Als je kleine witte pluizenbolletjes door de tuin ziet flitsen heb je waarschijnlijk staartmeesjes op bezoek. Deze sociale vogeltjes vliegen constant op en af en verliezen mekaar niet uit het oog, de ganse bende blijft bijeen. Samen uit, samen thuis is het motto ! Het lijkt soms wel of ze met een elastiekje aan mekaar hangen.
De lente is nu niet meer te stoppen. Het is een ware groenexplosie in de tuin. De vlinders profiteren ook van het mooie weer, ze zijn er vroeg bij dit jaar. Koolwitjes, citroenvlinders, dagpauwogen en een gehakkelde aurelia kwam ik gisteren tegen in de tuin. De gehakkelde aurelia zag er nog vrij intact uit, later op het jaar lijken ze soms meer op een "verhakkelde" aurelia !
Klinkt Japans, is het ook. Dit is een prachtig compact Japanse sierkersje dat nu al een week prachtig met bloesems staat te pronken. Na 20 jaar worden ze slechts 1 tot 1.2m hoog. Ze worden zelfs als bonzai gekweekt !
De larve van deze soort leeft eerst in het water (in de modder), vandaar de naam slijkvlieg. Het volwassen insect leeft slechts enkele weken. In onze streken komen 3 afzonderlijke soorten voor maar die zijn op zicht niet van elkaar te onderscheiden.
Ze waren er al vanaf eind februari, met het eerste lenteoffensief en verdwenen even later weer even. Nu zijn ze er (definitief?) terug en beginnen aan nageslacht te denken. Her en der hoor je reeds een schuchtere kwaak en een plons als je langs de vijver loopt. Nog even en het grote voorjaarsconcert kan beginnen. Tot wanhoop van sommigen maar ik vind het wel iets hebben. Als je er echt niet tegen kan moet je maar op de 23° verdieping ergens in de stad gaan wonen !
Dit gevaarlijk uitziende beestje is de rups van de hageheld. De hageheld (niet te verwarren met de pantoffelheld) is een grote bruine dagactieve nachtvlinder die ik de voorbije zomers zo af en toe te zien kreeg. Het is wel de eerste keer dat ik de rups kon ontdekken. Dit exemplaar zat gisteren te zonnen op een "Sneeuwbal" (Viburnum).
De rupsen die tot 8 cm groot kunnen worden zijn bedekt met brandharen die huidirritaties kunnen veroorzaken. Geen vogeltje haalt het in zijn kop om dit als tussendoor hapje te gebruiken !
Gisteren ben ik nog eens met mijn fototoestel buiten gekomen. De stermagnolia komt aardig in bloei te staan. We zullen er alleen niet lang van kunnen genieten dit jaar. Net op nu heeft het vorige nacht nog eens gevroren. Vorst en Magnolia in bloei gaat niet goed samen, waarschijnlijk zijn de bloemen morgen bruin verkleurd. Alleen de knoppen zullen het overleven, die zijn behaard en hebben zo een jasje aan tegen de vriezeman.
Wist je dat Magnolia tot één van de oudste plantenfamilies op aarde behoren die bloemen kunnen produceren? Coniferen en naaldbomen bestonden al langer maar die doen het zonder bloemen.
Wat mij betreft mag het nu even stoppen met waaien en regenen. OK, het grondwaterpeil moest nog aangevuld worden maar "trop is teveel". Woensdagnamiddag kregen we hier nog een onweer waarbij alles stond te daveren en de honden in paniek schoten. Blijkbaar is er volgende week eindelijk beterschap op komst. Tot dan zul je het met deze foto moeten stellen. Mijn voorraad "macrootjes" is zo goed als op en mijn camera is niet waterdicht tijdens zondvloeden (ik ook niet trouwens). Dat die siergrassen nog rechtstaan vind ik trouwens al een klein mirakel op zich !
Daphne odora, zo heet het struikje officieel, is het grootste deel van het jaar een redelijk onopvallend, klein blijvend altijd groen heestertje. Tot in het voorjaar de bloemetjes opengaan. De naam "odora" geeft het al aan, de wit-roze bloemetjes verspreiden een hemelse geur. Tenminste als de wind eens even zou willen gaan liggen !
Ondanks het (iets) minder mooie weer van de laatste dagen is de lente nu niet meer te stoppen. Al wat niet is gaan vliegen met de wind komt in bloei. Zoals bijvoorbeeld deze camelia die vrolijk mooi staat te wezen en daarvoor wind, regen en hagel moet trotseren.
De boomhommel is één van de soorten hommels die deze dagen regelmatig in de tuin te zien zijn. Ze zijn vrij variabel van kleur en zijn daarom niet altijd even vlot op naam te brengen.
