Gedicht van je "mama"                                                         
zoals je mij de laatste tijd
voor je overlijden vaak noemde.

Mario

Het gevoel dat je nu toch maar langzaamaan
eens terug moet komen,
voert in het vreselijke gemis de boventonen.
Bijna 42 jaar mocht ik je als moeder kennen.
Je dood zal voor mij en ons allen nooit wennen.
Het echt weten nu dat je er nooit meer zult zijn..
is ook na 4 maanden nog steeds een helse pijn.
Nog zovaak denk ik het is allemaal niet waar..
je kind verliezen is echt te zwaar.
We zullen er mee moeten leren leven,
en al de liefde voor jou,
aan de mooie herinneringen geven.

Met liefde Mam en Pap

28-03-2010 om 00:32 geschreven door verwerking

Zo mooi deze 2 foto's wat lijken ze op elkaar.


Alles is heimwee
Wolken en water
Alles is heimwee
Naar vroeger, naar later
'Vroeger' is over
'Later' een ster
Gisteren is oud
En morgen nog ver.
***
Toon Hermans

25-03-2010 om 23:27 geschreven door verwerking

23-03-2010 om 22:53 geschreven door verwerking

23-03-2010 om 14:05 geschreven door verwerking

Even keek ik naar jou foto
en de tijd stond bijna stil.
In mijn verbeelding dacht ik even
dat jij mij iets zeggen wil.
Maar de werkelijkheid is anders
jij bent er nu niet meer.
Ach jij had het wel begrepen
wat zovaak mijn onrust is..
Ik had je nog zo graag
willen zeggen, 
dat ik je zo vreselijk mis.

***

22-03-2010 om 16:06 geschreven door verwerking

22-03-2010 om 16:04 geschreven door verwerking

I no langer see the stars ;
I am the stars.
I no longer breathe the wind ;
I am the wind.

****

22-03-2010 om 00:57 geschreven door verwerking

Voorbij
niets meer te zeggen.
Voorbij
is niet het juiste woord.
Voorbij
is over-afgelopen.
Voorbij
gaat een leven echter nooit.
Voorbij
gaat geen verdriet en herinnering.
Voorbij
onze grenzeloze gedachten
is het wonder dat wij niet verwachten.
Voorbij
de einder van de horizon,
gaat leven verder dat hier begon.

Cobie Verheij

****

15-03-2010 om 23:02 geschreven door verwerking

Schattig toch...maar ook verdrietig.
Mario 8mnd oud.
Deze foto's mogen niet van mijn site
worden afgehaald zonder mijn toestemming.
Ans Visser.

Bijlagen:
   

Wat zal ik mailen
al lange tijd voorbij
maar met veel herinneringen.
Niet alleen bij ons maar bij velen zal het zo zijn...
zo mooie herinneringen al doen ze veel pijn..1994..
Van links naar rechts Tamara Mario en Esther...

14-03-2010 om 23:13 geschreven door verwerking

Ik staar omhoog en zoek naar jou
in het zwart van de nacht.
Ik stel me voor dat jij daar bent
en gewoon tegen me lacht.
Ik zie je niet, ik hoor je niet,
maar omdat ik je zo mis.
Ben ik van het feit doordrongen
dat daarboven mij iets is.
Ik sluit mijn ogen en beleef
een intens moment.
Ik weet gewoon, ik voel gewoon,
dat jij dicht bij me bent.

**** 

10-03-2010 om 20:19 geschreven door verwerking

Schattige foto...
4 jaar oud.
Stralende ondeugende oogjes.

10-03-2010 om 00:24 geschreven door verwerking

07-03-2010 om 18:16 geschreven door verwerking

Dit vind ik ook een heel ontroerende foto
van Noah en zijn vader
Is in het voorjaar van 2009 gemaakt.
Lekker ravotten samen in de zandbulten.

06-03-2010 om 15:00 geschreven door verwerking

Tja zo zag het huis bij de zaak
er indertijd uit..maar toen Mario
het kocht was het al erg vervallen.
Pancras Smit zijn vader en Mario's
oma Visser Smit haar vader waren broers.
Zo zie je maar weer.

04-03-2010 om 22:06 geschreven door verwerking

Stilte

In de stilte drijven de gedachte
als wolken in de lucht.
In de stilte vind ik rust
en ben ik niet meer op de vlucht.
In de stilte wil ik kijken,
kijken naar omhoog,
naar een ongekende verte,
naar het wonder van de regenboog.
In de stilte zie ik bomen wuiven in de wind,
in de stilte word pas tastbaar
dat liefde overwint.
In de stilte wil ik bidden
voor verlossing van leed en pijn.
In de stilte wil ik vragen
om weer heel te mogen zijn.

03-03-2010 om 21:15 geschreven door verwerking

Leuke foto van September 2009
door mij gemaakt.
Noah Esther en Indya.

03-03-2010 om 20:25 geschreven door verwerking

Andere tijden

Zeker 30 jaar geleden
mijn vader leefde hier nog.
Hier was ik 33 jaar oud.
Mario 11 jaar en Tamara 4 jaar oud.
Mijn vader is al 30 jaar geleden overleden.
Dus kort na deze foto.
Van links naar rechts, Mario, Opa Helmes,
Oma Helmes met Tamara, staand Ans.

02-03-2010 om 19:32 geschreven door verwerking

Iets meer dan 4 jaar geleden.
Tja het was een bijzonder plekje
daar in Lengel.
Van op de rug gezien Esther
Mario dan Ans, Harry en Mia te Pas
(ouders Esther) en Joepie het hondje.

01-03-2010 om 00:00 geschreven door verwerking

Verdriet is als de golven
van een verradelijke zee
soms als je denkt te kunnen zwemmen
sleept alweer een golf je mee
Er zijn wel betere momenten
dan denk je ik heb weer kracht
Je moet toch verder met leven?
maar dan voel je weer die macht
die radeloosheid heet
die trekt je in een diepte
waarvan geen ander weet
Want zij die naast je leven
zien slechts wat zijzelf wensen
dat je doorzwemt en het wel red
als de meeste andere mensen.
Verdriet is als de golven 
van een verradelijk zee
vaak wil je niet meer zwemmen
maar, het sleeopt je net niet mee.

****

28-02-2010 om 23:19 geschreven door verwerking