Gedicht van je "mama" zoals je mij de laatste tijd voor je overlijden vaak noemde.
Mario
Het gevoel dat je nu toch maar langzaamaan eens terug moet komen, voert in het vreselijke gemis de boventonen. Bijna 42 jaar mocht ik je als moeder kennen. Je dood zal voor mij en ons allen nooit wennen. Het echt weten nu dat je er nooit meer zult zijn.. is ook na 4 maanden nog steeds een helse pijn. Nog zovaak denk ik het is allemaal niet waar.. je kind verliezen is echt te zwaar. We zullen er mee moeten leren leven, en al de liefde voor jou, aan de mooie herinneringen geven.
Met liefde Mam en Pap
28-03-2010 om 00:32
geschreven door verwerking
|