ik was verdwaald bomen waren al geschraald tot aan de top zon scheen vaag de theatrale kleuren van het glas in lood dat ons de vensters bood van kathedralen in het herfstig bos na zomerlange beden om verkoeling heerst er nu mystieke rust nog zucht de wind kraken takken zacht in een devoot ontroeren zij bezielen nog het kleurrijke palet voordat de kou het gaat beroeren
Samen zitten praten dicht bij elkaar hebben over Liefde vriendschap, broederschap Mensen denken vaak alleen maar aan zichzelf Waardoor de ander(zijn naaste) Alleen komt te staan.
daar kunnen wij wel tegen ook een stevige wind erbij een pan die van het dak afglijd regen soms met hagel valt neer wat gaat de natuur weer lekker te keer. zon die het probeert te winnen met dit weer blijven wij binnen. Het hoort wel bij dit jaargetij als de zee met zijn getij.
rillingen door mijn lijf een teken dat het toch bestaat niets lijkt meer wat het is een droom die schoonheid overtreft, in een vlaag van verstandsverbijstering
radeloos een gevoel met twee kanten nergens een lijn te vinden een tocht zonder einde een liefde zonder antwoord
redenering onlogisch een gedachte die blijft aanhouden niets anders kan ik doen een overgave aan liefde een overgave aan een perfecte vrouw
als ik in je ogen kijk smelt ik weg als ik je hoofd op mijn borstkast leg dat voelt zo ontzettend goed laat je hoofd daar rusten verstrengel je hand in de mijn en blijf even doodstil liggen zeg geen woord meer geniet even van dit moment mijn hart gaat harder slaan als je me weer aan kijkt en als jij de deur open maakt word ik verblind daar je uitstraling en je lieve lach ik beloof je dit ik wil alleen maar bij jou zijn tot de zon weer opkomt wil je vast houden zoals het hoort als ik in je ogen kijk wil ik je zoveel zeggen maar ik word iedere keer dan weer verlegen ik wil je laten zien dat je speciaal bent maar ben bang dat ik te snel ga en als ik dan gas terug neem word ik bang word ik bang dat ik je kwijt raak ik wil gewoon van je horen van je horen of je mij ook leuk vind en als dat zo is dan zal mijn hart weer sneller gaan slaan geloof me je maakt me gek met een blik met een lach en met een knuffel als ik in je ogen kijk smelt ik helemaal weg
Dromenvanger.. vang mijn dromen, houd ze dicht tegen je aan. Dromenvanger.. vang mijn dromen, laat ze 1 voor 1 dan gaan. Dromenvanger.. vang mijn dromen, want ze zijn van jou en mij. Dromenvanger.. vang mijn dromen, want het dromen maakt me blij. Dromenvanger.. vang mijn dromen, spaar ze allemaal maar op. Dromenvanger.. vang mijn dromen, laat ze daarna dan maar vlug.. Want als ze weer allemaal zijn gevangen, stoppen we ze in het dromenhuisje terug! Dromenvanger.. als je alle dromen hebt gevangen, houd ze dan maar stevig vast. Zodat je me morgen, lieve dromenvanger.. weer met een nieuwe droom verrast!
daar kunnen wij wel tegen ook een stevige wind erbij een pan die van het dak afglijd regen soms met hagel valt neer wat gaat de natuur weer lekker te keer. zon die het probeert te winnen met dit weer blijven wij binnen. Het hoort wel bij dit jaargetij als de zee met zijn getij.
Een eind is tegelijkertijd een start, Bij de pakken neer zitten, Laveloos voor je uit staren, Alles herbeleven, nalopen, Je hebt een gebroken hart,
Laat niets je naar beneden halen, Neem een extra stap voorwaarts, En kijk niet achterom, Je zult je blindstaren, En blijven hangen in hoe alles begon,
Pak je nieuwe kansen, Ga aan boord, Bij andermans vlot van geluk, Genegenheid en hulp, Om met een nieuw begin te sjansen, Niemand anders dan jijzelf, Bepaalt je toekomst, En als je het toelaat, maakt niemand anders, Dan jijzelf, alles stuk,
Kop op, schouders vooruit, Geef je eigen ego een boost, In leegte zaken verkondigen, Iemand die zichzelf op die manier hielp, Nog nooit gezien, Ik ben nog nooit op zo'n persoon gestuit.
Mijn reis is nu al begonnen. Nu al dragen de muzen een nieuw lied met hen mee. Nu al verwelkomen zij mij uit een toekomst, en lijken mij te melden op zekere tijd reizen wij met jou mee.
Heden ga ik op weg en in mijn hoofd klinken de stemmen van de muzen. Hun klanken op de stromen van de wind lijken mij te willen zeggen: 'op zekere tijd zijn wij ook jouw muzen, die aan jouw hart dan een nieuwe keuze zullen voorleggen.'
Zij lijken mij te zeggen: 'om ons te ontmoeten dien je op reis te gaan.' 'Wij brengen jou op weg naar een nieuwe tijd, naar een nieuwe werkelijkheid.' 'Nu al zingen wij in ons lied van een van een vrijheid in de morgen, die een toekomst voor een ieder ziet; die nu nog zo ver lijkt te zijn opgeborgen.' 'Na de droom zal die morgen komen, die de werkelijkheid achter de illusie doorziet.'
'Daar waar jij gaat overal ter wereld vind je onze respons; overal waar jouw hart zich door ons muzen vangen laat. 'Op deze reis door vele landen klinkt onze stem, die met de hoop op een nieuwe toekomst, elke wanhoop naar een nieuwe glorie praat.'
'Oh', ik mens van vele misverstanden. Ik zwijg van gevoelens, die in mijn ziel ooit zullen verzanden. Mijn innerlijk stemt de beste muzen in mij door. Op de juiste tijd heb ik hier aandacht voor.
Vandaag ga ik op weg. In mijn hoofd klinkt de stem van de muzen. Sereniteit zingt samen onder het gouden hemellichaam. Ik voel geen behoefte meer om hier ooit nog tegen in te gaan.