Deze Viburnum bloeit een groot deel van de winter met kleine, lichtjes ruikende bloemetjes. Afhankelijk van welke cultivar kunnen deze wit of roze zijn. Als de bloemetjes uitgebloeid zijn blijven er zwarte besjes aan de struik hangen tot groot jolijt van de vogels.
Ze waren er vroeg bij, dit jaar. Vanaf half februari reeds gingen ze op pad. Of er toen al bladluizen waren die op de menukaart van L-H beestjes staan is me onbekend. Nu zijn er vele soorten in deze familie. Waarom nu net het 4-vlek L-H beestje op pad ging en zijn neefjes niet blijft en mysterie. Misschien dat er ooit nog eens een doctoraatsstudent hier een thesis aan zal wijden.
In afwachting kunnen wij, gewone stervelingen, gewoon van deze kleine, bijna aaibare, kevertjes genieten.
De krokusjes zijn ondertussen al bijna uitgebloeid !
De narcissen staan al uitbundig te bloeien, weken vroeger dan gewoonlijk. Het is dan ook abnormaal weer voor deze tijd van het jaar. Bij 20° en meer zou een Paasbloem al eens van slag geraken. De kikkers krijgen er ook al zin in. Gisterennamiddag heb ik een aantal keer een schuchtere kwaak gehoord. Tot nu toe zonder veel respons maar dat zal niet lang meer duren. 't Zal weer even wennen worden voor de buurvrouw maar ik veronderstel dat ze nog niet met open raam gaat slapen om van het kikkerconcert te liggen genieten !
Ze beginnen te ontwaken uit hun winterslaap want door het zachte weer zijn ze er dit jaar extra vroeg bij. Binnenkort hebben de mannetjes hun blitsblauw jasje aan om op de versiertoer te gaan.
Veel activiteit is er nu nog niet te bespeuren. Ze zoeken plekjes waar de zon het water opwarmt en liggen daar roerloos te zonnen. Af en toe schiet er eentje naar boven om lucht te komen happen en vervolgens terug te duiken.
En nu is het wachten en kijken wanneer de kleine watersalamander en de kamsalamander wakker worden. Net daarom hou ik van de lente, om telkens die oude bekenden terug te zien !
Met tientallen vlogen de hommel(koninginnen) gisteren door de tuin. Vooral de bloemetjes van de bijna uitgebloeide Mahonia kregen veel liefhebbers op bezoek. Ik heb minstens 3 verschillende soorten hommels gezien waaronder de weidehommels die met hun rood kontje voor wat kleur zorgden. Ook enkele honingbijtjes kwamen mee aan de feestdis aanschuiven.
Het beestje op de foto is een zweefvlieg, meer bepaald een bijvlieg. Welke exacte soort is lastiger te bepalen, ik hou het voorlopig maar op een kegelbijvlieg. Op het eerste zicht lijkt het diertje wel wat op een bij. De hele korte kopsprieten verraden echter dat het een zweefvlieg is. Ze hebben ook geen angel.
Meestal zie je zweefvliegen in het najaar maar sommigen kunnen een zachte winter overleven. Deze zat zich tegoed te doen aan het stuifmeel en de nectar van de Helleborus in het lentezonnetje.
Hamamelis, zo noemt de toverhazelaar officieel. Ik vind de benaming toverhazelaar wel mooier. Welke soort dit is, is niet meer te achterhalen, er zijn er honderden. Nu staan ze mooi te wezen in het voorjaarszonnetje, maar soms moeten ze ook temperaturen van -10° trotseren. Dat overleven de tere bloemetjes zonder problemen ! Ze hebben een soort natuurlijk antivries waardoor ze de vrieskou zonder problemen aankunnen. Ze hangen er dan even bij als een verlebberde schoteldoek maar eens de vorst voorbij, staan ze terug te schitteren.
Een vleugje lente half februari ! 't Is misschien nog wat vroeg om te gaan verkondigen dat de winter voorbij is maar van deze dagen genieten doe ik sowieso.
Gisterennamiddag was het hier 15° in de schaduw, vandaag met wat geluk wordt het 16 of 17°. Een eerste citroenvlindertje dwarrelde vrolijk door de tuin, jammer dat mijn fototoestel nog op wintervakantie was en nog niet klaar lag. Sinds een dag of 3 komen er bij de schemering een 3 tal eendjes overnachten in en rond de tuinvijver. Ondertussen ligt het fototoestel wel klaar om de vlucht van de eerste hommelkoningin vast te leggen. Krokussen en Helleborus genoeg, onze hommeltjes vinden wel wat te smullen.
De toverhazelaars staan ook op hun mooist, dat wordt een fotootje voor volgende keer ! Ondertussen zal je het met deze Helleborus moeten doen.
