Beste blogvrienden, het rijmverhaal dat ik schreef van het dagboek van een kennis zijn voettocht naar Santiago de Compostella begint op datum van 28/03/2008.
uren kan ik kijken naar al dat prachtigs er spreekt zoveel uit de natuur,het heeft iets krachtigs kleuren die niet na te maken zijn de blaadjes lijken wel van goud in de zonneschijn de wind blaast en doet ze opwaaien hij laat ze dansen en pirouettes draaien kleine beekjes stromen zilverkleurig door het land alles is bijzonder,elke boom of plant zoveel mooie dingen op aarde elk klein bloemetje heeft zijn waarde de natuur is als een mooie roos zonder de natuur was de wereld enorm kleurloos anoniem
Vriendschap is het mooiste en kostbaarste geschenk dat mensen elkaar kunnen geven. een geschenk als teken van vriendschap is nooit zwaar en hoeft niet groot te zijn. Het wordt rustig gedragen op de golven van sympathie,waardering en goedheid,die van het ene hart overslaan op het andere.
en weet dat daarvoor geen afstandstabellen bestaan ...
Iedereen heeft een levensweg te gaan waarvoor geen afstandstabellen bestaan. Voor de een is die lang, voor de ander kort niemand weet van tevoren wat het wordt.
Wanneer men een wedstrijd fietst, roeit of rent is de afstand van start tot finish bekend. als je daarbij een goed schema maakt niet uit de koers of van de baan geraakt,
kun je meestal van tevoren wel bepalen wanneer je het eindpunt denkt te halen. Maar als we bij onze levensstart vertrekken valt er geen wissel op de toekomst te trekken
en kunnen we alleen maar hopen langdurig mee te mogen lopen en dat er niet al bij de eerste hindernis een vroegtijdige diskwalificatie is...
Als de regen verdwijnt het zonnetje weer schijnt wordt het opeens druk in de lucht. Dan zie je uit bomen weer vogeltjes komen in hun vrolijk dansende vlucht
Eerst de familie Mus en de Merel met z'n zus die allemaal heel vrolijk fluiten. Dan komen mijnheer Kraai en de grote Vlaamse Gaai zoeken naar een wormpje buiten.
Ook zie je de Mezen dan druk bezig wezen met takjes en twijgjes te sjouwen om in struiken of heggen als zij eitjes willen leggen hun vogelnestjes te bouwen.
In een berk zit op een takje een vogel in een mooi pakje, die de mensen Kwikstaartje noemen en ook een waarvan men weet dat hij Roodborstje heet om de kleur van zijn borstje te roemen
Niet alleen in de bomen is opnieuw leven gekomen, ook is het weer druk op grond, want zowel de kever en de mier als de tor en de pier eten daar hun buikjes nu rond.
We moeten vooral niet vergeten dat ook spinnen willen eten van wat zij in hun spinwebjes vangen en dat de hommels en de bijen heel goed zullen gedijen als zij rond de bloemetjes hangen.
Zo zie je heel goed wat een regenbuitje doet. Men zal zich dus af moeten vragen of het niet misschien wat kortzichtig is gezien altijd maar over de regen te klagen...
Geluk is een klein handje in de jouwe. Geluk is iemand hebben die je kunt vertrouwen. Geluk is niet kijken dat een ander meer heeft. Geluk is beseffen, wat elke dag je voor moois geeft. Geluk zit in een klein gebaar, de dingen om je heen. Sta open voor geluk, dan voel je je nooit alleen.
maar vroeg of laat breekt de zon toch weer door ....
Het leven gaat niet altijd over rozen. In ieders leven is dit wel het geval Ook al heb je er niet voor gekozen. Je geraakt soms in een zeer diep dal. Dan zit alles tegen. En loop je tegen alle muren. Geen enkel zonnestraaltje meer, alleen maar regen En sta je voor de heetste vuren.
Maar op de reis door het leven, Moet je weer de weg omhoog vinden. Dan wendt je op een gegeven moment jouw steven. En dan zie je de echte vrienden. Ze geven je dan dat ene zetje Waar je zo op hebt gewacht. Het is niet altijd een pretje. Maar dan breekt de zon weer door, Soms veel sneller dan je hebt gedacht...
dat kleine stukje geluk maak het niet stuk zoek in al het negatieve altijd door naar het positieve zoek en jij zal vinden jou kracht ook op momenten, momenten vol onmacht voel jij tranen opkomen laat ze lopen ,laat ze stromen het mag het is goed het geeft jou het teken dat jij je gevoel heb ontmoet negeer het dan ook niet want geloof mij als ik zeg ieder mens kent verdriet het is echt niet erg als een ander het bij jou ziet accepteer van alles een stuk van al wat je meemaakt soms iets leed,soms wat geluk neem het met jou mee in jouw leven het zal jou karakter een heel stuk sterkte geven om op een dag te vinden.. "het grootste geluk"
Vrienden zijn er om je te steunen Om jou te troosten en tegen ze aan te leunen Vrienden zijn er om jou te helpen Die jou pijn voor even doet verhelpen Vrienden zijn er om jou blij te maken Om jou kwaadheid weg te kraken Vrienden zijn er om jou lief te hebben En ze zullen alles voor jou overhebben Vrienden zijn er om jou niet te bedriegen Vrienden zullen ook nooit tegen jou liegen Vrienden zijn er om jou tips te geven En zij zullen jou alles wat je gedaan hebt vergeven Ware vrienden leer je kennen met de tijd Want ook al doe je iets verkeerd ze willen je niet kwijt
Weet je wat een ieder verdient In tijd van nood een echte vriend Alleen is dit niet altijd de realiteit Want op slechte momenten hebben velen geen tijd
Vrienden zijn er genoeg in het leven Als er vrolijke dingen zijn te beleven Maar op momenten van bittere nood Mijden ze je als de pest of de dood
Echte vrienden leer je kennen in tijden dat het wat slechter gaat Steun en toeverlaat heb je dan nodig overal waar je staat Een opbeurend woord kan je door een diep dal halen Waardoor de wereld misschien even een beetje gaat stralen
Ieder opbeurend woord kan een lichtpuntje zijn En verzacht in sommige gevallen wat pijn Pijn en verdriet kan men vaak niet overnemen Verzachten is dan ook vaak al een zegen
Het is niet voor niets dat er wordt gezegd Een vriend is er altijd eerlijk en oprecht Een vriend is pas een vriend Als hij met je lacht maar ook met je grient...
