moeten, met hogere rentevoeten, zegt De Grauwe. De transitie zal traumatisch zijn.
De sociale zekerheid is nog zon struikelblok. Enorm complex om te splitsen, waarschuwt UA-prof Bea Cantillon. Een eigen Vlaamse sociale zekerheid is nog mogelijk, maar voor Brussel wordt dat rampzalig. De welvaartsbasis is er erg klein en de risicos zoals werkloosheid en armoede zijn er net groot. Zowel Brussel als Wallonië zullen volgens haar verarmen.
Geen tweede bye-bye Belgium
Plan B was in de verste verte geen tweede Bye bye Belgium, de hoax die de RTBF in 2006 maakte over de splitsing van het land. Het is een goed gemaakte nieuwsreportage, die nog eens op een rijtje zet het hemelsbreed het verschil is tussen zeggen dat je een land wil splitsen en dat ook effectief doen. Met korte, met de iPhone gefilmde fragmentjes van zichzelf brengt De Vadder vaart in het programma en leert hij ons dat hij een paarse woonkamer heeft. Goed gemaakt dus, maar baanbrekend was het niet. En net daarom kan de enorme media-aandacht die er op voorhand was, wel eens als een boemerang kunnen terugkeren te hoog gespannen verwachten, enzo.
Nu goed, het hele plan B-verhaal is volgens Van Parys toch niets meer dan een retorische strategie. Het is zoals bij koppels die ruzie maken. De ene zegt Ik vertrek. En ik heb er al goed over nagedacht, het zal goed met mij gaan. Soms wordt daarin geloofd, soms niet. Maar hier gelooft geen verstandig mens iets van.
Een 40-jarige man die weigert instructies van vrouwen op te volgen en dus ook de bevelen negeerde van een agente die het verkeer regelde, heeft een druk kruispunt in Sint-Niklaas volledig geblokkeerd. De man is aangehouden wegens weerspannigheid.
Het incident gebeurde vrijdagmorgen. De man van Syrische afkomst weigerde halsstarrig de instructies van de vrouwelijke agente op te volgen.
"Niemand kon nog door en toch weigerde de man zijn voertuig ook maar een millimeter te verplaatsen", luidt het bij het parket. "Er kon geen takelwagen tot bij het voertuig geraken, zodat de politie de auto moest openbreken om de man eruit te halen. Daarop viel de betrokkene de politiemensen aan."
De man kon uiteindelijk overmeesterd en opgepakt worden.
In Texas werd woensdag een lerares Wetenschappen gearresteerd. De vrouw van 25 wordt er van beschuldigd een seksuele relatie te hebben gehad met een zestienjarige leerling. Bovendien is de vrouw zwanger en wijst alles er op dat de leerling de vader is.
Seks in de kliniek Jennifer Riojas van de Carter-Riverside High School in Fort Worth werd smoor op de jongen die lid is van het footballteam van de school. Zij bezocht hem in het ziekenhuis toen de jongen gekwetst raakte tijdens een wedstrijd. Ze zouden net in dat hospitaal voor de eerste keer seks met elkaar hebben gehad.
Rollebollen in hotels Uit het onderzoek is inmiddels gebleken dat Riojas en haar jonge lover vaak samen lunchten en dat ze een vaste fan was tijdens zijn footballwedstrijden. Ook werd duidelijk dat het koppel meerdere keren samen de liefde bedreven in hotels in en rond Fort Worth.
Naar de politie De jongen maakte de relatie publiek omdat hij vreest dat zijn lerares zwanger is van hem. Hij bevestigde dit aan de politie.
Juffrouw Riojas heeft inmiddels haar baan in de school opgezegd. In haar ontslagbrief schrijft ze dat ze bezorgd is over de speculaties die rond haar zwangerschap de kop zouden kunnen opsteken.
De vrouw verblijft momeneel in de gevangenis. Ze wordt beschuldigd van seksuele aanranding van een minderjarige.
GENK - Dieven - vermoedelijk een man en een vrouw - zijn er tijdens een inbraak in een sportclub in Genk in geslaagd ook een potje te vrijen. Een gebruikt condoom vormt het bewijs. De daders gingen ook aan de haal met een peperduur zwaard.
'Je kan je niet voorstellen hoe woedend ik ben', vertelt Wim Van Dooren, oprichter van de Makota Ryu, een club in Genk die gespecialiseerd is in verdedigingssporten.
Bier en sigaretten
Dieven hebben er op een merkwaardige manier toegeslagen: eerst moeten ze een stevig partijtje gevreeën hebben in kleedkamer of toilet, vervolgens hebben ze een lekker pintje gedronken en ondertussen ook nog eens een tiental sigaretjes opgestoken. Al kan de volgorde van dat alles wel anders zijn geweest.
'Toen ik donderdagmorgen de club binnenkwam zag ik meteen dat er iets niet pluis was. Ik vond eerst vier lege flesjes kriekbier, er lagen sigarettenpeuken en in de kleedkamer vond ik op de grond zowaar een gescheurde verpakking van condooms. En ja hoor: in het toilet vond ik een rubbertje. Overduidelijk gebruikt.'
Ziek in je hoofd
Van Dooren zucht: 'Je bent toch ziek in je hoofd als je een nummertje maakt op de plaats waar je inbreekt? Ik walg hier werkelijk van.' En toch was dat nog lang niet alles: de inbrekers zijn er ook nog eens met de man zijn Japanse zwaard (waarde: 15.000 euro) van door gegaan. 'Die mensen snappen niet wat ze mij aandoen', sakkert hij. 'Ik kocht het zwaard in 1986 en was er speciaal voor naar Japan gereisd. Het is op mijn maat gemaakt.'
Van de dieven en hun buit ontbreekt voorlopig elk spoor.
