Zo klein en onbevangen wat is het leven dan fijn..
Niet wetende wat ooit allemaal je deel zal zijn.
"Zo groot "niet precies wetende wat je met het leven moest..
en dan naar lange tijd lijkt alles verwoest.
Je was weer bezig met opbouwen..
helaas het zou niet lukken en het werd rouwen.
Ik weet zeker dit heb je nooit gewild
door zoveel verdriet is alles verstild.
Elke dag is zo moeilijk zonder jou verder te gaan.
Zie je vorige zomer nog met de tomaatjes hier staan.
Die had je zelf opgekweekt,
maar ze zelf opeten was niet wat jou leek
Ook zijn er vele grappige dingen om op te halen..
want we willen niet in een woud van verdriet verdwalen.
Lieve zoon hoop dat je de rust hebt gevonden.
Lieve knuffels van Mam en natuurlijk Pap
19-05-2010 om 23:16
geschreven door verwerking
|
