In movies, everything seems so perfect True Love, happiness, romance, Two persons just meet, talk, eat And they are in love...
Why can't it be that simple In real life, the real world When you meet the one Love at first sight Yes, I believe in it But making it public Boundaries are rising Silence, uncertainty, fear
When you've survived this And met your perfect partner They run away without notice Or break up for other reason
Nobody's perfect Neither am I Some try to be But they can't stay
Een omarming in gedachten, een hunkering naar je lach. Het verlangen naar je verschijning op het moment dat ik je zag. Smachtend van verlangen naar je huid en naar je haar, samensmeltend in elkaars armen slapen we bij elkaar.
Met passie luister ik naar jou gedachten, in stilte spreken we met elkaar. We hoeven niets te zeggen want onze gezichten begrijpen elkaar.
Eenzaam huilt de wolf vannacht; wellicht heeft metgezel dood zijn schaapskleren aangetrokken, om te struinen door aardse sterfelijkheid, waar volle maan listig fonkelend alle zinnen begoochelt, in bedrieglijk schemerduister, daar ben ik nu een kind der nacht, en streel huiverend met klamme handen
nog eventjes en dan is er alweer een jaar voorbij tijd houd geen pauze en staat nimmer stil om klokslag 12 regent het goede wensen over en weer en wij doen hier heel cliche aan mee
de bomen kaal hoe mistroostig, de vogels in een dik veren- pak, vechtend om een snee brood, het is winter, de daken wit van de sneeuw, de eekhoorn graaft zijn winterholletje, op zoek maar eten
wat zou het mooi zijn als ieder mens met kerstmis feest kon vieren ieder mens te eten had een huis om in te wonen in alle vrede en liefde kerstfeest delen ieder kind een kadootje krijgt van de kerstman een kerstmis voor jong voor oud ziek en verloren wanneer komt die dag dat wij allen de hele wereld elkaar de hand schudden met kerstmis elkaar geluk wenste in vrede voor eeuwig naast elkaar zouden leven niet alleen nu maar voor altijd
Dat smelt, op de voegen van het steen Sijpelt put na put Tot een geheel Waar kristal verdwijnt, En vloeibaar glas verschijnt Als kneedbare was In een oneindige plas Van vocht wat verdwijnt in de lucht De stille winterkou bevriest En verrijst als sneeuwkristal Om wederom naar beneden te dalen Als tedere koude vlokken In een witte wereld